Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 707

Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ – ตอนที่ 707 หมายจับกระดานโลหิต
ตอนที่ 707 หมายจับกระดานโลหิต
โดย
ProjectZyphon
ค่ายหมายเลขเจ็ด

หลังจากหลินสวินหวนคืนก็กลับห้องตนเองทันที เริ่มต้นปิดด่าน

หนึ่งเพราะการต่อสู้ครั้งนี้เขาผลาญพลังมากเกินไป ต้องฟื้นฟูสภาพ แต่ที่สำคัญยิ่งกว่าคือเขาหมายอาศัยโอกาสนี้หยั่งรู้และค้นหาปริศนาของชีพจรวิญญาณต้นกำเนิดโดยละเอียด!

ขณะที่หลินสวินปิดด่าน โลกภายนอกกลับอึกทึกครึกโครม

เมื่อแม่ทัพใหญ่จ่างซุนเลี่ยนำเรือรบดำเกิงเหินลำหนึ่งออกจากค่ายด้วยตัวเองพร้อมไอสังหารแผ่ซ่าน ก็ดึงดูดสายตามากมายซึ่งต่างกำลังคาดเดา ว่าเป็นคนใหญ่คนโตเพียงไหนกันแน่ ถึงกับทำให้จ่างซุนเลี่ยต้องออกโรงด้วยตนเอง

และเมื่อเห็นเรือรบดำเกิงเหินกลับมา ชั่วขณะเดียวหลินสวินก็กลายเป็นศูนย์รวมที่บรรดาผู้ฝึกปราณในค่ายต่างจับจ้อง

ทว่าน่าเสียดาย ทันทีที่หลินสวินกลับมาก็รีบเร่งปิดด่าน ทำให้ผู้ฝึกปราณในค่ายไม่ทันได้ค้นหาที่มาอย่างสิ้นเชิง

แต่เมื่อเห็นห่อสัมภาระซึ่งบรรจุแน่นขนัดถุงแล้วถุงเล่าถูกขนออกมาจากเรือรบดำเกิงเหิน ทั้งค่ายต่างพลุ่งพล่าน

และเมื่อรู้ว่าเหรียญกล้าหาญของกองทัพซึ่งเลือดนองติดเต็มทั้งหมด ล้วนมาจากน้ำมือหลินสวินเพียงคนเดียว ผู้ฝึกปราณทั้งหมดในค่ายต่างตะลึงงันโดยสมบูรณ์

เด็กหนุ่มระดับหยั่งสัจจะคนหนึ่ง ถึงกับสังหารศัตรูมากขนาดนี้บนสมรภูมิกระหายเลือด?

“ห่าเอ๊ย ส่วนใหญ่ล้วนเป็นเหรียญกล้าหาญระดับจอมเวททั้งสิ้น แม้แต่เหรียญกล้าหาญระดับมหาเวทก็มี! สวรรค์ ทั้งหมดนี่เขาสังหารคนเดียวรึ”

มีคนตกใจจนหลุดสบถออกมาอย่างอดไม่อยู่

ผู้ฝึกปราณคนอื่นในค่ายต่างมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ในใจสั่นสะท้านยากจะเอ่ย

จอมเวท!

นั่นเทียบได้กับผู้มีปราณระดับหยั่งสัจจะ ระดับนี้เพียงพอทำให้ผู้ฝึกปราณแห่งจักรวรรดิส่วนมากรู้สึกตึงมือแล้ว

แต่บัดนี้เหรียญกล้าหาญในห่อสัมภาระนั่น อย่างน้อยมากกว่าครึ่งล้วนมาจากชิ้นส่วนของจอมเวทที่ถูกฆ่า!

