Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2856

ตอนที่ 2856 ทวนมรกตชำระโลก

ในช่วงหกปีนี้ตั้งแต่เข้าสู่แดนมารสิบทิศ หลีเจินเพิ่งเคยเจอทัพสัตว์ปีศาจที่มีจำนวนมหาศาลเช่นนี้เป็นครั้งแรก

แผ่ครอบฟ้าดิน

หอบม้วนภูผาธารา!

นี่ไม่เหมือนทัพสัตว์ปีศาจทั่วไป แต่เหมือนพลังระเบียบแน่นขนัดนับไม่ถ้วนรวมตัวอยู่ด้วยกัน สร้างความวิบัติแก่โลกมนุษย์ด้วยอานุภาพบดบังท้องฟ้าและแผ่นดิน

ตูมโครม!

ผืนดินสั่นโคลง ภูผาธาราพังถล่มเป็นลูกๆ กลิ่นอายระเบียบอันน่าสะพรึงกำลังลุกลามเข้ามาทางนี้ด้วยความรวดเร็วสุดขีด

หลีเจินเพิ่งเตรียมจะเอ่ยเตือน หลินสวินที่กำลังนั่งสมาธิก็หยัดตัวลุกขึ้นยืนแล้ว นัยน์ตาเจือแววนิ่งขรึมเสี้ยวหนึ่งเช่นกัน “ผู้อาวุโส ถอยเร็ว”

ขณะเอ่ยพูดก็เคลื่อนไหวกลางห้วงอากาศไป พุ่งโฉบไปยังบริเวณไกลโพ้นกับหลีเจินแล้ว

เมื่อมองจากมุมสูงหลินสวินและหลีเจินยังอดสูดหายใจสะท้านไม่ได้ กลางฟ้าดินไกลโพ้นนั่น เงาร่างสัตว์ระเบียบกำลังวิ่งอาละวาดประหนึ่งลมกระโชกสีดำ มีจำนวนนับหมื่น ทุกที่ที่กวาดผ่าน สรรพสิ่งกลางฟ้าดินก็เหมือนถูกบีบแหลก ภาพระเนระนาดเกลื่อนกล่น

หลินสวินและหลีเจินไม่กล้าประมาท ถอยหลบประกายคมของพวกมันไปอยู่ไกลๆ

ที่ทำให้ทั้งคู่ล้วนแปลกใจคือทัพสัตว์ปีศาจมหึมานั่นไม่ได้พุ่งตรงมาทางพวกเขา หากแต่วิ่งตะบึงจากฝั่งตะวันออกไปยังทิศตะวันตกตลอดทาง

ตูมโครม!

ใต้เวิ้งฟ้าเป็นนกปีศาจเบียดเสียดแน่นขนัด บนแผ่นดินเป็นสัตว์ปีศาจนับไม่หวาดไม่ไหว เหยียบย่ำภูผาธาราพังทลาย ฉีกแหวกท้องนภา วิ่งทะยานผ่านไปอย่างยิ่งใหญ่ภายใต้สายตาของหลินสวินและหลีเจิน

“นี่พวกมันจะไปไหน”

หลินสวินขมวดคิ้ว ตกใจอยู่บ้าง

ในจิตรับรู้ของเขา ทัพสัตว์ปีศาจมหึมานี้น่าจะมีจำนวนหลายหมื่นตัว มากกว่าเก้าส่วนในนั้นเป็นสัตว์ระเบียบระดับปฐพี มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่เป็นสัตว์ระเบียบระดับสวรรค์

หลีเจินกล่าว “ลือกันว่าก่อนที่ปราการที่เชื่อมสู่แดนมารปฐพีจะเปิดออก สัตว์ระเบียบที่กระจายตัวอยู่ตามแปดแดนมารแห่งนี้ล้วนจะรับรู้ได้โดยสัญชาตญาณ และรวมตัวกันเป็นฝูงมุ่งหน้าสู่ ‘หุบเหวมารปฐพี’”

หลินสวินอึ้งไป และฉุกคิดขึ้นมาในทันทีว่าแดนมารปฐพีนั่นตั้งอยู่ในส่วนลึกสุดของหุบเหวมารปฐพี!

