จั่วหยางล้มลงพื้น ระหว่างนั้นยังกระอักเลือดระรัว
เพียงหมัดเดียวเท่านั้นกลับทำให้ฝั่งตรงข้ามบาดเจ็บสาหัสจนลุกไม่ขึ้นอีก พาให้ทุกคนในลานตัวแข็งทื่อ ยากจะเชื่อ
วิชามหาเพลิงผลาญสวรรค์เชียวนะ!
นี่เป็นวิชาเฉพาะของตระกูลจั่วบวกกับพลังปราณชั้นยอดของจั่วหยาง กลับถูกกำราบในการโจมตีเดียว!
ใครจะเชื่อลง
พวกคนตระกูลจั่วต่างตาค้าง พ่ายแพ้ได้น่าเกลียดเกินไปแล้ว ราวกับต้านทานไม่ได้เลย แค่การโจมตีเดียวก็พ่ายแพ้เสียแล้ว…
ด้านคนตระกูลฉินเองก็ตกตะลึง พวกเขาต่างดูออกว่าไม่ใช่จั่วหยางไม่แข็งแกร่งพอ แต่เพราะหลินสวินซึ่งอยู่ในระดับมหาสมุทรวิญญาณ ได้ก้าวมาถึงขั้นที่เรียกว่าน่าสะพรึงได้แล้ว!
ถ้าเมื่อครู่เป็นคุณชายฉินซิงของพวกเขาที่ชิงลงมือก่อนล่ะก็…
คิดถึงตรงนี้ สีหน้าของคนตระกูลฉินต่างเปลี่ยนไป ไม่กล้าคิดต่อ
ขณะนี้แม้แต่พวกของเสี่ยวเคอ พญาแร้ง หลินจงและจูเหล่าซานเองก็ตะลึง หลังหลินสวินออกจากการปิดด่านเก็บตัวฝึกในครั้งนี้ก็เปลี่ยนไปมาก มีพลังเหนือคนทั่วไป กำลังต่อสู้ก็แข็งแกร่งกว่าที่ผ่านมาไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่
“ข้าบอกแล้วว่าเจ้าไม่มีคุณสมบัติพอจะสู้กับข้า เจ้าก็ไม่เชื่อ คราวนี้เจ้าพอใจหรือยัง”
เงาร่างของหลินสวินพุ่งไปอยู่ข้างๆ จั่วหยางแล้วหิ้วตัวเขาขึ้น ยิ้มอย่างสดใส
เพียงแต่ในสายตาของจั่วหยาง รอยยิ้มนั้นกลับดูเสียดตา กระตุ้นจนเขาแทบคลั่ง คำรามดิ้นรนต้องการต่อสู้อีกครั้ง
เพียงแต่เขาเพิ่งจะขยับตัวก็กระอักเลือดระรัว ภาพตรงหน้ามืดสลัว เห็นได้ชัดว่าเมื่อครู่นี้ได้รับบาดเจ็บรุนแรงเกินไป ทำให้เขาไม่มีเรี่ยวแรงจะดิ้นรน
“หลินสวิน เจ้าอย่าได้ย่ามใจไป!”
จั่วหยางกรีดร้อง ผมเผ้ายุ่งเหยิง เขาในก่อนหน้านี้มาดผู้กล้ายโสโอหัง ยามนี้กลับเลือดอาบตัว บาดเจ็บสาหัส ถูกหลินสวินจับกุม เมื่อเทียบกันแล้วดูน่าสงสารอย่างที่สุด พาให้อดสลดใจไม่ได้
“บังอาจ!”
“ปล่อยคุณชายของข้าเดี๋ยวนี้!”
“เจ้าหนุ่มอย่าหาเรื่องใส่ตัว ศึกนี้เจ้าชนะแล้ว รีบปล่อยจั่วหยางซะ มิเช่นนั้นไม่เพียงแค่เจ้า แต่ทั้งภูเขาชำระจิตต้องเจอมหาภัย!”
เหล่าคนตระกูลจั่วเอะอะโวยวาย สีหน้าเดือดดาล ด้วยกลัวว่าหลินสวินจะฆ่าจั่วหยางจึงส่งเสียงข่มขู่
หลินสวินยิ้ม พลันโยนจั่วหยางให้หลินจงเหมือนโยนขยะ เอ่ยว่า “เฝ้าเขาไว้ให้ดี ใครกล้าลงมืออุกอาจก็ฆ่าจั่วหยางนี่ก่อนเลย”
“นายน้อยไม่ต้องห่วง”
หลินจงหิ้วจั่วหยางขึ้นเหมือนหิ้วลูกไก่ เขาเป็นถึงผู้ฝึกปราณระดับหยั่งสัจจะ แค่คิดก็รู้ว่าออกแรงเพียงเล็กน้อยก็เพียงพอที่จะเอาชีวิตของจั่วหยางได้อย่างง่ายดาย
“พวกเจ้ารนหาที่ตาย!”
บรรดาคนตระกูลจั่วต่างเดือดแค้น โมโหจนเบ้าตาแทบจะหลุดออกมา ไม่คิดเลยว่าหลินสวินจะไม่รู้จักกลัว คุมตัวจั่วหยางเอาไว้ ทั้งยังเอาชีวิตของจั่วหยางมาขู่พวกเขา สมควรเอาตัวมาหั่นเป็นชิ้นๆ!
“หลินสวิน เจ้ารู้หรือไม่ว่าเจ้ากำลังทำอะไรอยู่”
สีหน้าของชายชราร่างผอมจั่วเซิงจินอึมครึมน่ากลัว น้ำเสียงแฝงการข่มขู่ เต็มไปด้วยไอสังหาร “หากคุณชายจั่วเป็นอะไรขึ้นมา พวกเจ้ารับโทสะรุนแรงของตระกูลจั่วไม่ไหวหรอก!”
“เจ้าหมาแก่ ขนาดนี้แล้วเจ้ายังกล้าข่มขู่ข้าอีกหรือ”
หลินสวินขมวดคิ้ว “ลุงจง ข้าว่าฆ่าจั่วหยางก่อนเลยดีกว่า”
“อย่า…!”
จั่วหยางตกใจจนกรีดร้องทันควัน เขากลัวแล้วจริงๆ หลินสวินคนนี้ยกำเริบเสิบสานถึงที่สุด แม้แต่หลิงเทียนโหวยังถูกบังคับให้คุกเข่า ยังจะมีอะไรที่เขาไม่กล้าทำ
โดยเฉพาะเมื่อครู่นี้จั่วหยางเห็นกับตาว่าหลินสวินฆ่าหลินจือ นั่นเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขาเชียวนะ!
ในสถานการณ์แบบนี้จั่วหยางกลัวแล้วจริงๆ
“อย่าทำบ้าๆ!”
ยามนี้จั่วเซิงจินเองก็จำต้องยอมถอย โกรธหน้าเขียว กัดฟันอย่างชิงชังจนแทบแหลกละเอียด “ขอเพียงแค่พวกเจ้าปล่อยคุณชายจั่วหยางไป ทุกอย่างล้วนเจรจากันได้”
“อ้อ เช่นนั้นจะไว้ชีวิตสุนัขของเขาก่อนก็ได้”
หลินสวินพูดอย่างสบายๆ สายตามองไปที่ฉินซิงซึ่งอยู่อีกข้าง พลันเผยรอยยิ้ม “ดูพอหรือยัง เราเริ่มกันเถอะ”
ฉินซิงสั่นไปทั้งตัว ยามนี้จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ในใจเขาสลายไปแล้ว ถูกความหวาดกลัวเข้ามาแทนที่ ยังจะกล้าเข้าไปสู้ซะที่ไหน
จั่วหยางเป็นบุคคลที่มีฝีมือเก่งกาจสูสีกับเขา แต่ยามนี้พ่ายแพ้ให้กับหลินสวินในหมัดเดียว ต่อให้ฉินซิงจะผยองแค่ไหน ก็รู้ว่าแม้เขาสู้สุดชีวิตก็สู้หลินสวินไม่ได้อยู่ดี
เพียงแต่เขาเพิ่งคิดจะหนี ก็เห็นเงาร่างของหลินสวินพุ่งเข้ามาแล้ว
“มา สู้! เจ้าอยากชนะข้าเพื่อชื่อเสียงไม่ใช่หรือ ข้าให้โอกาสเจ้า!”
ท่ามกลางเสียงตะโกน เงาร่างของหลินสวินราวกับชือน้ำแข็งเคลื่อนไหวกลางอากาศ แรงหมัดราวกับภูเขาทลาย คลื่นมหาสมุทรซัดกระหน่ำ บดขยี้อากาศออกไป
“เจ้ากล้า!”
ฉินซิงทั้งตะลึงทั้งโกรธ ทีแรกเขาคิดจะหนี แต่หลินสวินกลับเป็นฝ่ายพุ่งเข้ามาก่อน ท่าทางเหมือนจะจับตัวเขาไปด้วยอีกคน ทำให้เขาโกรธจนแทบระเบิด
อวดดีเกินไปแล้ว!
เจ้าหมอนี่ไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลยสักนิด!
มีพริบตาหนึ่งที่ฉินซิงอยากสู้สุดชีวิต แต่สุดท้ายเพราะสัญชาตญาณบางอย่างทำให้เขาเลือกที่จะหนี
ฟุ่บ!
เงาร่างของเขาวูบไหว โฉบไปทางกลุ่มคนตระกูลฉินทันที
เพียงแต่เห็นได้ชัดว่าหลินสวินระวังทุกอย่างเอาไว้ก่อนแล้ว ใช้ก้าวย่างชือน้ำแข็งไปขวางอยู่ตรงหน้าฉินซิงราวกับวิญญาณ
“ถอยไป!”
ฉินซิงตะเบ็งเสียงกราดเกรี้ยว ประกายสีทองแผ่ไปทั่วทั้งร่าง ใช้พลังทั้งหมดหมายจะทำให้หลินสวินสะเทือนถอย
เขาใช้วิชาลับที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ โคจรคุณลักษณะพรสวรรค์ ‘กายพรตกระดูกทอง’ ร่างกายราวกับทองคำหลอม พลานุภาพยิ่งใหญ่
เห็นว่าเขาเคลื่อนตัวมาราวกับภูเขาทองคำ บดขยี้อากาศ บีบอัดกระแสลม อานุภาพน่าสะพรึงกลัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์