Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2950

ตอนที่ 2950 ไม่ข้ามผ่านตนแต่ข้ามผ่านสรรพชีวิต

หลังจากจ้งชิวปรากฏตัว บรรยากาศตึงเครียดใกล้ปะทุนั่นก็ปกคลุมไปด้วยความพิศวง

ว่ากันตามตรงเขามีพลังปราณแค่ขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์ แต่ฐานะกับถ้อยคำที่เขาพูดออกมากลับทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างฉงนอยู่ในใจ บรรยากาศยังแปรเปลี่ยนเป็นแปลกพิกลและกดดันขึ้นมา

จนกระทั่งเขาเอ่ยกับปากเองว่าร่างต้นรวมถึงรูปจำลองเจตจำนงของเจ้าแห่งคีรีดวงกมลไม่เคยปรากฏตัวออกมา ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นล้วนยิ่งกังขา

ถ้าเจ้าแห่งคีรีดวงกมลไม่ได้ลงมือ แล้วใครกันที่ลงมือพาราชครูฟ้าสองคนอย่างเหลยอู่กับเซียวอิ๋งไปที่แหล่งสถานคุนหลุน

เป็นเพราะมีข้อกังขามากมาย ลัทธิพ่อมดที่มีเทียนอูเป็นผู้นำ ลัทธิฌานที่มีซื่อเป็นผู้นำ รวมถึงระดับนิรันดร์จากน่านฟ้าที่เก้าอย่างพวกหยวนเฟยหูต่างไม่บุ่มบ่ามเคลื่อนไหว

เรื่องราวผิดปกติเกินไป

สถานการณ์ในวันนี้มีตัวแปรเกิดขึ้นมากมาย ทำให้พวกเขาเกิดความระแวดระวังขึ้นในใจ

“จะล่าช้าต่อไปอีกไม่ได้แล้ว”

เทียนอูเงยตามองส่วนลึกของเวิ้งฟ้า เคราะห์นิรันดร์ของโหยวเป่ยไห่ครั้งนี้ยังดำเนินอยู่

“จากที่ข้าดู มีเพียงลงมือถึงจะดูออกว่าตกลงใครกำลังเล่นลูกไม้อยู่ และใครกันแน่ที่ถ่วงเวลาหรือทำเสแสร้ง”

หยวนเฟยหูเอ่ยเย็นชา

จ้งชิวสองมือไพล่หลัง สุขุมเยือกเย็นเช่นเดิม เอ่ยว่า “ไม่ต้องรีบ คำนวณเวลาดู ผู้อาวุโสคนนั้นกำลังเร่งมาแล้ว”

เทียนอูหนังตากระตุก ตระหนักได้ว่า ‘ผู้อาวุโส’ ที่จ้งชิวพูดถึงนี้ เป็นไปได้สูงยิ่งว่าจะเป็นคนที่ทำให้เหลยอู่กับเซียวอิ๋งไม่อาจปรากฏตัวที่นี่ผู้นั้น!

“ลงมือ!”

เขาเก็บกลั้นไว้ไม่อยู่ ก้าวออกไปข้างหน้า

ถ้าเปิดศึกตอนนี้พวกเขาจะยังได้เปรียบโดยสมบูรณ์ แต่ทันทีที่มีตัวแปรอื่นปรากฏขึ้นอีก เป็นไปได้สูงยิ่งว่าสถานการณ์ในวันนี้จะพลิกผัน

นี่เป็นสิ่งที่เทียนอูไม่อาจทนได้โดยเด็ดขาด

เขาเป็นเพียงรูปจำลองเจตจำนงสายหนึ่ง ต่อให้ถูกทำลายก็ไม่เสียดาย! 艾琳小說

ตูม!

พอเทียนอูก้าวออกไป สถานการณ์ที่ตึงเครียดก็ปะทุขึ้นในชั่วพริบตา กลางฟ้าดินราวกับราตรีมาเยือน นรกสีดำไร้สิ้นสุดแถบหนึ่งอุบัติขึ้น เข้าปกคลุมทุกคนจากลัทธิแรกกำเนิดที่อยู่ไกลๆ

แทบจะในขณะเดียวกัน บรรพจารย์ลัทธิฌานซื่อ พุทธอดีตเจียซิว พุทธอนาคตเจียจิ้ง รวมถึงระดับนิรันดร์น่านฟ้าที่เก้าห้าคนก็เคลื่อนไหว

แสงธรรมแผ่กระจาย เสียงอสนีกัมปนาท ยามนี้กลิ่นอายระดับนิรันดร์อันน่าครั่นคร้ามปลดปล่อยออกมาในทันใด พลังกฎระเบียบของฟ้าดินแถบนี้ยังพังถล่มปั่นป่วนไปด้วย

มองเห็นด้วยตาเปล่าว่าระดับนิรันดร์อย่างพวกเจียซิว เจียจิ้ง หยวนเฟยหูถูกกฎระเบียบฟ้าดินสะท้อนกลับในชั่วพริบตาที่ลงมือ แต่พวกเขากลับไม่สนใจสักนิด สลายพลังที่สะท้อนกลับนั้นแล้วออกโจมตีอย่างแข็งกร้าว!

ครืน…

ในพื้นที่ไร้สิ้นสุดของน่านฟ้าที่เจ็ด ยามนี้สรรพชีวิตหลายร้อยล้านต่างพบอย่างน่าพรั่นพรึง ว่าเวิ้งฟ้าอันกว้างไกลนั้นเกิดรอยแยกน่าตกตะลึงขึ้นราวกับถูกถล่มโจมตี

คล้ายฟ้าจะถล่มลงจริงๆ!

