Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3004

ตอนที่ 3004 การต่อสู้ที่ไม่อาจยอมรับ

ถานอู่ราชครูฟ้าของลัทธิพ่อมด เฒ่าดึกดำบรรพ์คนหนึ่งที่พลังต่อสู้แข็งแกร่งหาใดเปรียบ

นานมาแล้วเขาก็เคยผงาดเหนือทุกน่านฟ้า อานุภาพร้ายกาจโจษจัน ซัดสะเทือนสรรพชีวิตบนโลก ต่อให้เป็นน่านฟ้าที่เก้าชื่อเสียงของเขาก็กระจายเป็นวงกว้าง

ทว่าตอนนี้เขากลับถูกหลินสวินฆ่าตายคาที่อย่างง่ายดาย!

ต่อให้สู้สุดความสามารถ ต่อให้มียอดสมบัติพิทักษ์สำนักที่อานุภาพแข็งแกร่งถึงขั้นน่าเหลือเชื่ออย่างคันฉ่องเทพอสนีดำ ยังยากจะต้านทานการสังหารของปราณกระบี่นับหมื่นแสนนั้นได้

มรรควิถีนิรันดร์ทั้งตัวล้วนถูกกำจัดกลางกระแสปราณกระบี่ไร้ขอบเขต!

ภาพนั้นแค่คิดก็รู้แล้วว่าชวนตะลึงเพียงใด

ไม่ใช่แค่พวกเสวียนเฟยหลิงในแดนแรกเริ่มที่ตกใจ แม้แต่พุทธปัจจุบันลัทธิฌานอย่างเจียหนาน รวมถึงผู้ยิ่งใหญ่ระดับนิรันดร์เจ็ดคนจากน่านฟ้าที่เก้าอย่างพวกเหวินไท่หลินก็ได้รับแรงกระตุ้นครั้งใหญ่ หน้าล้วนเปลี่ยนสี!

“เป็นไปได้อย่างไร…”

มีเสียงตกตะลึงดังขึ้น เจือความขุ่นเคืองและตื่นตระหนก

พริบตานี้เหล่าระดับนิรันดร์ต่างนึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาอย่างอดไม่ได้…

หากไม่ใช่ว่าผู้บงการหลังม่านของเคราะห์แห่งยุคสมัยสมัยนั้นสังเกตเห็นภัยคุกคามจากตัวหลินสวิน ทำไมต้องออกคำสั่งให้ระดับนิรันดร์อย่างพวกเขาออกโรงพร้อมกันเล่า

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ก่อนหน้านี้พวกเขาล้วนมองหลินสวินเป็นระดับนิรันดร์ทั่วไปตามจิตใต้สำนึก ไม่เคยคิดเลยว่าบุคคลที่ทำให้ผู้บงการหลังม่านรู้สึกถึงภัยคุกคามได้ พลังที่เขาครอบครองหลังจากก้าวสู่ระดับนิรันดร์แล้วจะน่าหวาดกลัวเพียงใด!

การตายของถานอู่พิสูจน์เรื่องนี้โดยไม่ต้องสงสัย

“เข้าไปพร้อมกัน!”

เจียหนานเอ่ยท่องธรรม สีหน้าเคร่งขรึมนิ่งสงบ กระตุ้นโคมบัวสุญญากาศ

เพียงชั่วขณะดอกบัวสีทองนับหมื่นแสนควบรวมกัน กลายเป็นเงาร่างภิกษุกำยำสูงใหญ่รูปหนึ่ง เหยียดมองโลกหล้าราวกับนายเหนือหัวผู้ยิ่งใหญ่บัญชาปวงสวรรค์

ห้วงอากาศเป็นสื่อนำ พุทธจำแลงสยบหล้า!

ก็เห็นว่าภิกษุนี้คล้ายมีความสูงใหญ่ไร้สิ้นสุด ทั่วร่างลุกโชนด้วยเพลิงธรรมสุญญากาศโหมกระหน่ำ ความแข็งแกร่งของอานุภาพที่ปรากฏราวกับจะบดทลายเวิ้งฟ้าแถบนี้ เผาสรรพสิ่งบนโลกเป็นเถ้าถ่าน

นี่คือกระบวนท่าสังหารของโคมบัวสุญญากาศ น่าหวาดกลัวไร้ขอบเขตโดยแท้

เมื่อมายามุนินทร์ร่างนี้ควบรวมก็ก้าวสู่ห้วงอากาศทันที ซัดฝ่ามือหนึ่งมาทางหลินสวิน

ตูม!

แสงธรรมไร้สิ้นสุดควบรวมอยู่กลางประทับฝ่ามือราวบังฟ้าคลุมตะวันนั้น บดทลายห้วงอากาศ ปั่นป่วนสรรพสิ่ง เพลิงธรรมลุกโชนโหมกระหน่ำ

มุมปากหลินสวินเผยรอยยิ้มเย็นชา

เขายื่นแขนขวาออกไป พลังกฎเกณฑ์นิรันดร์ทั่วร่างรวมตัวอยู่ระหว่างนิ้วมือ จากนั้นจึงฟันออกไปกลางอากาศ

ตูม!

ปราณกระบี่สายหนึ่งพุ่งออกมา กระจ่างบริสุทธิ์ราวกับเงาแสงมายา

เมื่อกระบี่นี้ฟันลงมา มือใหญ่บดบังฟ้าที่ซัดมานั้นถูกผ่าเป็นสองท่อนโดยไร้สุ้มเสียงแล้วระเบิดออกกลางอากาศทันที

ปราณกระบี่เปี่ยมอานุภาพไม่เสื่อมถอย แหวกอากาศเป็นรอยแยกตรงดิ่งสายหนึ่ง

ปลายทางรอยแยกบนเงาร่างภิกษุสูงใหญ่ราวไร้ขอบเขตนั้น รอยเลือดสายหนึ่งปรากฏตรงหว่างคิ้ว จากนั้นจึงผ่านสันจมูก ริมฝีปาก ลงไปถึงลำคอและหน้าอกด้วยความเร็วชวนตะลึง…

ปัง!

เงาร่างภิกษุที่ควบรวมจากพลังของโคมบัวสุญญากาศถูกฟันเป็นสองท่อนจากกลางร่าง ก่อนจะล้มเอนไปสองด้าน และกลายเป็นหมอกควันโหมกระหน่ำแผ่กระจาย

พรูด!

เจียหนานที่อยู่ห่างไปราวกับถูกฟ้าผ่า เงาร่างไหวเอน ปากกระอักเลือด

สีหน้าเขาฉายแววตื่นตระหนกยากจะเชื่ออย่างไม่อาจควบคุม นี่คือวิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาแล้ว ต่อให้ไปจัดการบุคคลระดับเดียวกันก็สร้างภัยคุกคามถึงชีวิตได้

แต่หลินสวินกลับใช้แค่กระบี่เดียวบดขยี้ทุกอย่างเหมือนผ่าลำไผ่!

“ภิกษุ ผ่านมาหลายปีขนาดนี้เจ้ายังไม่พัฒนาสักนิดหรือ”

หลินสวินเอ่ยราบเรียบ ไอรีนโนเวล

นานมาแล้วระหว่างทางที่เขากลับมาจากแดนมารสิบทิศ เจียหนานเคยใช้รูปจำลองเจตจำนงหนึ่งมาสกัดกลางทาง

ตอนนั้นหลินสวินไม่มีแรงสู้กับรูปจำลองเจตจำนงระดับนิรันดร์เช่นนี้โดยสิ้นเชิง เป็นรูปจำลองเจตจำนงของอาจารย์อาคงเจวี๋ยปรากฏตัวทันเวลา ถึงกำจัดรูปจำลองเจตจำนงของเจียหนานได้

แต่ตอนนี้กาลเวลาผันผ่าน ต่อให้ร่างต้นของเจียหนานออกโรงก็ไม่อาจสร้างภัยคุกคามให้หลินสวินได้เท่าไร!

“ฆ่า!”

ขณะเดียวกันเหวินไท่หลินและระดับนิรันดร์เจ็ดคนทนไม่ไหวอีก ลงมือพร้อมกันแล้ว

การตายของราชครูฟ้าถานอู่แห่งลัทธิพ่อมดทำให้พวกเขาถูกกระตุ้นมาก เวลานี้สิ่งที่พุทธปัจจุบันเจียหนานประสบยิ่งทำให้พวกเขาอกสั่นขวัญแขวน รู้ซึ้งถึงความน่ากลัวของหลินสวิน มีหรือจะกล้าลังเลอีก

“ทะยาน!”

เหวินไท่หลินชุดม่วงสะบัดโบก กระตุ้นคทาหยกสมประสงค์ในมือ ดาวดวงโตสีม่วงร้อยแปดดวงปรากฏกลางอากาศทันที กลายเป็นกระบวนค่ายกลลึกลับ ประกายดาราสีม่วงเจิดจรัสไร้ใดเปรียบพวยพุ่ง

คทาม่วงสมประสงค์!

ศาสตรามรรคอมตะชิ้นหนึ่งที่ควบรวมกระบวนค่ายกลดาราได้ในพริบตา

“แสงเทพสองลักษณ์นำทาง!”

เย่ซางที่รูปร่างดั่งชายหนุ่มแววตาดุจอสนี เรียกกระบี่มรรคคู่หนึ่งออกมาดังกังวาน หนึ่งดำหนึ่งขาว หนึ่งมืดหนึ่งสว่าง ยามหมุนวนกลางอากาศจะกลายเป็นแสงกระบี่เกลี้ยงกลมสายหนึ่ง ราวกับยอดเอกอุ เผยอานุภาพยิ่งใหญ่ซึ่งสมบูรณ์แบบไร้รอยรั่ว คงอยู่ตราบนิรันดร์

“โอม!”

“ฆ่า!”

“สยบ!”

“ผสาน!”

ขณะเดียวกันอู่จั๋วเทียน หยางจิ่วฉี จี้ตงหยา สิงเทียนเฮ่า จื่อเชอป๋อเถิง ระดับนิรันดร์คนอื่นๆ ต่างเรียกศาสตรามรรคออกมา

พวกเขาแต่ละคนท่าทางแข็งแกร่ง ปลดปล่อยมรรควิถีของตนเต็มกำลัง ไม่กล้าเก็บซ่อนแม้แต่น้อย ต่างคนต่างควบคุมศาสตรามรรคนิรันดร์ของตนพุ่งไปทางหลินสวินพร้อมกัน

ตูม… โครม…