Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2955

ตอนที่ 2955 เลื่อนเป็นหัวหน้าหอ

คำพูดของจ้งชิวทำให้หลินสวินตระหนักได้ว่าก่อนหน้านี้ตัวเองดีใจเร็วไปหน่อยแล้ว

ต่อให้ในหลายปีต่อจากนี้ การปรากฏของเคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพจะคุกคามไปถึงระดับนิรันดร์ทุกคนในใต้หล้า

แต่ถ้าคิดจะฉวยโอกาสนี้ไปจัดการขุมอำนาจอย่างพวกเผ่าเทพนิรันดร์ก็ต้องเผชิญกับอันตรายยิ่งใหญ่อยู่ดี!

เพราะก่อนที่เคราะห์แห่งยุคสมัยจะมาเยือน เผ่าเทพนิรันดร์คงจะเลือกระดับนิรันดร์บางส่วนไว้ ให้รับหน้าที่เป็นหน่วยกล้าตายคอยปกป้องตระกูล!

“ข้าเองก็ไม่ได้รีบร้อน”

หลินสวินกล่าวอย่างใคร่ครวญ “ก่อนเคราะห์แห่งยุคสมัยจะมาถึงยังอีกราวพันปี และด้วยการจากไปของระดับนิรันดร์เหล่านั้น ไม่ว่าจะเป็นลัทธิพ่อมด ลัทธิฌาน หรือในเผ่าเทพนิรันดร์ของน่านฟ้าที่เก้า ต่อให้ยังมีระดับนิรันดร์ดูแลอยู่แต่จำนวนก็จำกัดเต็มที”

ครู่หนึ่งเขาเอ่ยพูดต่อ “ยิ่งกว่านั้นตอนนี้ข้าเป็นขั้นหลุดพ้นสัมบูรณ์แล้ว ก่อนเคราะห์แห่งยุคสมัยจะมาถึงต้องใช้พลังโจมตีระดับนิรันดร์ให้ได้! ถึงตอนนั้น…”

ส่วนลึกนัยน์ตาเขาฉายแววเยียบเย็น

พูดไม่ทันจบจ้งชิวก็เข้าใจเจตนาของหลินสวินแล้ว พยักหน้ากล่าว “ไม่เลว อันที่จริงในหลายปีต่อจากนี้เป็นโอกาสดีที่สุดในการแก้แค้น ทว่ากลับไม่อาจรีบร้อน ต้องค่อยเป็นค่อยไป ค่อยๆ วางแผน” ไอรีนโนเวล

เวลานี้เองแหวกอากาศระลอกหนึ่งก็ดังมาจากไกลๆ

ก็เห็นพวกรองหอหน้าหอเสวียนเฟยหลิง ตู๋กูยง ฟางเต้าผิงเคลื่อนย้ายเข้ามา

เห็นชัดว่าพวกตู๋กูยงรู้เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นทั้งหมดเหนือทะเลหมื่นดาราจากปากเสวียนเฟยหลิงแล้ว ใบหน้าล้วนฉายแววดีใจและตื่นเต้นอย่างปิดไม่มิด

ตอนที่ได้เห็นจ้งชิว ต่างก็คารวะทยอยกล่าวขอบคุณ

พวกเขาล้วนรู้ดีว่าการมาถึงของจิ้งชิวและจักจั่นทองช่วยสลายและบดขยี้เคราะห์สังหารจากศัตรู ในใจจึงซาบซึ้งไม่หยุด

จ้งชิวพยักหน้ายิ้มน้อยๆ คารวะทุกคน

“ครั้งนี้ลัทธิพ่อมด ลัทธิฌานเจ็บหนัก ไม่มีทางมาโจมตีในเวลาอันสั้นอีกแน่ ส่วนพวกเผ่าเทพนิรันดร์ในน่านฟ้าที่เก้า สูญเสียไปมากเช่นนี้ในใจอาจไม่ยินยอมมาก แต่ขอเพียงหลังจากหัวหน้าหอโหยวเป่ยไห่ข้ามด่านเคราะห์ พวกเขาก็ไม่มีโอกาสบุกเข้ามาในสำนักพวกเราอีกต่อไป!”

