Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2938

ตอนที่ 2938 ประชิดทะเลหมื่นดารา

พวกเหยียนจี้และเสวียนเฟยหลิงอึ้งไปทันที สายตามองมาทางหลินสวิน ดูว่าเขาจะพูดอะไร

หลินสวินกล่าวอย่างสงบ “ตั้งแต่วันนี้ไป ข้าจะเฝ้าทะเลหมื่นดาราคนเดียว”

ทุกคนล้วนเผยสีหน้าคาดไม่ถึง

ทางเข้าของแดนแรกเริ่มตั้งอยู่บนทะเลหมื่นดารา

นึกย้อนไปตอนนั้น สมัยก่อนตอนหลินสวินมาครั้งแรก ก็เคยข้ามทะเลหมื่นดาราเข้ามาทดสอบในเมืองเทพหมื่นยอดที่ตั้งอยู่ส่วนลึกของทะเลหมื่นดารา ถึงได้ครอบครองคุณสมบัติเข้าฝึกปราณในลัทธิแรกกำเนิดได้ในท้ายที่สุด

เรียกได้ว่าทะเลหมื่นดาราก็คือแนวป้องกันแห่งหนึ่งนอกแดนแรกเริ่ม

ขอเพียงมีภัยมากล้ำกราย ศัตรูจะต้องโผล่มาในทะเลหมื่นดารา

หลินสวินกลับเสนอตัวเฝ้าทะเลหมื่นดาราคนเดียว นี่เท่ากับว่าต้องป้องกันอยู่แนวหน้าสุดอย่างไม่ต้องสงสัย ใช้พลังของตนคนเดียวเฝ้าประตูเข้าออกลัทธิแรกกำเนิด!

“ไม่เหมาะ การทำเช่นนี้บุ่มบ่ามเกินไป”

เหยียนจี้ส่ายหน้า

เขากำลังจะเอ่ยปราม หลินสวินก็ยิ้มพลางเอ่ยตัดบท “ใต้ระดับนิรันดร์ไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของข้าได้อีก ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ให้ข้ามาดูแลทะเลหมื่นดาราจะเหมาะสมที่สุด”

ครู่หนึ่งสายตาเขาก็มองไปทางพวกเสวียนเฟยหลง “ผู้อาวุโสทุกท่านอย่าห้ามข้าอีกเลย ข้าตัดสินใจแล้ว”

นัยน์ตาพวกเสวียนเฟยหลิงหดรัดลงน้อยๆ จิตใจปั่นป่วน

พวกเขาล้วนดูออกว่าครั้งนี้ไม่มีทางห้ามหลินสวินได้แล้วจริงๆ

“ไม่ใช่ว่ายังมีเวลาอีกครึ่งปีหรือ เจ้าจะรีบร้อนทำไม”

เหยียนจี้ขมวดคิ้ว “ยิ่งไปกว่านั้นให้เจ้าไปต้านอยู่ด้านนอกคนเดียว ไม่ใช่เป็นการทำให้ศัตรูหัวเราะเยาะว่าลัทธิแรกกำเนิดของเราไร้คนหรือ”

หลินสวินยิ้มกล่าว “ผู้อาวุโส อย่าห้ามข้าอีกเลย”

เหยียนจี้นิ่งเงียบไปครู่หนึ่งค่อยกล่าวว่า “ถ้าเจออันตรายต้องจำไว้ว่าต้องกลับสำนักทันที”

หลินสวินประสานหมัดพยักหน้า

“ดูสิ เจ้าหมอนี่นับวันยิ่งปีกกล้าขาแข็ง ตอนนี้แม้แต่คำพูดของเฒ่าชราอย่างพวกเราก็ยังไม่ได้ผล”

เสวียนเฟยหลิงพูดประชด

“ช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้พวกเรารวมกันแล้วยังเอาชนะเขาไม่ได้เล่า”

ตู๋กูยงถอนหายใจ

คนที่เหลืออดขำไม่ได้

ที่เย้าแหย่ก็ส่วนเย้าแหย่ พวกเขาล้วนรู้ดีว่าในลัทธิแรกกำเนิดตอนนี้ หลินสวินเรียกได้ว่าเป็นรองหัวหน้าหอที่มีพลังต่อสู้เป็นอันดับหนึ่ง!

