Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2892

ตอนที่ 2892 พลิกสถานการณ์

คนกลุ่มนั้นทยอยยืนอยู่หน้าวังวนเรืองแสงมหึมานั่น

แต่ละคนล้วนมีหมอกควันอบอวล ไม่อาจมองเห็นหน้าตาได้ชัดเจน มีเพียงเถาเหลิ่งที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาที่เผยตัวในสายตา

เห็นชัดว่าเถาเหลิ่งหมดสติ ถูกคนบีบคอไว้จนไม่รู้เรื่องรู้ราว

เมื่อเห็นภาพนี้กับตาตนเอง หลินสวินหยัดร่างขึ้นแล้วยิ้มทันใด

เงาร่างชุดดำนั่นขมวดคิ้ว “หลินสวิน รีบส่งพลังระเบียบระดับเทพมาโดยเร็ว หากเจ้ากล้าเล่นตุกติก เถาเหลิ่งต้องตายอย่างไร้ข้อกังขา!”

กลับเห็นหลินสวินถอนใจยาวกล่าว “ทุกท่าน พวกเจ้าเป็นถึงคนใหญ่คนโตของลัทธิแรกกำเนิด แต่กลับนำคนของสำนักตัวเองมาข่มขู่ข้าคนแซ่หลิน หากเรื่องนี้แพร่ออกไป… ผู้คนจะมองลัทธิแรกกำเนิดของพวกเราอย่างไร”

ประโยคเดียวทำให้อีกฝ่ายต่างอึ้งงัน

ไม่นานเงาร่างชุดดำก็ตวาดเสียงกรุ่นโกรธ “หลินสวิน เจ้ากำลังพูดเหลวไหลอะไร ถ้าถ่วงเวลาอีกอย่าหาว่าพวกข้าไม่เกรงใจ!”

หลินสวินยิ้มออกมา “พวกเจ้าทุ่มเทวางแผนมาถึงนี่ ด้วยไม่อยากเกรงใจข้าไม่ใช่หรือ มาถึงตอนนี้ก็ไม่ต้องปิดบังแล้ว เลี่ยงไม่ให้ข้าคนแซ่หลินดูแคลนพวกเจ้า”

“เจ้า…”

เงาร่างชุดดำบันดาลโทสะ เพิ่งหมายจะพูดอะไรคนตรงกลางก็เอ่ยปากแล้ว “ทุกท่าน แม้เดรัจฉานน้อยนี้จะน่ารังเกียจ แต่ประโยคนี้กลับกล่าวไม่ผิด พวกเราเลิกปิดบังเถอะ”

ฮูม!

เงาแสงบนตัวเขาไหววูบ เผยรูปลักษณ์แท้จริง เป็นฝูเหวินหลีรองหัวหน้าหอแรกนภานั่นเอง!

พอมองข้างกายเขา เมื่อเงาแสงพลิกตลบ ทุกคนล้วนเผยโฉมหน้าแท้จริง ถึงกับเป็นรองหัวหน้าหอสามคนอย่างฉีเซียวอวิ๋น ชือเวิน ทังชิว

เงาร่างชุดดำก่อนหน้านี้ก็คือฉีเซียวอวิ๋น!

ตอนนี้เหล่าคนใหญ่คนโตล้วนจ้องมองหลินสวินด้วยแววตาเยียบเย็น หว่างคิ้วไม่อำพรางไอสังหารแม้แต่น้อย

“รองหัวหน้าหอสี่คนมาจัดการข้าคนแซ่หลินด้วยกัน ยังต้องใช้แผนการลับล่อเช่นนี้ ช่างทำให้คนได้เปิดโลกทัศน์จริงๆ”

หลินสวินทอดถอนใจนัก

ปีนั้นยามเข้าลัทธิแรกกำเนิดเขาเพิ่งมีพลังปราณแค่ระดับมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิ ในสายตาเขาเหล่าสัตว์ประหลาดเฒ่าที่เป็นถึงรองหัวหน้าหอพวกนี้ล้วนเป็นบุคคลที่เขาต้องแหงนมอง

ปัจจุบันเพิ่งผ่านไปแค่ไม่กี่สิบปีเท่านั้น ทุกอย่างล้วนเกิดการเปลี่ยนแปลงแล้ว ทัศนียภาพดังเดิมแต่ผู้คนแปรเปลี่ยน!

สีหน้าพวกฝูเหวินหลีล้วนไม่น่าดูอยู่บ้างเล็กน้อย

สำหรับพวกเขา การใช้วิธีเช่นนี้จัดการหลินสวินนั้นขายหน้ามากจริงๆ ทั้งดูเสียศักดิ์ศรีอีกด้วย แต่เพื่อพลังระเบียบระดับเทพนั้น พวกเขาไม่อาจสนใจเรื่องพวกนี้แล้ว

“พูดไร้สาระให้น้อยหน่อย เจ้าจะส่งระเบียบระดับเทพมาหรือไม่”

ชือเวินตวาดลั่น

มือเขาบีบคอเถาเหลิ่งไว้เพื่อข่มขู่

“ส่งตัวผู้อาวุโสเถาเหลิ่งมาก่อน” หลินสวินกล่าว “ข้ามาแล้ว ทุกท่านคิดว่าข้ายังหนีพ้นอีกหรือ”

ทุกคนพลันขมวดคิ้ว

“ส่งตัวเถาเหลิ่งให้เขา”

นัยน์ตาฝูเหวินหลีไหววูบพลางออกคำสั่ง

ชือเวินสะบัดมือเหวี่ยงตัวเถาเหลิ่งไป

เกือบจะเวลาเดียวกัน พวกเขาเหล่าสัตว์ประหลาดเฒ่าลงมือพร้อมกัน

ตูม!

