Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3017

ตอนที่ 3017 ของเดิมคนเปลี่ยน

ขณะเดียวกับที่หลินสวินตกตะลึงอยู่ รูปจำลองเจตจำนงของหยางสวินเทียนก็ทั้งเดือดดาลและตกใจ ไม่อาจสงบใจได้

ด้วยพลังรูปจำลองเจตจำนงของเขา อย่าว่าแต่กำราบขั้นล่วงกฎ ต่อให้ประชันกับขั้นสรรสร้างก็ยังได้เปรียบ

แต่ตอนนี้คู่ต่อสู้เป็นเพียงชายหนุ่มขั้นล่วงกฎขั้นต้นคนหนึ่งเท่านั้น ยังสู้กับเขาได้อย่างสมน้ำสมเนื้อ!

จริงอยู่ว่าอีกฝ่ายใช้ร่างแยกสี่ร่างลงมือพร้อมกัน

แต่ควรรู้ว่าเขาเป็นขั้นไร้ขอบเขต!

ต่อให้เป็นเพียงพลังเจตจำนงสายหนึ่ง ขั้นล่วงกฎทั่วไปมีจำนวนมากมายเพียงไหนล้วนไม่อาจได้เปรียบเท่าไร

แต่เห็นชัดว่าหลินสวินต่างออกไป!

“ฆ่า!”

อานุภาพหยางสวินเทียนยิ่งน่ากลัว วิชามรรคและพลังที่ใช้ล้วนน่าครั่นคร้ามจนไม่อาจคาดคิดได้

คนระดับเขาสามารถหลอมกฎระเบียบมาใช้ได้ มองกฎระเบียบทั่วหล้าเหมือนไม่ใช่ของสำคัญ ถ้าต้องการ ไม่ทันไรก็ทำลายโลกใหญ่ใบหนึ่งได้

และในเวลาเดียวกันหลินสวินก็ทุ่มพลังทั้งหมด สู้จนตาแดงก่ำใช้กำลังทั้งหมด สำแดงวิชาทั้งหมดที่ตนมีออกมาถึงขีดสุด

ตั้งแต่บรรลุระดับนิรันดร์ถึงตอนนี้ นี่ยังเป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับศัตรูที่น่ากลัวเช่นนี้ แต่ก็กระตุ้นเจตจำนงและจิตต่อสู้ทั้งตัวเขาเช่นกัน

“ฆ่า!”

ทั้งสองห้ำหั่นกันอย่างดุเดือด ต่างหมายจะกำจัดอีกฝ่ายให้เร็วที่สุด สู้จนฟ้าดินหม่นแสง ทำให้เขาเทพตะวันไพศาลแห่งนี้ปั่นป่วน ระเบียบระดับเทพที่ปกคลุมฟ้าดินทั่วสี่ทิศพลิกตลบโถมซัดไม่หยุด

สถานการณ์เช่นนี้ดำเนินไปครึ่งเค่อเต็มๆ

เมื่อเห็นว่าเนิ่นนานก็ยังไม่สามารถจัดการหลินสวินได้ ดวงตาหยางสวินเทียนเผยแววร้อนรนขึ้นมาอย่างไม่อาจห้าม เขาเป็นแค่รูปจำลองเจตจำนงสายหนึ่ง พลังที่ครอบครองมีแต่จะอ่อนแรงลงไม่หยุด

ยิ่งยืดเยื้อนานไปก็ยิ่งไม่เป็นผลดีกับเขา

ตรงข้ามกับหลินสวิน เพราะที่เคลื่อนไหวคือร่างต้น ความเกรียงไกรของอานุภาพทั้งร่าง รูปจำลองเจตจำนงสายหนึ่งไม่อาจเทียบได้ สามารถสู้ต่อไปได้นาน

“ฆ่า!”

เมื่อตระหนักถึงจุดนี้หยางสวินเทียนก็เริ่มสู้สุดกำลังทันที ไม่สนใจว่าอาจถูกโจมตีสักนิด กระตุ้นพลังทั้งหมดควบคุมทวนศึก ไอรีนโนเวล

ตูม!

พลังกฎระเบียบที่ปลดปล่อยจากทวนศึกชักนำแสงมรรคทั่วฟ้า ยามตลบม้วนออกมาก็ซัดจนหลินสวินกับร่างแยกของเขายากจะรับหาใดเทียบ แทบจะกระอักเลือด

‘เจ้าเฒ่านี่เริ่มสู้สุดตัวแล้ว!’

หลินสวินสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง ไม่ลังเลอีกต่อไป ใช้กระบี่มรรคในมือร่างต้นสำแดงอภินิหารดาบกาลเวลาทันที

สวบ!

