บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 22

มาถึงด่านที่สอง

ด่านแรก เพียงแค่ตรวจสอบบุคคลที่เข้าไปเท่านั้น ให้แน่ใจว่าไม่มีใครพกอาวุธอันตรายมา

ส่วนด่านที่สองนี้ เป็นจุดสำคัญที่จะให้ทุกคนรูดบัตรเพื่อเข้าไปในงานได้

เนื่องจากมีบุคคลสำคัญมาเป็นจำนวนมาก เพื่อให้มั่นใจว่าจะไม่มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ดังนั้นบัตรเชิญทั้งหมดจึงเป็นแบบระบบอิเล็กทรอนิกส์

ต้องมีการอ่านบัตรเพื่อยืนยันข้อมูล

“เป็นไปไม่ได้!”

“บัตรใบนี้พ่อของฉันเป็นคนให้ฉันมากับมือ ข้อมูลในนั้นก็เป็นของฉัน ทำไมจะอ่านไม่ได้?”

อู๋เฟยโวยวายอย่างหัวเสีย

“ต้องขออภัยด้วยคุณผู้ชาย บัตรของคุณไม่สามารถอ่านได้ ดังนั้นคุณเข้าไปในงานไม่ได้ครับ”

“เชิญกลับไปเถอะครับ”คนของแก๊งเขี้ยวมังกรที่ปลอมตัวมาเป็นรปภ. ยังคงควบคุมอารมณ์ได้

“เหลวไหล!”

อู๋เฟยชี้หน้ารปภ.แล้วตะโกนว่า“ นายมันก็แค่รปภ.กระจอก เหมือนหมาตัวหนึ่ง กล้าดียังไงมาพูดกับฉันแบบนี้!”

“แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ?”

“รู้ไหมว่าตระกูลอู๋ของเราร่ำรวยแค่ไหน ?”

“ไปเรียกคนที่ดูแลรับผิดชอบของพวกแกมา !”

เขาอารมณ์เสียอย่างมาก ขณะที่พูด ก็พยายามจะบุกเข้าไปข้างใน

ทั่วทั้งหลงเจียง รปภ.คนไหนกล้าจะมาขวางคุณชายเฟยอย่างเขา ? วันนี้เห็นแก่ราชาเทพ ก็พยายามควบคุมอารมณ์อยู่ตลอด

แต่ตอนนี้ภายใต้อารมณ์ที่เดือดดาล สันดานเดิมก็เผยออกมา

ดวงตาของรปภ.เยือกเย็น เดินเข้ามาหา แค่ท่าดันมือไทเก๊ก ก็ผลักจนเขากระเด็นออกไป

เสียงปั้กที่กระแทกลงกับพื้นดังขึ้น อู๋เฟยเจ็บจนร้องโอดโอยเสียงดัง

“รปภ.ทำร้ายคน!”

“ฉันจะบอกอะไรให้ พวกแกมันรนหาที่แล้ว !”

“ที่รัก คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” ซูหนานพยุงอู๋เฟยขึ้นอย่างตื่นตระหนก

ข้างๆ รปภ.คนอื่นๆก็ปรี่เข้ามา ใบหน้าของพวกเขาเย็นเยือก พูดเสียงเข้ม “ไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหนหรือยังไง ?”

“ยังเอะอะโวยวายเสียงดัง เชื่อไหมว่าจะทำให้หุบปากไปเลยตลอดชีวิต !”

อู๋เฟยกับซูหนาน เห็นด้ามปืนสีดำที่ยื่นออกมาจากเอวของชายชุดดำพร้อมๆกัน

พวกเขาก็เพิ่งจะมาตระหนักรู้ได้ในตอนนี้ ว่าความภาคภูมิใจอย่างแรงกล้าที่พวกเขามีมันมาตลอด ในสายตาของใครบางคน ก็ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย

เมื่อใจเย็นลง ใบหน้าก็ซีดเผือดด้วยความตกใจ ไม่กล้าพูดอะไร

ฉินเทียนเข็นซูซูแล้วเดินเข้ามา เหลือบมองไปยังอู๋เฟยที่อยู่ตรงพื้นแวบหนึ่ง ราวกับมองสุนัขตัวหนึ่ง

ยิ้มเยาะแล้วพูดว่า “คุณชายเฟย บัญชีของเรา ค่อยคิดกันทีหลังนะ ”

“ตอนนี้ผมบอกคุณได้เลย ภรรยาของผมจะหายเป็นปกติในเร็ววัน เรื่องนี้ คุณไม่ต้องมาเป็นกังวลอีก”

ซูเป่ยซานที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด พูดอย่างหัวเสียว่า“ ฉินเทียน นี่แกยังกล้ามาถึงที่นี่อีกเหรอ !”

“ยังไม่รีบไสหัวไปอีก !”

อู๋เฟยก็พูดอย่างฉุนเฉียวเช่นกัน“เขาไม่มีบัตรเชิญเลยด้วยซ้ำ พวกแกยังไม่รีบกระทืบมันไปอีก !”

หยางยู่หลันเห็นรปภ.ที่ราวกับสัตว์ป่า ก็ตกใจกลัวจนไม่กล้าจะพูดอะไร

ฉินเทียนยิ้มแล้วพูดกับรปภ.ทุกคน“พี่ๆทุกคน ลำบากแล้ว”

“ผมเป็นเพื่อนของเสี่ยวหม่า รบกวน ช่วยหลีกทางหน่อยนะครับ ”

รปภ.ต่างก็รู้ตัวในทันที รีบพยักหน้าให้และโค้งคำนับ“ เพื่อนของพี่หม่าเองเหรอครับ !”