ส่วนระดับมหาเวทนั่นยิ่งไม่ธรรมดา หากอยู่ในเผ่าพ่อมดเถื่อนล้วนเรียกได้ว่าเป็นคนใหญ่คนโตที่แท้จริง! ปกติคิดสังหารคนในระดับนี้ จำเป็นต้องให้มหายุทธ์ระดับกระบวนแปรจุติชั้นยอดแห่งจักรวรรดิเคลื่อนไหว

แต่ยามนี้ อย่างน้อยที่สุดมีผู้แข็งแกร่งระดับมหาเวทห้าคนขึ้นไปถูกสังหาร กลายเป็นเหรียญกล้าหาญของเด็กหนุ่มคนนั้น!

นี่เห็นได้ว่าเหนือจินตนาการเกินไปแล้ว

แม้เป็นทหารเก่าที่กรำศึกบนสมรภูมิกระหายเลือดมานานปียังยากสงบนิ่ง เพราะเหตุการณ์เช่นนี้พบเห็นได้ยากยิ่ง

พวกหูทง อาปี้ล้วนอยู่กลางหมู่คน เห็นทุกอย่างเบื้องหน้ากับตาตนเอง

เมื่อรู้ว่าเด้กหนุ่มมีชีวิตรอดถูกช่วยกลับมา พวกเขาต่างแอบเป่าปากโล่งอก รู้สึกผ่อนคลายไม่น้อย

ถึงอย่างไรพวกเขาต่างรู้อย่างลึกซึ้งว่าฐานะของคุณชายหลินคนนี้พิเศษโดดเด่นและไม่ธรรมดาเกินไป มิฉะนั้นคงไม่ทำให้แม่ทัพใหญ่จ่างซุนเลี่ยรีบร้อนออกจากค่ายไปช่วยด้วยตัวเองเช่นนี้เด็ดขาด

หากเขาตายไป พวกเขาคงต้องติดร่างแหไปด้วย!

โชคดีที่เด็กหนุ่มไม่ตาย

เพียงแต่เมื่อเห็นห่อสัมภาระบรรจุเหรียญกล้าหาญแน่นขนัดถูกขนย้ายออกมาถุงแล้วถุงเล่า ยังทำเอาพวกหูทงไหวหวั่นเกินบรรยาย

ก่อนหน้านี้พวกเขาเห็นอีกฝ่ายเป็นลูกผู้ดีไร้สามารถ เป็นหนอนดูดเลือดแห่งจักรวรรดิที่พาให้คนรู้สึกดูถูก ทำได้แค่ละโมบช่วงชิงเหรียญกล้าหาญของคนอื่น

ใครเล่าจะคาดคิด สุดท้ายคนที่ช่วยชีวิตพวกเขากลับเป็น ‘ลูกผู้ดี’ คนหนึ่งเช่นนี้!

กระทั่งเหรียญกล้าหาญที่เขาได้รับมาคนเดียว ก็เพียงพอให้มหายุทธ์ระดับกระบวนแปรจุติคนใดๆ ในค่ายหมายเลขเจ็ดละอายจนเงยหน้าไม่ขึ้น!

“ผู้คนไม่รู้จักต้นไม้สูงทะยานเมฆ จนเมื่อมันสูงทะลวงเมฆแล้วถึงได้รู้!” หูทงทอดถอนใจ

“อะไรนะ ยังมีราชันกึ่งระดับของเผ่าพ่อมดเถื่อนคนหนึ่งหลั่งเลือดกลางสมรภูมิ?”

ผู้ฝึกปราณแห่งจักรวรรดิส่วนหนึ่งที่มุ่งหน้าไปช่วยหลินสวินให้พ้นภัยเดินลงมาจากเรืบรบดำเกิงเหิน และบอกกล่าวข่าวนี้ ก่อให้เกิดเสียงฮือฮา ณ ที่นั้นในชั่วขณะ แต่ละคนลูกตาแทบถลน

“เป็นไปไม่ได้กระมัง เด็กหนุ่มระดับหยั่งสัจจะคนหนึ่ง จะสามารถก้าวข้ามระดับใหญ่ไปฆ่าคนที่อยู่ในระดับสูงกว่าได้อย่างไร นี่มันโคตรเกินจริงและไร้สาระยิ่งกว่านิทานปรัมปราซะอีก!”

