Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 832

พูดสองคำนี้ออกมาอย่างราบเรียบ แต่กลับเหมือนคมดาบแหลมเล่มหนึ่งที่กระทุ้งเข้าไปในหัวใจของผู้แข็งแกร่งเผ่าสุนัขสวรรค์มายาทมิฬเหล่านั้น

สีหน้าพวกเขาแปรเปลี่ยนเป็นเหยเกหาใดเทียบอย่างรวดเร็ว รู้สึกได้ถึงการลบหลู่อย่างไร้ที่สิ้นสุด

ในใต้หล้าตอนนี้ ความยิ่งใหญ่ของพวกเขาเผ่าสุนัขสวรรค์มายาทมิฬกระจายไปทั้งดินแดนรกร้างโบราณ แม้แต่สำนักเก่าแก่บางสำนักยังไม่กล้าล่วงเกินง่ายๆ

แต่ตอนนี้กลับมีหญิงสาวลี้ลับคนหนึ่งมาขวางหน้าปากทางภูเขา ปากเอ่ยวาจาเพ้อเจ้อ นี่เป็นการดูหมิ่นและล้ำเส้นเกียรติยศของเผ่าพวกเขาอย่างยิ่งใหญ่ที่สุดโดยไม่ต้องสงสัย

บรรยากาศกดดันหาใดเทียบ ผู้แข็งแกร่งเผ่าสุนัขสวรรค์มายาทมิฬทุกคนล้วนรู้สึกเดือดดาล

โดยเฉพาะสัตว์ประหลาดเฒ่าระดับราชันที่เอ่ยถามผู้นั้น เขาคิดว่าตัวเองเกรงใจมากพอแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าคำตอบที่รอนั้นกลับเป็นสองคำนี้!

นี่ทำให้ใบหน้าชราของเขาอึมครึม อัดอั้นจนไม่น่าดู อดไม่ได้จนพูดอย่างเหี้ยมเกรียมว่า “ผู้อาวุโส หากเผ่าข้ามีอะไรล่วงเกินก็ขอให้พูดมาตรงๆ ก็ได้ เหตุใดต้องดูหมิ่นเผ่าข้าเช่นนี้เล่า แม้พลังของท่านจะเหนือธรรมดา แต่ในเผ่าข้าก็มีอริยเทพบัญชาการเช่นเดียวกัน หากต่อสู้เข้าจริงคงไม่รู้ว่าใครจะแพ้หรือชนะ!”

วาจาเช่นนี้พูดออกมาอย่างแข็งกระด้างถึงที่สุด เพราะพวกเขาเชื่อมั่นในตัวเองว่า แม้เป็นอริยะที่แท้จริงก็ไม่ต้องการผิดใจกับเผ่าของพวกเขา

เผ่าสุนัขสวรรค์มายาทมิฬคนอื่นๆ ก็จิตใจฮึกเหิม แน่นอน เผ่าของพวกเขานี้มีผู้อาวุโสระดับอริยเทพดูแลอยู่ บนโลกยุคปัจจุบันยังไม่เคยหวั่นกลัวผู้ใดมาก่อน!

“เฮอะ ใจหมานี่กล้าคับฟ้าดังคาดจริงๆ!”

วาจาหญิงสาวเจือไปด้วยความดูถูก เรียบเฉยถึงที่สุด

ประโยคว่าใจหมานี่กล้าคับฟ้าทำให้สัตว์ประหลาดเฒ่าระดับราชันผู้นั้นสีหน้ายิ่งเหยเกแล้ว เขากำลังจะโต้กลับ แต่ทันใดนั้นก็แข็งทื่อไปทั้งตัว

อันตรายยากบรรยายท่วมท้นร่างกายราวกระแสน้ำไหลหลาก ทำให้เขาสะท้านไปทั้งตัว อกสั่นขวัญแขวน ลอบร้องว่าแย่แล้วในใจ

ขณะเดียวกัน ข้างหูเขาก็มีเสียงเยียบเย็นราวน้ำแข็งดังขึ้น…

“ฆ่าหมา เริ่มจากเจ้าก่อนแล้วกัน”

ภายใต้สายตาจับจ้องนับไม่ถ้วน ก็เห็นว่าหญิงสาวผู้นั้นยื่นมืองามเรียวยาวขาวสะอาด เปล่งปลั่งแทบจะสมบูรณ์แบบข้างหนึ่งออกมา แล้วคว้ากลางห้วงอากาศง่ายๆ

พรวด!

จู่ๆ ร่างของสัตว์ประหลาดเฒ่าระดับราชันผู้นั้นก็ระเบิดออกเหมือนแมลงที่ถูกบี้แหลก แปรสภาพเป็นหมอกโลหิตเต็มฟ้า ย้อมห้วงอากาศให้เป็นสีแดง!

นี่เป็นถึงราชันผู้หนึ่ง โอหังเหนือทั่วสารทิศ อานุภาพคับฟ้า แต่ตอนนี้กลับไม่ทันได้โต้ตอบก็ถูกสังหารคาที่!

ชั่วขณะหนึ่งผู้แข็งแกร่งเผ่าสุนัขสวรรค์มายาทมิฬทั้งบนล่างเขาเถื่อนเมฆินทร์พากันงงงวย เดิมทีพวกเขาไม่หวาดกลัว คิดว่าต่อให้อริยะที่แท้จริงมาเยือนก็ไม่กล้าเปิดฉากสังหารใหญ่สุ่มสี่สุ่มห้า

แต่ตอนนี้พวกเขาแทบพังทลาย!