ปราณกระบี่เจิดจ้า แม้ตอนที่ฟันลงมาจะถูกหยางสวินเทียนสกัดไว้ได้ แต่พลังแห่งกาลเวลาที่ปลดปล่อยออกมายังคงกวาดโดนรูปจำลองเจตจำนงของเขาดังเดิม

มองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าอานุภาพทั้งร่างของเขาอ่อนลงไปโดยพลัน!

แต่ก็แค่นี้เท่านั้น

ไม่นานนักพลังของดาบกาลเวลาก็ถูกสลายไป

ถึงอย่างไรหยางสวินเทียนก็เป็นขั้นไร้ขอบเขต พลังกฎระเบียบและอานุภาพที่ครอบครองยากจะถูกพลังแห่งกาลเวลาตัดทอนออกไปได้จริงๆ

แต่กระบี่นี้กลับทำให้หยางสวินเทียนตกตะลึง เขาจะไม่รู้ความน่ากลัวของอภินิหารกาลเวลาได้อย่างไร

ถ้าร่างต้นอยู่ที่นี่ เขาย่อมไม่กลัวของพวกนี้

แต่เขาในตอนนี้เป็นเพียงรูปจำลองเจตจำนง ภายใต้การล้อมโจมตีของร่างต้นและร่างแยกสี่ร่างของเขา ย่อมถูกอภินิหารเช่นนี้เล่นงานได้ง่ายๆ!

“ฆ่า!”

มีหรือหลินสวินจะปล่อยโอกาสเช่นนี้ไป สี่ร่างแยกเข้าตรึงหยางสวินเทียนไว้ ส่วนร่างต้นของเขาก็ปล่อยกระบี่ออกมาไม่หยุด แต่ละสายว่องไว ดุดัน และน่ากลัว

การสำแดงอภินิหารดาบกาลเวลาด้วยกำลังของเขาในตอนนี้ อย่างมากก็ยืนหยัดได้ไม่ถึงครึ่งเค่อ

หลินสวินไม่อาจเสียเวลาได้อีกแม้แต่นิดเดียว

ก็เห็น…

ปราณกระบี่แน่นขนัดนับไม่ถ้วนตัดสลับไปทั่ว กรีดแหวกฟ้าดินแห่งนี้ออกเป็นรอยแยกน่าตกตะลึงนับไม่ถ้วน รุนแรงหาใดเทียบ

เมื่อรวมเข้ากับการขัดขวางและล้อมโจมตีของสี่กายมรรค แม้ว่าปราณกระบี่ของหลินสวินจะถูกหยางสวินเทียนสกัดไปได้มาก แต่ก็ยังฟันโดนตัวหยางสวินเทียนไปไม่น้อย

ฟุ่บๆๆ!

ก็เห็นรอยกระบี่เป็นสายๆ ปรากฏบนรูปจำลองเจตจำนงของหยางสวินเทียน ทุกครั้งที่รอยกระบี่เพิ่มขึ้นหนึ่งรอย พลังรูปจำลองเจตจำนงของเขาก็อ่อนแอลงส่วนหนึ่งอย่างฉับพลัน

ยามรอยกระบี่ปรากฏขึ้นต่อเนื่อง รูปจำลองเจตจำนงของหยางสวินเทียนก็คล้ายลูกหนังที่กำลังปล่อยลมออกลูกหนึ่ง พลังทั้งร่างเปลี่ยนเป็นอ่อนลงจนมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

นี่ทำให้เขาทั้งตกใจทั้งโกรธ ไม่กล้าเชื่อว่าต่อให้ลงมือเต็มกำลังยังไม่ไหว เพราะสี่ร่างแยกของหลินสวินสกัดกระบวนท่าของเขาได้ทั้งหมด

ส่วนร่างต้นหลินสวินก็อาศัยช่องโหว่สำแดงการจู่โจมฉับพลันด้วยกระบี่มรรค

ในสถานการณ์เช่นนี้ ยิ่งรอยกระบี่ที่ปรากฏบนรูปจำลองเจตจำนงของเขามีมากเท่าไร กลิ่นอายทั้งร่างเขาก็จะยิ่งอ่อนแอลงเท่านั้น…

“ไป!”

ท้ายที่สุดหลินสวินพลันตะโกนลั่น ร่างต้นกับสี่กายมรรคพุ่งเข้าไปพร้อมกันเต็มกำลัง

ตูม!