แสงมรรคชวนประหวั่นซัดสาด ศาสตรามรรคเจิดจรัสคำรามก้อง ฟ้าดาราแถบนี้สั่นสะเทือนขึ้นมา

การโจมตีทั้งหมดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ!

ทั้งทันทีที่ลงมือรองหัวหน้าหอสี่คนก็เผยประสบการณ์ต่อสู้ไร้ใดเปรียบออกมา ร่วมมือกันอย่างรู้ใจ จู่โจมกะทันหันเหมือนรับรู้กันเป็นอย่างดี!

หากเปลี่ยนเป็นคนทั่วไปเกรงว่าคงรู้สึกลังเลแล้ว ควรช่วยเถาเหลิ่งหรือหลบคมดาบก่อนกันแน่

ขอแค่มีความคิดเช่นนี้ การเคลื่อนไหวย่อมชะลอลง เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วต้องถูกศัตรูจำกัดแน่!

แต่ยามนี้การตอบสนองของหลินสวินกลับง่ายมาก มุ่งตรงไปข้างหน้าเพื่อช่วยเถาเหลิ่ง ไม่ลังเลหรือล่าช้าแม้เพียงเสี้ยว

นัยน์ตาพวกฝูเหวินหลีล้วนฉายแววเยียบเย็น

ในมุมมองพวกเขาการกระทำนี้ของหลินสวินไม่ต่างอะไรกับรนหาที่ตาย บางทีอาจช่วยเถาเหลิ่งได้ แต่พวกเขาสองคนจะถูกฝังกลบในการโจมตีนานัปการชั่วพริบตา!

แต่ครู่ต่อมาสีหน้าพวกเขาก็เปลี่ยนไป

พลันเห็น…

ร่างแยกห้าสายพุ่งออกมาจากตัวหลินสวิน ต่างคนต่างสำแดงวิชามรรค

ตูม!

ฟ้าดินแถบนี้สั่นสะเทือน หมอกควันพวยพุ่งกัมปนาท

ร่างแยกทั้งห้าสลายการโจมตีทั้งหมด ส่วนร่างต้นหลินสวินแน่นอนว่าช่วยเถาเหลิ่งกลับไปได้อย่างฉิวเฉียดแต่ไร้อันตราย

พวกฝูเหวินหลีล้วนเผยสีหน้ายากจะเชื่อ

การโจมตีของพวกเขาสี่คนในครั้งนี้ สามารถกำจัดบุคคลระดับเดียวกันคนใดก็ตามอย่างง่ายดาย แต่ตอนนี้กลับถูกหลินสวินซึ่งอยู่ขั้นหลุดพ้นขั้นต้นต้านทานได้!

น่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว

หลินสวินสำรวจร่างเถาเหลิ่งรอบหนึ่งก่อน เมื่อพบว่าไร้อาการบาดเจ็บจึงเก็บตัวเถาเหลิ่งไป จัดให้อยู่ในเตากระบี่ไร้ก้นบึ้ง

จากนั้นเขาเหลือบสายตามองรองหัวหน้าหอสี่คนที่แปลกใจสงสัยไม่หยุดซึ่งอยู่ห่างไปแล้วยิ้มกล่าว “ข้าลืมไปว่าเรื่องที่เกิดระหว่างทางยามข้ากลับมาสำนัก ทุกท่านยังไม่รู้แน่ชัด มิน่าถึงกล้าไม่เกรงกลัวเช่นนี้”

น้ำเสียงเจือความนึกสนุก

ตอนนั้นเขาฆ่าขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์อย่างหวังจ้งหยวนกับจู่เหวินเหิงระหว่างทางหนี ผลงานการต่อสู้โดดเด่น หากเปลี่ยนเป็นขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์สักคนที่รู้เรื่องนี้ เกรงว่าคงไม่กล้าดูถูกเขาหลินสวินแน่

แต่การเคลื่อนไหวครั้งนี้มีแค่พวกฝูเหวินหลีสี่คนเท่านั้น นี่พิสูจน์ว่าอีกฝ่ายไม่รู้เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นตอนนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย

“หมายความว่าอย่างไร”

พวกฝูเหวินหลีแต่ละคนขมวดคิ้ว

“ก็หมายความตามนั้น”

หลินสวินหัวเราะลั่นขึ้นมา ร่างต้นกับร่างแยกทั้งห้าของเขาพุ่งออกไปพร้อมกัน

“ฆ่า!”

“ใช้พลังทั้งหมดจัดการเดรัจฉานนี่โดยเร็ว!”

“ได้!”