ใครเคยเห็นภาพน่าตื่นตะลึงเช่นนี้บ้าง ราชันระดับสังสารวัฏผู้ผงาดเหนือระดับใหญ่ทั้งห้ากลับถูกกำจัดเหมือนวัชพืช

ไม่ทันได้ตอบโต้

และไม่ทันได้ร้องโหยหวน

ภายใต้สายตานับไม่ถ้วนที่จับจ้อง ถูกบี้ตายเหมือนแมลงไปทั้งอย่างนั้น!

นี่น่ากลัวเกินไปแล้ว!

คนใหญ่โตเหล่านั้นล้วนสะท้านขวัญขนลุกเกรียว ส่วนฝีมือพวกธรรมดาในเผ่ายิ่งตกใจจนร่างกายอ่อนยวบลงไปกับพื้น อกสั่นขวัญหาย

แต่ไม่ว่าเป็นใคร ในใจต่างก็มีความคิดเดียวกันผุดขึ้นมา…

วันนี้เกรงว่าเผ่าของพวกเขาจะประสบเคราะห์ใหญ่หลวงที่ไม่เคยมีมาก่อน!

ดังคาด หญิงสาวเคลื่อนไหวแล้ว เงาร่างของนางคลุมเครือไม่ชัดเจน ถูกโซ่เทพเป็นระเบียบงดงามและเจิดจรัสพันพัว อานุภาพพุ่งทะลุเก้าชั้นฟ้า ขย่มขวัญทุกหย่อมหญ้า ก้าวเท้าออกไปก้าวเดียววายุเมฆาโหยหวน ห้วงอากาศเกิดเสียงโครมครามน่าครั่นคร้าม

รัศมีเทพไร้ที่สิ้นสุดเปล่งประกายราวละอองแสงเซียนโบยบิน ลอยละล่องเหนือเงาร่างราวนิมิตมายานั้นของหญิงสาว ชั่วพริบตานั้นฟ้าดินบริเวณนี้ก็เกิดปรากฏการณ์อันแล้วอันเล่า

ทั้งเจินหลงร้องคำราม หงส์เซียนกระพือปีก เต่าดำกลืนสมุทร… ทั้งยังมีมารเทพโหยหวน เสียงธรรมครั่นครื้น ราวกับอสนีเทพระลอกแล้วระลอกเล่าแผ่กระจาย

พรูดๆๆ!

เขาเถื่อนเมฆินทร์กำลังถล่ม หมอกโลหิตวงแล้ววงเล่าระเบิดออกบนร่างผู้แข็งแกร่งเผ่าสุนัขสวรรค์มายาทมิฬในภูเขา ราวประทัดที่เรียงกันแน่นขนัด

นองเลือด

งดงาม

น่าพรั่นพรึง!

ก้าวเดียว ผู้แข็งแกร่งเผ่าสุนัขสวรรค์มายาทมิฬอย่างน้อยหลักพันในที่นั้นก็ถูกสังหาร!

ภาพนองเลือดเช่นนั้นช่างประหนึ่งนรกปรากฏขึ้นในโลกา ฟ้าดินบริเวณนี้ล้วนมีสีแดงฉานไปหมด

“ไม่…!”

“น่าชังนัก!”

“เจ้ากล้า!”

“อย่านะ…!”

เสียงร้องแหลมน่าหดหู่และหวาดหวั่นดังขึ้น พวยพุ่งไปในฟ้าดิน ทำให้ที่นี่เหมือนโรงฆ่าสัตว์ พาให้ชาหนึบไปทั้งหัว

ผู้แข็งแกร่งเผ่าสุนัขสวรรค์มายาทมิฬบางคนจะหลบหนี แต่กลับถูกรัศมีเทพสายแล้วสายเล่ากวาดโดน ร่างกายเผาไหม้จนระเหยไปในอากาศ ขนาดเถ้ากระดูกยังไม่หลงเหลือ

ส่วนผู้แข็งแกร่งบางคนก็คุกเข่ากับพื้นร้องขอชีวิต แต่ต่อให้ทำเช่นนี้ก็ยังไม่อาจหลีกหนีจุดจบที่ถูกฆ่าตายได้ดังเดิม!

นี่น่าครั่นคร้ามเกินไปแล้ว

สถานที่พันลี้ที่มีเขาเถื่อนเมฆินทร์เป็นศูนย์กลางถูกพลังน่ากลัวหาใดเทียบผนึกไว้ ในฟ้าดินบริเวณนี้ สตรีผู้นั้นประหนึ่งนายเหนือหัว เพียงดีดนิ้วก็ทำลายทุกอย่างเป็นเถ้าธุลีปลิวว่อน!

อย่าว่าแต่ผู้แข็งแกร่งทั่วไป แม้แต่คนใหญ่คนโตอย่างราชันกึ่งระดับและสัตว์ประหลาดเฒ่าระดับราชัน ในตอนนี้ก็ดูเล็กจ้อยร่อยราววัชพืช ไม่ว่าจะดิ้นรนอย่างไรก็เปล่าประโยชน์

หญิงสาวผู้นั้นเหนือธรรมดาและศักดิ์สิทธิ์เกินไปแล้ว ทั้งกายอาบชโลมด้วยแสงธรรมเจิดจรัส พร่าเลือนและอรชรดูไม่เหมือนผู้คนในโลก แต่เหมือนเทวดาองค์หนึ่งมองเหยียดหยันลงมายังเก้าชั้นฟ้าสิบแผ่นดิน ควบคุมความเป็นความตายของสรรพชีวี!

ตูม!

เขาเถื่อนเมฆินทร์ถล่มลง หมอกโลหิตเบ่งบานดอกแล้วดอกเล่า รุ้งเทพโชติช่วงปกคลุมไปทั้งพื้นที่ ตั้งแต่เริ่มจนจบนางทำเพียงก้าวออกไปก้าวเดียวเท่านั้น

ทว่าก้าวนี้ กลับสะท้านฟ้าสะเทือนดิน!