Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3131

ตอนที่ 3131 หยั่งรู้โชคชะตา

บรรยากาศเงียบสงัด

เหล่าสัตว์ประหลาดเฒ่าต่างจิตใจปั่นป่วน ถึงกับอิจฉาอยู่กลายๆ

ต่อให้นี่คือโลกบัวชะตาที่มีกฎระเบียบโชคชะตาอยู่ทั่ว ต่อให้แข็งแกร่งเท่าพวกเขา แต่ในกาลเวลาไร้สิ้นสุดนี้ก็ยังแตะธรณีประตูของกฎระเบียบโชคชะตาไม่ได้!

พูดกันตามจริง ในทะเลโชคชะตาแห่งนี้ ในยุคสมัยในอดีตเหล่านั้นก็แทบไม่มีใครหยั่งรู้พลังโชคชะตาได้

ใช่ว่าไม่อยาก

แต่พลังกฎระเบียบเช่นนี้เป็นสิ่งต้องห้ามเกินไป แม้จะมีพรสวรรค์ไร้เทียมทานก็ยังมองทะลุได้ยาก

แต่ซย่าจื้อกลับสามารถดูดซับพลังกฎระเบียบโชคชะตามาหลอมได้อย่างเป็นธรรมชาติเช่นนั้น เพียงคิดก็รู้ว่าจะทำให้สัตว์ประหลาดเฒ่าพวกนั้นสั่นสะท้านได้มากมายปานไหน

ครู่ใหญ่พวกสิงเจี้ยนสยาต่างหันหลังจากไปเงียบๆ

ตั้งแต่เริ่มจนจบไม่มีใครเอ่ยปากถาม

เรื่องแบบนี้ได้เห็นก็พอ

หลินสวินนั่งข้างๆ ซย่าจื้ออยู่ตลอด จู่ๆ เขาก็ฉุกคิด

ในจตุโบราณสถานมีพลังต้นกำเนิดทั้งนั้น

อย่างห้าระเบียบแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ ถือกำเนิดขึ้นที่ต้นกำเนิดแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์

อย่างกฎระเบียบศุภโชคก็ถือกำเนิดขึ้นในสายธารยุคสมัยของแหล่งสถานศุภโชค

ส่วนกฎระเบียบโชคชะตานี้ก็ถือกำเนิดขึ้นในพลังต้นกำเนิดของแหล่งสถานคุนหลุนเช่นกัน!

และควรรู้ว่านัยเร้นลับนิพพานของเขาสามารถหลอมรวมห้าระเบียบแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์กับกฎระเบียบศุภโชคเป็นหนึ่งเดียวได้ เช่นนั้นทำไมจะสัมผัสและหลอมกฎระเบียบโชคชะตาไม่ได้

ก่อนหน้านี้ที่ไม่สามารถสัมผัสถึงนัยเร้นลับกฎระเบียบโชคชะตาได้ อาจเป็นเพราะถูกจำกัดด้วยพรสวรรค์และพลังปราณ

แต่เขาในตอนนี้เป็นขั้นไร้ขอบเขตแล้ว นัยเร้นลับนิพพานก็แปรสภาพชนิดพลิกฟ้าดิน ใช่ว่าจะสามารถสัมผัสนัยเร้นลับกฎระเบียบโชคชะตาได้แล้วหรือไม่

คิดถึงตรงนี้พลังขับเคลื่อนทั้งร่างหลินสวินก็โคจรเงียบๆ สงบใจสัมผัส

เวลาผันผ่านไปทีละน้อย

หลินสวินไม่เคลื่อนไหวมาตลอด ในใจเขายังออกจะผิดหวัง หรือกฎระเบียบโชคชะตานี่จะไม่ใช่สิ่งที่ใครๆ สามารถหยั่งรู้ได้ง่ายๆ จริงๆ

ก็ในตอนที่หลินสวินคิดจะยอมแพ้

ซย่าจื้อที่กำลังฝึกปราณกลับคล้ายรับรู้อะไรได้ ดวงตาคู่งามลืมขึ้นมามองดูหลินสวินที่อยู่ข้างกายเหมือนสงสัย

ก่อนหน้านี้นางรู้สึกได้ว่าพลังกฎระเบียบโชคชะตาที่ถูกตนดึงดูดมาออกจะไม่เชื่อฟังอยู่กลายๆ คล้ายต้องการจะหนี

นางจะยินยอมได้อย่างไร บังคับดูดซับกฎระเบียบโชคชะตาที่คิดจะหนีเหล่านี้ทันที

แต่เมื่อเวลาผ่านไป พลังกฎระเบียบโชคชะตาที่ถูกดึงลงมาจากเวิ้งฟ้ากลับยิ่งไม่เชื่อฟัง เหมือนต้องการออกจากการควบคุมของนางทั้งหมด

และบัดนี้เมื่อซย่าจื้อเห็นหลินสวินที่นั่งขัดสมาธิอยู่ข้างกายตนก็เข้าใจขึ้นมาทันที เก็บพลังกฎระเบียบโชคชะตาที่ฝืนบังคับดูดซับทันใด

จากนั้นซย่าจื้อก็เห็นว่าพลังกฎระเบียบโชคชะตาที่เปล่งประกายโปร่งแสงร่วงโรยลงมาเหมือนเส้นด้ายเป็นสายๆ นั้นต่างโถมไปหาหลินสวิน

‘อย่างนี้นี่เอง’

ซย่าจื้อเข้าใจแจ่มแจ้ง ในใจรู้สึกผิดอยู่บ้างอย่างเลี่ยงไม่ได้

ก่อนหน้านี้ตนเอาแต่สนใจการฝึกปราณของตัวเอง แต่กลับฝืนยึดครองกฎระเบียบโชคชะตาที่เดิมทีถูกหลินสวินสัมผัสได้มากมาย ช่าง… ไม่สมควรเกินไปจริงๆ

พูดอีกอย่างก็คือ เดิมทีหลินสวินสามารถหยั่งรู้กฎระเบียบโชคชะตาได้ แต่เพราะอยู่ใกล้ซย่าจื้อเกินไป ถึงกับทำให้กลิ่นอายและพลังของกฎระเบียบโชคชะตาเหล่านั้นถูกซย่าจื้อยึดไปหมด…

และตอนนี้ซย่าจื้อคล้ายทำเพื่อทดแทนความรู้สึกผิดเล็กๆ ในใจ นางใช้ความคิดเหนี่ยวนำให้พลังกฎระเบียบโชคชะตาที่สัมผัสได้ไปที่ร่างหลินสวินทั้งหมด

…..

หลินสวินที่เดิมทีคิดจะถอดใจพลันตัวสั่นไปหมด นัยเร้นลับมหามรรคอันคลุมเครือเป็นสายๆ ผุดขึ้นในใจ แม้จะเล็กน้อยจนไม่อาจสัมผัสได้ แต่หลินสวินกลับตื่นเต้นขึ้นมาทันที

นี่… นี่มันกลิ่นอายของมหามรรคโชคชะตา!!

ใครจะคิดว่าตอนที่จะถอดใจกลับพบความหวังอย่างปุบปับเช่นนี้

‘ที่แท้พลังกฎระเบียบโชคชะตาก็ถูกข้าหยั่งรู้ได้…’

หลินสวินฝืนกลั้นความตื่นเต้นในใจ สงบใจสัมผัสด้วยพลังนิพพาน

ไม่นานนักเขาก็รู้สึกเพียงว่าทั้งร่างเหมือนถูกพลังมหามรรคไม่ขาดสายฝังกลบ ทำให้จิตวิญญาณของเขาราวกับตกอยู่ในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาลในชั่วพริบตา

ฟองคลื่นและกระแสน้ำที่ตีกระทบหน้านั้นมีแต่กลิ่นอายของโชคชะตา!

หลินสวินยังรู้สึกตั้งตัวไม่ทัน

พลังของกฎระเบียบโชคชะตาที่สัมผัสได้นี้หนักแน่นเกรียงไกรไปแล้วกระมัง อย่างกับทะเลโชคชะตาแห่งหนึ่ง!

ก่อนหน้านี้ไม่รู้สึกถึงอะไรสักนิด จู่ๆ ตอนนี้กลับสัมผัสได้มากมายขนาดนี้ นี่ทำให้หลินสวินยังรู้สึกเหนือคาด พลิกผันฉับพลัน

เขาไม่รู้ว่าสาเหตุที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะซย่าจื้อกำลังชดเชยให้เขาทั้งนั้น…

ฟู่!

ไม่นานนักหลินสวินก็กลั้นใจจดจ่อ ดำดิ่งสู่การหยั่งรู้อันลึกลับเหลือจะกล่าว

โชคชะตา ยอดมรรคต้องห้ามชนิดหนึ่ง

สรรพชีวิตล้วนมีชะตา

และตั้งแต่ถือกำเนิดขึ้น วิถีแห่งโชคชะตาของสรรพชีวิตก็เริ่มขึ้นแล้ว

ในโลกปุถุชน บางคนถือกำเนิดในตระกูลสูงส่ง คาบช้อนเงินช้อนทองมาแต่เล็ก บางคนถือกำเนิดในที่ยากจนข้นแค้น คิดจะมีชีวิตรอดยังยากนัก

เหล่านี้ต่างมองว่าเป็นจุดเริ่มต้นของวิถีแห่งชะตาได้

สรรพชีวิตนับร้อยล้านหมื่นล้านบนโลกล้วนแตกต่างกันไป

และทิศทางของวิถีชะตาก็คือโชคชะตา

โชคชะตานับร้อยร้อยหมื่นล้านมีที่คล้ายคลึงกัน แต่ไม่มีที่เหมือนกัน