บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 100
เซวเหรินลุกขึ้นด้วยความตื่นเต้น สายตาเผยให้เห็นถึงความเป็นเจ้าของโดยไม่ปิดบัง
“คุณซูสวยจริงๆ!”
“แม้จะสวยงามก็แล้วไป สิ่งสำคัญยังเก่งขนาดนี้”
“ใช่แล้ว ยืนกับคุณชายเซวด้วยกัน ช่างเกิดมาคู่กันจริงๆ” เพื่อนบ้านรอบๆ ต่างพูดชื่นชม
เซวเหรินกลืนน้ำลายหนึ่งที ฟื้นฟูความเป็นสุภาพบุรุษที่มีความสุภาพและเรียบร้อย ยิ้มและพูด : “ซูซู ผมมาเชิญคุณไปกินอาหารกลางวัน”
“แล้วก็ พร้อมกับคุยเรื่องที่พวกเรายังคุยไม่จบของเมื่อคืน”
“ร้านอาหารตะวันตกที่ดีที่สุดในหลงเจียง ผมได้จองสถานที่เอาไว้แล้ว”
“พวกเรารีบไปกันเถอะ”
“ซูซู” หยางยู่หลันตะโกนหนึ่งที ส่งสัญญาณให้ซูซูระวังตัวตนของตัวเองหน่อย และยังมีอีก ใส่ใจกับความรู้สึกของฉินเทียนหน่อย
ซูซูมองไปทางฉินเทียนที่นั่งอยู่บนโซฟา
อันที่จริงๆ เธอก็แค่ไม่พอใจเท่านั้น อยากจะโมโหใส่ฉินเทียน
เพียงแค่ฉินเทียนพูดจาดีๆกับเธอ เธอก็จะปฏิเสธการเชื้อเชิญของเซวเหรินทันที เหตุผลที่แต่งตัวอย่างเอาใจใส่ ก็แค่เพื่อจะไปทำงานที่บริษัทเท่านั้น
ใครจะไปรู้ ฉินเทียนตั้งใจเล่นแต่เกม ราวกับว่าไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
เซวเหรินยิ้มอย่างเย็นชาและพูด : “ฉินเทียน ตอนนี้ฉันกำลังจะชวนภรรยาของแกไปร้านอาหารตะวันตกที่หรูหราที่สุด ไปทานอาหารกลางวัน”
“แกจะไปด้วยกันไหม?”
ฉินเทียนส่ายหน้า : “ไม่มีอารมณ์”
เซวเหรินยิ้มอย่างเย็นชาและพูด : “ก็ใช่ ด้วยตัวตนของแก ไม่เหมาะกับสถานที่ระดับไฮเอนด์แบบนั้น”
“นอกจากนี้ แกก็ไม่คู่ควรกับผู้หญิงที่ไม่มีใครเทียบได้อย่างคุณซูเช่นกัน”
“ได้ยินมาว่าแกเคยฝึกศิลปะการต่อสู้ สนใจล่ะก็ ฉันสามารถจัดตำแหน่งรักษาความปลอดภัยให้แกในบริษัทได้”
“ลูกผู้ชายยืนด้วยลำแข้งของตนเอง ยังไงก็ดีกว่าเกาะผู้หญิงกินใช่ไหม?”
“ข้อกำหนดเบื้องต้น แกต้องหย่ากับคุณซู”
เพื่อนบ้านที่อยู่รอบๆ ล้วนแล้วส่งเสียงหัวเราะเยาะออกมา
ในสายตาของพวกเขา ฉินเทียนกับเซวเหรินเปรียบเทียบกันไม่ได้เลยด้วยซ้ำ คนหนึ่งเป็นคุณชายผู้มั่งคั่ง อีกคนหนึ่งขึ้นตำแหน่งโดยอาศัยภรรยา
โตขนาดนี้แล้ว คาดไม่ถึงว่ายังจะเล่นเกมระดับต่ำที่มีแต่เด็กเท่านั้นถึงจะเล่น
นอกจากนี้ ภรรยาล้วนแล้วจะถูกพาไปแล้ว คาดไม่ถึงว่าแม้แต่ลมเขายังไม่กล้าผาย
“ฉินเทียน ฉันว่านายเหมาะที่จะเป็นรปภ.ที่สุดแล้ว”
“โอกาสหาได้ยาก รีบตอบตกลงเงื่อนไขของคุณชายเซวดีกว่า” เพื่อนบ้านคนหนึ่งพูดจาเยาะเย้ยโดยตรง
ซูซูโกรธเล็กน้อย เพียงแต่ยังคงรอทัศนคติของฉินเทียน
ในที่สุดฉินเทียนเล่นจบหนึ่งรอบแล้ว เขาเงยหน้าขึ้น ยิ้มให้กับซูซู และพูด : “ไปหรือไม่ไป คุณตัดสินใจด้วยตัวเอง”
ซูซูตะลึงสักพัก เต็มไปด้วยความโกรธ
นี่หมายความว่ายังไง ไม่สนใจตัวเองเหรอ? หรือว่า ยอมแพ้แล้ว?
