Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 975

เขาเลือดออกเจ็ดทวาร พาให้ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาดูน่ากลัวและสยดสยองเป็นพิเศษ

ผู้คนในที่นั้นต่างตกตะลึง ทรงพลังแข็งแกร่งอย่างสิงอี่เทียนยังพ่ายแพ้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคู่ต่อสู้ของเขาจะต้องเป็นปีศาจไร้เทียมทานอย่างแน่นอน!

“เจ้าถึงกับทำให้ข้าบาดเจ็บรึ!” สิงอี่เทียนแทบไม่อยากเชื่อ เดือดพล่านอย่างสิ้นเชิง

ตู้ม!

ปีกคู่ด้านหลังแผ่กาง ประกายสายฟ้าสีน้ำเงินเข้มไหลหลั่งออกมาราวกับงูมังกรที่วิวัฒน์จากสายฟ้า พุ่งโถมเข้าหาหลินสวิน เสียงกึกก้องของสายฟ้าสะเทือนวิญญาณของผู้คน

เขาเดือดดาลสุดฤทธิ์ ตัวเขาเป็นบุคคลแห่งยุค ก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดตั้งแต่อายุยังน้อย เคยได้รับถ่ายทอดวิชาจากอริยะโดยตรง ไหนเลยจะเคยประสบกับการพ่ายแพ้ครั้งใหญ่เช่นนี้

“เอาชีวิตมา!” เขาคำราม ง้างคันธนู เสียงวู้มดังขึ้น เงาแวววาวของวิญญาณอสนีปรากฏขึ้นราวกับภูเขาศักดิ์สิทธิ์

สีหน้าของเขาคล้ำเขียวบิดเบี้ยว การถูกคนซัดกำราบเช่นนี้เป็นเรื่องน่าอับอายอย่างยิ่งสำหรับเขา หากแพร่งพรายออกไปก็อับอายขายขี้หน้าเกินไปแล้ว

วู้ม!

ในขณะที่สายธนูคลายออก รุ้งวิเศษสีน้ำเงินเข้มพร่าตาสายหนึ่งพุ่งยิงออกมา ยาวสิบกว่าจั้ง ล้อมรอบไปด้วยลวดลายมรรควายุอสนี

ในเวลาเดียวกันวิญญาณอสนีก็เคลื่อนไหว พ่นแสงสีขาวแหลมคมถึงขีดสุดราวกับใบมีดเฉือนจักรวาล

ทั่วกายหลินสวินพลุ่งพล่านด้วยกลิ่นอายแก่นอัศจรรย์แห่งธาตุน้ำ พลั่งในร่างโหมคลั่ง สำแดงวิชาแห่งตนจนถึงระดับสูงสุด

ทั้งตัวเขาเป็นเหมือนมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ เวิ้งว้างไร้ขอบเขต บรรจุพลังยิ่งใหญ่พาให้ผู้คนร้องอุทาน

และในกระบวนการนั้น จู่ๆ เขาก็เปลี่ยนหมัดเป็นฝ่ามือ ควบรวมประทับฝ่ามือน่าพิศวงกลางห้วงอากาศ เพลิงศักดิ์สิทธิ์สีดำแผ่ออกมา เงาร่างหงส์ทมิฬปรากฏขึ้น ปลดปล่อยเเสงแห่งการดับสูญ

วิชาจุติหงส์ทมิฬ!

วิชามรรคโบราณวิชาหนึ่งที่เคยมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลกในยุคบรรพกาล มีอานุภาพในการดับสิ้นวิญญาณทั้งมวล เรียกได้ว่าเป็นมรรคสังหารชั้นหนึ่งในโลก

นี่เป็นวิชาที่หลินสวินได้ศึกษาและหยั่งรู้เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาจาก ‘คัมภีร์มหาครรภ์จุติ’ หลินสวินไม่จำเป็นต้องเสาะสำรวจเพียงลำพัง เพราะในนั้นมีคำอธิบายและคำแนะนำอยู่ก่อนแล้ว ทำให้เขายึดกุมความเร้นลับของวิชานี้ได้ตั้งแต่ก้าวแรก!

หงส์ทมิฬวนอ้อม ขนปีกสาดเพลิงศักดิ์สิทธิ์ดับสิ้นน สังหารลูกศรนี้อย่างลึกลับและน่ากลัว

อย่างไรก็ตามลูกศรนี้ทรงพลังมาก ยิ่งโจมตีออกมาด้วยความโกรธของสิงอี่เทียน อานุภาพจึงยากจะเทียบได้ ฉีกทึ้งเปลวเพลิงจุติหงส์ทมิฬให้สลายกลายเป็นละอองแสง

สิ่งนี้พาให้หลินสวินไหวหวั่น ตระหนักได้ว่าเป็นพลังของลูกศรนั่นตื่นขึ้นมาอย่างสมบูรณ์แล้ว ถึงได้เปลี่ยนเป็นกร้าวแกร่งปานนี้

แต่นี่ก็ตรงตามความต้องการของหลินสวินพอดี สองมือเขาขยับเคลื่อน สำแดงแก่นแท้ของวิชาจุติหงส์ทมิฬ อาศัยสิ่งนี้มาขัดเกลาและเคี่ยวกรำ

โครม!

บริเวณนี้ปั่นป่วน ทะเลสาบสีเงินระเหยหาย แผ่นดินแห้งแตกระแหง ผู้ฝึกปราณทั้งหมดที่เฝ้าดูการต่อสู้อาศัยจังหวะนี้ถอยหลบไปไกลๆ

“เป็นพี่หลินสวิน!” ในกระบวนผนึกริมทะเลสาบ เสี่ยวเหออุทานอย่างตื่นเต้น

“คุณชายหลินสวินไม่เป็นไรจริงๆ ด้วย แต่คู่ต่อสู้ของเขาเป็นใคร ถึงขั้นทรงพลังขนาดนี้” พวกโค่วซิงประหลาดใจก่อนเป็นสิ่งแรก จากนั้นก็สีหน้าพลันเคร่งขรึม สัมผัสได้ถึงความน่ากลัวของสิงอี่เทียน

“เป็นสิงอี่เทียนจริงๆ ด้วย” นัยน์ตาแม่นางเยวี่ยหดรัด เผยสีหน้านึกขึ้นได้

ตูม!

ในห้วงอากาศ วิญญาณอสนีคำรามราวกับมีตัวตนจริงๆ ถือค้อนสายฟ้าทุบสังหาร พาให้เงามายาหงส์ทมิฬอ่อนแสงลงและถูกทำลายในที่สุด

ในขณะเดียวกันลูกศรสีน้ำเงินเข้มก็พุ่งยิงไปทางหลินสวิน ดุร้ายและเผด็จการ ประกายสายฟ้าเจิดจ้า

หลินสวินถอนหายใจในใจ เขาเพิ่งเรียนรู้วิชาจุติหงส์ทมิฬไปเพียงผิวเผิน มีอานุภาพไม่ถึงหนึ่งในสิบส่วนด้วยซ้ำ ไม่เช่นนั้นคงไม่ถูกซับยับเยินเช่นนี้เด็ดขาด

วู้ม!

ทันใดนั้นพลังทั่วร่างเขาเปลี่ยนไป ร่างกายปรากฏแสงธรรมสีดำไพศาลไหลเวียน รูปลักษณ์ดูเคร่งขรึม ราวกับมุนินทร์ข้ามโลกีย์

ในความมึนงง ทุกคนรู้สึกว่าหลินสวินในยามนี้ดูเหมือนหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับฟ้าดิน ทั่วร่างสะท้อนเสียงสวดท่องธรมดังก้อง ดุจดั่งฟ้าคำราม

นี่คือ ‘คัมภีร์มหากษิติครรภ์’ มรดกของอารามกษิติครรภ์!

ตูม!

เมื่อเขากดฝ่ามือ ประทับธรรมสีดำก็ควบรวมกลางห้วงอากาศ

ทันใดนั้นหมื่นเคราะห์ดับสิ้น มหาปัญญาอัดแน่นทั่วฟ้าดิน ราวกับว่าแม้แต่ห้วงอากาศก็สามารถพังทลายได้

“มรดกของอารามกษิติครรภ์หรือ” แม่นางเยวี่ยตกใจ ทันใดนั้นก็ตระหนักได้ว่าในอารามโบราณนั้นนอกจากวิชาจุติหงส์ทมิฬแล้ว เกรงว่าหลินสวินจะได้รับวาสนาอีกไม่น้อย!

สิ่งที่ทำให้นางประหลาดใจที่สุดก็คือ ไม่ว่าจะเป็นวิชาจุติหงส์ทมิฬ หรือมรดกวิชาของอารามกษิติครรภ์ ต่างมีข้อกำหนดและข้อจำกัดมากมายต่อผู้ฝึกปราณ

ดังเช่นในอดีต หากไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งที่ปลุกสายเลือดหงส์เซียนแทบจะไม่สามารถฝึกวิชานี้ได้

แต่สำหรับหลินสวิน ข้อจำกัดนี้ดูเหมือนจะถูกทลายแล้ว!

ปึงๆๆ!

ประทับธรรมพาดขวางกลางฟ้า กระแทกลูกศรสีน้ำเงินเข้ม ซัดสะเทือนพาให้เกิดเสียงหึ่งๆ และพ่ายแพ้ในที่สุด หวีดโหยแตกตื่นไปเก้าชั้นฟ้า

“เป็นไปได้… อย่างไรกัน!?” สิงอี่เทียนตระหนกและประหลาดใจสุดขีด ครั้งนี้เขาไม่ได้ยั้งมือ โจมตีด้วยกำลังทั้งหมด แต่กลับยังถูกทำลาย!

หลินสวินพุ่งปราดเข้ามาเสียงดังสวบ กลางห้วงอากาศมองเห็นดอกบัวสีดำบานขึ้นดอกแล้วดอกเล่าตามจุดที่เขาก้าวผ่าน ส่องแสงเรืองรอง แสงธรรมสาดพรม

บัวบานในทุกย่างก้าว! เหมือนกับตำนานที่มุนินทร์ก้าวข้ามห้วงอากาศ ไม่ว่าผ่านไปที่ใดแท่นดอกบัวล้วนปรากฏ แสงธรรมสาดส่อง!

ในที่สุดสิงอี่เทียนก็ตระหนักได้ว่าครั้งนี้เขาเจอปัญหาหนักหน่วงแล้ว ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายเกินความคาดหมายของเขาอีกครั้ง

“คราวหน้าข้าจะฆ่าเจ้า!” เขาไม่สบายใจ แม้รู้สึกอับอายมากแต่ก็ตัดสินใจถอยหนีอย่างเด็ดขาด

แม้ว่าเขาจะเผด็จการและเอาแต่ใจ แต่ก็ไม่ใช่พวกประมาทผลีผลาม ในยามนี้เกิดความระมัดระวังอย่างมาก และสัมผัสได้ว่าสถานการณ์ไม่เข้าที