“สัตว์ระเบียบเหล่านี้ใช้การกลืนกินและดูดซับพลังระเบียบมาวิวัฒน์ความแข็งแกร่งของตน ยิ่งพลังระเบียบที่กลืนกินมากเท่าไร ก็สามารถพัฒนาได้แข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้น และใต้หุบเหวมารปฐพีนั่นก็มีพลังระเบียบที่ยากจะจินตนาการเอาไว้”

หลีเจินกล่าว “สัตว์ระเบียบที่กลายเป็นทัพสัตว์ปีศาจนั่นจะต้องสัมผัสได้แล้วว่าปราการของแดนมารปฐพีเริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลง ดังนั้นจึงเร่งมุ่งหน้าไปยังหุบเหวมารปฐพีในทันที”

“ในศึกมรรคอมตะที่ผ่านมาก็เคยเกิดเรื่องทำนองนี้เช่นกัน หากข้าเดาไม่ผิด ในสามปีต่อจากนี้ทัพสัตว์ปีศาจแบบเดียวกันจะปรากฏตัวมากขึ้นเรื่อยๆ”

นัยน์ตาหลินสวินวาววับ “แต่ก็มีข่าวลือบอกว่าใต้หุบเหวมารปฐพีมีราชันสัตว์ระเบียบอาศัยอยู่ และเป็นเพราะได้ยินเสียงร้องเรียกของราชันสัตว์ระเบียบ จึงดึงดูดสัตว์ระเบียบนับไม่ถ้วนให้มุ่งหน้ามา”

“และสุดท้ายสัตว์ปีศาจที่มาถึงหุบเหวมารปฐพีเหล่านี้ล้วนจะถูกราชันสัตว์ระเบียบกินเป็นอาหาร ราชันสัตว์ระเบียบทำเช่นนี้ก็เพื่อสะสมพลังให้มากพอจะเข้าสู่แดนมารปฐพี”

“มีเพียงเข้าสู่แดนมารปฐพีเท่านั้น ราชันสัตว์ระเบียบจึงจะสามารถพัฒนาพลังของตนเองได้”

เมื่อได้ยินหลีเจินก็พยักหน้าน้อยๆ “มีข่าวลือเช่นนี้จริงๆ ที่สามารถยืนยันได้คือในแดนมารปฐพีมีราชันสัตว์ระเบียบอาศัยอยู่จริง พลังระเบียบระดับสวรรค์ขั้นเก้าที่มีอยู่ในตัวมันสมบูรณ์ไม่บกพร่อง แตกต่างจากสัตว์ระเบียบตัวอื่นๆ โดยสิ้นเชิง”

หลินสวินทอดสายตามองไปไกลๆ ทันใดนั้นก็ยิ้มกล่าว “ผู้อาวุโส สัตว์ระเบียบมากมายขนาดนี้ คงไม่อาจปล่อยให้พวกมันวิ่งตัวปลิวใต้จมูกพวกเราเช่นนี้แล้ว”

ทัพสัตว์ปีศาจล้นหลามนั่นจวนจะหายลับไปในฟ้าดินไกลๆ ทางทิศตะวันตกแล้ว

“ขอเพียงไม่ได้ปะทะกับทัพสัตว์ปีศาจซึ่งหน้า ก็สามารถฉวยโอกาสจับปลาช่วงน้ำขุ่นได้”

หลีเจินก็กระเหี้ยนกระหือรือเช่นกัน

“ไป ไล่ตามไป”

หลินสวินพุ่งไปไกลๆ ทันที

ก็เป็นตอนนี้เองที่หลีเจินตระหนักขึ้นมาได้ ว่าในช่วงปิดด่านห้าวันมรรควิถีของหลินสวินทะลวงขั้นอย่างเงียบๆ แล้ว!