“เพื่อนของพี่หม่าก็คือเพื่อนของเราเหมือนกัน คุณฉิน คุณไม่ต้องตรวจเช็กอะไร เชิญด้านในได้เลยครับ”

“ขอบคุณมาก”ฉินเทียนพยักหน้าให้สัญญาณ เข็นซูซูแล้วเดินเข้าไปด้านใน

“นี่……แบบนี้ก็ได้เหรอ?”ซูเป่ยซาน ซูหนานกับอู๋เฟย ต่างก็อ้าปากค้าง

พวกเขาคิดไม่ออกจริงๆ ว่าเสี่ยวหม่าคนไหน ที่จะมีอำนาจยิ่งใหญ่ขนาดนี้ !

เพียงแค่เอ่ยชื่อ ขั้นตอนการตรวจเช็กต่างๆก็ถูกละเว้นได้เลยงั้นเหรอ ?

เมื่อได้สติ ซูเป่ยซานก็ปรี่เข้ามา พูดว่า“ฉันเป็นปู่ของฉินเทียน ให้ฉันเข้าไปด้วยเถอะนะ!”

“ตาเฒ่า จะเข้าไปมั่วซั่วได้ยังไง ? มีบัตรเชิญไหม!”

หากไม่ระวัง ก็จะทำให้เกิดสถานการณ์ที่วุ่นวายปั่นป่วนเอาได้

กับเรื่องนี้ เขาเองก็รู้สึกปวดหัวเล็กน้อยด้วยเช่นกัน

“ฉินเทียน เรานั่งที่ไหนกันเหรอ?”หยางยู่หลันถามเสียงต่ำอย่างประหม่า

เพราะเธอเห็น ว่าทุกที่นั่งบนนั้น ล้วนมีชื่อกำกับอยู่  

ฉินเทียนเห็นที่นั่งตรงกลางสองที่ มีชื่อของ“อู๋เฟย”กับ “ซูหนาน”ติดอยู่ เขาหัวเราะแล้วพูดว่า“พอดีเลย เราไปนั่งที่นั่นกันครับ”

ภายในใจของหยางยู่หลันยังคงไม่สงบสุข ทันทีที่นั่งลง ด้านข้างก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้น“ประธานหยาง?คุณมาได้ยังไงครับ?”

เธอหันหน้าไป ก็เห็นคนที่มีศีรษะล้านแวววาว

“ผู้อำนวยการลู่ สวัสดีค่ะ ”

จำได้ว่าเป็นรองผู้อำนวยการคนหนึ่งของโรงพยาบาลที่สอง ชื่อลู่ซินเจี้ยน แววตาของหยางยู่หลัน ดูไม่ค่อยเป็นปกติขึ้นมาเล็กน้อย

ก่อนหน้านั้นที่เธอทำงานที่บริษัทยา หลายครั้งที่อยากจะร่วมงานกับโรงพยาบาลที่สอง และได้พูดคุยกับลู่ซินเจี้ยนคนนี้อยู่หลายครั้ง

ในตอนแรก ลู่ซินเจี้ยนจริงจังอย่างมากที่จะให้หยางยู่หลันเอาเอกสารต่างๆมาประกอบ หยางยู่หลันคิดว่าเป็นขั้นตอนปกติ ยังแอบชื่นชมว่าผู้ชายคนนี้เอาการเอางานจริงจัง

จนเมื่อครั้งหนึ่งหลังจากที่ดื่มจนเมา ผู้ชายคนนี้ก็เผยธาตุแท้ออกมา

เพราะเห็นว่าหยางยู่หลันเป็นหม้ายมานานหลายปี มีเสน่ห์ชวนหลงใหล เขาก็จึงคิดไม่ซื่อ

พูดตรงๆ ขอแค่หยางยู่หลันมาเป็นคนรักของเขา ร่วมหลับนอนด้วยอาทิตย์ละสามครั้ง ก็จะเซ็นสัญญาด้วยทันที

หยางยู่หลันโกรธมากจนข่วนไปที่ใบหน้าของลู่ซินเจี้ยน แล้วหนีออกจากโรงแรมไป ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เคยย่างกรายไปที่โรงพยาบาลที่สองอีกเลย

ผ่านไปหลายปีแล้ว ไม่คิดว่าจะได้มาเจอกันที่นี่

อีกทั้งยังดูเหมือนว่าลู่ซินเจี้ยนจะเจริญก้าวหน้าไปไม่น้อย จากสัญลักษณ์แผ่นป้ายที่อยู่ด้านข้าง ผู้ชายคนนี้จากรองผู้อำนวยการ ได้เลื่อนเป็นผู้อำนวยการไปแล้ว

ลู่ซินเจี้ยนมองดูหยางยู่หลัน ความปรารถนาในดวงตายากที่จะกักเก็บ อะไรที่ไม่ได้มา ย่อมเป็นสิ่งที่ดีที่สุด

เขามองไปยังเก้าอี้ที่มีชื่อของ“ซูหนาน” หัวเราะเสียงเบาแล้วพูดว่า“เดินสุ่มสี่สุ่มห้าเข้ามาได้ยังไง?”

“ฉันเข้าใจแล้ว อยากจะหาโอกาสให้ลูกสาวได้รับการรักษาใช่ไหม?”

“อย่ากังวลไป ด้วยความสัมพันธ์ที่มีมาเนิ่นนานของเรา ผมไม่เปิดเผยคุณหรอก”ขณะที่พูด ก็ยื่นมือมาแล้วสัมผัสไปที่มือของหยางยู่หลัน

เขาคิดว่า หยางยู่หลันทำผิดแล้วตัวเองมารู้เข้า ในตอนนี้ คงไม่กล้าที่จะขัดขืนแน่

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัญชามังกรเดือด