Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3097

ตอนที่ 3097 พบปีศาจหญิงบนทางแคบ

หลังจากบัวชะตามหามรรคปรากฏ ทะเลโชคชะตาก็สงบ

จากนั้นเงาร่างมากมายปรากฏกลางห้วงอากาศเหนือทะเลโชคชะตา มีทั้งชาย หญิง เด็ก แก่ กลิ่นอายของทุกคนล้วนน่ากลัวหาใดเปรียบ

พวกเขาเหยียบกระแสน้ำโชคชะตา พุ่งไปยังบัวชะตามหามรรคราวกับรุ้งยาวที่แหวกเวลาหมื่นกาลเมากมาย

“การแก่งแย่งในมหามรรค คำว่าแก่งแย่งก็คือคำอันโหดร้ายคำหนึ่ง ครั้งนี้ข้าไม่ออมมือแน่!”

เฒ่าชราชุดดำคนหนึ่งพูดเรียบๆ เขาเหยียบบนภาพภูผาธาราสุริยันจันทราภาพหนึ่ง เหนือหัวบนหัวปรากฏฉัตรสีเขียว นัยน์ตามีสายฟ้าวนเวียน ยามหายใจชักนำหมื่นมรรคกู่ก้อง

ทั้งตัวราวกับนายเหนือหัวในอมตะนิรันดร์!

การปรากฏตัวของเฒ่าชราชุดดำทำให้หลายคนนัยน์ตาหดรัด

เจียงหมิงสุ่ย!

ขั้นไร้ขอบเขตใหญ่คนหนึ่งในยุคทวยเทพ บุคคลชั้นยอดที่ข้ามเคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพมาแล้วเจ็ดครั้ง

ในหมู่โลกยุคสมัยต่างๆ ที่รวมอยู่ในทะเลโชคชะตา เจียงหมิงสุ่ยก็เป็นคนมากสามารถยิ่งยวดคนหนึ่ง

“น่าขัน การช่วงชิงแท่นมรรคบัวชะตาก่อนหน้านี้ เจ้าเฒ่าเจียงเคยออมมือเสียที่ไหน แต่ผลการแย่งชิงในตอนท้ายก็มีทั้งแพ้และชนะ”

ทันใดนั้นเงาร่างเพลิงแดงสายหนึ่งปรากฏ นั่นเป็นหญิงชุดแดงที่ดุจดั่งไฟ งดงามประหนึ่งเด็กสาว ขี่บนปักษาเทพสีทองตัวหนึ่ง แสงหลากสีส่องสว่าง

ซู่หวั่นจวิน!

ในที่นั้นฮือฮาอีกระลอกหนึ่ง เฒ่าดึกดำบรรพ์ไม่น้อยต่างเผยความเกรงกลัวลึกล้ำ

นี่คือปีศาจหญิงที่ข้ามผ่านมาหลายยุคสมัย ฆ่าคนมามากมาย พลังต่อสู้น่าสะพรึง

เจียงหมิงสุ่ยกวาดมองซู่หวั่นจวินคราหนึ่งแล้วหัวเราะเยาะ ก้าวเท้าพุ่งเข้าไปในบัวชะตามหามรรค

ซู่หวั่นจวินก็ขี่ปักษาเทพหายไปในบัวชะตามหามรรคตามไปติดๆ

ถึงอย่างไรก็มีเวลาเพียงสิบลมหายใจเท่านั้น ก่อนเข้าสู่บัวชะตามหามรรค แม้มีความแค้นอะไรก็ไม่มีใครเลือกจะลงมือในทะเลโชคชะตา

พลันเห็นรุ้งเทพราวกับสายฝน มีเงาร่างพุ่งเข้าไปในบัวชะตามหามรรคมากขึ้นเรื่อยๆ

ในนี้ไม่ขาดผู้แข็งแกร่งที่ไม่ด้อยกว่าเจียงหมิงสุ่ย ซู่หวั่นจวิน

“เอ๊ะ โลกวิญญาณยุทธ์มีคนแปลกหน้ากลุ่มหนึ่งเข้ามาได้อย่างไร”

เสียงตกใจเสียงหนึ่งดังขึ้น มีคนสังเกตเห็นการปรากฏตัวของพวกหลินสวิน

“ที่แท้ก็เป็นสิงเจี้ยนสยาแห่งลัทธิแรกกำเนิดกับฟู่หนานหลีลัทธิวิญญาณ… เช่นนั้นคราวนี้พวกเฒ่าชราลัทธิพ่อมด ลัทธิฌานคงพักกลองรบ ไม่คิดเข้ามาแย่งชิงครั้งนี้สินะ”