ใช่ คุณไม่โดดเด่นเหมือนกับเซวเหริน แต่ว่าฉันซูซู ไม่ใช่คนที่โลภในทรัพย์สินเงินทองแบบนั้น?
คุณเพียงแค่เปิดปากพูดว่าอย่าไป ฉันก็จะอยู่เพื่อคุณ
คิดไม่ถึงเลยว่า เป็นถึงผู้ชายคนหนึ่ง คาดไม่ถึงเลยว่าคุณไม่มีแม้แต่ความกล้า!
“พวกเราไปกันเถอะ!” เธอสีหน้ามืดมึน ก้าวใหญ่เดินออกไปข้างนอก
เซวเหรินหัวเราะฮ่าฮ่า : “ฉินเทียน หาโอกาส สามารถมาทำงานที่บริษัทของฉันได้นะ”
เมื่อเห็นว่าซูซูขึ้นรถที่หรูหรา ถูกเซวเหรินพาไป หยางยู่หลันพูดด้วยความตื่นตระหนก : “ตกลงสายคิดอะไรอยู่?”
“ยังไม่รีบไล่ตามไปอีก!”
ฉินเทียนเก็บโทรศัพท์มือถือ พูด : “แม่ ไม่เป็นอะไร”
“ก็คือทานอาหารธรรมดาเอง เซวเหรินเป็นเพื่อนร่วมชั้นของซูซู นอกจากนี้เขาก็พูดแล้ว คุยเรื่องค่าชดเชยกับซูซู”
“แม่ ผมขอไปดูที่บริษัทก่อน”
เขาส่ายตัวไปมาเดินออกจากประตู มาถึงรถ ส่งข้อความออกไปหนึ่งข้อความ : “สามารถเริ่มแผนการได้แล้ว”
ร้านอาหารตะวันตกที่หรูหราที่สุดในหลงเจียง
ภายในห้องส่วนตัวห้องหนึ่ง
เซวเหรินจ้องมองซูซูที่อยู่ตรงหน้า ราวกับว่าแทบรอไม่ไหวอยากจะกอดเธอไว้ในอ้อมแขนแน่นๆ
เพียงแต่เขารู้ดี ช่วงเวลาสำคัญยังไม่ถึง ไม่สามารถเผยร่างเดิมออกมาได้
เขาเป็นคนสุภาพเรียบร้อย พูดและหัวเราะกับซูซูถึงเรื่องในอดีตที่สวยงามมากมาย
และยังมี เกร็ดน่ารู้เกี่ยวกับตอนที่เขาเรียนที่โตรอนโต ประเทศแคนาดา
ใช้เวลานี้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด แสดงความรักและความแน่วแน่หลายประโยคต่อซูซู
เดิมทีภายในใจของซูซูเต็มไปด้วยความโกรธ ภายใต้ความรอบคอบและไหวพริบของเซวเหริน ค่อยๆทำให้ผ่อนคลายลง
เซวเหรินได้รับโทรศัพท์หนึ่งสาย บอกว่าที่บริษัทมีเรื่องรายงาน เขาพูดกับซูซูหนึ่งประโยค เดินออกไปข้างนอก
ซูซูเหลือบเซวเหริน จากนั้นนึกถึงฉินเทียน ในเวลานี้ หัวใจของเธอ เริ่มหวั่นไหวเล็กน้อยแล้วจริงๆ
เซวเหรินมองดูแล้ว ดูเหมือนว่าไร้ที่ติจริงๆ
นอกจากนี้ เขาดีกับตัวเองขนาดนี้ เก็บจดหมายทั้งหมดเอาไว้ จำบทกวีที่ตัวเองชื่นชอบได้
ที่สำคัญที่สุดคือ เพื่อตัวเองแล้ว ถึงตอนนี้ยังไม่มีการแต่งงาน
เงื่อนไขอย่างเซวเหรินแบบนี้ เพียงแค่เขายินยอม น่าจะมีผู้หญิงรอต่อแถวอยากแต่งงานกับเขาแน่นอน
แต่เขา คาดไม่ถึงเพื่อตัวเอง ปฏิเสธคนทั้งหมด
ผู้หญิง ซาบซึ้งใจได้ง่ายที่สุดแล้ว
นึกถึงต่อจากนี้ เซวเหรินบอกว่าจะชวนตัวเองไปว่ายน้ำที่วิลล่าของเขา หัวใจของเธอ ยุ่งเหยิงอย่างมาก
ไม่รู้ว่าควรปฏิเสธ หรือว่ายอมรับ
เซวเหรินยังไม่กลับมา ในเวลานี้ ห้องส่วนตัวข้าง ๆ จู่ๆก็มีเสียงหนึ่งดังเข้ามา
“อาจารย์หวาง ยาเม็ดจีนกังที่คุณพูดถึง มันอัศจรรย์ขนาดนั้นจริงๆเหรอ?”
“คงไม่ได้หลอกคนหรอกนะ”
ซูซูตะลึงสักพัก ทำไมถึงคุ้นๆ
อาจารย์หวาง ยาเม็ดจีนกัง หรือว่า?
อย่างที่คาด ต่อจากนี้เป็นเสียงของหวางกังตาล : “คุณชายอู๋ คุณไม่ซื้อของของฉันก็ได้ แต่ว่าอย่ามาทำลายความเป็นตัวตนของฉัน!”
“ฉันใช้ตัวตนของฉันรับประกัน ยาเม็ดจีนกังเป็นของดีอย่างแน่นอน”
“มันช่วยบำรุงโลหิต เพิ่มพลัง!”
“โดยเฉพาะสำหรับผู้ชายที่หล่อเหลาอย่างคุณชายอู๋ที่รายล้อมไปด้วยสาวสวย ยาเม็ดจีนกังเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด”
ซูซูเข้าใจแล้ว ทั้งรังเกียจและทั้งน่าขำ
อู๋เฟยคนนี้ คาดไม่ถึงว่าจะนัดหวางกังตาลออกมา ต้องการซื้อยาเม็ดจีนกัง
ผู้ชาย โดยเฉพาะผู้ชายรวย ล้วนแล้วมีนิสัยแบบนี้เหรอ?
โชคดีที่เซวเหรินไม่ใช่คนแบบนี้ คิดถึงตรงนี้ เธอรู้สึกโล่งใจเล็กน้อย กัดฟันแน่น เตรียมจะยอมรับคำขอของเซวเหริน
ไปเล่นในสระว่ายน้ำของวิลล่าของเขา ผ่อนคลายดีๆสักหน่อย
“อาจารย์หวาง ไม่ใช่ว่าผมไม่ไว้ใจ แต่ว่าเหมือนกับผมที่มีตัวตนและสถานะที่มั่นคงแบบนี้ ไม่กล้าเสี่ยงอันตรายนี้”
“ยิ่งกว่านั้น ยาเม็ดจีนกัง ฟังดูแล้วเหมือนสินค้าแผงลอย ผมไม่สามารถใช้สิ่งของที่เหมือนกับพวกอันธพาลเหล่านั้นได้”
“ใครบอกว่าเป็นสินค้าแผงลอยที่พวกอันธพาลใช้? ขอบอกคุณเลยนะ ยาเม็ดจีนกังของฉัน สำหรับคนรวยเท่านั้น”
“คุณชายอู๋ อย่าโทษฉันพูดจาน่าเกลียด แม้ว่าคุณจะมีตำแหน่งนิดหน่อย แต่ว่าในบรรดาลูกค้าของฉัน ตำแหน่งที่สูงส่งกว่าคุณมีเยอะอย่างมาก!”
“ใช่เหรอ?”
“อาจารย์หวาง คุณคงไม่ได้หลอกผมใช่ไหม?”
“ใครสามารถสูงส่งกว่าผมได้”
“ใครหลอกคุณล่ะ!”
“คุณชายของเจี้ยนเหรินกรุ๊ป เซวเหรินคุณชายเซว คุณรู้จักไหม?”
เดิมทีซูซูขี้เกียจไปฟังพวกเขาสนทนากัน เรื่องที่น่ารังเกียจแบบนี้ เธอหลบแทบไม่ทัน
ใครจะไปรู้ จู่ๆก็ได้ยินพวกเขาพูดถึงเซวเหริน เธอรีบตั้งใจฟัง
ในเวลาเดียวกันภายในใจคิด หวางกังตาลคนนี้เพื่อต้องการขายยาวิเศษ คงไม่ใช่ยกเซวเหรินมาเป็นตัวอย่างนะ
ไม่ใช่!
นึกถึงเรื่องเมื่อคืน ตอนที่อยู่ในงานเลี้ยง หวางกังตาลและเซวเหริน ออกมาจากห้องเดียวกัน
หรือว่า......
สีหน้าของเธออดไม่ได้ที่จะเปลี่ยน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัญชามังกรเดือด