บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 1040

สิ่งที่ฉีเซิ่งถืออยู่ในมือ คือสัญลักษณ์สีดำแท่งหนึ่ง

บนป้ายสีดำมีการสลักตัวอักษรสีแดงเลือดไว้สามตัว

สีแดงของเลือดนี้ราวกับการแข็งตัวของเลือดสด ทำให้หัวใจของผู้ที่เห็นมันทอดเงาไปทันที

ราวกับว่าจะเกิดภัยพิบัตินองเลือดขึ้นได้ทุกเมื่อ !

สำหรับฉีเซิ่งเขาจำอักขระโบราณสามตัวข้างต้นได้แล้ว ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นบัญชาพญายมที่น่ากลัว !

แม้ว่าตระกูลฉีจะถอยกลับไปที่หลิงหนาน แต่ข่าวคราวของเขาก็ไม่ถูกปิดกั้น

เขาเคยได้ยินมานานแล้วว่า เจ้านายของบัญชาพญายมกลับมาจากยุทธภพ และทำให้เกิดพายุนองเลือดนับไม่ถ้วน

และสัญลักษณ์สีดำนั้น ไม่ว่าจะปรากฏที่ใด จะต้องนำหายนะนองเลือดมาให้อย่างแน่นอน !

บัญชาพญายมนั้นน่ากลัวและฉีเซิ่งได้ยินชื่อเสียงดังก้องมานานแล้ว

เขาเคยคิดด้วยซ้ำว่า เมื่อเขาขึ้นเรือใหญ่ของตระกูลเซี่ยทางตอนเหนือ ถ้ามีโอกาส เขาจะต้องไปคารวะเจ้านายบัญชาพญายมอย่างแน่นอน！

แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือ ชายหนุ่มที่ชื่อฉินเทียนที่อยู่ข้างหน้าเขา กลับหยิบป้ายบัญชาพญายมออกมา !

ไม่น่าแปลกใจเลยที่แม้แต่ตระกูลเซี่ยที่มีอำนาจทางตอนเหนือ ก็ไม่กล้าประกาศสงครามกับฉินเทียนอย่างง่ายดาย แต่ใช้พวกเขาเป็นอาวุธแทน

ปรากฏว่า เซี่ยหมิงรู้จักตัวตนของฉินเทียนมานานแล้ว และเขามีข้อห้ามอย่างลึกซึ้ง ดังนั้นเขาจึงคิดแผนชั่วร้ายนี้ออกมา！

เจ้าเซี่ยหมิง ช่างไร้ยางอายอะไรเช่นนี้ !

ฉีฉีเซิ่งโกรธและรำคาญ เขาถือป้ายบัญชาพญายม ไว้ในมืออย่างเคร่งขรึม และมองไปที่ฉินเทียนด้วยรอยยิ้ม “คุณฉิน ยกโทษให้ฉันด้วย เมื่อครู่ฉันตามืดบอด และเกือบทำให้เกิดหายนะ”

“คุณฉินโปรดวางใจ พิษกู่ของตระกูลซู และเพื่อนของคุณอีกสองคนที่โดนพิษกู่ ฉันฉีเซิ่งรับประกันว่า จะไปแก้อย่างแน่นอน！”

“เราประณีประนอมกัน และฉันขอให้คุณฉินอย่าใช้คำสั่งของบัญชาพญายม เพื่อไม่ให้เลือดไหลเป็นสายน้ำ และทำร้ายผู้บริสุทธิ์โดยรอบ”

“พ่อ พ่อจะบ้าเหรอ ? ” ฉีเวยกระโดดทืบเท้าด้วยความโกรธ “อย่าแก้พิษให้พวกมัน ฉันอยากดูพวกมันตายทั้งเป็น！”

“พ่ออย่ากลัวฉินเทียนมากนัก เขามีอะไรที่น่าเก่งกาจกัน ก็แค่ป้ายคำสั่งที่พัง ก็ทำให้คุณกลัวแบบนี้！”

“ป้ายแบบนี้ พ่ออยากได้เท่าไหร่ก็ได้ ฉันไปซื้อของออนไลน์ให้คุณทันที ! และฝีมือดียิ่งกว่าสิ่งที่พ่อมีอยู่ในมือ”

ฉีเซิ่งจ้องไปที่ฉีเวยอย่างดุเดือด “ ถ้าแกกล้าพูดออกมาอีก ฉันจะหักขาแกซะ！”

ใบหน้าของฉีเวยบวมจากการถูกตบ และตอนนี้เขาได้ยินฉีเซิ่งพูดแบบนั้นอีกครั้ง และรู้ว่าพ่อของเขาโหดเหี้ยมเสมอ และเขาจะทำตามที่เขาพูด

หน้าบวมในไม่ช้าก็หายได้ แต่ถ้าขาหัก มันไม่ได้หายภายในสองสามวัน

ดังนั้น แม้ว่าฉีเวยกำลังจะระเบิดด้วยความโกรธ เค้าก็ต้องอดทนไว้ชั่วคราว และกล้ำกลืนมันลงไป

เมื่อเห็นว่าในที่สุดเขาหยุดพูด ฉีเซิ่งพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ จากนั้นมองไปที่ฉินเทียนด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความลำบากใจ “แต่คุณฉิน มันไม่ง่ายที่จะกำจัดพิษ ยังต้องการ เวลา สถานที่ และบุคคลที่เหมาะสม”

“ พวกที่วางยาพิษกู่ก่อนหน้านี้ตายหมดแล้ว ฉันจำเป็นต้องเตรียมตัวให้พร้อม มิฉะนั้นหากไม่ระวัง พิษอาจกำเริบร้ายแรงขึ้นได้”

“ในกรณีนี้ ฉันก็คงกลายเป็นคนบาปโดยแท้จริงแล้ว”

ฉินเทียนขี้เกียจเกินไปที่จะฟังคำพูดของฉีเซิ่ง ดวงตาของเขาแสดงเจตนาฆ่า “ คุณหมายความว่า ไม่ต้องไปแล้ว？”

“ไม่ไม่ไม่ คุณฉินคิดผิดแล้ว”ฉีเซิ่งรีบโบกมือ “ ฉันหมายความว่า ในเมื่อพิษกู่ถูกละงับไว้ชั่วคราว คุณฉินโปรดให้เวลาฉันเตรียมตัวสักหน่อย”

“ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นเรื่องของชีวิต ไม่มีความแน่นอน แม้แต่ฉันก็ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม”

คำพูดของฉีเซิ่งไร้ที่ติ แต่ฉินเทียนไม่เห็นความจริงใจในดวงตาของเขาเลยแม้แต่น้อย

เขามีความรู้สึกที่คลุมเครือว่า ฉีเซิ่งเพียงต้องการเกลี้ยกล่อมให้ตัวเองจากไป จากนั้นก็ค่อยวางแผนอย่างลับ ๆ

“ไม่ได้ ต้องคืนนี้ มิฉะนั้น ภายใต้คำสั่งของบัญชาพญายม จะไม่มีใครรอด！”ฉินเทียนตะโกนอย่างโหดเหี้ยม