บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 169

การเผชิญหน้าอย่างกะทันหัน ทำให้สี่คนสองฝ่ายต่างก็ตกตะลึง

ปฏิกิริยาตอบสนองสีหน้าของทั้งสี่คนดูตื่นเต้นตกใจมาก

เรียกได้ว่าเป็นศัตรูคู่อาฆาตในอาชีพเดียวกัน พี่หรงและหวางอิงชุนผู้จัดการส่วนตัวเผชิญหน้ากันหลายครั้ง เข้ากันไม่ได้ดั่งน้ำกับไฟ

พี่หรงจำได้ว่าฉินเทียนเป็นคนที่อยู่กับหลิวหรูยู่ในเมืองหลาน ตอนนั้นเธอเตือนฉินเทียนให้อยู่ห่างจากหลิวหรูยู่

บอกว่าฉินเทียนต้องการฉวยโอกาสเกาะดาราใหญ่ สมควรตาย

เธอยังเตือนหลิวหรูยู่ ต้องระวังคนอย่างฉินเทียน

ด้วยเหตุนี้ หลิวหรูยู่จึงทะเลาะกับพี่หรง บอกว่าคุณฉินไม่ใช่คนแบบนั้น

ขอให้พี่หรงอย่ามีอคติ

ตอนนี้ฉินเทียนอยู่กับหวางอิงชุนจริงๆ ยิ่งกว่านั้น มือซ้ายผลไม้เชื่อม มือขวาปลาหมึกย่าง ลูกหมูเป้บป้าสองสามตัวห้อยอยู่ที่คอของเขา

นี่คือการประจบประแจงไหม? หรือต้องการผ่านหวางอิงชุน เพื่อประจบประแจงมู่เฟยเฟยที่อยู่เบื้องหลังของเธอ

ผู้ชายกากๆ น่าทุบทิ้งจริงๆ

ถึงแม้หลิวหรูยู่ปกปิดใบหน้าไว้ แต่ก็สามารถแสดงความรู้สึกได้ว่า ขณะนี้เธอผิดหวังอย่างมาก

หวางอิงชุนไม่รู้เรื่องราวระหว่างฉินเทียนกับหลิวหรูยู่ เธอจงใจเกาะแขนของฉินเทียน ยิ้มหยามหยัน พูดว่า : “คิดไม่ถึงว่าผู้จัดการเหรียญทองคำที่มีชื่อเสียงในวงการ จะพาเจ้านายทองคำมาขอพรที่วัด ”

“ไม่รู้ว่าขอเรื่องอาชีพการงาน หรือว่าการแต่งงาน? ”

“คงไม่ใช่ขอเรื่องลูกหรอกนะ ”

“คุณพูดว่าอะไรนะ ? ” พี่หรงไม่คุ้นเคยกับเธอ เมื่อเห็นหวางอิงชุนให้ร้ายหลิวหรูยู่ เธอจึงตบเธอเข้าไปหนึ่งฉาด

“นังเลว หุบปากแกซะ !”

ยังต้องการเปรียบเทียบกับหลิวหรูยู่ของพวกเราไปทุกที่ ไม่รู้จักตักน้ำใส่กระโหลก ชะโงกดูเงาตัวเอง ว่า พวกคุณคู่ควรไหม?

หวางอิงชุนปิดหน้า โกรธจนพูดไม่ออก

สถานภาพของระดับเป็นตัวกำหนดตำแหน่งในแวดวงของวงการ มู่เฟยเฟยกับหลิวหรูยู่ ไม่ว่าจะเป็นชื่อเสียงหรือความนิยม ก็ไม่สามารถเทียบได้จริงๆ

ดังนั้น เธอจึงไม่กล้าอวดดีกับพี่หรง

ด้วยความโกรธ เธอผลักฉินเทียน และพูดว่า : “คุณตายไปแล้วหรือ? ”

“ฉันถูกทุบตี คุณยังไม่ลงมือช่วย ”

“ช่วยแก้แค้นแทนฉันโดยเร็วด้วย ! ”

ฉินเทียนขมวดคิ้ว หลิวหรูยู่จ้องมองแน่นิ่งมาที่เขาโดยตลอด แต่เขาไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร

“บอกฉันมา คุณกับเธอมีความสัมพันธ์อย่างไร ?” หลิวหรูยู่เปิดปากพูด น้ำเสียงสะเทือนใจเล็กน้อย

ฉินเทียนต้องการพูดบางอย่าง หวางอิงชุนรีบพูดว่า “คุณดูไม่ออกหรือว่าความสัมพันธ์เขากับฉันเป็นอย่างไร ? ”

“ว่าไงล่ะ หรือว่าราชินีสาวสวยคนนี้ ต้องการแย่งเพื่อนชายกับฉัน ?”

“ถ้าคุณชอบเขา ฉันให้คุณก็ไม่เป็นไรนะ เพียงแค่ข่าวนี้ก็แรงเกินพอแล้วนะ ”

พี่หรงพูดอย่างโกรธเคือง “นังเลว อยากตายไหม ? ”

“พูดเหลวไหลอีกที เชื่อไหมว่าแม่จะฉีกปากคุณ ! ”

“หรูยู่ของพวกเรา จะชอบผู้ชายเลวๆแบบนี้ได้อย่างไร มีแต่คุณเท่านั้นที่มองเป็นสิ่งล้ำค่า ”

ความโกรธฉายในแววตาของหวางอิงชุน พูดว่า : “ไม่ช้าก็เร็ว คงมีสักวัน แม่จะสั่งสอนให้ดู! ”

พี่หรงยิ้มเยาะเย้ยพูดว่า : “ฉันจะรอดู เกรงว่าคุณจะมีชีวิตอยู่ไม่ถึงวันนั้น ”

“หรูยู่ เราไปกันเถอะ! ”

เธอดึงหลิวหรูยู่แล้วเดินจากไป ผ่านด้านข้างฉินเทียน เชอะ “ผู้ชายกากๆ ! ”

“ หุบปากเจ้าไว้ อย่าได้พูดไปว่ารู้จักหลิวหรู่ยู่ ชื่อเสียงของพวกเราไม่มีวันถูกทำลายได้โดยคนกระจอกอย่างคุณ! ”

ฉินเทียนไร้คำพูดยิ้มย่างขมขื่น สถาณการณ์เช่นนี้ ถึงมีหลายปาก ก็อธิบายได้ไม่ชัดเจนแล้ว

ไม่ถูกสิ ทำไมฉันต้องอธิบาย ? กับหลิวหรูยู่ก็แค่พบกันแค่ครั้งเดียว ดูเหมือนไม่มีความจำเป็นต้องอธิบายแล้วล่ะ

คิดไม่ถึงว่า วันนี้สามารถแย่งซีนของหลิวหรูยู่ได้ กระตุ้นหวางอิงชุนราวกับไก่น้อยที่เพิ่งหัดวางไข่ หัวเราะคิกคิกคักคัก อดตื่นเต้นไม่ได้

“วันนี้เป็นเซียมซีดีสุดยอดแน่ๆ รีบไปกันเถอะ! ”

ความอดทนของฉินเทียนเกือบจะหมดลงแล้ว แค่สามารถรับมือกับหวางอิงชุน อย่างไม่เต็มใจ จบได้เร็ว กลับไปได้เร็ว

เพราะเป็นไปตามคาด งานเลี้ยงรับรองในคืนนี้ ถึงจะเป็นจุดสำคัญที่ต้องโฟกัส

มู่เฟยเฟยและพานหลงต่างจะปรากฏตัว