ฟางเต้าผิงกล่าวอย่างฮึกเหิม

หลังจากโหยวเป่ยไห่ข้ามด่านเคราะห์ ระเบียบระดับเทพที่ปกคลุมรอบลัทธิแรกกำเนิดก็จะฟื้นตัวขึ้นมาได้ ถึงตอนนั้นต่อให้ร่างต้นของระดับนิรันดร์มา รากฐานของลัทธิแรกกำเนิดก็ยากจะสั่นคลอน! 艾琳小說

ตู๋กูยงกล่าวอย่างกระเหี้ยนกระหือ “เรื่องในวันนี้ปล่อยไปเช่นนี้ไม่ได้เด็ดขาด รอสถานการณ์สงบก็เป็นเวลาชำระแค้นแล้ว!”

ครั้งนี้ลัทธิพ่อมด ลัทธิฌาน และพวกเผ่าเทพนิรันดร์ในน่านฟ้าที่เก้าที่ร่วมมือกัน แทบจะทำให้ลัทธิแรกกำเนิดของพวกเขาย่อยยับ ความแค้นลึกล้ำใหญ่ยิ่งเช่นนี้จะไม่แก้แค้นได้อย่างไร

“ยังมีสิบยักษ์ใหญ่อมตะในน่านฟ้าที่แปดด้วย ก็ถึงเวลาไปคิดบัญชีพวกเขาให้เหี้ยนสักครั้งแล้ว”

นัยน์ตาหยวนอู่เทียนวาบประกายเย็นเยียบ

เสวียนเฟยหลิงกล่าว “บัญชีพวกนี้ย่อมต้องชำระทั้งหมด แต่ที่สำคัญกว่าคือต้องทำให้สถานการณ์มั่นคงก่อน อีกทั้งเพื่อช่วยสำนักครั้งนี้ หอบรรพจารย์ลัทธิวิญญาณก็จ่ายค่าตอบแทนไปมหาศาล บุญคุณใหญ่เช่นนี้พวกเราไม่อาจลืม”

ทุกคนล้วนพยักหน้า

ครั้งนี้ลัทธิวิญญาณส่งรูปจำลองเจตจำนงของบรรพจารย์ซวีอิ่นผู้ก่อตั้งของพวกเขามา และส่งระดับนิรันดร์สองคนอย่างต้งลี่และจื่อเจิ้งมาเสริมทัพซ้ำ

บุญคุณนี้ต้องตอบแทน

“มีบางอย่างผิดปกติ”

จู่ๆ จ้งชิวที่เฝ้ามองโหยวเป่ยไห่แจ้งมรรคมาตลอดก็เอ่ยปาก หัวคิ้วขมวดย่น

แทบจะในขณะที่เสียงของเขาดังขึ้น เสียงดังลั่นสะท้านฟ้าสายหนึ่งก็ดังก้องขึ้นมา

ก็เห็นว่าใต้ฟ้าเงาร่างโหยวเป่ยไห่สลายไปเงียบๆ แม้แต่พลังจิตก็เผชิญความเสียหายอย่างหนัก

“นี่…”

“หรือว่าจะข้ามด่านเคราะห์ล้มเหลว”

“สมควรตาย เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร เหล่าโหยวเตรียมตัวเพื่อการณ์นี้มาไม่รู้กี่ปีนะ!!”

