Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3016

ตอนที่ 3016 ไพ่ตายสุดท้าย

ยามเห็นเงาร่างหลินสวิน ได้ยินคำว่า ‘อับจนหนทาง’ ในคำพูดเขา หยางชางเซิงรู้สึกเพียงในใจมีความเจ็บแค้นอย่างบอกไม่ถูกขยายตัวอยู่

ตอนนี้จู่ๆ เขาก็นึกถึงเรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว…

ตอนนั้นเจ้าแห่งคีรีดวงกมลมาเยือนน่านฟ้าที่เก้า เคยประกาศว่ายามมรรคายอดอมตะปรากฏ จะต้องทำลายความรู้ความเข้าใจที่เคยมีมาทั้งหมด พลิกการคาดเดาของผู้คนทั่วหล้า!

ก่อนหน้านี้ไม่ว่าจะเป็นตระกูลหยางหรือเผ่าเทพนิรันดร์ตระกูลอื่นล้วนดูแคลนคำพูดนี้ ไม่เคยใส่ใจสักนิด

เพราะไม่มีใครคิดว่าฐานะของเผ่าเทพนิรันดร์จะถูกสั่นคลอนและพลิกตลบได้!

ต่อให้ ‘มรรคายอดอมตะ’ ที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนในหมื่นกาลนั้นปรากฏขึ้นจริงๆ ก็ไม่สามารถ!

แต่ตอนนี้…

ใครยังจะกล้าคิดว่าตอนนั้นเป็นเจ้าแห่งคีรีดวงกมลคุยโว

ความรู้ความเข้าใจที่มีมาในอดีตถูกทำลายลงวันนี้

สิ่งที่ไม่อาจถูกสั่นคลอนได้ ถูกซัดทำลายในที่สุด!

ดูตระกูลหยางในวันนี้ก็รู้แล้วว่าหลินสวินที่เหยียบย่างลงบนมรรคายอดอมตะและแจ้งมรรคนิรันดร์แล้ว ในตอนนี้แข็งแกร่งปานไหน

ความแกร่งกล้าในพลังต่อสู้ของเขาทำลายความเข้าใจในอดีตทั้งหมด

การปรากฏตัวของเขาก็มีพลังที่สามารถคว่ำเผ่าเทพนิรันดร์ได้!

คิดถึงตรงนี้หยางชางเซิงเหลือเพียงความระทมและไร้ทางสู้อยู่เต็มอก

ถ้ารู้ว่าจะเป็นเช่นนี้ ถ้ารู้ว่าจะเป็นเช่นนี้…

สิ่งที่โหดร้ายที่สุดในโลกนี้ก็คือคำว่าเสียใจภายหลังอย่างไม่ต้องสงสัย ทำให้ยามความสิ้นหวังมาเยือนมักเกิดความคิดเสียใจภายหลังอย่างอดไม่ได้ อดคิดไม่ได้ว่าหากก่อนหน้านี้ทำอย่างนั้นอย่างนี้ ตอนนี้อาจจะมีผลลัพธ์ที่ต่างออกไป

และเรื่องเสียใจภายหลังย่อมไม่อาจแก้ไขหรือเปลี่ยนแปลงได้

นี่ก็คือจุดที่โหดร้ายที่สุด!

“หลินสวิน น่านฟ้าที่เก้านี้ไม่ใช่ที่ที่เจ้าจะสั่นคลอนได้ ไม่ว่าจะเป็นตระกูลหยางของข้าหรือเผ่าเทพนิรันดร์อื่น ต่อให้ถูกเจ้าพิชิตทุกตระกูลไป แต่เจ้าอย่าลืมเล่า คนในตระกูลเผ่าเทพนิรันดร์กระจายอยู่ทั่วหล้า และอย่าลืมว่าถ้าพวกผู้อาวุโสที่ไปแหล่งสถานคุนหลุนเหล่านั้นรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในน่านฟ้าที่เก้า เจ้าคิดว่าจะมีผลลัพธ์เช่นไร”

หยางชางเซิงเอ่ยเสียงแหบแห้ง

หลินสวินพูดเสียงเรียบ “ถ้าไม่มีระเบียบระดับเทพแล้ว เผ่าเทพนิรันดร์จะยังเรียกว่าเผ่าเทพนิรันดร์ได้ไหม”

หัวใจหยางชางเซิงกระตุกอย่างแรง

คำพูดเดียวของหลินสวินจู่โจมเขาตรงๆ!

ในน่านฟ้าที่เก้ามีทั้งเผ่าเทพนิรันดร์และเผ่าเทพอมตะ ความแตกต่างของทั้งสองก็อยู่ที่เผ่าเทพนิรันดร์ครอบครองระเบียบระดับเทพ แต่เผ่าเทพอมตะไม่มี

พูดได้ว่าระเบียบระดับเทพก็คือรากฐานของตระกูลในเผ่าเทพนิรันดร์ หากไม่มีรากฐาน ต่อให้ตระกูลนี้ยังดำรงอยู่ก็ไม่คู่ควรกับคำว่า ‘นิรันดร์’ แล้ว

อันที่จริงหากไม่มีระเบียบระดับเทพก็ไม่มีโอกาสให้ฟูมฟักระดับนิรันดร์ได้อีกอยู่แล้ว จะฟื้นคืนความรุ่งเรืองแต่ก่อนเก่ายิ่งไม่ต้องพูดถึง

หลินสวินเอ่ย “ในกาลเวลาไร้สิ้นสุดนี้ ตระกูลหยางของพวกเจ้าควบคุมพื้นที่แถบหนึ่ง ทำให้ผู้คนมากมายสยบอยู่แทบเท้า เจ้ามีฐานะเป็นผู้นำตระกูลควรรู้ดีที่สุด ว่าในวันเวลาเหล่านี้คนในตระกูลหยางของพวกเจ้าสร้างเรื่องให้สวรรค์ชิงชังผู้คนคั่งแค้นไปเท่าไร”

“ถึงขั้นว่าสรรพชีวิตในโลกนี้ ต่อให้ถูกพวกเจ้าตระกูลหยางทำร้ายจนบ้านแตกสาแหรกขาดก็ยังไม่กล้าแค้นเคืองหรือชิงชัง และย่อมไม่กล้าไปทวงแค้น”

“แน่นอนว่านี่เป็นเรื่องในอดีตทั้งนั้น ต่อให้เกิดขึ้นมากมายเพียงไหนตระกูลหยางของพวกเจ้าก็ไม่สนใจสักนิด แต่ถ้าคนบนโลกนี้รู้ถึงเคราะห์ที่ตระกูลหยางประสบในวันนี้ เจ้าลองเดาดูว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น”

ฟังจบสีหน้าหยางชางเซิงซีดเผือดดั่งบิดามารดาสิ้นชีพ ไอรีนโนเวล

นี่ยังต้องคิดอีกหรือ

ยามไม้ใหญ่อย่างตระกูลหยางล้มลง ผู้คนนับไม่ถ้วนที่ไม่กล้าโกรธแค้นไม่กล้าปริปากในอดีตจะต้องฉวยโอกาสเคลื่อนไหว แก้แค้นคนตระกูลหยางอย่างรุนแรงแน่!

ไม่ต้องให้หลินสวินลงมือสักนิด คนตระกูลหยางที่กระจายอยู่ตามที่ต่างๆ ทั่วหล้าเหล่านั้นจะต้องเหมือนหมาจนตรอก ผู้คนพร้อมใจกันไล่ตี จุดจบน่าอนาถ!