ขั้นดับเทพขั้นปลาย!

แม้จะมั่นใจนานแล้วว่าหลินสวินทะลวงขั้นได้ไม่เกิดอุปสรรคอะไร แต่ยามได้เห็นทั้งหมดนี้ด้วยตาตัวเอง ในใจหลีเจินยังคงอดรู้สึกสะเทือนไหวไม่ได้

เลื่อนจากขั้นดับเทพขั้นต้นสู่ขั้นดับเทพขั้นปลายอย่างต่อเนื่องในหกปีเศษ!

ความเร็วในการทะลวงขั้นเช่นนี้ ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันใครจะเทียบได้

ตูมโครม! ตูมโครม!

ไกลออกไปทัพสัตว์ปีศาจหอบม้วนภูผาธารา ฟ้าดินสั่นโคลง

หลินสวินและหลีเจินค่อยๆ ไล่ตามไปจากด้านหลัง

เพียงแต่ยังไม่ทันรอให้พวกเขาลงมือ จู่ๆ ทางฝั่งทัพสัตว์ปีศาจอีกด้านหนึ่งก็มีแสงวิจิตรสีเขียวสายหนึ่งพุ่งออกมา ดุจดั่งละอองควันคลุมเครือ แผ่กว้างกลางห้วงอากาศกะทันหัน

พรูดๆๆ!

เสียงทึบหนักระลอกหนึ่งดังขึ้น สัตว์ระเบียบสามสิบกว่าตัวที่ถูกแสงวิจิตรสีเขียวปกคลุม ร่างกายล้วนประหนึ่งถูกแผดเผา กลายเป็นเถ้าธุลีลอยคลุ้งในพริบตา

สวบ!

จู่ๆ แสงวิจิตรสีเขียวสายหนึ่งก็พุ่งปราดออกมาอีก เสมือนตาข่ายใหญ่ที่หว่านลงมา แผดเผาสัตว์ระเบียบยี่สิบกว่าตัวอีกครั้ง”ฮณ๊ฯดฯฌซ,

ที่น่าสะพรึงที่สุดคือสัตว์ระเบียบเหล่านี้ตระหนักได้ถึงอันตรายและโจมตีกลับแล้วแท้ๆ แต่ยามปะทะกับแสงวิจิตรสีเขียวนั่นก็เหมือนกับแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ ถูกแผดเผาราบคาบในพริบตา

ภาพอหังการไร้ทัดเทียมนี้ทำเอาหลินสวินและหลีเจินนัยน์ตาหดรัด หนาวสะท้านในใจ

และเวลานี้หลินสวินมองเห็นชัดเจนในที่สุด ผู้ที่ปลดปล่อยแสงวิจิตรสีเขียวคือสตรีนางหนึ่ง

นางรูปร่างสูงระหง อาภรณ์เรียบง่ายตัวโคร่ง ผมดำลู่ระเอว ดวงหน้าขาวเนียนเกลี้ยงเกลา งดงามดุจกล้วยไม้กลางหุบเขาลึก โดดเด่นเหนือโลกีย์

เป็นจี้ซานไห่นั่นเอง!

นางในเวลานี้มือถือทวนยาวสีเขียวแปดจั้งเล่มหนึ่ง ตัวทวนแวววาวโปร่งแสงเจือสีเขียวอ่อน เมื่อนางโบกขยับ คมทวนก็จะปลดปล่อยแสงวิจิตรสีเขียวออกมา เบาหวิวดั่งละอองควัน แต่กลับเต็มไปด้วยอานุภาพแผดเผาที่น่าสะพรึงไร้ขอบเขต ความตายของสัตว์ระเบียบเหล่านั้นก่อนหน้านี้ก็เกิดจากฝีมือของนาง

“ทวนมรกตชำระโลกของตระกูลจี้!”