Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3124

ตอนที่ 3124 ฆ่าไก่ไยต้องใช้มีดฆ่าวัว

“พวกเขามาแล้ว”

สิงเจี้ยนสยาสายตาวาบประกาย มองไปยังไกลๆ

พวกสัตว์ประหลาดเฒ่าจากฝ่ายศัตรูกรูเข้ามาจากห้วงอากาศไกลๆ ประดุจทัพใหญ่เกรียงไกร

ความเรืองรองของกำลังพล ต่อให้เป็นในโลกบัวชะตาแห่งนี้ก็ยังเรียกได้ว่าน่าสะพรึง!

สายตาของผู้ชมการต่อสู้ที่อยู่ไกลๆ พลอยเคลื่อนมาทางด่านนภาปัญจธาตุด้วยเช่นกัน

ฟ้าดินอึมครึม

แววตาหลินสวินดุจหุบเหวกวาดมองทั่วลาน มุมปากผุดเส้นโค้งเหยียดแคลนขึ้นมา กล่าวว่า “ไม่ยอมถอยกลับไปเช่นนี้หรือ ได้สิ เข้าแถวให้ดี เตรียมตัวตายทีละคนก็สิ้นเรื่อง”

ประโยคเดียวเรียบง่ายแต่กลับเผด็จการหาใดเปรียบ

พวกอิงเทียนเซิง เจียงหมิงสุ่ยสีหน้าล้วนอึมครึมทันที

เข้าแถวเตรียมตัวตายให้ดีหรือ

ฟังสินี่มันคำพูดอะไรกัน!!

“รอยามพวกข้าแย่งด่านนภาปัญจธาตุนี้ได้แล้ว ข้าจะให้เจ้าพูดประโยคนี้ซ้ำอีกรอบ”

เจียงหมิงสุ่ยเอ่ยปากเยียบเย็น

“เลิกพูดพล่าม ใครจะมาสู้ตัดสินเป็นตายก่อน”

หลินสวินประกาศศึกตรงๆ คร้านจะพูดไร้สาระกับพวกเขา

ตัดสินเป็นตาย…

พวกเจียงหมิงสุ่ย อิงเทียนเซิงสีหน้าแข็งค้าง แม้ว่ากำลังพลของพวกเขาจะแข็งแกร่ง จำนวนคนล้นหลาม แต่ก็ไม่เคยคิดจะสู้ตัดสินเป็นตายมาก่อนสักนิด

และประโยคนี้ของหลินสวินกดแน่นจนอกพวกเขาอัดอั้นขึ้นมาระลอกหนึ่ง สีหน้ายิ่งไม่น่าดูมากขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อเห็นเช่นนี้หลินสวินก็อดหัวเราะขึ้นมาไม่ได้ ดูหมิ่นเต็มที่ “ข้ายังคิดว่าพวกเจ้าจะใจกล้าสักแค่ไหนเชียว ที่แท้ก็เท่านี้เอง”

สิงเจี้ยนสยาและคนอื่นๆ ต่างก็หัวเราะออกมาเช่นกัน เสียงดูแคลนนั่นก้องสะท้อนทั่วลาน เสียดแทงจนพวกเจียงหมิงสุ่ย อิงเทียนเซิงแทบคลั่ง

อวดดี!

อวดดีเกินไปแล้วจริงๆ!

“ข้าจะไปสู้กับเจ้าหมอนี่สักตั้ง”

ลู่จงเยียนแววตาเยียบเย็น โบกแขนเสื้อเบาๆ คราหนึ่งกระแทกใส่ศิลาสังเวียนมหามรรค ‘ตัดสินแพ้ชนะ’

วู้ม!

พลันนั้นละอองแสงแถบหนึ่งพุ่งทะยานเสียดฟ้า ตัดสลับวาดโครงร่างกลางอากาศ สุดท้ายกลายเป็นลานประลองที่เจือกลิ่นอายเย็นเยียบนองเลือดแห่งหนึ่ง

และพร้อมกันนั้นสิงเจี้ยนสยาไอสังหารเดือดพล่าน “ให้ข้าไปเถอะ”

หลินสวินส่ายหน้ากล่าว “ฆ่าไก่ไยต้องใช้มีดฆ่าวัว ผู้อาวุโสอย่าได้รีบร้อน ต่อจากนี้ยังมีโอกาสต่อสู้อีกเพียบ”

เจ้าตัวจ้อยนี้ถึงกับมองตนเป็น ‘ไก่’ หรือ!?

ใบหน้าหล่อเหลาราวเด็กหนุ่มของลู่จงเยียนเขียวคล้ำ แววตาเต็มไปด้วยประกายเย็นเยียบชวนสยอง

วู้ม…

จากนั้นเงาร่างของเขาและหลินสวินต่างปรากฏตัวอยู่บนลานประลองแพ้ชนะ ประจันหน้ากันอยู่ไกลๆ

และสายตาของทุกคนทั่วลานล้วนมองไปเป็นจุดเดียว

ลู่จงเยียน

ยอดบุคคลที่เคยข้ามเคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพหกครั้งคนหนึ่ง พูดถึงพลังต่อสู้ยังแข็งแกร่งยิ่งกว่าฉิวเฟิ่งฉือ จอมมารหูยง พอจะเทียบฝีมือกับพวกยักษ์ใหญ่อย่างอิงเทียนเซิง เจียงหมิงสุ่ยได้

คนน่าสะพรึงเช่นนี้ ในโลกบัวชะตายังถือเป็นบุคคลระดับปลายยอด

เพียงแต่ไม่ว่าจะเป็นพวกอิงเทียนเซิงหรือเหล่าผู้ชมการต่อสู้ที่อยู่ไกลๆ ล้วนไม่กล้าพูดพล่อยๆ ว่าลู่จงเยียนจะเอาชนะได้

เพราะคู่ต่อสู้ของเขาคือหลินสวิน!

พวกที่ยามอยู่ขั้นสรรสร้างสัมบูรณ์ก็สังหารจอมมารหูยงตาย และเขาในตอนนี้ยิ่งแจ้งมรรคขั้นไร้ขอบเขตแล้ว

ใครจะกล้าลืมฉิวเฟิ่งฉือและคนใหญ่คนโตขั้นไร้ขอบเขตใหญ่อื่นๆ ที่ถูกเขาฆ่าตายยามอยู่ด่านนภาสี่ลักษณ์

และใครจะกล้าลืมว่าเมื่อครู่นี้หลินสวินอาศัยเพียงพลังแห่งตนก็พลิกเปลี่ยนสถานการณ์การต่อสู้ทั้งหมด ช่วยเหลือพวกจอมมรรคซานเฟิงทั้งกลุ่มจากเคราะห์สังหาร

กล่าวได้ว่าต่อให้หลินสวินไม่เคยข้ามเคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพแม้แต่ครั้งเดียว ทว่าความแข็งแกร่งในพลังต่อสู้ของเขาสามารถทำให้ผู้ยิ่งใหญ่ในที่นี้เหล่านั้นครั่นคร้ามไม่รู้จบ

“ทำไม ข้าบอกว่าฆ่าไก่ไยต้องใช้มีดฆ่าวัวเจ้าก็ไม่พอใจหรือ เช่นนั้นประเดี๋ยวข้าจะบอกเจ้าว่าอะไรที่เรียกว่าเชือดไก่ให้ลิงดู!” หลินสวินเอ่ยปากเนิบๆ ไม่เกรงใจแต่อย่างใด

ประโยคเหล่านั้นเหมือนเป็นการดูแคลนยิ่ง ทิ่มแทงจนลู่จงเยียนหน้าเปลี่ยนสีไปมาระลอกหนึ่ง

เขาสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่งกล่าวเน้นทีละคำ “เช่นนั้นข้าคงต้องตั้งตารอชมจริงๆ แล้ว!”

วู้ม…

ไม่นานพลังกฎระเบียบที่กดทับบนตัวทั้งสองคนก็หายไป

ลู่จงเยียนเริ่มเคลื่อนไหวแทบจะในทันที

ตูม!

เสื้อคลุมเพลิงทั้งชุดของเขาพลิ้วไสว ทั่วร่างปรากฏแสงมรรคกฎระเบียบที่เจิดจรัสแสบตาออกมา ทั้งตัวประดุจเพลิงโหม อานุภาพพุ่งพรวดสูงสุดในชั่วอึดใจ

และในมือเขามีกระบี่ยักษ์เล่มหนึ่งเพิ่มขึ้นมา

ตัวกระบี่ดุจเพลิง เจตกระบี่ดั่งเดือดคลั่ง แผ่อานุภาพผลาญฟ้าออกมา!

กระบี่นามผลาญหล้า ยอดสมบัตินิรันดร์อันน่าเหลือเชื่อชิ้นหนึ่ง

“ฟัน!”

ลู่จงเยียนเงาร่างพุ่งทะยาน ก้าวเดียวเหยียบห้วงอากาศแหลก กระบี่ยักษ์ในมือพลิกตวัดดุจธารดาราพลิกคว่ำ ธารเพลิงราวผลาญทำลายฟ้าดินฟันลงมาพร้อมกับกระบี่นี้

เสมือนทะเลเพลิงเก้าชั้นฟ้ามาเยือนโลก!

เพียงแค่การโจมตีนี้ก็เห็นชัดว่าอานุภาพของลู่จงเยียนน่าสะพรึงปานใด ทำเอาสัตว์ประหลาดเฒ่านอกลานจำนวนไม่น้อยล้วนตื่นตกใจ

สมกับเป็นผู้ที่เคยข้ามเคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพมาหกครั้ง ทันทีที่ลงมือก็เป็นการโจมตีซึ่งผสานพลังเข้าด้วยกัน น่าสะพรึงยิ่ง

ตูม!

เพลิงเทพปะทุเดือด แตกกระจายดุดัน เจตกระบี่ประหนึ่งผลาญฟ้านั่นฟันลงมา

กลับเห็นหลินสวินเอามือหนึ่งไพล่หลัง อีกมือกวาดออกมาราวปัดฝุ่นบนเสื้อผ้า เรียบง่ายแผ่วเบา

ปึง!

เพลิงเทพแหลกลาญ เจตกระบี่แตกสลาย

กระบี่ยักษ์ในมือลู่จงเยียนยิ่งเหมือนถูกค้อนเทพสวรรค์กระแทกใส่เต็มๆ สั่นสะเทือนรุนแรงดังเคร้ง ภายใต้พลังน่าสะพรึงที่พุ่งโจมตีมาก็ซัดจนกระบี่นี้แทบจะกระเด็นหลุดจากมือ

ส่วนสีหน้าลู่จงเยียนซีดขาวเขียวคล้ำสลับไปมาแล้ว เงาร่างที่พุ่งเข้ามาชะงักนิ่งก่อนถอยกรูดออกไปอย่างรวดเร็ว

เพียงปัดฝุ่นถึงกับซัดศัตรูถอยกรูด!

นี่ทำให้สัตว์ประหลาดเฒ่านอกลานทั้งหมดหัวใจสั่นสะท้าน สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย