Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 849

สรุปบท ตอนที่ 849 นี่คือคำสั่งเสียของเจ้าหรือ: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์

ตอนที่ 849 นี่คือคำสั่งเสียของเจ้าหรือ – ตอนที่ต้องอ่านของ Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์

ตอนนี้ของ Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายกำลังภายในทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 849 นี่คือคำสั่งเสียของเจ้าหรือ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ตอนที่ 849 นี่คือคำสั่งเสียของเจ้าหรือ
ในที่นั้นเงียบสงัดขึ้นมาทันใด ผู้ฝึกปราณหลายคนตกใจ เหล่าผู้กล้าเย้ยหยันเทพมารหลินเช่นนี้ หรือเตรียมจะเล่นงานเทพมารหลินตั้งแต่ก่อนเทศกาลโคมกถามรรคจะเริ่มขึ้น

ชายหนุ่มชุดคลุมหยกน้ำเสียงเรียบเฉยผ่อนคลาย แต่กลับแฝงความบ้าคลั่งไม่มีที่สิ้นสุด กระตือรือร้นที่จะลอง

ความจริงการตายของซาหลู่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา แต่เขากลับกระตือรือร้นขนาดนั้น นี่เป็นการยืนยันว่าเขาจะฉวยโอกาสนี้เหยียบเทพมารหลินขึ้นไป เพื่อเสริมส่งอานุภาพของตนอย่างไม่ต้องสงสัย!

‘คุณชายหลิน เจ้าหมอนี่ชื่อถังชวน มาจากสำนักโบราณกระบี่หยาดจรูญ ได้รับขนานนามว่าเป็นผู้กล้าวิถีกระบี่คนหนึ่ง ‘กระบี่แท้บ้าบิ่น’ ที่ครอบครอง เรียกได้ว่าเป็นวิชาเก่าแก่ อานุภาพน่ากลัวยิ่ง’

‘แต่นิสัยของเจ้าหมอนี่ใช้ไม่ได้ ตอนอายุสิบกว่าปีก็เกี้ยวพาพี่สะใภ้ของเขา แม้ภายหลังเรื่องนี้ถูกตระกูลถังของพวกเขาปิดข่าว แต่บนโลกนี้หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง ข้าจึงบังเอิญรู้เรื่องนี้เข้า’

ในเวลาเดียวกันเสียงสื่อจิตของไป่เฟิงหลิวดังขึ้นข้างหูหลินสวิน เฒ่าสากกะเบือนี่แม้จะหน้าด้านไปบ้าง แต่ถึงอย่างไรก็เป็นสายสืบชั้นยอดของเผ่าวาทวาโย ครอบครองข่าวมากมายที่ไม่มีใครรู้

สายตาของหลินสวินที่มองไปทางชายหนุ่มชุดคลุมหยกนั่นแฝงความเย็นชา คนที่ไร้ยางอายขนาดนั้น กลับกล้ากระโดดออกมาอย่างทนรอไม่ได้ คิดว่าตนเป็นมะพลับนิ่มที่สามารถบีบกำได้ตามอำเภอใจจริงๆ หรือ

“ไม่รู้ดีชั่ว” ริมฝีปากของหลินสวินพ่นคำพูดนี้ออกมาเบาๆ

นี่ทำให้ถังชวนยิ้มเยาะคราหนึ่ง ในดวงตากลับถาโถมไปด้วยไอสังหาร น่าหวั่นหวาดอย่างที่สุด

“ในเมื่อสหายยุทธ์ถังชวนมีความสนใจถึงเพียงนี้ ข้าเองก็ไม่อยากขัดความสุขของเจ้า เด็กหนุ่มคนนี้ยกให้เจ้าแล้ว” ซาหลิวฉานไตร่ตรองแล้วพูด

เขายินดีในเรื่องนี้มาก เพราะสามารถยืมมือถังชวนมาหยั่งเชิงเบื้องลึกเบื้องหลังของเทพมารหลินได้เช่นกัน

“ศิษย์น้องหลิงซี ที่แท้เพื่อนคนนี้ของเจ้าก็คือเทพมารหลินหรือ ถึงว่าก่อนหน้านี้เจ้าชื่นชมเขาถึงเพียงนั้น เพียงแต่… ดูเหมือนว่าสถานการณ์ของเทพมารหลินคนนี้ไม่สู้ดีเลย”

ริมหน้าต่างชั้นเก้าของหอวสันตสารท ผู้สืบทอดแดนพิสุทธิ์อมตะคนหนึ่งหัวเราะเยาะเบาๆ

“ไม่ใช่แค่ไม่สู้ดี แต่กลายเป็นที่เกลียดชังของคนทั่วหล้าไปแล้ว จากเรื่องนี้จะเห็นได้ว่า เทพมารหลินไม่ได้เก่งกาจเหมือนอย่างที่เล่าลือ เกรงว่าจะเป็นแค่คนที่เที่ยวแอบอ้างชื่อเสียงหลอกลวงคนอื่นจริงๆ”

“ศิษย์น้องหลิงซี เจ้าต้องระวังตัวนะ อย่าโดนเขาหลอกเข้าล่ะ ดังคำที่ว่ารู้หน้าไม่รู้ใจ ต่อไปหากคนอื่นรู้ว่าศิษย์น้องหลิงซีคบคนประเภทนี้ กลัวว่าจะส่งผลกระทบในด้านลบต่อชื่อเสียงของเจ้า”

“ศิษย์น้องหลิงซี เจ้าจะลงมือช่วยไม่ได้เชียวนะ ถึงอย่างไรเจ้าก็เป็นผู้สืบทอดของแดนพิสุทธิ์อมตะของเรา หากทำเช่นนี้สหายยุทธ์ในแดนฐิติประจิมจะมองแดนพิสุทธิ์อมตะของเราอย่างไร”

ชายหญิงคนอื่นๆ ของแดนพิสุทธิ์อมตะเองก็พูดขึ้น คำพูดเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและเสียดสี

พยับเมฆดำแวบผ่านหว่างคิ้วของไป๋หลิงซี ก่อนจะกลับคืนสู่ความนิ่งสงบอย่างรวดเร็ว ใบหน้าอันงามสง่าไร้อารมณ์ พูดเสียงเรียบ “พวกท่านคิดผิดแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องให้ข้าช่วย อีกเดี๋ยวพวกท่านอย่าตื่นตูมกันก็พอ”

ทุกคนหลุดขำทันที ต่างไม่เห็นด้วย คิดว่าไป๋หลิงซีกำลังฝืน ไม่ยอมรับเรื่องน่าอายแบบนี้

“เทพมารหลิน มาๆๆ พวกเราฉวยโอกาสนี้ดวลกันสักตา ให้คนทั้งโลกได้เห็นว่าเจ้าแอบอ้างชื่อเสียงหลอกลวงคนอื่นหรือมีความสามารถจริงๆ!”

หน้าประตูใหญ่หอวสันตสารท ถังชวนหัวเราะเสียงกังวาน ก้าวเท้าเข้าไป

เขาในชุดแขนกว้าง ดวงตาเย็นเยียบราวกับกระบี่ เปล่งรังสีดุร้าย ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างสบายๆ แผ่ความบ้าบิ่นทะลวงฟ้าออกมาทั่วร่าง

ตูม!

กลิ่นอายบนร่างเขาน่าหวั่นหวาดกว่าเดิม เสื้อผ้าพลิ้วไสว ผมยาวสยายขึ้นราวกับกระบี่สมบัติไร้เทียมทานที่กำลังจะสำแดงฤทธิ์ บ้าบิ่นคับฟ้า พูดอย่างเนิบช้า “แต่ขอเตือนอย่างไม่น่าฟังไว้ก่อนเลยว่า หากเจ้าแพ้ จุดจบจะแย่มาก ถึงขั้นอาจต้องคุกเข่าเว้าวอน!”

ใบหน้าของผู้กล้าจำนวนไม่น้อยที่อยู่รอบๆ เผยความประหลาดใจ รับรู้ได้ว่าพลังของถังชวนไม่ธรรมดาอย่างมาก ในระดับกระบวนแปรจุติหายากและน้อยมากที่จะเห็นเช่นนี้

ส่วนผู้ฝึกปราณที่ล้อมรอบดูสถานการณ์อยู่ต่างเบิกตาโพลง กลั้นหายใจจดจ่อ หัวใจเต้นระทึกอย่างรุนแรง ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าหลังจากนี้จะเกิดการประลองระหว่างผู้กล้าขึ้น!