มีคนส่งเสียงซักถามสงสัย

“ใช่แล้ว เป็นแม่ทัพใหญ่จ่างซุนลงมือสังหารราชันกึ่งระดับนั่นเองหรือเปล่า”

และมีคนทำการสันนิษฐาน

สำหรับข้อสงสัยและการสันนิษฐานพวกนี้ ผู้ฝึกปราณแห่งจักรวรรดิซึ่งกลับมาจากการช่วยเหลือเหล่านั้นต่างเผยความปรามาส คร้านจะอธิบาย

ความจริงแล้วกระทั่งตอนนี้พวกเขาล้วนยังอยู่ในสภาพมึนงง ไม่อาจคาดเดาว่าตอนนั้นเด็กหนุ่มทำถึงขั้นนี้ได้อย่างไร นี่เขย่าขวัญและไม่คิดไม่ฝันเกินไปอย่างเห็นได้ชัด

สิ่งเดียวที่พวกเขาสามารถมั่นใจได้ก็คือ การต่อสู้ที่หุบเขาพยัคฆ์นั่นต้องปลิดชีพราชันกึ่งระดับไปคนหนึ่ง คราบเลือดและเศษซากศพซึ่งแหลกละเอียดล้วนถูกรวบรวมกลับมา ไม่มีทางเป็นเท็จเด็ดขาด!

…

ค่ายหมายเลขเจ็ดวันนี้เห็นได้ว่าคึกคักเป็นพิเศษจวบจนรัตติกาล ไม่ว่ากองทัพทางการผู้ฝึกปราณแห่งจักรวรรดิหรือกลุ่มอิทธิพลผู้ฝึกปราณอิสระพวกนั้นล้วนกำลังวิพากษ์วิจารณ์ถึงคนคนเดียวกัน…

เด็กหนุ่มคนนี้ที่เพิ่งมาถึงค่ายหมายเลขเจ็ดเมื่อวาน แค่เพียงหนึ่งวันก็อาศัยเหรียญกล้าหาญที่เลือดหลั่งริน สร้างชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่วค่ายหมายเลขเจ็ด

วันนั้นถึงขั้นมีผู้ฝึกปราณมากมายรุดหน้าไปเยี่ยมเยียนยังที่พักของเด็กหนุ่ม น่าเสียดายที่ที่นั่นถูกทัพทหารคุ้มกันแน่นหนาอยู่ก่อนแล้ว ใครต่างไม่อาจเข้าใกล้

นี่ต้องเป็นการเตรียมการของหลูเหวินถิงแน่ เขาไม่หวังให้เด็กหนุ่มเกิดเรื่องอีก ด้วยเหตุนี้ทันทีที่กลับมาก็ออกคำสั่ง โยกย้ายทหารมากฝีมือกองหนึ่งมาคุ้มกันหน้าที่พักของอีกฝ่าย

การปฏิบัติอย่างเป็นพิเศษเช่นนี้ ทั้งค่ายหมายเลขเจ็ดมีเพียงเด็กหนุ่มคนนี้คนเดียวที่ได้รับ

…

หลินสวินกำลังปิดด่านสงบใจ แน่นอนว่าหาได้รับรู้สิ่งเหล่านี้ไม่

แกรกๆ!

ห้องของเขาเงียบสงัด มีเพียงเสียงผลึกวิญญาณระดับสูงที่แตกละเอียดดังออกมาเป็นพักๆ

เวลาผ่านไปสามวันอย่างรวดเร็ว

“ท่านแม่ทัพ เหรียญกล้าหาญจากศึกหุบเขาพยัคฆ์ของคุณชายหลินนับเสร็จเรียบร้อยแล้วขอรับ”