บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 271

แม่งเอ้ย...

ยังมีคนเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง ลอบสังหารอ่ะนะ!

หลังจากฟังคำรายงานของเฉียงหลงแล้ว ฉินเทียนก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก

แต่คิดดีดี เขาเองก็รู้สึกว่าเรื่องนี้มันมีบางอย่างลับลมคมใน

ข้อแรก ถ้านี้มันเป็นเรื่องล้อเล่น แล้วใครกันที่เป็นผู้กำกับหนังล้อเล่นเรื่องนี้?

ฉายาผู้ดำเนินรายการ “ท็อฟฟี่นมกระต่ายขาว” เป็นผู้หญิงจริงหรือ?

ถ้าใช่ งั้นจุดประสงค์คืออะไร?

มีคำถามมากมาย ทำให้ฉินเทียนรู้สึกว่า เขาควรจะทำใจให้สงบลงให้ดีขึ้นสักหน่อย

“รอก่อน เดี๋ยวฉันเข้าไป” ทักทายกับฉานเจี้ยนและคนอื่นๆ ด้วยน้ำเสียงเบาๆ และเขาก็ขับรถออกไป

คลับมังกรทอง

ไนต์คลับท้องถิ่นที่ใหญ่ที่สุดของหลงเจียง และเป็นจุดบัญชาการใหญ่ของเฉียงหลง

ท้องฟ้ายังไม่มืด คลับยังไม่เปิด

ฉินเทียนเข้าทางประตูหลังและขึ้นลิฟต์ส่วนตัวไปชั้นบนสุด

“พี่เทียน!”

“ผู้ชายสองคนนี้!” ของด้านในกล่องอันหรูหรา เฉียงหลงตื่นเต้นมากเมื่อเห็นฉินเทียน

ฉินเทียนมองผู้ชายสองคนที่คุกเข่าอยู่เบื้องหน้า ล้อมรอบไปด้วยลูกน้องของเฉียงหลง ตกใจกลัวจนหน้าตาซีดเผือด ตัวสั่นเทา

นี่หรือที่เรียกว่านักฆ่า?

กล้าที่จะมาฆ่าตัวเขาหรือ?

เขาพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียดว่า “จับพวกนี้มาได้ยังไง?”

เฉียงหลงรีบตอบว่า “ชายสองคนนี้มาสืบหาท่านที่หลงเจียง และถูกลูกน้องของผมจับได้”

“ผมเห็นเขามาด้อมด้อมมองมอง น่าจะมีเจตนาไม่ดี พอจับได้ก็ค้นเจออาวุธอยู่ในตัวพวกเขาด้วย”

“พวกเขาเองก็ยอมรับว่า มีคนว่าจ้างด้วยเงินก้อนโตให้มาลอบฆ่าคุณ”

ฉินเทียนถามด้วยความโกรธ “พวกมึงเป็นใคร?”

“คุณคือฉินเทียน?” เมื่อตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ชายทั้งคนก็ต่างตกใจกลัวมาก

รีบตอบว่า “ผมคือดาบเก้าเล่ม”

“ผมคือลมฤดูใบไม้ร่วง!”

“ไสหัวไป!”

“ใครถามนามแฝงของพวกมึง!” ฉินเทียนอดไม่ไหวเตะไปหนึ่งที

แต่จริงแล้วเขาไม่ได้ใช้แรงอะไรเลย ไม่งั้นละก็ชายทั้งสองนี้คงอึราดเพราะขาข้างนี้แน่ๆ

ชายทั้งสองนี้ รีบคลานลงบนพื้น ร้องคร่ำครวญขอความเมตตา

ฉินเทียนไม่มีทางเลือก รู้ว่าคนประเภทนี้ คือพวกคนยากไร้ เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ แถมยังคิดว่าจะรวยได้ในข้ามคืน

เขาเลยขี้เกียจที่จะซักถามอะไรต่อ

“พี่เทียน พี่จะจัดการยังไงดี?”

“ไม่งั้น สับแล้วเอาให้หมามันกินดี?”

ฉินเทียนคิดอยู่ชั่วครู่ตอบว่า “แกโทรหาเหลยเป้าที”

เฉียงหลงรีบโทรติดต่อหาเหลยเป้า ไม่นานนัก เหลยเป้าก็พาแก๊งมังกรมาถึง

ฉินเทียนชี้ไปที่ชายสองคนที่อยู่ตรงหน้า และพูดว่า “ชายสองคนนี้เห็นเงินรางวัลบนอินเทอร์เน็ต และก็อยากจะฆ่าฉัน”

“แกพาพวกมันไปซะ แล้วสืบมาให้ได้ว่ามีเบื้องหลังอะไรไหม”

“ถ้ามีเบื้องหลังละก็ ทำตามขั้นตอนได้เลย”

เหลยเป้ากวักมือ บรรดาลูกน้องก็รีบเดินข้ามาจับตัวชายทั้งสองไป

“พี่เทียน พี่หมายความว่า มีคนลงเงินรางวัลบนอินเทอร์เน็ตเพื่อจะฆ่าพี่งั้นหรือ?”

“พี่จะทำยังไงต่อ ให้ฉันจัดการต่อแล้วกันนะ!” เหลยเป้าขอคำแนะนำ

เมื่อเห็นสีหน้าเครียดของเขาแล้ว ฉินเทียนยิ้มและตอบว่า “ไม่ต้องรีบร้อนหรอก”

“ฉันสงสัยว่าจะเป็นการเล่นตลกมากกว่า”

พูดพลาง ก็ให้เหลยเป้าดูรูปที่แคปหน้าจอมา

เหลยเป้าขมวดคิ้วพูดว่า “ฉันเคยได้ยินการค้าผ่านอินเทอร์เน็ตแบบนี้มาก่อน มันเป็นธุรกิจที่ไม่ค่อยถูกกฎหมายสักเท่าไร หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเคยตรวจสอบมาแล้วหลายครั้ง”

“เซิร์ฟเวอร์ของพวกเขาอยู่ต่างประเทศ ผู้รับผิดชอบก็เจ้าเล่ห์มาก ไม่เคยโดนจับได้เลยสักครั้ง”

“พอลมพัดโชยมา ไฟก็ลุกโชนอีกครั้ง”

“คาดไม่ถึงว่า ครั้งนี้จะมาล่วงเกินถึงท่านจนได้”

“แต่ว่าพี่เทียน__” เหลยเป้าหน้าแดงแล้วพูดว่า “คนที่ประกาศให้เงินรางวัล อืม ดูแล้วน่าจะสำคัญมากเลยนะ”