Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 700
ตอนที่ 700 หวนคืนสู่หุบเขาพยัคฆ์
โดย
ProjectZyphon
จินอู้อัดอั้นจนแทบกระอักเลือด
ถูกเด็กหนุ่มระดับหยั่งสัจจะคนหนึ่งตามฆ่าตลอดทางก็น่าขายหน้ามากพอแล้ว ตอนนี้เขายังปล่อยไก่ต่อหน้าเฟิงคุนอีก เขาไม่รู้จะเอาหน้าแก่ๆ ของเขาไปไว้ที่ไหนแล้ว
“ตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
เฟิงคุนนิ่วหน้า เงาร่างของเขาราวบรรพต ผิวหนังปรากฏรังสีแข็งกระด้างราวหินผา อานุภาพเต็มไปด้วยแรงกดดันถึงขีดสุด
จินอู้สูดหายใจลึก เล่าเรื่องที่บังเอิญเจอหลินสวินก่อนหน้านี้ แน่นอนว่าเขาไม่ได้เล่ารายละเอียดที่ตนหวาดกลัวแล้วหลบหนี
แม้ว่าจะเป็นเช่นนี้ เฟิงคุนกลับพอเดาได้ไม่มากก็น้อย สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นประหลาดทันใด ในที่สุดก็อดไม่ได้หัวเราะออกมา
ใบหน้าชราของจินอู้ร้อนผ่าว คำรามด้วยความหงุดหงิดและอับอายว่า “หัวเราะกับผีน่ะสิ เจ้ายังไม่เคยเห็นคันธนูในมือไอ้สวะตัวจ้อยนั่น รอเจ้าได้เห็นแล้วรับรองว่าขำไม่ออกแน่ จะบอกเจ้าให้ เสอเจิ้นก็แข็งแกร่งพอตัวใช่ไหมล่ะ แต่กลับถูกเจ้าหนูนั่นทำให้บาดเจ็บสาหัสด้วยธนูดอกเดียว อีกนิดก็จะตายคาที่ จนถึงตอนนี้ยังพักฟื้นตัวอยู่ในหุบเขาพยัคฆ์อยู่เลย”
เฟิงคุนร้องอ้อคำหนึ่ง สีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาแล้วเอ่ยพึมพำว่า “จากที่เจ้าพูด สิ่งที่เจ้าเด็กนี่พึ่งพิงก็คือธนูกระดูกขาวลึกลับในมือคันนั้นใช่ไหม”
จินอู้กัดฟันกรอด “หากไม่ได้คันธนูคันนี้ พวกข้าจะสะบักสะบอมจนต้องขอให้ช่วยเช่นนี้ได้อย่างไร”
“ธนูกระดูกคันหนึ่ง กลับทำให้เด็กหนุ่มระดับหยั่งสัจจะคนหนึ่งครอบครองพลังเย้ยฟ้า ทำให้พวกเสอเจิ้นต่างได้รับบาดเจ็บสาหัส ดูท่าธนูกระดูกคันนั้นต้องมีที่มาที่ไปยิ่งใหญ่แน่!”
เฟิงคุนแววตาร้อนเร่า “บอกตำแหน่งกับเส้นทางที่เจ้าเด็กนั่นปรากฏตัวให้ข้าที ข้าจะไปฆ่ามัน!”