มีคนจำฐานะของพวกสิงเจี้ยนสยาได้ อดเผยสีหน้าใคร่ครวญไม่ได้

ในการแก่งแย่งในบัวชะตามหามรรคครั้งที่แล้ว พวกซินหู เหลยซ่งได้รับชัยชนะในตอนท้ายและส่งพวกจี้เทียนชิงจากไป

เรื่องนี้อยู่ในสายตาของผู้ยิ่งใหญ่โลกยุคสมัยอื่นๆ

แต่ตอนที่เห็นพวกสิงเจี้ยนสยาปรากฏตัว ทำให้ผู้คนเหล่านี้เข้าใจได้ว่าสถานการณ์แตกต่างออกไป

“เอ๋ ยังพาขั้นสรรสร้างคนหนึ่งมาด้วย นี่คิดจะใช้เขาเป็นเหยื่อมาตายเปล่าหรือ”

มีคนสังเกตเห็นหลินสวินแล้วส่งเสียงผิดคาดอย่างอดไม่ได้

“ขั้นสรรสร้าง…”

เฒ่าชรายุคสมัยอื่นจำนวนไม่น้อยสังเกตเห็นภาพนี้ ต่างอดยิ้มไม่ได้ เพียงแต่รอยยิ้มนั่นกลับเต็มไปด้วยการเย้าหยอก

เปลี่ยนเป็นขั้นสรรสร้างคนอื่นๆ ถูกเงาร่างน่ากลัวมากมายขนาดนั้นจับจ้องมาคงอึดอัดไปทั้งตัวนานแล้ว

แต่หลินสวินกลับยิ้ม ในใจเต็มไปด้วยความคาดหวัง

ตามคาด ทั่วหล้านี้มีเพียงในการต่อสู้ในโลกบัวชะตาจึงจะสามารถพบเจอคู่ต่อสู้ที่ดูเข้าท่า อย่างเฒ่าชราพวกนี้ ส่วนมากมีมรรควิถีขั้นไร้ขอบเขตใหญ่!

นี่จะให้หลินสวินไม่คาดหวังได้อย่างไร

“สหายน้อยหลิน พวกเราไปกันเถอะ”

พวกสิงเจี้ยนสยาพุ่งไปในบัวชะตามหามรรคพร้อมกับหลินสวินโดยไม่ล่าช้า ไม่นานเงาร่างของพวกเขาก็หายลับไป

พริบตาเวลาสิบลมหายใจก็ผ่านไป

กลีบดอกเก้ากลีบที่ใหญ่ยักษ์ราวกับภูเขาของบัวชะตามหามรรคหุบปิด ลอยอยู่ในทะเลโชคชะตาเงียบๆ

นี่ก็หมายความว่าการต่อสู้ครั้งที่ห้ากำลังเริ่มขึ้นแล้ว

สุดท้ายใครจะได้รับชัยชนะ ใครจะครอบครองโอกาสมุ่งหน้าไปแหล่งสถานอัศจรรย์!

“ครั้งนี้ผู้แข็งแกร่งที่เข้าร่วมการแย่งชิงมีทั้งหมดสองร้อยแปดสิบเอ็ดคน มากกว่าครั้งที่แล้วยี่สิบคน”

บนยอดภูเขาเทพถกมรรค เหรินฟู่เทียนที่อยู่ดูแลพูดเสียงขรึม

“ตอนที่พวกซินหูต่อสู้กันครั้งที่แล้ว แม้สุดท้ายได้รับชัยชนะ แต่ก็เสียขั้นไร้ขอบเขตใหญ่ไปคนหนึ่ง ครั้งนี้กำลังพลของพวกผู้อาวุโสสิงเจี้ยนสยาถึงขั้นด้อยกว่าพวกซินหูในตอนนั้นอยู่บ้าง ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ อยากได้รับชัยชนะคงไม่ง่าย”

จ้งชิวขมวดคิ้วพูด

เหรินฟู่เทียนเอ่ยเสียงเบา “ขอเพียงมีชีวิตอยู่ ครั้งนี้พลาดไปก็ยังมีโอกาสหน้า เป้าหมายการเคลื่อนไหวของพวกเหล่าสิงในครั้งนี้ไม่ได้คิดถึงชัยชนะมากนัก เพียงแค่จะพาหลินสวินไปทำความคุ้นเคยกับสถานการณ์ของโลกบัวชะตาสักหน่อย”

ทุกคนพยักหน้า

……

โลกบัวชะตา

กลางฟ้าดินที่ดั้งเดิมเก่าแก่ เทือกเขาสลับทับซ้อน กว้างใหญ่ไร้สิ้นสุด