บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 110

แม้ว่ากลุ่มของเฉียงหลงจะดุร้าย เมื่อเทียบกับสิงโตและเสือ พวกมันก็ยังห่างกันไกล

ถงชวนและเถียปี้ แทบจะหนึ่งหมัดหนึ่งคน พลั่กพลั่กพลั่ก!

เสียงกรีดร้องคร่ำครวญยังคงดำเนินต่อไป

ไม่นาน ก็ไม่มีใครยืนอยู่ตรงหน้าเขา

“ขาดสิบนาที ไม่ถึงสามนาที”

“ดูเหมือนว่ายังมีช่องว่างให้ปรับปรุง” ฉินเทียนมองดูนาฬิกาของเขา แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม

ทั้งถงชวนและเถียปี้เศร้าเล็กน้อย เดิมทีหวังว่าจะจัดการได้ในสองนาทีครึ่ง

“ไอ้สารเลว ยังไม่รีบไปก้มกราบขอโทษพี่เทียน!” ถงชวนเอาอารมณ์โมโหลงที่เฉียงหลง เตะเขาไปตรงหน้าฉินเทียน

ฉินเทียนมองไปที่เฉียงหลงด้วยจมูกที่ช้ำและหน้าบวมต่อหน้าเขา พูดเย้ยหยัน: "ตอนนี้กลับมาคิดใหม บอกรายละเอียดข้อมูลทุกอย่างของคุณมา ฉันอาจไว้ชีวิตคุณ"

“ถุย!” เฉียงหลงกระอักเลือดออกมาและกัดฟัน: “ท่านลิ่วและหัวหน้าเซวมีบุญคุณกับฉัน ฉันจะไม่ทรยศพวกเขา!”

“นามสกุลฉิน ฉันยอมรับ ฉันประเมินแกต่ำไป”

“ถ้าจะฆ่า ก็ฆ่าให้สมเกียรติ!”

หืม？

ฉินเทียนเลิกคิ้ว คิดไม่ถึง ยังเป็นพวกกระดูกแข็ง

"ฉันชอบคนที่ไม่กลัวความตาย"

เขาหัวเราะและวางมือบนไหล่ของเฉียงหลง

พลังงานมืดแทรกซึมผ่านสะบักไหล่ของเขา

“อ๊ากก！”

เฉียงหลงกรีดร้องในทันที ทรุดตัวลงกับพื้น

เมื่อกี้โดนทุบตีมาหลายครั้งแล้ว เขาก็ไม่มีความกลัวเช่นนั้น

“แกมันปีศาจ！”

“มีของก็ปล่อยออกมาให้กูดู！”

“ฉันจะไม่ทรยศท่านลิ่วแม้ว่าตัวจะตาย!”

เขากลิ้งไปทั่วพื้น ทรมานจนขี้เยี่ยวไหล ใบหน้าบิดเบี้ยวเพราะเจ็บปวด

คนรอบข้างรวมถึงถงชวนและเถียปี้ถึงกับตะลึง

แค่แตะเพียงครั้งเดียว ชายตัวใหญ่ก็กลายเป็นแอ่งโคลน วิธีนี้มันอะไรกัน?

มีเพียงเฉียงหลงเท่านั้นที่รู้ว่าตอนนี้เขาเจ็บปวดแค่ไหน

พลังงานมืดนั้นเข้าไปในกระดูกของเขา กลายเป็นมดไฟจำนวนนับไม่ถ้วน กัดกิน

ฉินเทียนกลับสนใจมากขึ้น

สามารถทนต่อการทรมานจากมือผีของเขาได้ เฉียงหลงเป็นคนแรกที่เขาเห็น

“ไอ้หนูหนู แกไม่รู้จักพลังของหัวหน้าเซวเลย!”

“ถ้าแกฆ่าฉัน แกก็หนีไม่พ้นความตาย!”

เฉียงหลงยังคงตะโกนอย่างดุเดือด

ถงชวนขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “เจ้านาย ฆ่าหนึ่งคนเพื่อโชว์ร้อยคน” เขาดึงดาบสั้นที่แหลมคมที่ขาของเขาออกมา

ก็แค่อยากฆ่าเฉียงหลง。

ทันใดนั้น ประตูก็ถูกผลักเปิดออก เถียหนิงซวงที่สวมชุดดำเดิน เข้ามาพร้อมกับหิ้วชายชุดดำในมือ

ปึก ชายชุดดำยังนอนอยู่บนพื้นเหมือนหมาที่ตายแล้ว

“พี่เทียน ผู้ชายคนนี้แอบเข้าไปในรถข้างนอก โดนฉันจับได้”

“เขาเพิ่งรายงานข่าวไป”

พูดแล้วยื่นโทรศัพท์มือถือให้ฉินเทียน

ฉินเทียนเห็นข้อความที่เพิ่งส่งไป ก็อดไม่ได้ที่จะดีใจ

เขายืนขึ้น เดินไปตรงหน้าเฉียงหลง ตบเบา ๆ เพื่อบรรเทาความเจ็บปวดของเขา

เขาวางโทรศัพท์ไว้ข้างหน้าเฉียงหลงและพูดว่า “ดูให้ดีว่าท่านลิ่วคนที่นายซื่อสัตย์ปฏิบัติต่อนายอย่างไร”

หลังจากที่เฉียงหลงเห็นมัน สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

เนื้อหาด้านบนนั้นน่าประหลาดใจ: ฉินเทียนถูกล้อมในโรงงานร้างโดยเฉียงหลง น่าจะจัดการได้ ท่านลิ่ว ผมจะเข้าไปตอนนี้และฆ่าเฉียงหลง

“เหล่าจิ่ว เจ้าบอกมาสิ นี่มันคืออะไร?”

“ทำไมถึงต้องฆ่าฉัน”

เหล่าจิ่ว คนสนิทของฉีลิ่ว

เมื่อเผชิญกับคำถามของเฉียงหลง เขาก้มศีรษะลงและพูดว่า: "ท่านลิ่วกังวลว่าพลังของคุณจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ จะเป็นอันตรายต่อสถานะของเขา"

“ครั้งนี้ฉันต้องการใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้เพื่อกำจัดคุณ”

“เขาสั่งให้ฉันฆ่าคุณหลังจากที่คุณฆ่าฉินเทียน แล้วบอกว่าคนฆ่าคุณคือ ฉินเทียน”

“ถึงตอนนั้น การแก้แค้นเจ้าสำนักเซวเขาก็จะได้หน้า หลังจากที่คุณตาย จะไม่มีใครสามารถคุกคามสถานะของเขาได้”