บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 116

เซวเจี้ยนนั่งอยู่บนพื้น อึ้งไปหมด

เขารู้ว่าพานเหม่ยเออร์นั้นเก่งกาจมาก แต่ก็ไม่คิดว่า จะน่ากลัวขนาดนี้ ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา เธอรู้ทะลุปรุโปร่งมาตั้งนานแล้ว

พานเหม่ยเออร์ถอนหายใจ และพูดเบา ๆ “อะเหรินตายแล้ว แค้นนี้ ฉันจะต้องล้างแค้นอย่างแน่นอน ”

“เขาชอบผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เหรอ ? เช่นนั้นฉันจะส่งผู้หญิงคนนั้น ไปให้เขาที่ยมโลก ให้ไปเป็นสามีภรรยากับเขา ”

“ฆาตกรฉินเทียน จะต้องถูกประหารชีวิต ”

“ส่วนลูกนอกสมรสของคุณ_____”

“คุณไม่ต้องกังวล ”

“ฉันจะรับเขามา เลี้ยงดูเป็นอย่างดีจนโต และบอกทุกคนว่าเขาเป็นลูกชายของฉันเอง ”

“คุณพ่อ ตอนนี้คุณยังมีอะไรอยากจะพูดอีกไหม ?”

เซวเจี้ยนกระซิบ “ไม่มีอีกแล้ว ”

พ่อบ้านเซียวยี่ยิ้มและพูดว่า “ในเมื่อไม่มีแล้ว เช่นนั้นก็ขอให้ท่านเซวทำพินัยกรรมใหม่อีกชุดหนึ่งเถอะครับ ”

“ก็หมายความว่าหลังจากที่คุณตายแล้ว ทรัพย์สินทั้งหมดภายใต้ชื่อตระกูลเซว ลูกสะใภ้พานเหม่ยเออร์คนนี้ จะกลายเป็นผู้สืบทอดต่อทั้งหมด ”

เซวเจี้ยนกัดฟัน และร่างพินัยกรรมใหม่ทันที

ตระกูลเซวเดิมทีมีภูมิหลังทางครอบครัวที่ร่ำรวย และหลายปีมานี้พวกเขาเติบโตอย่างรวดเร็ว ด้วยความช่วยเหลือจากตระกูลพาน มีทรัพย์สินตั้งหมื่นๆล้าน แม้แต่ในเมืองหลวง ก็สามารถสร้างชื่อเสียงได้

ทุกอย่างในตอนนี้ ล้วนถูกพานเหม่ยเออร์ริบเอาไปหมดแล้ว

“ลูกสะใภ้ ได้โปรดเห็นแก่หน้าของอะเหริน ช่วยปฏิบัติกับเด็กคนนั้นอย่างอ่อนโยนด้วย”

“ยังมีความแค้นของอะเหริน จะต้องแก้แค้น ”

“ฉันคุกเข่าก้มหัวให้คุณแล้ว “

เขานอนอยู่บนพื้นและคุกเข่าก้มหน้าไปที่ พานเหม่ยเออร์ จากนั้นก็เดินโซเซเข้าไปที่ลานบ้าน แขวนแถบผ้าไว้บนกิ่งไม้ จากนั้น แขวนไว้รอบคอของเขา

ลูกชายคนโตของเขาเสียชีวิตแล้ว

ลูกนอกกฎหมายก็ตกไปอยู่ในมือของพานเหม่ยเออร์

เพื่อล้างแค้นให้ลูกชายคนโต และเพื่อรักษาสายเลือดสุดท้ายของลูกชายนอกกฎหมาย นี่จึงเป็นวิธีเดียวที่เขาจะใช้ฆ่าตัวตายได้

เขารู้ ขอเพียงให้เขาตาย พานเหม่ยเออร์ถึงจะวางใจ

พานเหม่ยเออร์ มองดูเซวเจี้ยนดิ้นรนในอากาศด้วยตาตัวเอง และในที่สุดก็ไม่ขยับ ในขั้นตอนทั้งหมดนั้น การแสดงออกของเธอไม่เปลี่ยนแปลง

