Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2941

ตอนที่ 2941 มหาศึกปะทุ

หลูถูกรำศึกบนโลกมาไม่รู้กี่ปี ผ่านการชำระล้างด้วยลมคาวฝนเลือด

พลังต่อสู้ของเขาก็น่าครั่นคร้ามหาใดเทียบ

แต่ชั่วพริบตาเมื่อครู่นั้น เขามั่นใจยิ่งว่าจะหลบการโจมตีนั้นได้ชัดๆ แต่เขายังคงถูกโจมตีโดน เหตุการณ์ผิดแปลกพิสดารนี้กระตุ้นให้เขาไม่อาจรับทุกอย่างได้โดยสิ้นเชิง

หลินสวินกลับสีหน้าปกติ

ยามเขากับซย่าจื้อแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ก็เคยเกือบถูกพลังกฎกรรมโชคชะตานั่นทำให้บาดเจ็บ

ตูม!

พูดแล้วเหมือนช้าแต่ที่จริงรวดเร็วนัก ชั่วพริบตาที่จ้วงแทงหลูถู พลังน่ากลัวปะทุออกมาจากทวนศึกกระดูกขาว ร่างมรรคที่เรียกได้ว่าเป็นอมตะไม่บุบสลายนั้นของหลูถูระเบิดออก เลือดสดๆ สาดกระเซ็นทันที

ชิ้ง!

ซย่าจื้อเก็บทวนศึกกระดูกขาว เสื้อผ้าปลิวไสว ท่าทางสุขุมเยือกเย็นเช่นเคย

การโจมตีเดียวสังหารขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์ของลัทธิพ่อมด คล้ายไม่ได้ทำให้นางรู้สึกรู้สาอะไร

แต่ห่างออกไปไกล พวกถูมู่หุนกับจี้คงสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นไม่น้อย

การตายของหลูถูทำให้พวกเขาไม่ทันตั้งตัว นอกจากประหลาดใจแล้วยังรู้สึกหนาวสะท้านอยู่บ้าง รับรู้ได้ถึงความน่ากลัวของซย่าจื้อ

“กฎกรรมเกี่ยวโยง โชคชะตาร่วมกำเนิด พลังมหามรรคชั้นยอดเช่นนี้น่ากลัวจริงๆ”

จี้คงสีหน้าเคร่งขรึม แสงธรรมในดวงตาโชติช่วง มองทะลุวิชาของซย่าจื้อ “ทุกท่าน หมายจะจัดการพลังเช่นนี้ก็เหมือนต่อต้านเคราะห์สวรรค์มหามรรค ต้องปะทะกันตรงๆ ไม่อาจเคลื่อนไหวหลบหนีแต่อย่างใด หาไม่จะต้องถูกโจมตีถึงตาย”

“เจ้าพูดมากขนาดนี้ กล้ามาสู้กับข้าไหม”

ซย่าจื้อเสียงใสกังวานแผ่วเบา เรียบเฉยสงบนิ่ง

จี้คงเอ่ย “สหายยุทธ์ การตัดสินเป็นตายทำเป็นเล่นไม่ได้เด็ดขาด ต้องสังหารศัตรูเต็มกำลังถึงจะถูก”

“พูดได้ดี”

เงาร่างหลินสวินลอยสูงขึ้นกลางอากาศ ดวงตาดำเย็นชา เอ่ยว่า “วันนี้ข้าคนแซ่หลินจะขอดูความสง่างามของพวกเจ้าสองหอบรรพจารย์เสียหน่อย!”

“หึ”

บนใบหน้าชราของถูมู่หุนปรากฏแววพิฆาต “ข้ากลับอยากดูนักว่าตกลงยอดมรรคาอมตะจะแข็งแกร่งปานไหนกันแน่!”

สายฟ้าสีเลือดมากมายผุดออกมาจากเงาร่างผอมแห้งของเขา พริบตาเดียวก็เหมือนจำแลงเป็นเทพอสนีดึกดำบรรพ์องค์หนึ่ง กลิ่นอายทำลายล้างสะเทือนจักรวาล

ในมือเขามีไม้เท้าไม้สีดำเล่มหนึ่งเพิ่มขึ้นมา ไม้เท้าไม้มีคลื่นพลังลึกลับคลุมเครือไหวเคลื่อน

“ไป ปลิดชีพเจ้าหมอนี่!”

ถูมู่หุนเอ่ยปากเย็นชา

ตูม!

ผู้แข็งแกร่งลัทธิพ่อมดที่อยู่ใกล้ๆ อานุภาพทั้งร่างโคจรเต็มกำลังเช่นกัน บ้างควบคุมเพลิงเทพสีเขียวมรกต กระชับทวนใหญ่กระดูกขาว ประหนึ่งยมทูตจากนรกมาเยือนโลก บ้างเหยียบเมฆเพลิง ทั้งตัวโอบล้อมด้วยปราณกระบี่สีม่วงนับไม่ถ้วน บ้างดวงตาแผ่แสงเทพ ควบคุมแผนภาพมรรคหนังสัตว์ที่ลึกลับไม่อาจคาดเดา…ไอรีนโนเวล

ขั้นหลุดพ้นแต่ละคนต่างสำแดงอานุภาพยิ่งยง เรียกสมบัติที่แข็งแกร่งที่สุดของตนออกมาโดยไม่ปิดบังสักนิด อานุภาพอันน่ากลัวเช่นนั้นทำเอาผืนน้ำบริเวณนี้ปั่นป่วน ห้วงอากาศที่อยู่ใกล้เคียงยังมีสภาพยุ่งเหยิงโกลาหล

“ฆ่า!”