เสียงระเบิดสะท้านฟ้าสะเทือนดินดังก้อง

รูปจำลองเจตจำนงที่บาดแผลเต็มตัวอ่อนแอหาใดเทียบของหยางสวินเทียนถูกโจมตีรุนแรง เปลี่ยนเป็นพร่าเลือนดั่งภาพมายาในทันใด พลิกม้วนรุนแรง มีเค้าลางว่าจะทลายลง

ยามนี้หยางสวินเทียนส่งเสียงคำรามกราดเกรี้ยว “หลินสวิน รอร่างต้นข้ากลับมาเมื่อไร เมื่อนั้นก็จะเป็นคราวตายของเจ้า!!”

แต่ละคำเผยความแค้นหาใดเทียบ ดังสะเทือนเก้าชั้นฟ้า

“ข้ายังนึกว่าวันนี้จะเกิดการเปลี่ยนแปลงใดๆ แต่ตอนนี้ดูท่า…”

และมีคนอารมณ์ความรู้สึกซับซ้อน

ถูกตระกูลหยางควบคุมมาไม่รู้กี่ปี ใครเล่าจะไม่เคยมีความคิดล้มล้างตระกูลหยาง

แต่ความเป็นจริงย่อมโหดร้าย!

ต่อให้วันนี้มีศึกใหญ่ปะทุ แต่เขาเทพตะวันไพศาลของตระกูลหยางยังอยู่ ระเบียบตะวันไพศาลที่ปกคลุมเขาเทพตะวันไพศาลก็ยังอยู่เหมือนกับในอดีตในกาลเวลาไร้สิ้นสุด ไม่เคยพังลง!

“ก็ไม่รู้ว่าวันนี้ใครมาท้าทายอำนาจตระกูลหยาง ขนาดตายแล้วยังไม่มีใครรู้ตัวตนของเขา”

“รีบกลับไปกระจายข่าวเถอะ”

สายสืบมากมายมาถึงเขาเทพตะวันไพศาล จากนั้นก็จากไปอย่างรวดเร็ว

ไม่มีใครรู้ว่าในเขาเทพตะวันไพศาลนั้นเจ้าของได้เปลี่ยนแล้ว!

……

กลางดึก

ในแดนลับส่วนลึกของเขาเทพตะวันไพศาล หลินสวินตื่นจากการนั่งสมาธิ มรรควิถีทั้งตัวฟื้นฟูถึงสภาพสูงสุดแล้ว

เขาสะบัดแขนเสื้อ

จักระกลมเกลี้ยงขนาดประมาณฝ่ามือ ครึ่งดำครึ่งขาวชิ้นหนึ่งลอยออกมา

จักระมหาหยินหยาง!

นี่เป็นสมบัติที่พบจากตัวหยางชางเซิง ในสมบัตินี้เป็นโลกฟ้าดินแห่งหนึ่ง ก่อนหลินสวินจะบุกเข้าเขาเทพตะวันไพศาล ทุกคนในตระกูลหยางต่างถูกจัดแจงให้อยู่ในสมบัตินี้

แน่นอนว่ายังรวมถึงทรัพย์สมบัติที่ตระกูลหยางสะสมมาไม่รู้กี่ปีก็อยู่ในนั้นด้วยเช่นกัน!

ยามหลินสวินหลอมจักระมหาหยินหยางนี้ ก็ควบคุมความเป็นตายของคนตระกูลหยางที่อยู่ในสมบัติชิ้นนี้เหล่านั้นได้ในชั่วพริบตา

แต่ครั้งนี้หลินสวินไม่ได้รีบฆ่าให้หมดเช่นกัน

ทำเพียงสังหารพวกที่บรรลุระดับอมตะเหล่านั้น ทำลายพลังปราณของระดับจักรพรรดิให้หมดเหมือนยามจัดการกับสิบยักษ์ใหญ่ในน่านฟ้าที่แปด

ส่วนคนตระกูลหยางคนอื่น เขาคิดจะปล่อยไปทั้งหมดเมื่อออกจากเขาเทพตะวันไพศาล

ถึงตอนนั้นเกรงว่าผู้คนทั่วหล้าที่ได้รู้ข่าวว่าตระกูลหยางล่มสลาย รวมถึงเหล่าผู้แข็งแกร่งที่ถูกตระกูลหยางควบคุมและกดขี่เป็นทาสมาไม่รู้กี่นานปีจะต้องแก้แค้นคนในตระกูลหยางเหล่านี้ทันที!

สุดท้ายแล้วตระกูลหยางจะยังมีคนในตระกูลรอดชีวิตเท่าไรกันแน่ หลินสวินไม่ได้สนใจ

ต่อให้รอดไปได้ หากไม่มีตระกูล ไม่มีระเบียบระดับเทพแล้ว ภายหน้าก็ย่อมไม่มีทางผงาดขึ้นได้อีก!

สิ่งที่ทำให้หลินสวินสนใจก็คือทรัพย์สมบัติที่ตระกูลหยางสะสมมาตลอดเหล่านั้น!

——