ในใจทุกคนแขวนเติ่งขึ้นมา สีหน้าล้วนเปลี่ยนไป

ทันทีที่เห็นพลังจิตของโหยวเป่ยไห่โดนระเบิดกระจุย จู่ๆ แสงเคราะห์ในส่วนลึกของฟ้านั่นก็พลันจางลงไปด้วย จากนั้นเริ่มสลายตัวราวกับกระแสน้ำ

ไม่กี่พริบตาเท่านั้น อสนีเคราะห์นิรันดร์เต็มฟ้านั่นก็หายไปจนหมด ไม่เห็นร่องรอยใดๆ อีก

มีเพียงพลังจิตที่เสียหายของโหยวเป่ยไห่เท่านั้นลอยล่องอยู่…

ภาพที่แปลกประหลาดนี้ทำเอาทุกคนมองหน้ากันไปมา นี่ข้ามด่านเคราะห์สำเร็จหรือไม่สำเร็จกันแน่

บรรยากาศเงียบสงัด

ใต้ผืนฟ้า พลังจิตของโหยวเป่ยไห่ที่บาดเจ็บสาหัสคล้ายลำบากยิ่งยวด จ้องลึกเข้าไปในผืนฟ้าอย่างอึ้งงัน

เนิ่นนานเขาจึงพ่นลมหายใจยาวอย่างขมขื่น “เหลือพลังจิตสายหนึ่งของข้ารอดอยู่บนโลก แต่เหตุใดกลับ… ไม่ให้ข้าสลายเป็นเถ้าถ่านในมหาเคราะห์”

ประโยคเดียวเผยความเศร้าและผิดหวังไร้สิ้นสุด

ใจของพวกเสวียนเฟยหลิงล้วนจมดิ่ง กล้ามั่นใจในที่สุดว่าการแจ้งมรรคนิรันดร์ของโหยวเป่ยไห่ล้มเหลวแล้ว ทว่ากลับไม่ได้ดับสิ้นในมหาเคราะห์ พลังจิตที่เสียหายของเขายังรอดมาได้

“น่าเสียดาย…”

จ้งชิวทอดถอนใจอย่างเลี่ยงไม่ได้

การแจ้งมรรคนิรันดร์ล้มเหลว ต่อให้รอดชีวิต แต่คิดจะรอจุดเปลี่ยนแจ้งมรรคครั้งถัดไปก็ไม่รู้ว่าต้องรออีกนานเท่าไร

อีกทั้งการโจมตีนี้รุนแรงเหลือขนาด เป็นไปได้อย่างยิ่งว่าจะทำให้บุคคลแห่งยุคคนหนึ่งหมดอาลัยตายอยาก!

หลินสวินก็อึ้งไปเช่นกัน

ตั้งแต่ก่อนเขาเข้าลัทธิแรกกำเนิด ก็ได้ยินว่าหัวหน้าหอแรกพิสุทธิ์โหยวเป่ยไห่ปิดด่านเพื่อเตรียมตัวแจ้งมรรคนิรันดร์

ทว่าเขากลับไม่เคยคิดสักนิดว่าภายใต้สถานการณ์ที่เตรียมตัวมาอย่างดีเช่นนี้ โหยวเป่ยไห่กลับข้ามมหาเคราะห์นิรันดร์ล้มเหลว…

“เหล่าโหยว มหามรรคล้วนยากเย็น ล้มเหลวชั่วขณะแล้วอย่างไร อย่าได้หมดอาลัยตายอยากเช่นนี้เป็นอันขาด!”

เสวียนเฟยหลิงทะยานขึ้นไปบนอากาศ เอ่ยปากปลอบโยน

สัตว์ประหลาดเฒ่าที่เหลือก็ขึ้นไปรายล้อมเช่นกัน ต่างเข้าไปเอ่ยปลอบโหยวเป่ยไห่

โหยวเป่ยไห่นิ่งเงียบ สีหน้าสับเปลี่ยนไปมา

เนิ่นนานเขาถึงฝืนคลี่ยิ้มออกมา กล่าวว่า “ทุกท่านไม่ต้องเป็นห่วงข้า ข้าเพียงแต่เจอการโจมตีเช่นนี้แล้วยากจะรับได้ในเวลาสั้นๆ ก็เท่านั้น”

“รีบกลืนลูกกลอนโอสถพวกนี้”