เหล่าเฒ่าดึกดำบรรพ์ลัทธิพ่อมดกรูกันเข้ามา

หลินสวินสื่อจิตเอ่ย ‘ซย่าจื้อ จำเรื่องที่เจ้ารับปากข้าเอาไว้ให้ดี’

ขณะพูดเขาก็สะบัดแขนเสื้อคราหนึ่ง

เตากระบี่ไร้ก้นบึ้งเคลื่อนทะยานผ่านห้วงอากาศ ลอยอยู่เหนือเขากับซย่าจื้อ แสงมรรคไพศาลพร่างพรมลงมา

ชิ้ง!

ในเตากระบี่ กระบี่มรรคเล่มหนึ่งโฉบพุ่งออกมาดังชิ้ง ถูกหลินสวินยื่นมือไปจับไว้ แล้วตวัดฟันลง

กระบี่นี้ไพศาลเหลือประมาณ โชติช่วงแจ่มจรัส!

ตูม!

การต่อสู้ปะทุขึ้น การจู่โจมของเหล่าเฒ่าดึกดำบรรพ์ลัทธิพ่อมดเหมือนกระแสเชี่ยวมืดฟ้ามัวดิน เต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารทำลายล้างอันป่าเถื่อนไร้สิ้นสุด

ขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์ยืนอยู่บนปลายยอดแล้ว ใต้ระดับนิรันดร์คือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด!

และตอนนี้ขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์ทั้งหมดเคลื่อนไหวพร้อมกัน สำแดงวิชาทั้งหมด เรียกศาสตรามรรคที่แข็งแกร่งที่สุดออกมาและเข้าถล่มสังหาร อานุภาพเช่นนั้นแค่คิดก็รู้ว่าน่าครั่นคร้ามปานไหน

เพียงแต่หลินสวินตอนนี้ เมื่อเทียบกับสิบแปดปีก่อนก็เปลี่ยนแปลงไปอีกเช่นกัน ระดับปราณบรรลุขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์ หลอมระเบียบนิพพานแปดส่วนเข้าไปในกฎเกณฑ์อมตะของตนแล้ว

ความแกร่งกล้าในพลังต่อสู้ของเขาสามารถหยิ่งผยองเหนือคนระดับเดียวกันทุกคนทั่วหล้า!

เมื่อเขาฟันกระบี่นี้ออกไป

ฮูม…

ปราณกระบี่ไพศาลทะยานออกมา อบอวลด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ ตัดสลับทั้งแนวตั้งแนวนอน แผลงฤทธิ์ทั่วทิศ

กระบี่นี้เปี่ยมด้วยอานุภาพทำลายโลก ลึกลับคลุมเครือ อานุภาพเช่นนั้นไม่สามารถบรรยายได้สักนิดๆ ทำเอาฟ้าดินจมสู่ความเงียบสงัด มีเพียงเสียงกระบี่ครวญกังวานนั้นที่ดังก้อง

มหาลักษณ์ไร้รูป มหาสำเนียงไร้เสียง!

เพราะกระบี่นี้แกร่งกล้าเกินไป มีอานุภาพเฟื่องฟูคืนสู่ร่วงโรย หวนกลับสู่ต้นกำเนิด

ตูม!

ฟ้าดิยบริเวณนี้พังถล่ม น้ำทะเลระเหยมลายหายไป

การจู่โจมมืดฟ้ามัวดินของเฒ่าดึกดำบรรพ์ลัทธิพ่อมดเหล่านั้นล้วนถูกกดข่มและต้านทานอย่างรุนแรง จากนั้นระเบิดกระจุยเลื่อนลั่นภายใต้กระบี่นี้

กระบี่เดียวถึงกับต้านการล้อมโจมตีของเหล่าเฒ่าดึกดำบรรพ์ลัทธิพ่อมดได้!

“นี่…”

“พลังต่อสู้น่ากลัวนัก!”

เฒ่าดึกดำบรรพ์ลัทธิพ่อมดเหล่านี้นัยน์ตาหดรัด สีหน้าล้วนเปลี่ยนไป

พวกเขารู้ตั้งแต่ก่อนมาแล้วว่าพลังต่อสู้ของหลินสวินเย้ยฟ้า ครอบครองอานุภาพยอดอมตะ แต่กลับคิดไม่ถึงสักนิดว่าพลังต่อสู้ของเขาในตอนนี้จะถึงกับแข็งแกร่งจนถึงขั้นนี้แล้ว!

ถูมู่หุนที่อยู่ไกลออกไปนัยน์ตาหดรัดลงเช่นกัน ในใจสะท้านไหว

เขาตะโกนลั่นทันทีว่า “ใช้พลังทั้งหมด ไม่ต้องออมมืออีก!”

ไม่ต้องให้เตือนสักนิด เฒ่าดึกดำบรรพ์ลัทธิพ่อมดเหล่านั้นก็ใช้พลังทั้งหมดแล้ว

“ผนึก!”

เสียงตะโกนดังขึ้น ขั้นหลุดพ้นขั้นปลายสามสิบหกคนลงมือพร้อมกัน เงาร่างกระจายไปตามทิศต่างๆ สร้างกระบวนค่ายกลศึกหนึ่งขึ้นในชั่วพริบตา