กฎระเบียบมหามรรคยังมีเค้าว่าจะพังทลาย ถึงกับส่งผลกระทบต่อการโคจรของระเบียบทั้งน่านฟ้า ภูผาธารา เวิ้งฟ้ากว้างใหญ่ล้วนเกิดเภทภัยน่าเหลือเชื่อต่างๆ ตามไปด้วย

นั่นเป็นภัยพิบัติอย่างแท้จริง!

อย่างกับจะทำลายโลก!

“นี่…”

“สวรรค์!”

“เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร…”

เสียงร้องหวาดหวั่นนับไม่ถ้วนดังขึ้นตามสถานที่มากมายในน่านฟ้าที่เจ็ด ยามนี้ผู้ฝึกปราณไม่รู้เท่าไรต่างรู้สึกสิ้นหวัง

นี่ก็คือพลังของระดับนิรันดร์!

ทุกการเคลื่อนไหวส่งผลให้กฎระเบียบน่านฟ้าแห่งหนึ่งเปลี่ยนแปลงและปั่นป่วนได้ แข็งแกร่งจนไม่อาจคาดคิด

และตอนนี้ไม่ได้มีระดับนิรันดร์เพียงคนเดียวที่ลงมือ!

เมื่อเห็นพวกเฒ่าชราอย่างเทียนอู ซื่อโจมตีโดยไม่สนใจสิ่งใด พวกหยวนชู ซวีอิ่นก็สบตากันแล้วไม่ลังเลอีก

เพียงแต่ก็ในตอนที่พวกเขาจะลงมือ จู่ๆ ก็มีเสียงระฆังเสียงหนึ่งดังขึ้น

แกร๊ง!

เสียงระฆังนั้นยิ่งใหญ่ หนักแน่น และน่าเกรงขามประหนึ่งเสียงแห่งสรรพชีวิตทั่วหล้า ดังก้องท้องฟ้าเหนือทะเลหมื่นดารา กระจายไปบนเวิ้งฟ้าของน่านฟ้าที่เจ็ด

ชั่วพริบตานี้กฎระเบียบฟ้าดินที่เหมือนพังทลายแปรเปลี่ยนเป็นหนักแน่นหาใดเทียบราวกับได้รับการซ่อมแซม

เวิ้งฟ้าไร้ขอบเขตที่กำลังจะถล่มลงนั้นคืนสู่ความสงบและกว้างไกลดังเก่า ปรากฏการณ์ภัยพิบัติอันน่าเหลือเชื่อต่างๆ คล้ายถูกมือใหญ่ไร้รูปมือหนึ่งขจัดไป ทำให้สิ่งมีชีวิตมากมายในน่านฟ้าหลุดพ้นจากความรู้สึกสิ้นหวังและหวาดกลัวเช่นนั้น

เหล่าเฒ่าดึกดำบรรพ์อย่างเทียนอู ซื่อต่างใจสั่นระรัว ดวงตาพลันนิ่งขึง

แกร๊ง!

เสียงระฆังดังขึ้น เกิดพลังน่ากลัวไร้รูปกดข่มให้แสงมรรคทั้งร่างพวกเทียนอูปั่นป่วน อานุภาพจู่โจมยังถูกเสียงอันยิ่งใหญ่ของระฆังนั้นสลายไป

แม้แต่พวกหยวนชู ซวีอิ่นยังเผยสีหน้าเคร่งขรึมอย่างอดไม่ได้

เสียงระฆังคือสรรพชีวิต นี่เป็นพลังของระฆังมหามรรคไร้กฎแหล่งสถานคุนหลุน!

ในเวลาเดียวกันหลินสวินก็จำได้แล้วว่าเมื่อนานมาแล้วเขาเคยได้ยินเสียงระฆังนี้อยู่หลายครั้ง เพียงแต่กลับคิดไม่ถึงว่าจะถึงกับปรากฏขึ้นกะทันหันในตอนนี้

มิหนำซ้ำอานุภาพยังแข็งแกร่งเช่นนี้ด้วย!

แกร๊ง!

เสียงระฆังดังขึ้นอีกระลอก ประตูน้ำวนมหึมาบานหนึ่งพลันปรากฏขึ้นกลางห้วงอากาศ

สายตาทุกคู่ในนั้นล้วนหันมองไป

ในตอนนี้แม้แต่พวกเทียนอู ซื่อ หยวนเฟยหูยังล้วนยั้งมือ หว่างคิ้วปรากฏแววฉงน

ไม่ต้องสงสัย ตัวแปรที่ใหญ่ที่สุดของสถานการณ์ในวันนี้ปรากฏตัวแล้ว!

ประตูน้ำวนมีแสงเคลื่อนสดใส ลอยอยู่กลางอากาศ กลิ่นอายไพศาลอันลึกลับแผ่กระจาย เงาร่างสายหนึ่งเดินออกมาจากในนั้นท่ามกลางสายตาทั้งหมดที่จับจ้อง

ชุดป่าน เท้าเปล่า รูปลักษณ์หล่อเหลา ดวงตาทั้งสองลึกล้ำและสงบนิ่ง กลางฝ่ามือเขายังถือระฆังสำริดที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายหนักแน่นไพศาลใบหนึ่ง

เป็นเขา!