บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 136

สมาชิกโล่ฟ้าที่อยู่ห่างไกล ต่างอึ้งกันไปหมด

พวกเขาคิดไม่ถึง บนโลกใบนี้ ยังมีคนกล้าเตะก้นเฉินเอ้อร์กั่วลูกพี่ใหญ่ของพวกเขา 

ยิ่งแปลกไปกว่านี้คือ หลังจากที่ลูกพี่ใหญ่ของพวกเขาโดนเตะ ไม่เพียงแต่ไม่โกรธ ยังนวดก้นอย่างดีอกดีใจ เหมือนกับว่าได้กินน้ำผึ้ง

นี่ ยังเป็นพี่กั่วผู้นั้นที่มือเหี้ยมไร้ความเมตตา โกรธแตกคอไม่ใจอ่อนอยู่เหรอ?

“ฉินเทียน พวกคุณ รู้จักกันเหรอ?” ซูซูก็อึ้งเช่นกัน

เฉินเอ้อร์กั่วรีบเอ่ย “สวัสดีพี่สะใภ้!”

“ฉันชื่อเฉินเอ้อร์กั่ว เป็น……เอ่อ ลูกน้อง ของพี่เทียน”

ซูซูพูดด้วยความรู้สึกอายเล็กน้อย “คุณเหมือนกับว่า อืม อายุเยอะกว่าฉินเทียนสินะ ไม่ต้องเรียกพี่สะใภ้”

เฉินเอ้อร์กั่วขมวดคิ้ว พูดว่า “พี่สะใภ้ คุณหมายถึง ฉันดูแก่ไปเหรอ?”

“ไม่ใช่ๆ คุณอย่าสงสัยนะ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น……”

เฉินเอ้อร์กั่วถอนหายใจ พูดว่า “ความจริงแล้ว อายุฉันมากกว่าหลายปี”

“ใครให้ไอคนพาลนี่เก่งกว่าฉันละ? เขาเป็นลูกพี่ใหญ่ฉัน คุณก็เป็นพี่สะใภ้ของฉัน”

“ใช่แล้วพี่สะใภ้ คนสวยอย่างคุณแบบนี้ เพื่อนสนิทรอบข้าง ก็คงไม่แย่แน่นอนสินะ?”

“มีคนที่ยังโสดอยู่บ้างมั้ย?”

ซูซูเม้มปากยิ้ม เธอรู้สึกว่าเฉินเอ้อร์กั่วคนนี้ก็สนุกสนานเหมือนกันนะเนี่ย 

“พอแล้ว ไม่ต้องพูดเรื่องไร้สาระแล้ว”

“ไปเถอะ เปลี่ยนสถานที่คุยกัน” ฉินเทียนพูดอย่างไม่พอใจ

“รับทราบ!” ทันใดนั้นเฉินเอ้อร์กั่วก็ยืนตัวตรง พูดด้วยเสียงอันดัง “เหล่าพวกลูกน้อง ต้อนรับพี่เทียนพี่สะใภ้!”

“ต้อนรับพี่เทียนและพี่สะใภ้!”

แถวสี่เหลี่ยมนับร้อยคนที่โกนด้วยทรงสกินเฮดสวมด้วยชุดราชปะแตนสีดำ ตะโกนอย่างพร้อมเพียง เหลิ่งเฟิงและสมาชิกเหล่านั้นของเขา เสียงดังฟังชัดเป็นพิเศษ

เหลิ่งเฟิงถึงกับอยากจะร้องไห้ เขาก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเขากำลังตื่นเต้นกับอะไร 

ตอนนี้ เขาทายได้สักทีกับฐานะของฉินเทียน 

เขานึกถึงคนๆหนึ่ง นั่นก็คือ หัวหน้าของวิหารเทพ!

เหลิ่งเฟิงทราบว่า ความปลอดภัยโล่ฟ้าที่เขากำลังอยู่ๆนั้น ถึงแม้จะโด่งดังมากในนานาชาติ กำลังองอาจห้าวหาญ แต่ว่า เป็นเพียงแค่หนึ่งในสมาชิกของวิหารเทพ

พี่กั่วของพวกเขา คือกำลังภาระทำหน้าที่ให้กับหัวหน้าของวิหารเทพ 

แต่ว่า เขาคาดไม่ถึงเลย หัวหน้าผู้ที่ลึกลับอยู่เบื้องหลังผู้นั้น ดันอายุน้อยแบบนี้ 

ก่อนที่จะถึงตอนนี้ รวมถึงเขาอยู่ข้างใน อีกหลายคนที่ยังไม่เคยเห็นฉินเทียน ต่างก็คิดว่า เขาคงเป็นเฒ่าแก่ที่มีอายุเจ็ดแปดสิบแล้ว 

มาถึงปลายทางโล่ฟ้าสำนักงานที่ก่อตั้งใหม่ในเมืองหลาน 

ดึกมากแล้ว หลังจากที่ฉินเทียนปลอบซูซู ก็ส่งเธอไปพักผ่อนที่ห้องนอนห้องข้างๆด้วยตัวเอง

ห้องธุรการท่านประธาน เฉินเอ้อร์กั่ววางถั่วลิสงจานหนึ่งลง จากด้านล่างใต้โต๊ะ เอาเหล้าขาวที่มีดีกรีสูงออกมาหนึ่งขวด เอ่ยพร้อมหัวเราะ “ลูกพี่ใหญ่ สักสองคำ?”

ฉินเทียนหัวเราะ

อดไม่ได้ที่จะนึกถึงความทรงจำอันน่าจดจำเมื่อช่วงเวลาหลายปีก่อน

คุกความลับอันพิเศษในการกักขังวิหารพญายมเถ้าแก่ใหญ่ เขาฝึกความสามารถจากตาเฒ่า 

ที่ผนึก การฝึกซ้อมอันยากลำบากที่คนธรรมดายากที่จะจินตนาการ ช่วงเวลาที่ว่างๆอันท้ายสุดของเขา คนหนึ่งคือใช้โทรศัพท์รุ่นเก่าเล่นเกมส์เตตริส 

อีกคนหนึ่ง ก็คือกินถั่วลิสงหนึ่งจานกับเฉินเอ้อร์กั่ว แบ่งเหล้าขาวด้วยกันหนึ่งขวด 

เฉินเอ้อร์กั่วรู้จักเถ้าแก่ใหญ่ก่อนหน้านี้ฉินเทียน

เขาและผู้ควบคุมแก๊งมังกรเนี่ยชิงหลงเทพมังกรเป็นเพื่อนร่วมรบ ตอนปีนั้น ออกจากป่าไม้อเมซอนด้วยกัน พุ่งออกมาเป็นราชาแห่งทหาร

หลังจากกลับประเทศ ทั้งสองคนเลือกเส้นทางการขยายเติบโตที่แตกต่างกัน 

เนี่ยชิงหลงเข้าร่วมแก๊งเขี้ยวมังกร ต่อมาภายใต้การช่วยเหลือของฉินเทียน เขาสร้างคุณูปการให้แก่ทีมเยอะมาก ๆ จนได้ควบคุมดูแลแก๊งเขี้ยวมังกร

ส่วนเฉินเอ้อร์กั่วนั้นค่อนข้างขี้งก เขาเป็นฝ่ายอาสาขอไปปฏิบัติภารกิจที่สถานที่ที่ห่างไกลความเจริญนั่น เป็นพัสดีเล็ก ๆ คนหนึ่ง

ซึ่งจุดประสงค์ของเขาก็คือตีสนิทเถ้าแก่ใหญ่

หากมีเวลาว่างไอ้หมอนั่นก็จะเอาไก่อบและเหล้าขาวไปคุยเล่นกับตาแก่นั่น เมื่อตาแก่ดื่นจนเริ่มรู้สึกเมา อารมณ์ฮึกเหิมขึ้นมาชั่วขณะ ก็จะชี้แนะทักษะวิชาให้เขาบ้าง