มีความสะใจเล็กน้อยอยู่ในดวงตาของนาง

เธอชอบความรู้สึกที่สามารถควบคุมชีวิตของผู้อื่นได้มากจริง ๆ

มีเพียงเวลานี้เท่านั้น เธอถึงรู้สึกว่าตัวเองอยู่เหนือกว่า ไม่ใช่ความพิการที่ไม่สามารถเดินได้

เธอสั่งอย่างเรียบง่ายว่า “ร่างแถลงการณ์ทันที และพรุ่งนี้เช้าก็ส่งออกไป บอกว่าสองพ่อลูกตระกูลเซว เสียชีวิตเพราะเจ็บป่วยเฉียบพลัน”

“ตระกูลเซวถอนธุรกิจทั้งหมด ตลาดหลงเจียง เมืองหลวงและที่อื่น ๆ จะไม่ได้รับผลกระทบ ”

“ในขณะเดียวกัน ในช่วงเวลาอันสั้น ก็ส่งคนเข้าไปยึดครองเจี้ยนเหรินกรุ๊ป ”

“ครับ ผมจะรีบจัดการเดี๋ยวนี้” พ่อบ้านอาวุโสก้มศีรษะตอบรับ

“เดี๋ยวก่อน_____” รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏในดวงตาของพานเหม่ยเออร์

“ฉินเทียนแคร์ภรรยาของเขามากเลยไม่ใช่เหรอ ? เช่นนั้นพวกเรา ก็เริ่มลงมือจากภรรยาเขากันเถอะ”

“ไปตรวจสอบ รายละเอียดของผู้หญิงคนนี้มา พรุ่งนี้เที่ยง ฉันจะไปพบเธอ”

“ฉันหวังว่า เมื่อถึงตอนนั้นฉันจะมีชิปมากพอ ให้เธอคุกเข่าขอร้องฉัน”

เซียวยี่รีบพูด “ผมเข้าใจแล้วครับ ”

“ซูซูมีบริษัทที่จัดตั้งขึ้นใหม่ได้ไม่นาน ดังนั้นฉันจะไปจับจุดของพวกเขา เมื่อถึงเวลานั้น เธอจะคุกเข่าอ้อนวอนขอร้องอย่างแน่นอน”

พานเหม่ยเออร์พูดอย่างพอใจว่า “หญิงสาวที่สวยงาม ฉันก็ต้องเล่นให้ดี ”

……

วันรุ่งขึ้น

ซูซูที่กำลังทานอาหารเช้า ก็เห็นข่าวในโทรทัศน์

เจี้ยนเหรินกรุ๊ปซึ่งเพิ่งกลับมาที่หลงเจียงด้วยชื่อเสียงสูง พ่อลูกตระกูลเซว กลับเสียชีวิตด้วยอาการป่วย เจี้ยนเหรินกรุ๊ป จึงถอนตัวจากหลงเจียงไปหมดเลย

เธอตกตะลึงไปเลย

หยางยู่หลันก็รู้สึกเหลือเชื่อเล็กน้อย “เจอคุณชายเซวเมื่อไม่กี่วันก่อน ก็ยังดี ๆ อยู่เลย ทำไมถึงเกิดเรื่องเร็วขนาดนี้ล่ะ ? ”

“พ่อก็มาป่วยในเวลาเดียวกัน น่าจะเป็นโรคทางพันธุกรรมในครอบครัว อนิจจา น่าสงสารเสียจริง”

ซูซูอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองฉินเทียน และกระซิบ “คงไม่ใช่คุณทำหรอกนะ ?”

ฉินเทียนก้มศีรษะลงดื่มซุป แล้วพูดว่า “คุณภรรยาคุณพูดอะไร ? ”