Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2903

ตอนที่ 2903 เข้าแดนมงคลไผ่เขียวอีกครั้ง

ฟ้าดินเงียบสงัด

กลิ่นอายคาวเลือดยังคงอบอวล

ผู้นำสี่ตระกูลตงหวงที่พังพาบกับพื้นหน้าซีดเผือดเหมือนสูญเสียบุพการีอย่างไรอย่างนั้น

ครั้งนี้พวกเขาเตรียมตัวมาอย่างดี โจมตีแดนถ้ำสวรรค์หยกงามโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว เดิมครองความได้เปรียบโดยสมบูรณ์ คิดว่าผลลัพธ์ของสถานการณ์ได้ถูกกำหนดแล้ว ตระกูลตู๋กูยากจะพลิกสถานการณ์

ใครจะคิดว่าในช่วงสำคัญตอนท้าย การปรากฏตัวของหลินสวินจะทำลายทุกอย่าง!

ผู้แข็งแกร่งนับพันคน ล้วนเป็นมือฉมังชั้นยอดที่สุดของเผ่าจักรพรรดิอมตะทั้งสี่ตระกูล ตอนนี้กลับดับสิ้นในชั่วพริบตา

ความหนักหน่วงของการสูญเสียนี้ ไม่ใช่แค่พลังดั้งเดิมถูกทำลายแล้ว ถึงขั้นสามารถทำให้รากฐานของพวกเขาสี่ตระกูลสั่นคลอน ปรากฏความเสี่ยงของการล่มสลาย!

แค่คิดก็รู้ว่าเมื่อไม่มีคนระดับพวกเขาบัญชาการ ตระกูลของพวกเขาก็ถูกกำหนดให้กลายเป็นเหยื่อในสายตาขุมอำนาจอื่นๆ สามารถเข่นฆ่าได้ตามใจ

ยามตู๋กูเซียวพาเหล่าคนใหญ่คนโตตระกูลตู๋กูมาถึงก็เห็นภาพเช่นนี้ แต่ละคนนอกจากความตะลึง ในใจยังรู้สึกสะใจอย่างบอกไม่ถูก

“สี่คนนี้ให้ทุกท่านจัดการ”

หลินสวินพูดง่ายๆ

“ขอบคุณสหายน้อยที่ช่วยเหลือ ช่วยตระกูลตู๋กูของข้าจากอันตราย!”

ตู๋กูเซียวคารวะ สีหน้าซาบซึ้ง

“ขอบคุณสหายน้อยยิ่ง!”

คนใหญ่คนโตคนอื่นๆ ต่างคารวะเช่นกัน

ตู๋กูโยวหรันที่อยู่ข้างๆ อดพูดไม่ได้ “ท่านพ่อ ท่านลุง ท่านอาทุกท่าน ตอนนี้หลินสวินเป็นรองหัวหน้าหอแรกนภาของลัทธิแรกกำเนิดแล้ว ฐานะเทียบเท่าท่านปู่น้อย”

พวกตู๋กูเซียวสะท้านไปทั้งตัว อึ้งจนตาค้างแล้ว

รองหัวหน้าหอ!!

ตีหัวจนแตกพวกเขาก็คิดไม่ถึง ว่าเพิ่งจะสิบปีสั้นๆ หลินสวินในตอนนี้ก็เป็นรองหัวหน้าหอแล้ว ตำแหน่งนี้สูงจนน่าตกใจ

อย่าว่าแต่ในน่านฟ้าที่เจ็ด ต่อให้อยู่น่านฟ้าที่แปด พวกเฒ่าดึกดำบรรพ์ของยักษ์ใหญ่อมตะเจอก็ยังต้องเคารพสามส่วน!

“ที่แท้ก็เป็นรองหัวหน้าหอหลิน ก่อนหน้านี้พวกเราสะเพร่า โปรดอภัยให้ด้วย”

ตู๋กูเซียวรีบเปลี่ยนคำเรียกขาน

เขารู้ชัดยิ่งว่าอำนาจของรองหัวหน้าหอลัทธิแรกกำเนิดล้นฟ้าเพียงใด ถึงขั้นสามารถสั่งให้ผู้อาวุโสที่มีมรรควิถีขั้นหลุดพ้นเหล่านั้นทำตามคำสั่งได้

และหลินสวินยังหนุ่มขนาดนี้ก็สามารถกลายเป็นรองหัวหน้าหอได้แล้ว ความหมายที่แฝงอยู่ยิ่งทำให้คนใจสั่น!

“ข้ากับโยวหรันเป็นสหายกัน ผู้อาวุโสทุกท่านไม่ต้องเกรงใจเช่นนี้”

หลินสวินกล่าว “ตอนนี้แม้ศัตรูในแดนถ้ำสวรรค์หยกงามถูกกวาดล้างหมดแล้ว แต่ในเขตแดนดาราจื่อเวยยังมีผู้แข็งแกร่งของสี่ตระกูลตงหวงจำนวนไม่น้อย แต่คนพวกนี้ล้วนเป็นพวกตัวเล็กๆ ข้าคนแซ่หลินก็ไม่สอดมือแล้วกัน”

“ให้พวกเราจัดการก็พอ!”

ตู๋กูเซียวเอ่ยโดยไม่ต้องคิด “ผู้อาวุโสทุกท่าน พวกท่านพาคนไปจัดการเรื่องเหล่านี้ ข้าจะต้อนรับรองหัวหน้าหอหลินด้วยตัวเอง”

“ขอรับ!”

บรรดาผู้อาวุโสที่อยู่รอบๆ รับคำสั่งจากไป

พวกเขาล้วนไฟสุมอกไม่มีที่ระบาย ถือว่าสามารถฉวยโอกาสนี้มาระบายสักหน่อย

จู่ๆ ในใจหลินสวินก็เกิดความคิดหนึ่ง มองไปยังตู๋กูเซียวแล้วเอ่ยว่า “ผู้อาวุโส จากที่นี่ไปสี่ตระกูลตงหวงไกลแค่ไหน”

ตู๋กูเซียวกล่าว “ตระกูลอวิ๋นใกล้ที่สุด พวกเขาตั้งอาณาเขตในแดนถ้ำสวรรค์แสงหยกของเขตแดนดาราจื่อเวย ส่วนอีกสามตระกูลอยู่ในเขตแดนดาราชิงกวง”

หลินสวินคำนวณระยะทางคร่าวๆ ก็กระจ่างในใจ เอ่ยว่า “ในมือผู้อาวุโสมีแผนภาพอาณาเขตที่ตระกูลพวกนี้ตั้งอยู่หรือไม่”

“ข้าสามารถสลักม้วนหยกให้ท่านได้เดี๋ยวนี้”

ว่าพลางตู๋กูเซียวก็หยิบม้วนหยกเปล่าม้วนหนึ่งออกมา ประทับตำแหน่งที่ตั้งของสี่ตระกูลตงหวงลงไป จากนั้นยื่นให้หลินสวินด้วยสองมือ

แม้หลินสวินไม่ใส่ใจความสูงต่ำของระดับอาวุโสและตำแหน่ง แต่ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำของตู๋กูเซียว ล้วนเผยความเคารพอย่างยิ่ง

ต่อให้หลินสวินไม่คุ้นชินอยู่บ้างแต่ก็ไม่สามารถไปแก้อะไรได้

อันที่จริงก็ถูกกำหนดให้เปลี่ยนแปลงไม่ได้

เพราะในโลกผู้ฝึกปราณ ระดับพลังยิ่งสูง ตำแหน่งยิ่งสูง ระดับความอาวุโสก็จะยิ่งสูง นี่คือสิ่งที่สลักอยู่ในขั้วกระดูกของผู้ฝึกปราณทุกคนตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน

หลินสวินหยิบม้วนหยกมาดูแล้วเรียกร่างแยกทั้งสี่อย่างเพลิงแดง ไม้เขียว ทองขาว ดินเหลืองออกมา เมื่อความคิดไหวเคลื่อน ก็ส่งตำแหน่งที่ตั้งของสี่ตระกูลตงหวงให้กับทั้งสี่กายมรรคแล้ว

จากนั้นสี่กายมรรคก็ทะยานจากไปไกล

“หรือรองหัวหน้าหอหลินจะ…”

ตู๋กูเซียวเพิ่งตระหนักได้ถึงบางอย่าง ใจอดหวั่นไหวไม่ได้

“ไม่ถึงกับถอนรากถอนโคน ถึงอย่างไรการฆ่าผู้บริสุทธิ์ก็เป็นเรื่องไม่ดี แต่สี่ตระกูลตงหวงไม่มีความจำเป็นต้องอยู่บนโลกนี้แล้ว”

หลินสวินพูดง่ายๆ

ผู้นำตระกูลทั้งสี่อย่างพวกอวิ๋นฉางคงที่ทรุดนั่งกับพื้นหมดอาลัยตายอยากไปนานแล้ว ได้ยินเช่นนี้เหมือนจะพังทลายไปทั้งตัว ส่งเสียงตะโกนร้อง ก่นด่าสาปแช่งหลินสวิน

ไม่รอให้หลินสวินลงมือ ตู๋กูเซียวก็ยกมือวาดดาบลงมา ฟันศีรษะของผู้นำตระกูลทั้งสี่ที่อำนาจล้นฟ้า เลือดสาดเต็มพื้น

ทำทั้งหมดนี้เสร็จ ตู๋กูเซียวก็เหมือนได้ระบายความชิงชังในที่สุด ทั้งร่างเบาสบายลงไม่น้อย เขาทำท่าเชื้อเชิญพร้อมเอ่ยว่า “รองหัวหน้าหอหลิน รีบเข้ามาเถอะ”

หลินสวินพยักหน้า “รบกวนผู้อาวุโสแล้ว”

จากนั้นเขากับตู๋กูโยวหรันก็เข้าไปในสถานที่สำคัญแกนหลักของตระกูลตู๋กูด้วยกัน

……

ครึ่งวันหลังจากนั้น

เหล่าผู้อาวุโสตระกูลตู๋กูที่ออกไปสังหารศัตรูกลับมาพร้อมข่าวดี ผู้แข็งแกร่งสี่ตระกูลตงหวงที่กระจายอยู่ในเขตแดนดาราจื่อเวยถูกโจมตีพินาศสิ้นแล้ว ส่วนคนตระกูลตู๋กูที่กระจายอยู่ที่ต่างๆ บาดเจ็บล้มตายไม่มาก

นี่ทำให้ตู๋กูเซียวเองก็โล่งอกอย่างสิ้นเชิงแล้ว

……

หนึ่งวันหลังจากนั้น

สี่กายมรรคของหลินสวินทยอยกลับมา

เมื่อความคิดของร่างต้นของหลินสวินขยับไหว ก็รับรู้การเคลื่อนไหวของสี่กายมรรคครั้งนี้ทั้งหมดแล้ว