“เหล่าเสวียน”

สายตาเหยียนจี้มองไปทางพวกเสวียนเฟยหลิง “หลังจากนี้ก็รบกวนพวกเจ้าออกหน้า ไปรวบรวมคนในตระกูลที่อยู่ในลัทธิแรกกำเนิดเหล่านั้นมา และพาพวกเขาทั้งหมดเข้าไปใน ‘แดนลับแรกฟ้า’ ก่อนที่เหล่าโหยวจะแจ้งมรรคระดับนิรันดร์”

แดนลับแรกฟ้าวิวัฒน์มาจากพลังระเบียบระดับเทพของลัทธิแรกกำเนิด เป็นเขตผนึกหลักและปลอดภัยที่สุดในลัทธิแรกกำเนิด

พวกเสวียนเฟยหลิงต่างพยักหน้าอย่างครัดเคร่ง

“ยังมีผู้สืบทอดในสามหอเก้ายอดเขา คนที่ต่ำกว่าขั้นหลุดพ้นก็พาไปแดนลับแรกฟ้าให้หมด ส่วนคนที่เหลือก็ให้ปกป้องลัทธิแรกกำเนิดเหมือนพวกเจ้า”

เหยียนจี้เอ่ยกำชับ

“พวกนี้มอบให้พวกข้าก็พอ”

เสวียนเฟยหลิงกล่าว

วันนั้นพวกเสวียนเฟยหลิงก็เริ่มเคลื่อนไหว

ส่วนหลินสวินออกจากลัทธิแรกกำเนิดไปเพียงลำพัง

…

ทะเลหมื่นดารา

คลื่นโหมรอบทิศราวกับไร้สิ้นสุด

ดวงดาวมากมายประหนึ่งอัญมณีประดับบนนภาคราม แวววาวแพรวพราว ส่องประกายจนทะเลลึกลับผืนนี้ราวกับแดนอริยเทพนิรันดร์

อันที่จริงที่นี่ถูกพลังระเบียบปกคลุมดั่งเขตผนึกตลอดปี ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากลัทธิแรกกำเนิด ผู้ฝึกปราณทั่วไปก็บุกเข้ามาไม่ได้เลยสักนิด

ส่วนใจกลางทะเลหมื่นดารามีเมืองใหญ่เก่าแก่แห่งหนึ่ง อาบไล้อยู่ใต้แสงหมื่นดารา กำแพงเมืองตระหง่านดั่งหลอมสร้างจากทองเทพ ใหญ่โตโอ่อ่า

เมืองเทพหมื่นยอด!

เมืองแห่งนี้สร้างโดย ‘หยวนชู’ บรรพจารย์ลัทธิแรกกำเนิด แค่เจตุวัตถุอมตะที่ใช้ก็มีไม่ต่ำกว่าหมื่นชนิดแล้ว

ในใจกลางเมืองนี้ยังมีสิ่งปลูกสร้างรูปร่างคล้ายกระบี่เทพแห่งหนึ่ง ชี้ตรงขึ้นฟ้า!

นี่ก็คือวังกระบี่หมื่นยอด

ปีนั้นการทดสอบของลัทธิแรกกำเนิดที่หลินสวินเข้าร่วมก็เปิดขึ้นในลานมรรคหน้าวังกระบี่หมื่นยอด

พริบตาเดียวก็จวนร้อยปีแล้ว

เขาในตอนนี้เป็นรองหัวหน้าหอแรกนภาไปแล้ว เป็นขั้นหลุดพ้นที่ชื่อเสียงเลื่องลือ เทียบกับระดับมกุฎบรรพจารย์จักรพรรดิเมื่อปีนั้นไม่ได้อีกแล้ว