เห็นได้ชัดว่าเขาเองก็หวั่นไหว อยากจะไปฆ่าหลินสวินเพื่อชิงธนูวิญญาณไร้แก่นสาร
จินอู้สับสนยิ่งนัก เขาทั้งอยากให้เฟิงคุนไปฆ่าหลินสวิน แต่ก็ไม่ต้องการเห็นเฟิงคุนชิงธนูกระดูกขาวคันใหญ่ในมือของหลินสวินไป
“เมื่อกี้ยังอยู่ใกล้ๆ เขาน่าจะยังไปไม่ไกลนัก” ในที่สุดจินอู้ก็ตัดสินใจว่าจะเคลื่อนไหวกับเฟิงคุน เขาไม่ยอมให้ธนูใหญ่คันนั้นตกอยู่ในมือของเฟิงคุน
“เจ้านำทาง พวกเราเคลื่อนไหวด้วยกัน”
เฟิงคุณชำเลืองมองเขาครั้งหนึ่งแล้วพูดว่า “ข้าต้องเตือนเจ้าประโยคหนึ่ง ครั้งนี้พวกเราเก้าสายคนเถื่อนเคลื่อนกำลังยอดฝีมือมามากมาย ไม่เพียงแต่ข้า รอบหุบเขาพยัคฆ์นี้ยังมีคนที่ไม่ต่างจากข้าอีกมากกำลังตามหาร่องรอยของเผ่ามนุษย์เหล่านั้น ถ้าเจ้าไม่ร่วมมือกับข้าอย่างจริงใจ เช่นนั้นธนูใหญ่คันนั้นก็อาจจะถูกคนอื่นชิงไปได้”
จินอู้จิตใจสั่นสะท้านหะหนึ่ง เอ่ยว่า “วางใจได้ ข้าแทบอยากจับเจ้าเด็กนั่นมาสับเป็นหมื่นเป็นพันชิ้น ย่อมไม่อ้อมค้อมแน่”
“รีบเคลื่อนไหวเถอะ จากการสันนิษฐานของตาเฒ่าคนหนึ่งในสายคนเถื่อนโบราณ สมบัติที่อยู่ในหุบเขาพยัคฆ์ชิ้นนั้นอย่างมากสุดไม่เกินสามวันก็จะโผล่ออกมา ปรากฏโดยสมบูรณ์ พวกเราชิงไปฆ่าเจ้าเด็กหนุ่มนั่นก่อน แล้วรีบกลับมาก่อนสมบัตินั้นจะโผล่ออกมา”
สีหน้าของเฟิงคุณบังเกิดความเย็นชาโหดเหี้ยม
จินอู้ก็ไม่ลังเลอีก กลับไปตามทางที่ผ่านมาก่อนหน้านี้อีกครั้งเพื่อเริ่มตามรอยหลินสวิน
……
“อย่างมากที่สุดไม่เกินสามวันก็จะปรากฏขึ้นมาหรือ”
เฟิงคุนและจินอู้จากไปไม่นาน ในกองหินผาที่อยู่ห่างจากตำแหน่งเดิมของพวกเขาไปพันจั้งก็บังเกิดหมอกอำพรางราวภาพนิมิตชั้นแล้วชั้นเล่าขึ้น
หมอกอำพรางนั้นลี้ลับยิ่งนัก สีสันลวงตาจนกลืนเป็นเนื้อเดียวกับทิวทัศน์รอบข้างโดยสมบูรณ์ หากไม่มองดูอย่างละเอียดย่อมแยกแยะได้ยากยิ่ง
และเงาร่างของหลินสวินก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้นจากหมอกอำพรางนั้น
นี่คือ ‘ไอซวนหนี’!
มรดกวิชาลับร่างที่ห้าของมังกรเคราะห์เก้ากระบวนแปร!
ซวนหนี สัตว์เทพบรรพกาล ม่านหมอกที่มันกลืนเข้าไปสามารถปิดกั้นขอบเขต อำพรางหนึ่งเขตแดน ไร้รูปไร้ลักษณ์ ต่อให้เป็นผู้ฝึกปราณก็มองทะลุความลึกลับภายในนั้นได้ยาก
และมรดกลับ ‘ไอซวนหนี’ นี้ก็คือวิชาลี้ลับที่สามารถอำพรางร่องรอย บดบังกายา สามารถปิดฟ้าข้ามทะเลได้
วิชานี้เมื่อสำแดงออกมาแล้ว เงาร่างประหนึ่งหายลับไปในอากาศ พลังปราณไม่มีอยู่ หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับทิวทัศน์โดยรอบ แม้จิตวิญญาณเฉียบแหลมเป็นที่สุดก็มองทะลุการดำรงอยู่ได้ยาก!
หลินสวินเพิ่งหยั่งรู้ปริศนาบางอย่างของไอซวนหนีได้ ตอนนี้อย่างมากที่สุดก็ทำได้เพียงบดบังพลังปราณของตน อำพรางเงาร่าง ทว่าทันทีที่เขาเคลื่อนไหวเงาร่างก็จะเผยออกมาโดยพลัน
แต่เมื่อเขาหยั่งถึงปริศนาของไอซวนหนีอย่างถ่องแท้ ถึงระดับสมบูรณ์ ไม่เพียงสามารถกำบังกายตัวเอง ยังสามารถทำให้ภูผาธาราและสรรพสิ่ง กระทั่งโลกฝั่งหนึ่งล้วนถูกกำบังไม่ให้ผู้ใดสังเกตได้!
‘เป็นอย่างที่หูทงสันนิษฐานไว้ดังคาด เพื่อป้องกันไม่ให้ความลับในหุบเขาพยัคฆ์รั่วไหลออกไป เผ่าพ่อมดเถื่อนได้ใช้ยอดฝีมือมากมายมาตามฆ่าพวกเราเหล่าผู้ฝึกปราณจากจักรวรรดิ…’
หลินสวินครุ่นคิดครู่หนึ่ง ในที่สุดก็รู้ชัดถึงทิศทางที่ไปยังหุบเขาพยัคฆ์ เงาร่างหายวับแล้วเคลื่อนไปอย่างรวดเร็ว
เขาเคยรับปากพวกหูทงไว้ว่าจะช่วยถ่วงเวลาให้พวกเขาหนีกลับไปยังค่ายจักรวรรดิ
แต่คิดจะทำเช่นนี้ ก็ต้องควบคุมศัตรูที่ลงมือตามสังหารเหล่านั้น
ศัตรูมากมายนัก เขาเพียงคนเดียวยากจะต้านทานศัตรูทีละคน
แต่ว่าสำหรับหลินสวินแล้ว คิดจะทำให้เป้าหมายนี้เป็นจริงก็ไม่ใช่ไม่มีวิธี นั่นก็คือไปก่อเรื่องใหญ่โตที่หุบเขาพยัคฆ์!
สมบัติที่หุบเขาพยัคฆ์กำลังจะปรากฏ ดึงดูดผู้แข็งแกร่งเผ่าพ่อมดเถื่อน หากที่นั่นเกิดความวุ่นวาย ศัตรูที่ไปตามฆ่าพวกหูทงเหล่านั้นย่อมต้องทิ้งทุกอย่างกลับมาช่วยที่หุบเขาพยัคฆ์
เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็เท่ากับสลายการตามฆ่าครั้งนี้ทางอ้อม ชิงเวลาและโอกาสให้พวกเขาได้กลับค่าย!
……
ในหุบเขาพยัคฆ์ เสอเจิ้นที่ใบหน้าเดือดดาลหัวเราะเหี้ยมเกรียม “ครั้งนี้มีผู้แข็งแกร่งระดับมหาเวทรวมสิบกว่าคนร่วมกันลงมือ อีกทั้งแต่ละคนต่างมีพลังไม่ด้อยไปกว่าข้า หากเจ้าสวะตัวจ้อยนั่นยังรอดชีวิตไปได้ เช่นนั้นถึงเรียกว่าเรื่องตลก!”
เคียวโลหิตฟ้าคำรามอย่างเขา บุคคลร้ายกาจชื่อกระฉ่อนผู้หนึ่ง เวลานี้กลับสีหน้าซีดเซียว หว่างคิ้วบังเกิดแววอ่อนแอ
ก่อนหน้านี้เขาถูกลูกธนูดอกหนึ่งโจมตีจนแทบสิ้นชีพ แม้แต่ในตอนนี้ อาการบาดเจ็บสาหัสบนร่างก็ยังไม่ฟื้นตัวดี
เหยียนชื่อสิงที่อยู่ข้างๆ ก็มีโทสะ กัดฟันกรอดเช่นกัน เขาย่ำแย่กว่าเสอเจิ้นเสียอีก ช่วงท้องลงไปถูกลูกธนูนั้นโจมตีจนแหลกสลาย เหลือเพียงครึ่งร่าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์