Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 618
ตอนที่ 618 คัดลอกมรดกอริยมรรค
โดย
ProjectZyphon
“ไม่ต้องกังวลไป ข้าไม่ได้มีเจตนาร้าย” วานรเฒ่าน้ำเสียงอ่อนโยน
แต่หลินสวินจะไม่กังวลได้อย่างไร ขนาดพญาเผิงปีกทองกับเอกพญางูยังตกใจหนีกระเจิดกระเจิง แค่คิดก็รู้แล้วว่าวานรเฒ่าตัวนี้น่ากลัวขนาดไหน
เพียงแต่วานรเฒ่าต้องการจะพูดคุย กลับถูกรบกวนอยู่เรื่อย ก็เห็นว่าไม่ไกลนั้นตะขาบหยกมรกตตัวหนึ่งเคลื่อนกายมาเหมือนไม่สบอารมณ์
หรือพูดได้ว่า มันหมายจะชิงมหาศุภโชคที่อยู่กับตัวหลินสวินมาให้ได้ ถึงได้เคลื่อนตัดห้วงอากาศมาพร้อมส่งเสียงคำรามครั้งหนึ่ง
เปรี้ยง!
ร่างกายราวหยกมรกตของมันอวลไปด้วยแสงธรรมน่าหวาดหวั่น พลานุภาพสะท้านฟ้า
วานรเฒ่ามุ่นคิ้วเหมือนถูกยั่วโมโหในที่สุด ไม่ออมมืออีก
ได้ยินเสียงฟึ่บหนึ่งดังขึ้น เขายื่นมือออกไปแล้วฉีกตะขาบหยกมรกตตัวนั้นออกเป็นสองท่อนทั้งเป็น!
เลือดสดๆ สาดกระเซ็นราวน้ำตก เสียงร้องโหยหวนชวนหดหู่ดังไปทั่วฟ้าดินก่อนจะหยุดลงทันใด
ร่างสองท่อนของตะขาบหยกมรกตถูกวานรเฒ่าโยนลงบนพื้นเหมือนขยะอย่างไม่ใส่ใจเหมือนกระทำเรื่องที่ธรรมดายิ่งเรื่องหนึ่ง
สิ่งมีชีวิตน่ากลัวซึ่งไม่อ่อนแอกว่าราชันระดับสังสารวัฏตัวหนึ่งจะตายเช่นนี้หรือ
ทั้งที่นั้นตื่นตะลึง อึ้งงันไร้เสียง ผู้ฝึกปราณบางคนที่จับจ้องมาจากที่ไกลๆ ล้วนเหงื่อกาฬผุดพราย พากันถอยหลังไม่หยุดหย่อน
ต่อให้เป็นผีเสื้อที่มีขนาดเท่าใบลาน รวมถึงจิ้งจอกเขียวที่เหนือธรรมดา เวลานี้ล้วนเผยให้เห็นความพรั่นพรึงอย่างลึกล้ำ ถอยหนีออกไปไกล
“เก็บตัวมานานเกินไป ไม่ได้ปลิดชีพมาหลายปีแล้วเลยควบคุมพลังให้ดีไม่ได้ เดิมทีข้าไม่ได้คิดจะเอาชีวิตมัน ถึงอย่างไรการฝึกปราณก็ไม่ใช่เรื่องง่าย มาฆ่าแกงกันอย่างไม่มีต้นสายปลายเหตุ ก็ออกจะไม่มีเมตตาไปสักหน่อย”
วานรเฒ่าแจกแจงอย่างอดทน
ทุกคนพลันไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว วานรเฒ่าผู้นี้มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นผู้ที่สังหารเด็ดขาด ใจคอโหดเหี้ยม จะปรานีได้อย่างไร
หลินสวินไม่ได้เปิดโปง และไม่กล้าทำเช่นนี้ด้วย
วานรเฒ่าผู้นี้ยากหยั่งถึงเกินไปแล้ว เวลานี้ให้หลินสวินมีใจกล้าร้อยดวงก็ไม่กล้าบุ่มบ่ามหาเรื่อง
“พวกเราคุยกันถึงไหนแล้วนะ”
วานรเฒ่าไม่สนใจผู้อื่นอีก สายตาอบอุ่นมองมาทางหลินสวิน
“ผู้อาวุโสพูดถึงว่าพวกเรามีวาสนาต่อกัน”
หลินสวินเอ่ยเตือนเสียงเบา
“อ้อใช่ อายุมากแล้ว ความจำก็แย่เสียแล้ว”
วานรเฒ่าทอดถอนใจ ทำให้หลินสวินจนคำพูดอีกครั้ง มีพลังปราณน่าหวาดหวั่นเช่นนี้ มีชีวิตอยู่มาจนกลายเป็นโบราณวัตถุที่หยั่งรู้สรรพสิ่งในโลกาไปนานแล้ว ความจำจะแย่ได้อย่างไร
“แม้กล่าวว่าเจ้ากับเผ่าข้ามีวาสนาต่อกัน แต่คัมภีร์มรรคมรดกลับสูงสุดของเผ่าข้าไม่สามารถให้เจ้าเอาไปได้”
วานรเฒ่าพูดเช่นนี้ออกมา หลินสวินก็พลันหวาดหวั่นใจจนขนลุกอยู่บ้าง
อย่างที่คิด วานรเฒ่าตนนี้มาเพื่อเอาคัมภีร์ไป!
“ทว่าเจ้าไม่ต้องกังวล คัมภีร์เล่มนั้นถูกเจ้าชิงไปได้ส่วนหนึ่ง ก็ถือเป็นศุภโชคส่วนหนึ่งของเจ้า ข้าจะไม่บีบบังคับเอากลับไป กลับกัน จะมอบสิ่งทดแทนให้เจ้าบางอย่าง”
ดวงตากร้านโลกและสงบนิ่งของวานรเฒ่ามองดูหลินสวิน
สัตว์ประหลาดเฒ่านี่พูดดีขนาดนี้เชียวหรือ เจ้าคางคกกับจ้าวจิ่งเซวียนล้วนรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่ง
“ทดแทนด้วยอะไรหรือ” หลินสวินอดถามไม่ได้
“สิ่งที่คัมภีร์เล่มนี้บันทึกไว้คือความลับแห่งการฝึกอริยมรรค สำหรับเจ้าแล้ว แม้ว่าจะได้ไปตอนนี้ก็นำมาใช้ไม่ได้เลย”
วานรเฒ่าเอ่ยด้วยวาจาสุภาพ “แต่ว่า หากให้เจ้าเป็นฝ่ายมอบออกมาเอง คิดว่าเจ้าก็คงไม่ยินยอม ดังนั้นข้าจึงตัดสินใจให้เจ้าได้เห็นปริศนาทั้งหมดของคัมภีร์เล่มนี้ จำได้มากแค่ไหนก็ดูที่ปรีชาญาณของเจ้าแล้ว”
หลินสวินสั่นสะท้านในใจ รู้สึกเกินคาดหมายอย่างหาใดเปรียบ
เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าการทดแทนของวานรเฒ่าจะเป็นการให้ตนได้เห็นคัมภีร์อริยมรรคทั้งหมด!
หรือพูดอีกอย่างก็คือ นี่ก็เหมือนวาสนาไร้เทียมทานที่หยิบยื่นให้ถึงมือครั้งหนึ่ง!
คัมภีร์อริยมรรคฉบับสมบูรณ์เชียวนะ!
มันบันทึกความลับในการฝึกที่เกี่ยวข้องกับอริยมรรค เกรงว่าหากเปลี่ยนเป็นอริยะที่แท้จริง คงล้วนแต่จะคลั่งไคล้และใจเต้นเพราะมันแน่!
ทั้งที่เป็นเช่นนั้น วานรเฒ่าถึงกับจะ ‘ทดแทน’ ให้ตนส่งเดชอย่างนี้ นี่ทำให้หลินสวินรู้สึกเหมือนบุญหล่นทับใส่หัว
“หึ เจ้าอย่าเพิ่งดีใจเร็วไปนัก คัมภีร์อริยมรรคที่สมบูรณ์ประทับด้วยพลังอริยมรรค ให้เจ้าดูรอบเดียวแล้วอย่างไรเล่า ระดับของเจ้าต่ำต้อยเกินไปนัก ไม่มีทางหยั่งรู้ปริศนาภายในนั้นได้เลย!”
เจ้าคางคกที่อยู่ด้านข้างร้องหึหยัน ดูเหมือนถากถาง แต่แท้จริงเป็นการเตือนหลินสวินไม่ให้ถูกเรื่องพรรค์นี้ทำให้หลงไป
“ไม่เสียแรงที่เป็นลูกหลานของคางคกทองสามขา”
วานรเฒ่าชำเลืองมองเจ้าคางคกครั้งหนึ่ง ดวงตาปรากฏแววแปลกประหลาด “ที่เจ้าพูดก็ถูก วิชาลับอริยมรรคคลุมเครือลึกล้ำ แฝงไว้ซึ่งแก่นอัศจรรย์แห่งอริยมรรค เว้นแต่มีพลังปราณระดับอริยะ หาไม่แล้วย่อมได้รับคุณประโยชน์จากคัมภีร์ได้ยาก”
ทันใดนั้นหลินสวินก็พอเข้าใจแล้ว
สาเหตุที่วานรเฒ่าใจป้ำเช่นนี้ ที่แท้ก็คาดการณ์ไว้อยู่ก่อนแล้วว่า แม้จะได้ดูคัมภีร์ทั้งหมด สำหรับตนในตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย
“เจ้าคิดว่าอย่างไร” วานรเฒ่าถาม
“ข้า…”
หลินสวินลังเลใจครู่หนึ่งแล้วเอ่ยอย่างฝืนใจตนเองว่า “ผู้อาวุโส การทดแทนนี้…ดูออกจะ…”
“ไม่จริงใจหรือ”
วานรเฒ่าจะยิ้มก็ไม่ใช่จะไม่ยิ้มก็ไม่เชิง พยักหน้าแล้วเอ่ยขึ้นทันควันว่า “ก็ได้ เจ้าคิดว่าควรจะทดแทนอย่างไร”
หลินสวินสูดหายใจลึกเฮือกหนึ่ง กุมมือคารวะแล้วพูดว่า “ผู้น้อยสร้างเรื่องวุ่นวายใหญ่โตไว้ หากผู้อาวุโสสามารถส่งพวกเราออกจากแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์อย่างปลอดภัย ผู้น้อยรับรองว่าจะมอบคัมภีร์ที่ได้รับมาให้แต่โดยดี”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์