ในชั้นสูงสุดของวังกระบี่หมื่นยอด หลินสวินพิงราวระเบียงทอดมองไปไกลๆ

มองจากตรงนี้ไปสามารถเห็นผืนน้ำกว้างใหญ่ได้รอบทิศ แสงดาราพริบไหวนับไม่ถ้วนแต่งแต้มผิวน้ำ เงียบสงัดสุดสายตา

“ซย่าจื้อ อีกไม่นานทะเลแถบนี้ก็จะมีศึกใหญ่เกิดขึ้นแล้ว”

จากนั้นสักพักหลินสวินก็ถอนสายตามองไปทางซย่าจื้อที่ยืนเงียบอยู่ด้านข้าง กล่าวว่า “ถ้าเจ้าอยากร่วมต่อสู้ด้วยต้องสัญญากับข้าเรื่องหนึ่ง”

ซย่าจื้อกล่าวโดยไม่คิด “เจ้าว่ามา”

หลินสวินกล่าวจริงจัง “ถ้าเกิดอันตรายถึงชีวิต ห้ามเข้ามาขวางหน้าข้าโดยไม่สนอะไรเด็ดขาด”

ซย่าจื้อเงียบไปครู่หนึ่งแล้วเอ่ยว่า “ได้”

หลินสวินยิ้มออก กล่าวว่า “แน่นอนว่าด้วยพลังต่อสู้ของข้าและเจ้าที่มีตอนนี้ เว้นแต่ระดับนิรันดร์จะลงมือ ไม่เช่นนั้นก็ไม่มีใครในใต้หล้านี้จะคุมคามพวกเราได้”

กล่าวถึงตรงนี้ท่าทางของเขาก็เผยแววทอดถอนใจเสี้ยวหนึ่ง

เมื่อก่อนยามเขากับซย่าจื้อเผชิญอันตราย ส่วนใหญ่ทำได้เพียงหลบหลีกกับวิ่งหนี ถ้าเข้าไปสลายอันตรายเหล่านั้นก็ต้องจ่ายค่าตอบแทนอย่างสาหัส

แต่ตอนนี้ต่างกันโดยสิ้นเชิงแล้ว!

ควรรู้ว่าต่อให้เป็นยักษ์ใหญ่อมตะอันดับหนึ่งอย่างตระกูลหวัง ในกาลเวลาไร้สิ้นสุดก็เพิ่งจะปรากฏขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์แค่เก้าคนเท่านั้น

แต่ตอนนี้แค่ขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์ที่หอบรรพจารย์ลัทธิพ่อมดส่งมาก็มีมากถึงยี่สิบสี่คนแล้ว!

จุดนี้ทำให้เห็นว่าในฐานะหนึ่งในสี่หอบรรพจารย์ รากฐานของลัทธิพ่อมดน่าสะพรึงขนาดไหน

ถูมู่หุนเอามือไพล่หลัง นัยน์ตาโชกโชนจ้องมองผืนน้ำไกลออกไป น้ำเสียงแหบพร่าต่ำลึก “นี่ก็คือทะเลหมื่นดารา เป็นสถานที่ปักหลักของลัทธิแรกกำเนิด”

คนอื่นมองไปยังทะเลหมื่นดาราเช่นกัน

พวกเข้าล้วนสัมผัสได้ว่ามีพลังระเบียบคลุมเครือปกคลุมอยู่บนผิวน้ำกว้างใหญ่ไร้สิ้นสุดนั้น

“อีกไม่นานโหยวเป่ยไห่ก็จะแจ้งมรรคนิรันดร์ ถึงตอนนั้นมหาเคราะห์นิรันดร์จะมาเยือน พลังระเบียบระดับเทพที่ปกป้องลัทธิแรกกำเนิดจะเจอการโจมตีรุนแรง และเวลานั้นก็คือโอกาสที่ดีที่สุดในการบุกเข้าลัทธิแรกกำเนิดของพวกเรา”

ครู่ใหญ่หลังจากนั้นถูมู่หุนเอ่ยเสียงเบา นัยน์ตาขุ่นมัวเปี่ยมด้วยความเฉยชาและเยียบเย็น “แต่ก่อนหน้านั้นพวกเราอาจยังสามารถเจรจาดีๆ กับลัทธิแรกกำเนิดได้”

นัยน์ตาทุกคนไหววูบ คล้ายรู้ชัดว่าว่าต่อไปถูมู่หุนจะทำอะไร

“ข้าถูมู่หุนราชครูดินลัทธิพ่อมด วันนี้พาคนร่วมสำนักมาเยี่ยมเยียน!”

ถูมู่หุนเอ่ยปาก น้ำเสียงต่ำลึกแหบพร่าก้องสะท้อนราวกับเสียงอสนีบาต กระจายไปยังส่วนลึกของทะเลหมื่นดารา

บนยอดวังกระบี่หมื่นยอด หลินสวินลืมตาจากการนั่งสมาธิ ส่วนลึกในดวงตาเผยแววเย็นเยียบเสี้ยวหนึ่ง

เยี่ยมเยียนหรือ

นี่มาด้วยเจตนาไม่ดีชัดๆ!

เขากำลังจะตอบกลับก็ได้ยินเสียงเย้ยหยันหนึ่งดังขึ้น “ถูมู่หุน นี่มันเวลาใดแล้ว ยังจะแสร้งบอกว่าเยี่ยมเยียน แสดงเจตนามาตรงๆ ก็พอ!”

เงาร่างเสวียนเฟยหลิงปรากฏขึ้นข้างหลินสวินพร้อมกับเสียง

หลินสวินอึ้งไปครู่หนึ่ง กล่าวว่า “ผู้อาวุโส ไม่ใช่ว่าให้ข้าเฝ้าที่นี่คนเดียวหรือ”

เสวียนเฟยหลิงหัวเราะกล่าว “ศึกใหญ่ยังไม่ปะทุไม่ใช่หรือ ข้าก็แค่มาดูว่าพวกเฒ่าสวะลัทธิพ่อมดนี่คิดจะทำอะไร”

หลินสวินกล่าวอย่างจนปัญญา “เช่นนั้นก็ตามใจท่าน”

ริมฝั่งทะเลหมื่นดารา หลังจากได้ยินเสียงของเสวียนเฟยหลิง นัยน์ตาถูมู่หุนก็สาดประกายดุดัน กล่าวว่า “เสวียนเฟยหลิง ในเมื่อมีเจ้าอยู่ เช่นนั้นตาเฒ่าอย่างข้าก็ไม่อ้อมค้อมแล้ว ขอเพียงลัทธิแรกกำเนิดส่งตัวหลินสวินออกมา ข้าจะพาคนจากไปทันที”

เสียงดังครั่นครืนกระจายออกไป

“ถ้าไม่ส่งไปเล่า”

เสวียนเฟยหลิงเอ่ยปากเนิบๆ โต้ตอบกับเขาผ่านห้วงอากาศ

ใบหน้าถูมู่หุนไร้อารมรณ์ เอ่ยว่า “เช่นนั้นเกรงว่าภายหน้าบนโลกนี้คงไม่มีสถานที่ให้ลัทธิแรกกำเนิดหยัดยืนอีก!”

น้ำเสียงกดดันเปี่ยมด้วยความเย็นเยียบไร้สิ้นสุด ทำให้คนใจสั่น

เสวียนเฟยหลิงได้ยินก็เงียบไปพักหนึ่ง จากนั้นพลันแหงนหน้าขึ้นฟ้าหัวเราะลั่น “พวกเจ้าลัทธิพ่อมดเหิมเกริมกันจริงๆ ถ้ากล้าพวกเจ้าก็บุกเข้ามาตอนนี้เลยสิ”

น้ำเสียงเจือแววเย้ยหยันดูหมิ่น

สีหน้าเหล่าคนใหญ่คนโตลัทธิพ่อมดล้วนเผยไอสังหารขึ้นมาอย่างคุมไม่อยู่

—