หลินสวินเอ่ยต่อ “ส่วนพวกคนร้ายกาจที่มุ่งหน้าไปแหล่งสถานคุนหลุนที่เจ้าพูดถึงเหล่านั้น ถ้าพวกเขาไม่กลัวภัยคุกคามของเคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพจะออกไปแต่เนิ่นๆ ได้หรือ ในเมื่อจากไปแล้ว คิดจะกลับมาก็ไม่ใช่ทำได้ทันที”

เขาเว้นช่วงไป จับจ้องหยางชางเซิง “ข้าถามเจ้าหน่อย สำหรับเฒ่าชราพวกนั้นแล้ว ระหว่างชิงโอกาสไปแหล่งสถานอัศจรรย์แล้วมีชีวิตอยู่ต่อ กับการกลับมาน่านฟ้าที่เก้าโดยไม่สนใจสิ่งใดเพื่อเก็บกวาดความเละเทะที่ไม่อาจกู้คืนได้ เรื่องไหนสำคัญกว่า”

ไม่รอให้หยางชางเซิงเอ่ยปาก หลินสวินก็ตอบเองแล้วว่า “สำหรับเจ้าแล้วการแก้แค้นให้พวกเจ้าตระกูลหยางย่อมสำคัญกว่า แต่สำหรับเฒ่าชราพวกนั้น ต่อให้แค้นข้าหลินสวินเข้ากระดูกดำ ก็ย่อมไม่มีทางทิ้งโอกาสรอดชีวิตไปเพราะความเจ็บปวดชั่วครั้งชั่วคราวแน่”

หยางชางเซิงเอ่ยเสียงแหบแห้ง “เจ้าพูดมากขนาดนี้ทำไม จะบอกข้าว่าตระกูลหยางของข้าจบสิ้นแล้วหรือ”

หลินสวินพูด “ผิดแล้ว ข้าแค่อยากเห็นว่าตกลงเจ้าจนตรอกจริงๆ หรือไม่ ตอนนี้ดูท่าในมือเจ้าคงมีไพ่ตายที่ยังไม่ใช้อยู่ หาไม่เกรงว่าจะไม่ทนฟังข้าพูดแบบนี้แล้ว…”

หยางชางเซิงอึ้งไป พลันคำรามดังลั่นว่า “หลินสวิน เจ้าต้องไม่ตายดี!!”

เวลาเดียวกันพลังน่าครั่นคร้ามหาใดเทียบที่อยู่ในร่างเขาก็แผ่ออกมาทันที

ตูม!

จากนั้นร่างของหยางชางเซิงก็ระเบิดออก กระทั่งพลังกฎระเบียบตะวันไพศาลที่ผนึกฟ้าดินแห่งนี้ไว้ยังถูกจู่โจม ซัดทลายเหมือนกระแสน้ำ

หลินสวินถอยออกมาทันที

เขาเห็นรูปจำลองเจตจำนงร่างหนึ่ง แข็งแกร่งหาใดเทียบ ทั้งร่างอบอวลด้วยอานุภาพคับฟ้า ระดับนิรันดร์ขั้นล่วงกฎยังไม่อาจเทียบได้

“ชางเซิง!!”

รูปจำลองเจตจำนงนี้ส่งเสียงกราดเกรี้ยว

เขารูปร่างผอมแห้ง สวมชุดเขียว หนวดผมสีดอกเลา หน้าตาเหมือนชายหนุ่ม แต่ดวงตากลับอบอวลด้วยกลิ่นอายแห่งกาลเวลาหนาแน่น

หยางสวินเทียน!

ระดับนิรันดร์ขั้นไร้ขอบเขตคนหนึ่งในเผ่าเทพนิรันดร์ตระกูลหยาง และสิ่งที่สะท้อนอยู่ตรงหน้าในตอนนี้ก็คือรูปจำลองเจตจำนงของหยางสวินเทียน

ขั้นไร้ขอบเขต!

นี่เป็นยอดบุคคลที่ข้ามเคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพอย่างน้อยหนึ่งครั้ง เป็นอัครบุคคลที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของมรรคานิรันดร์!