เทพมารหลินที่เผชิญกับคำวิพากษ์วิจารณ์และการดูถูกมากมาย จะสามารถแสดงพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งอย่างที่เล่าลือได้หรือไม่

และถังชวนผู้กล้ารุ่นเยาว์จากสำนักกระบี่หยาดจรูญ ในเมื่อกล้าโจมตีอย่างแข็งกร้าว จะมีความสามารถเพียงพอให้เอาชนะเทพมารหลินหรือไม่

บรรยากาศเคร่งเครียดขึ้นมาทันที สถานการณ์ตึงเครียด

ในหอวสันตสารท บุคคลชั้นยอดบางส่วนที่ไม่ได้เปิดเผยใบหน้าต่างหยุดการกระทำในมือ จับจ้องมาที่นี่

และถ้ามองลงมาจากบนฟ้าก็จะพบว่า ทั่วทั้งสี่ทิศแปดด้านของเมืองผาดวงดารา มีผู้ฝึกปราณมากมายกำลังเร่งเดินทางมาทางนี้ โดยมีหอวสันตสารทเป็นศูนย์กลาง

เห็นได้ชัดว่าข่าวที่เทพมารหลินปรากฏตัวและเผชิญหน้ากับกลุ่มผู้กล้าได้แพร่ออกไปตั้งนานแล้ว และแพร่กระจายในวงกว้างด้วยความเร็วที่น่าตกใจ

เยวี่ยเจี้ยนหมิงกระวนกระวาย ในใจยิ่งรู้สึกผิด เขาคิดว่าครั้งนี้เป็นเพราะเขา จึงทำให้หลินสวินถูกบีบให้ปรากฏตัวและตกอยู่ในอันตรายแบบนี้

ไป่เฟิงหลิวเฝ้าติดตามสถานการณ์อย่างตื่นเต้น ในมือถือใบไม้ข่าวสารปึกหนา เตรียมจะสลักทุกอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้นลงไปโดยไม่พลาดรายละเอียดแม้เสี้ยว

ซาหลิวฉานและกลุ่มผู้กล้าคนอื่นๆ มองดูอยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าที่แตกต่างกันออกไป

ไป๋หลิงซียืนอยู่ริมหน้าต่างชั้นเก้าอย่างสง่างาม ดวงตาคู่ใสนิ่งสงบ ใบหน้าราบเรียบราวกับน้ำ โดดเด่นและว่างเปล่า

ส่วนหลินสวินในตอนนี้กลับยังคงสงบนิ่งเหมือนเดิม นัยน์ตาดำเย็นเยียบ เผชิญกับการท้าทายที่บ้าบิ่นเต็มกำลังของถังชวนนั่น เขาพูดออกมาเพียงประโยคเดียว “นี่คือคำสั่งเสียของเจ้าหรือ”

คำสั่งเสีย!

เหล่าผู้ฝึกปราณจุ๊ปากในใจ สมกับที่เป็นเทพมารหลินผู้มีชื่อเสียงจากความกล้าหาญ เผชิญหน้ากับสถานการณ์เช่นนี้กลับยังคงแข็งกร้าวและตรงไปตรงมา พาให้คนประหลาดใจและตะลึง

แต่สีหน้าของถังชวนกลับอึมครึมลง ส่งเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “เพราะคำพูดนี้ วันนี้ข้าจะทำให้เจ้าสยบอยู่ใต้กระบี่ของข้า!”

ชิ้ง!

ด้านเหล่าผู้กล้าอย่างซาหลิวฉานเองก็ต่างหรี่ตาลง เหนือความคาดหมายไม่น้อย คิดไม่ถึงว่าการต่อสู้ครั้งนี้เพิ่งจะเริ่มขึ้น ถังชวนกลับทำได้แย่เพียงนี้

ถังชวนเองก็อึ้งงันอยู่บ้าง เพิ่งจะเผชิญหน้ากันก็ถูกโจมตีจนยับเยิน นี่ทำให้เขารับไม่ได้ รู้สึกเหมือนฝันอย่างไรอย่างนั้น

“ผู้กล้าที่ว่าเป็นเช่นนี้หรือ ยังจะคุยโวว่าจะมากำราบข้า ไม่รู้สึกอับอายขายหน้าหรือ” คำพูดของหลินสวินแฝงความดูถูก โจมตีอีกฝ่ายอย่างไม่เกรงใจสักนิด

“เจ้ารนหาที่ตาย!”

