หรือว่าทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจากเจดีย์สมบัติไร้อักษร?
ไม่รอให้พวกเขาได้เข้าใจ คลื่นเสียงคำรามของกระถางหินทวีความกังวานราวกับเสียงเทพมหามรรค ดังก้องอยู่ในตำหนักอันกว้างขวางเก่าแก่ ทำให้ทุกคนตัวสั่นสะท้าน จิตวิญญาณสั่นคลอน
โครม!
ยามนี้ไม่เพียงแค่ที่นี่ บนยอดเขาอื่นๆ อีกแปดลูก ในตำหนักโบราณที่ยิ่งใหญ่โอ่อ่าทุกหลังล้วนมีกระถางหินเก่าแก่เรียบง่ายตั้งอยู่ ต่างเกิดเสียงคำรามและสั่นไหวไปด้วย
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ทำให้ผู้แข็งแกร่งแต่ละเผ่าต่างทำอะไรไม่ถูก อกสั่นขวัญแขวน
ท่ามกลางความงุนงง ผู้แข็งแกร่งแต่ละเผ่าที่เข้ามาในแต่ละตำหนักราวกับย้อนกลับไปอยู่ในสมัยบรรพกาล มาอยู่ในอาศรมแห่งหนึ่ง
เงาร่างหนึ่งนั่งอยู่บนสามสิบสามชั้นฟ้า ราวกับเจ้าเหนือหัวที่เหลือบมองลงมายังเหล่าสรรพชีวิต กำลังเทศนาความลึกซึ้งละเอียดอ่อนของมหามรรค เสียงนั่นเลือนรางและศักดิ์สิทธิ์ ราวกับเสียงสวรรค์ ลึกลับและมหัศจรรย์สุดจะพรรณนา
“นี่คือภาพประทับมรดกของอัครบุคคลบรรพกาลและปรากฏขึ้นในเวลานี้ รีบนั่งลง รวบรวมสมาธิหยั่งรู้!”
มีคนฮึกเหิม รับรู้ได้ถึงเส้นสนกลในที่ซ่อนอยู่
คนที่สามารถเข้ามาในตำหนักนี้ได้ล้วนเป็นบุคคลชั้นยอดของแต่ละเผ่า เข้าใจแทบจะในทันที พลันนั่งขัดสมาธิและเริ่มสงบจิหยั่งรู้อย่างไม่ลังเล
นี่คือภาพประทับมรดก มีค่าและหายากอย่างยิ่ง โอกาสมีเพียงครั้งเดียว หากพลาดไปแล้วจะต้องเสียใจไปทั้งชีวิต
สำหรับเรื่องที่สุดท้ายจะหยั่งถึงได้เท่าไหร่ ก็ต้องดูโชคของแต่ละคน!
“ฮ่าๆๆ ไอ้สารเลวเซียวหรันคิดว่าตัวเองวางแผนรอบคอบ ช่วงชิงวาสนาทุกอย่างไว้ได้ แต่จะรู้ได้อย่างไรว่าในตำหนักโบราณนี้ยังมีวาสนามรดกที่ยากจะคาดคะเนระดับนี้ซ่อนอยู่ ข้าสามารถจินตนาการได้เลยว่า ตอนเขารู้เรื่องทั้งหมดนี้ หน้าเหม็นๆ ใบนั้นจะน่าเกลียดเพียงใด ฮ่าๆๆ”
เจ้าคางคกหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เบิกบานและตื่นเต้น
หลินสวินและจ้าวจิ่งเซวียนเองก็อดยิ้มไม่ได้
ยามนี้พวกเขาเองก็นั่งขัดสมาธิ รับรู้อย่างละเอียด ฟังเสียงอันเลือนรางศักดิ์สิทธิ์นั่นแล้ว กายใจหวั่นไหวอย่างหนัก
ท่ามกลางความคลุมเครือ ราวกับฝันท่องไปในยุคบรรพกาล อัครบุคคลที่มีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ไร้เทียมทานท่านหนึ่งนั่งอยู่บนสามสิบสามชั้นฟ้า กำลังเผยแพร่คัมภีร์ให้เหล่าลูกศิษย์ในสำนัก ถ่ายทอดความลึกลับและละเอียดอ่อนของมหามรรค
ร่างนั้นอยู่ไกลและดูยิ่งใหญ่เกินไปจนมองไม่ชัด ราวกับเจ้าเหนือหัวที่นั่งอยู่เหนือมหามรรค เคียงบ่าเคียงไหล่กับฟ้าดิน ไม่อาจมองเห็นรูปร่างที่แท้จริงและไม่อาจแตะต้องได้!
เสียงที่ถ่ายทอดมหามรรคก้องกังวานราวกับกลองโบราณ ลึกลับเกินคาดเดา ดูเหมือนดังมาทางทุกคน แต่พอเข้าหูแต่ละคนแล้ว กลับปรากฏความหมายที่แตกต่างกันออกไป
บางคนได้ยินความนัยแห่งมหายานทางพุทธ บางคนได้ยินความลึกลับละเอียดอ่อนแห่งมรรค และมีบางคนได้ยินแก่นอัศจรรย์ที่ไม่ใช่ทั้งพุทธและมรรค
ความนัยอันลึกซึ้งนั้นรวมสรรพสิ่ง ครอบคลุมร้อยสำนัก หลอมรวมหมื่นสาขา ล้วนเป็นท่วงทำนองศักดิ์สิทธิ์แห่งมรรคอย่างหนึ่ง เต็มไปด้วยความลึกลับเกินจะคาดเดา
ผู้แข็งแกร่งจากเผ่าต่างๆ มีความเข้าใจและวิถีทางที่แตกต่างกัน ดังนั้นแก่นแท้ที่พวกเขาได้ยินและหยั่งรู้ถึงจึงแตกต่างกันไป!
ความวิเศษของมรดกระดับนี้ เรียกได้ว่า ‘หนึ่งคำพูดดั่งหมื่นวิชา หยั่งถึงขึ้นอยู่กับโชค’!
……
ภูเขาเก้าลูก บนยอดเขาต่างมีตำหนักเก่าแก่เก้าตำหนัก
ยามที่พลังแห่งมรดกลึกลับไม่อาจคาดเดาปรากฏ ภูเขาทั้งเก้าลูกก็เกิดการสั่นไหว พรั่งพรูพลังอันยิ่งใหญ่ยากจะเปรียบออกมา
เหล่าผู้แข็งแกร่งจากเผ่าต่างๆ ที่ยังคงอยู่กลางเขาและไม่มีวาสนาจะขึ้นไปถึงยอดเขาต่างรู้สึกร่างกายสั่นสะท้านขึ้นมาคราหนึ่ง แล้วถูกพลังที่มองไม่เห็นม้วนตัวไป เคลื่อนย้ายพวกเขาไปที่เชิงเขา
และเหล่าผู้แข็งแกร่งจากเผ่าต่างๆ ที่เดิมหมายจะพุ่งขึ้นภูเขา ตอนนี้กลับพบว่าภูเขาทั้งเก้าลูกถูกปกคลุมด้วยผนึกต้องห้ามอันน่าสะพรึงกลัว ไม่สามารถเข้าใกล้ได้อีก!
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่”
ผู้แข็งแกร่งหลายคนตกใจ หยุดการช่วงชิงและต่อสู้ แม้แต่ภูเขายังไม่สามารถเข้าใกล้ได้ ฆ่าฟันกันไปก็ไม่มีความหมาย
“ดูเหมือนว่ามรดกที่แท้จริงของที่นี่จะปรากฏแล้ว!”
มีคนหัวใจสะท้าน เดาเบาะแสบางอย่างออก
“ถ้าอย่างนั้นผู้ฝึกปราณที่ไม่ได้เข้าไปในตำหนักเก่าแก่บนยอดเขาอย่างพวกเรา ก็เท่ากับพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิงแล้วงั้นหรือ”
ผู้แข็งแกร่งหลายคนเจ็บใจ สีหน้าเสียใจอย่างที่สุด
และมีพวกคนบางพวกที่ไม่จำยอม จะขึ้นเขาให้ได้ แต่กลับถูกผนึกต้องห้ามอันน่าสะพรึงซัดสะเทือนจนหัวแตกเลือดสาด ยากจะก้าวเดิน ทำได้เพียงยอมแพ้
จนถึงตอนนี้ ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดจากแต่ละเผ่าต่างเข้าใจแล้วว่าพวกเขาได้พ่ายแพ้ไปแล้ว!
“น่าชังนนัก!”
บริเวณหนึ่งของเชิงเขา ซู่ซิงเฟิงกัดฟันจนแทบจะแหลกละเอียด เปลวไฟในดวงตาไหววูบ เต็มไปด้วยความเดือดดาล
“พวกเราพลาดวาสนาครั้งนี้ไปแล้ว…”
เหวินเสียงหมดอาลัยตายอยาก
อวิ๋นเช่อที่อยู่ข้างๆ เองก็กล่าวถอนหายใจ “ศิษย์พี่กงหยางอวี่ก็ตายไปแล้ว ครั้งนี้เจ้าหมอนั่นก็สบายแล้วจริงๆ”
เซียวหรันเงียบไม่พูดจา เขาเงยหน้าเพ่งสายตามองไปที่ยอดเขา ไม่มีใครสังเกตว่าตอนนี้กลางนัยน์ตาเขาเผยความสับสนและไม่จำยอมอย่างที่สุด
และไม่มีใครสังเกตว่า นิ้วมือของเขาในแขนเสื้อได้กำแน่น
เดิมทีเขานึกว่าช่วงชิงคัมภีร์มรรคที่ซ่อนอยู่ในกระถางหินมาได้ ก็เท่ากับช่วงชิงเอาวาสนามาได้แล้ว สามารถกลับไปได้อย่างไม่มีอะไรต้องเสียใจ
ใครจะคิดว่าในตำหนักนั่นยังมีวาสนาที่ยิ่งใหญ่กว่าซ่อนอยู่อีก!
ถ้ารู้แต่แรก ย่อมไม่มีทางที่เขาจะรีบจากมาก่อน
ความเสียใจและไม่จำยอมพลุ่งพล่านราวกับกระแสน้ำที่ตบข้างในใจของเซียวหรัน ทำให้เขาไม่สามารถสงบนิ่งเหมือนที่ผ่านมาได้
“คิดไม่ถึงเลย!”
เซียวหรันถอนหายใจเบาๆ เขาคิดคำนวณทุกอย่าง แต่กลับคิดไม่ถึงว่าบนภูเขาเก้าลูกนี้จะมีวาสนาลึกลับอื่น!
ถ้ารู้เช่นนี้แต่แรก…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์