บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 167

“พานหลง คุณบ้า คุณเป็นปีศาจ ! ”

มู่เฟยเฟยโผล่ขึ้นมาจากน้ำ สูดหายใจเข้าลึกๆ

พานหลงหัวเราะเสียงดังอย่างภูมิใจ ทันใดนั้นเสียงหัวเราะหยุดลง มองดูมู่เฟยเฟย พูดว่า : “คืนพรุ่งนี้คุณมีงานเลี้ยงไม่ใช่หรือ? ”

“ฉันจัดการให้ ฉันจะช่วยเชิญคนดังในเมืองหลวงทั้งหมด มาเชียร์คุณ ”

“ไม่เพียงแค่นั้น ฉันยังรับปากคุณ เป็นเพื่อนชายของคุณออกงานคู่กัน ดีไหม? ”

“จริงหรือ? ” มู่เฟยเฟยกอดพานหลงอย่างตื่นเต้น พูดอย่างกระหยิ่มยิ้มย่องว่า : “ ฉันก็รู้ว่า คุณมีฉันอยู่ในใจ ”

“จริงๆนะอาหลง ฉันเหนื่อยในวงการบันเทิงมาหลายปีแล้ว คุณพิจารณาหน่อยนะ แต่งฉันเข้าบ้านเถอะ ”

“ฉันไม่กินเสียข้าวสุกหรอก ชื่อเสียงของฉัน จะนำประโยชน์ที่เกินจินตนาการมาสู่พานซื่อกรุ๊ปของพวกคุณ ”

“คุณสามารถปรึกษาเถ้าแก่หลิวได้ พวกเขาประสบความสำเร็จมากที่สุดกรณีศึกษาของการรวมกลุ่มดาราและธุรกิจ ”

“ประหยัดค่าพรีเซ็นเตอร์ไปเท่าไรแล้ว! ”

นิ้วของพานหลงเลื่อนไปบนผิวที่เนียนเรียบ เขากล่าวอย่างเลื่อนลอยว่า : “ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา คุณรอสักหน่อย ”

“รอจนกว่าฉันทำเรื่องใหญ่ใกล้ๆนี้ สำเร็จ! ”

“คุณชายรอง คุณชายสี่ขอพบท่าน ” เสียงแม่บ้านหญิงดังมาจากนอกประตู

มู่เฟยเฟยบอกอย่างร้อนรนว่า “อะหู่มาแล้วหรือ? ฉันหลบไปก่อนนะ ”

“ไม่ต้อง ” พานหลงโอบมู่เฟยเฟย พูดว่า : “คุณจะเป็นพี่สะใภ้เร็วๆนี้อยู่แล้ว ต่างก็เป็นคนครอบครัวเดียวกัน อย่ามองเป็นคนนอก ”

มู่เฟยเฟยหน้าแดงด้วยความตื่นเต้น

พานหลงพูดว่า : “ให้อะหู่เข้ามา ”

พานหู่ ถูกบอดี้การ์ดเข็นวีลแชร์เข้ามา

“อะหู่ คุณเป็นอะไรไป? ”

“เกิดอะไรขึ้น? ! ” เมื่อเห็นนายน้อยหู่ของตระกูลพานผู้ครอบงำทุกสิ่งได้ ต้องกลายเป็นมานั่งวีลแชร์ มู่เฟยเฟยสีหน้าตื่นตระหนก

หางตาของพานหู่กระตุกอย่างรุนแรง เขาฝืนยิ้มพูดออกมาว่า: “ขอบคุณคุณมู่ที่ห่วงใย ฉันเพิ่งได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยด้วยความสะเพร่า ”

“ในเมื่อพี่รองกับคุณมู่มีธุระคุยกันอยู่ ไว้ฉันค่อยกลับมาอีก ” พูดแล้ว เขาก็หันวีลแชร์กลับ ต้องการจะออกไป

“อะหู่ ” พานหลงตะโกนเรียก “ฉันกับคุณมู่คุยกันเสร็จแล้ว ”

“และในอนาคต คุณสามารถเปลี่ยนคำเรียกว่าพี่สะใภ้รองได้แล้ว ”

“ต่างเป็นคนครอบครัวเดียวกัน มีอะไรก็พูดเถอะ ”

“ใช่หรือ? ถ้างั้นยินดีกับพี่สะใภ้รองด้วย ” สายตาของพานหู่ดูแปลกไปเล็กน้อย

มู่เฟยเฟยดูสั่นไหว มีส่วนไม่ค่อยกล้ามองดูพานหู่

ที่จริง เธอรู้จักกับพานหู่ก่อน

ตอนนั้นเธอประสบปัญหาเล็กน้อย พานหู่เป็นแฟนของเธอ หลังจากได้ยินเรื่องนี้ คุณชายหู่ของตระกูลพานคนนี้ ได้นำซื่อต้าจินกังออกสนามไป

หลังจากอีกฝ่ายรู้จักตัวตนของพานหู่ ก็คุกเข่าลง

มู่เฟยเฟยรู้สึกประทับใจพฤติกรรมของพานหู่ ได้ริเริ่มที่จะผูกมัดตัวเอง ทั้งสองใช้เวลาแห่งความสุขในช่วงเวลาหนึ่งโดยไม่มีใครรู้

ต่อมา พานหลงและมู่เฟยเฟยได้พบกันที่งานเลี้ยงรับรอง

งานเลี้ยงรรับรองนั้น จัดโดยพานหู่

เดิมทีพานหู่ต้องการอวดว่า เขาได้ดาราใหญ่เป็นแฟน เป็นความสำเร็จมากที่สุด

แต่ทว่า ด้วยเหตุผลความต้องการด้านการงาน มู่เฟยเฟยไม่อนุญาตให้พานหู่เปิดเผยความสัมพันธ์

หลังจากได้พบพานหลงแล้ว มู่เฟยเฟยถึงได้รู้ว่า ที่เรียกว่าคุณชายหู่ เป็นเพียงลูกชายบุญธรรมของตระกูลพาน

สำหรับตระกูลพาน เขายังเป็นนักสู้ผู้ซื่อสัตย์

ทายาทที่แท้จริงของตระกูลพาน คือพานหลงคุณชายหลงคนนี้

หลังงานเลี้ยงรับรอง ในไม่ช้าเธอก็เลิกกับพานหู่ ด้วยเหตุผลที่เข้ากันไม่ได้ แล้วโผเข้าไปในอ้อมกอดของพานหลง

เกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากพานหู่ระเบิดความโกรธแล้ว รีบตัดสินใจเก็บทุกอย่างไว้ในใจตลอดไป

ในความคิดของเขา ตระกูลพานเป็นผู้มีพระคุณ พานหลง เป็นพี่รองที่เขาเคารพมากที่สุด

ไม่ต้องพูดถึงแค่ดาราหญิงเพียงคนเดียว แม้แต่หัวของพานหู่ เพียงแค่พี่รองต้องการ เขาจะทุ่มเทให้โดยไม่ลังเล