ถังชวนเดือดดาล ในใจรู้สึกอับอาย ท่ามกลางสายตาของทุกคน ก่อนหน้านี้เขายังประกาศกร้าวอยู่เลยว่าจะฆ่าหลินสวิน แม้หลินสวินคุกเข่าอ้อนวอนก็จะไม่ปล่อยไป

แต่เพียงพริบตากลับถูกโจมตียับเยิน ทั้งยังอยู่ภายใต้สายตานับไม่ถ้วนที่มองมา ทั้งหมดนี้กระตุ้นให้เขาโกรธจนหน้าเขียว เดือดดาลถึงขีดสุด

ชิ้ง!

เขาโจมตีอีกครั้ง กระบี่วิญญาณสีทองอร่ามโฉบขึ้นฟ้า สำแดงลักษณ์อันยอดเยี่ยมไร้ขีดจำกัดออกมา มีทั้งเทพมารที่คำรามสะเทือนฟ้า มีพิบัติภัยที่ภูเขาทลายสมุทรถล่ม กระบี่คำรามราวกับคลื่นคลั่ง สะท้านขวัญและน่าหวาดหวั่น

“นี่ค่อยเข้าทีขึ้น” คิ้วของซาหลิวฉานที่ขมวดขึ้นก็ผ่อนคลายลงไม่น้อย

ผู้ฝึกปราณคนอื่นที่อยู่รอบๆ ต่างตะลึง สัมผัสได้ว่าถังชวนเดือดดาลอย่างสิ้นเชิงแล้ว การโจมตีที่ไม่มีออมมือนั่น สำแดงพลังของผู้กล้ารุ่นเยาว์คนหนึ่งออกมาอย่างถึงที่สุด

“แดนฐิติประจิมมีผู้ฝึกกระบี่ระดับนี้ถือว่าไม่เลวเลย” ในหอวสันตสารท ผู้สืบทอดแดนพิสุทธิ์อมตะคนหนึ่งวิจารณ์

ผู้กล้าคนอื่นๆ ที่อยู่ในที่นั้นต่างลอบเปรียบเทียบและวิจารณ์ในใจ ส่วนใหญ่คิดว่าความสามารถของถังชวนในตอนนี้ จึงจะคู่ควรกับฐานะผู้กล้ารุ่นเยาว์แห่งสำนักกระบี่หยาดจรูญของเขา

เพียงแต่พริบตาต่อมา ไม่ว่าจะเป็นผู้กล้าเหล่านั้นหรือผู้ฝึกปราณที่อยู่ในที่นั้นต่างเผยสีหน้าอึ้งงันโดยพร้อมเพรียง

ตูม!

พลันเห็นว่าตอนที่เผชิญกับการโจมตีอันสะท้านขวัญนี้ หลินสวินเพียงสะบัดแขนเสื้อคราหนึ่ง รอยประทับโบราณหนึ่งทะยานฟ้าขึ้นมา ปรากฏภาพมายาของสัตว์เทพปี้อั้นรางๆ เปล่งแสงศักดิ์สิทธิ์อันน่าสะพรึงปานกำราบทั่วทุกสารทิศ ทำลายทั้งจักรวาล

ชั่วขณะนั้นพลันได้ยินเสียงปังดังสนั่น คมกระบี่แตกกระจายทั่วฟ้า ถังชวนถูกประทับยักษ์กระแทกลงพื้นอย่างแรง แผ่นดินแตกเป็นหลุมใหญ่ ดินโคลนสาดกระเซ็น

และถังชวนฟุบอยู่ตรงนั้นเหมือนคางคกที่ถูกทับแบน เลือดไหลจากปากจมูก กระดูกทั่วร่างหักไปไม่รู้กี่ท่อนต่อกี่ท่อน ร่างกายกระตุกไม่หยุด

เฮือก!

เสียงสูดหายใจด้วยความตกใจดังขึ้นในที่นั้นอย่างต่อเนื่อง ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง

ผู้กล้าหลายคนก็สะท้านในใจ พวกเขาตัดสินได้อย่างเด็ดขาดแล้วว่า ในด้านศักยภาพการต่อสู้ ถังชวนและเทพมารหลินคนนั้นไม่ใช่ระดับเดียวกันแน่นอน!