Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2925

ตอนที่ 2925 ไพ่ตายของหลินสวิน

พลังต่อสู้เย้ยฟ้าของหลินสวินทำให้เฒ่าดึกดำบรรพ์พวกนั้นต่างหน้าเปลี่ยนสี ตระหนักได้ว่าไม่สู้ดี

พวกเขานึกถึงเรื่องหนึ่งโดยไม่ได้นัดหมาย… พลังแห่งยอดอมตะ!

พลังที่หลินสวินสำแดงออกมาตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับยอดแห่งมรรคาอมตะแล้ว!

ตูม!

ทันใดนั้นสถานการณ์การต่อสู้เปลี่ยนแปลงไป หลินสวินทลายการปิดล้อมได้ในคราเดียว กระตุ้นเตากระบี่ ทำให้เฒ่าดึกดำบรรพ์ผู้หนึ่งบาดเจ็บสาหัส

เฒ่าดึกดำบรรพ์ผู้นี้เป็นขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์ของตระกูลเจิ้ง นามว่าฉีลิ่วเจี่ย ถือขวานยักษ์คู่หนึ่ง อานุภาพดุดันอหังการ แกร่งกล้าถึงที่สุด

แต่บัดนี้กลับถูกเตากระบี่กระแทกจนร่างแทบแตกหัก กระอักเลือดกบปากจมูก ทั้งตัวกระเด็นออกไปอย่างรุนแรง

ภาพกะทันหันนี้ทำให้ในใจเฒ่าดึกดำบรรพ์คนอื่นยังหนาวสะท้านไปครู่หนึ่ง

สิบคนลงมือพร้อมกัน แต่กลับถูกหลินสวินพลิกสถานการณ์ หากเรื่องนี้กระจายออกไปใครจะกล้าเชื่อ

เคร้ง!

ฉีลิ่วเจี่ยถูกซัดถอยไป หลินสวินประหนึ่งมังกรทะยานฟ้า ระหว่างที่แกว่งหมัดก็กระแทกบรรทัดยอดมรรคไร้ลักษณ์ของชือถิงฟางกระเด็น ร่างทรงเสน่ห์ของฝ่ายหลังสั่นไหว กระอักเลือดออกปาก

และขณะเดียวกันพลังการล้อมจู่โจมเฒ่าดึกดำบรรพ์คนอื่น ต่างถูกกฎเกณฑ์อมตะที่ปลดปล่อยออกมาจากตัวหลินสวินบดขยี้และสลายไปทั้งหมด

“ทุกท่าน รีบสำแดงไพ่ตายออกมาดีกว่า หาไม่แล้วเกรงว่าอีกเดี๋ยวจะไม่มีโอกาสใช้แล้ว”

ในการต่อสู้เสียงหลินสวินเนิบนาบ

“หึ!”

พวกหวังเต้าสิงสบตากัน แววตาดุกร้าว แทบจะเข้าโจมตีหลินสวินสุดชีวิต

เพียงแต่ทั้งหมดนี้ย่อมเปลืองแรงเปล่า

พลังของพวกเขาแข็งแกร่งปานไหนก็ไม่อาจทำให้หลินสวินบาดเจ็บได้สักนิด กลับเป็นพวกเขาที่มีคนบาดเจ็บระหว่างต่อสู้ บ้างถูกซัดกระอักเลือด บ้างถูกปราณกระบี่กรีดร่างมรรค บ้างถูกพลังหมัดซัดแขนขาด บ้าง…

มากมายหลายอย่าง

หันกลับมาดูหลินสวิน อานุภาพดุจสายรุ้ง ประหนึ่งนายเหนือหัวเคลื่อนกวาด ทุกการโจมตีกดข่มจนเฒ่าดึกดำบรรพ์เหล่านั้นต้องใช้พลังทั้งหมดไปต้าน

นี่ทำให้พวกหวังเต้าสิงตาแทบหลุดจากเบ้า ไม่อาจรับทุกอย่างนี้ได้

ความแกร่งกล้าในพลังต่อสู้ของหลินสวินทำลายการตัดสินและคาดเดาก่อนหน้านี้ของพวกเขาทั้งหมด ต่อให้พวกเขาคิดจนหัวระเบิดก็คิดไม่ถึงว่าหลินสวินจะแข็งแกร่งปานนี้

ประหนึ่งไร้ศัตรู!

เห็นหลินสวินแข็งแกร่งเกินต้าน มีท่าทีสยบพวกเขาได้โดยสมบูรณ์อยู่กลายๆ ในที่สุดหวังเต้าสิงก็ตะคอกเสียงดุดันว่า

“เปิด!”

ทันใดนั้นม้วนหนังสือสีทองเจิดจ้าม้วนหนึ่งก็เปิดขึ้นกลางอากาศ

ตูม!

ชั่วพริบตารูปจำลองเจตจำนงสายหนึ่งอุบัติขึ้น นี่เป็นเฒ่าชราที่สูงใหญ่ดุจทวยเทพผู้หนึ่ง ผมหนวดขาวโพลน หว่างคิ้วมีสัญลักษณ์รูปกระบี่รูปหนึ่ง ชุดขาวทั้งตัวปลิวไสว ประหนึ่งยอดเทพกระบี่ในตำนานมาเยือน

พริบตานี้ฟ้าดินกลับสู่ความเงียบสงัด กลิ่นอายระดับนิรันดร์อันน่าครั่นคร้ามไร้สิ้นสุดประดุจเขาถล่มสมุครคำราม ทำให้หมื่นลักษณ์สิ้นเสียง ในเก้าชั้นฟ้าสิบแผ่นดินคล้ายศิโรราบแทบเท้าเขาทั้งหมด!

พลังเช่นนั้นน่าครั่นคร้ามเกินไป

“ขอเชิญผู้อาวุโสลงมือ จับเจ้าเดรัจฉานนี่!”

หวังเต้าสิงกุมมือคารวะ

เฒ่าดึกดำบรรพ์คนอื่นต่างเผยสีหน้าฮึกเหิม

รูปจำลองเจตจำนงนี้มาจากบุคคลในตำนานคนหนึ่งของน่านฟ้าที่เก้า ระดับนิรันดร์ที่มีสมญาว่า ‘เทพกระบี่ยอดสวรรค์’…

ชางเจี้ยนเซิง

“เจ้าหนุ่มขั้นหลุดพ้นขั้นปลายคนหนึ่งกลับทำให้พวกเจ้าอับจนหนทางได้ ศิษย์คนเล็กที่เจ้าเฒ่าโพธิรอคอยผู้นี้เย้ยฟ้าปานนี้จริงหรือ”

รูปจำลองเจตจำนงของชางเจี้ยนเซิงถอนใจเบาๆ สัญลักษณ์กระบี่ที่อยู่หว่างคิ้วเขาโคจร ปราณกระบี่ทั้งร่างไหวเคลื่อน อานุภาพปานนิรันดร์มืดฟ้ามัวดิน ทำให้เฒ่าดึกดำบรรพ์อย่างพวกหวังเต้าสิงยังรู้สึกหวาดผวา

แน่นอนว่ายังอับอายด้วย

พวกเขาต่อสู้ถึงตอนนี้ ไม่เพียงแต่อับจนหนทาง ยังได้รับบาดเจ็บเต็มตัว!

พอดูหลินสวินอีกครั้งกลับไม่ได้รับบาดเจ็บสักนิด เสื้อผ้าไม่เปื้อนฝุ่น เทียบกับเช่นนี้ทำให้แยกสูงต่ำได้ชัดเจน

“เจ้าหนุ่ม เจ้ากล้าปรากฏตัวเพียงลำพังที่นี่ต้องมีวิชาช่วยชีวิตแน่ ตอนนี้ข้าให้โอกาสเจ้าสำแดงวิชาช่วยชีวิตเจ้าสักครั้ง”

ชางเจี้ยนเซิงมองไปที่หลินสวิน เอ่ยเสียงเรียบเฉย “ภายหน้าต่อให้เจ้าเฒ่าโพธิรู้ว่าข้าจับศิษย์คนเล็กที่เขาภูมิใจที่สุดไป ก็ไม่อาจประนามว่าข้าเป็นผู้ใหญ่รังแกเด็ก”

คำพูดเดียวทำให้พวกหวังเต้าสิงยังเกิดความรู้สึกเคารพยกย่องอย่างอดไม่ได้

“วิชาช่วยชีวิตหรือ”

หลินสวินแสยะยิ้ม “เจ้าเฒ่า คิดจริงหรือว่าใช้รูปจำลองเจตจำนงแล้วจะไม่สนกฎเกณฑ์ ทำตามอำเภอใจได้”

ชางเจี้ยนเซิงเลิกคิ้ว แววตาแปรเปลี่ยนเป็นเฉยชา “สุราอวยพรไม่ดื่ม จะดื่มสุราลงทัณฑ์”

เขายื่นมือออกไปข้างหนึ่ง

ตูม!

กระบวนค่ายกลกระบี่แน่นขนัดกระบวนหนึ่งปรากฏขึ้นประหนึ่งกรงขังมหามรรค อบอวลด้วยอานุภาพของระดับนิรันดร์ บัดนี้แม้แต่กฎระเบียบฟ้าดินยังบิดเบี้ยวและแปรเปลี่ยน

“แข็งแกร่งนัก!”

พวกหวังเต้าสิงใจสั่นระรัว ต่อให้เป็นเฒ่าดึกดำบรรพ์อย่างพวกเขา ยังได้เห็นรูปจำลองเจตจำนงระดับนิรันดร์ลงมือเช่นนี้น้อยครั้งนัก

กลับพบว่าหลินสวินเงาร่างพริบไหว เตากระบี่ทะยานฟ้า เปล่งแสงสว่างจ้ากลางอากาศในบัดดล

ตูม!

กระบวนค่ายกลกระบี่ที่แน่นหนาดั่งกรงขังมหามรรคนั้น ถึงกับถูกเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งระเบิดกลายเป็นละอองแสงถาโถมสาดกระเซ็นเต็มฟ้า

“นี่…”

พวกหวังเต้าสิงล้วนตกตะลึงตาเบิกกว้าง ทำใจเชื่อได้ยาก

พลังต่อสู้หลินสวินเย้ยฟ้าเกินไป ไม่อาจวัดได้ด้วยตรรกะสามัญโดยสิ้นเชิง!

“จู่คง รีบเรียกรูปจำลองเจตจำนงที่เจ้านำมาออกมา!” หวังเต้าสิงส่งเสียงตวาดลั่น

พวกเขามาคราวนี้นำรูปจำลองเจตจำนงระดับนิรันดร์มาด้วยสองคน คนหนึ่งคือชางเจี้ยนเซิง คนใหญ่คนโตเผ่าเทพนิรันดร์ตระกูลชางจากน่านฟ้าที่เก้าไอรีนโนเวล

อีกคนคือ ‘เหวินจิ่วเกา’ คนใหญ่คนโตเผ่าเทพนิรันดร์ตระกูลเหวิน

ตูม!

จู่คงแทบไม่ร่ำไร เรียกยันต์หยกสีเขียวชิ้นหนึ่งออกมา เมื่อยันต์หยกระเบิดออก เงาร่างสูงโปร่งผอมแห้งร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ

เขาสวมเกี้ยวประดับสูงใส่ชุดโบราณ รูปลักษณ์ผอมบาง เป็นรูปจำลองเจตจำนของระดับนิรันดร์เหวินจิ่วเกานั่นเอง

เมื่อเห็นหลินสวินกับร่างแยกของเขากดข่มรูปจำลองเจตจำนงของชางเจี้ยนเซิงอยู่ เหวินจิ่วเกายังอึ้งไปอย่างอดไม่ได้ เผยสีหน้ายากจะเชื่อ

จากนั้นเขาก็ลงมือโดยไม่ลังเลสักนิด

ตูม!

เขาก้าวออกไปก้าวหนึ่ง ชั่วพริบตาก็มาถึงในสนามรบแล้วแกว่งหมัดชกไปที่ร่างต้นของหลินสวิน

หมัดสีเขียวพร่างพราวเปล่งประกายเต็มไปด้วยกลิ่นอายนิรันดร์ที่ไม่เคยมีมาก่อน เรียบง่ายและตรงไปตรงมา ทั้งยังทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ

กระนั้นก็เป็นตอนนี้เอง

เสียงหัวเราะลั่นสะเทือนฟ้าดินแว่วออกมาจากปากหลินสวิน

“เจ้าเฒ่า รอเจ้าปรากฏตัวมานานแล้ว เก็บแหไปพร้อมกันเสียเลย!”

ขณะพูดร่างต้นของหลินสวินพลันสำแดงอภินิหารพรสวรรค์…

ประตูเนรเทศ

ครืน!

ประหนึ่งเบิกฟ้าแยกดิน ฟ้าดินแห่งนี้ถูกรอยแยกมิติมหึมารอยหนึ่งกลืนกิน ในรอยแยกเป็นประตูที่มีขอบเขตพันจั้ง ประหนึ่งหุบเหวที่ทะลวงไปยังนรกถูกเปิดออก ทันทีที่ปรากฏฟ้าดินแห่งนี้ก็คล้ายถูกกลืนกิน

ทุกคนรู้สึกเพียงภาพข้างหน้ามืดลง ในใจหวาดหวั่นอย่างไม่อาจควบคุม

“แย่แล้ว!”

“สมควรตาย!”

รูปจำลองเจตจำนงของชางเจี้ยนเซิกับเหวินจิ่วเกาต่างหวาดผวา หน้าเปลี่ยนสีโดยพลัน ทันทีที่ตระหนักได้ถึงความไม่เข้าทีก็หมายจะหลบหนีโดยพลัน

แต่หลินสวินจะให้พวกเขาสมหวังได้อย่างไร ร่างต้นกับร่างแยกทั้งห้าล้อมโจมตีรูปจำลองเจตจำนงระดับนิรันดร์ทั้งสองเต็มกำลัง

“ไม่…!!”

ชางเจี้ยนเซิงกับเหวินจิ่วเกาส่งเสียงคำรามเกรี้ยวกราดถึงที่สุด ดวงตาวาวโรจน์ แต่เพราะถูกเงาร่างของหลินสวินล้อมโจมตี ทำให้พวกเขาไม่มีทางหลบหนีสักนิด ทำได้เพียงมองดูประตูเนรเทศมาเยือนตาปริบๆ…

จากนั้นเงาร่างของพวกเขากับหลินสวินก็ถูกกลืนกินไปทั้งหมด!

——