บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 284

ออกจากบ้านไป ฉินเทียนกระโดดขึ้นไปบนแลนด์ ครุยเซอร์

หลังจากนั้น โทรหาเหลยเป้า

“ฉันจะออกเดินทางไกลสักหน่อย”

“ฉันไม่อยู่ในช่วงนี้ พวกคุณแก๊งเขี้ยวมังกรมีเพียงคำสั่งเดียว ช่วยเหลือหลินเซวี่ย ดูแลความปลอดภัยของคุณผู้หญิง”

“พวกคุณรับผิดชอบแค่ตอนกลางวันก็พอ”

“ไม่มีเหตุการณ์พิเศษอะไร อย่าให้คุณผู้หญิงออกจากหลงเจียง”

“มีสถานการณ์อะไร โทรศัพท์หาฉันทันที！”

เหลยเป้าประหลาดใจอย่างมาก

น้อยมากที่ฉินเทียนจะออกคำสั่งกับเขาอย่างหนักแน่น ดังนั้นเขารู้ได้ทันที เรื่องราวไม่ปกติ

“คุณวางใจเถอะ！”

“ผมใช้หัวเป็นประกัน！”

ฉินเทียนวางสายไป ในตอนที่มาถึงประตูใหญ่หน้าอุทยานมังกร เรียกเหลิ่งเฟิงออกมาอีก

ออกคำสั่งเดียวกัน พูดออกไปอีกครั้ง

เพียงแต่ว่า ให้เหลิ่งเฟิงกับทีมหมาป่าเดียวดาย อีกทั้งเหล่าคนใหม่ที่มากด้วยความสามารถที่เขาได้ทดสอบผ่านเข้ามา รับผิดชอบความปลอดภัยในกลางคืน

เหลิ่งเฟิงพูดออกมาเสียงดัง ：“พี่ใหญ่ ถ้ามีเหตุการณ์ผิดพลาดอะไร คุณตัดหัวผมขาดได้เลย！”

ฉินเทียนพยักหน้า

กลางวันมีเหลยเป้าแล้ว กลางคืนมีเหลิ่งเฟิงแล้ว เขาสามารถวางใจลงได้แล้ว

อุทยานมังกรแข็งแกร่ง แต่ว่าลูกน้องของเหลิ่งเฟิงในตอนนี้ นับดูแล้ว น่าจะประมาณห้าสิบคน

หน้าประตูใหญ่ ไม่มีทางถูกพังทลายได้

อย่างอื่นที่ต้องเป็นกังวล ก็คือรอบด้านเป็นกำแพงสูง เพราะว่าพื้นที่ค่อนข้างใหญ่ กำแพงสูงไม่สามารถใช้ความสามารถของคนเฝ้าดูอยู่ได้

เหลิ่งเฟิงนำเข้าอุปกรณ์ที่ทันสมัยที่สุด เหนือกำแพงสูง นอกจากลวดตาข่ายแล้ว นอกจากนี้ยังติดตั้งกล้องอินฟราเรดสามารถส่งสัญญาณเตือนอัตโนมัติ

แม้แต่นกตัวหนึ่ง บินเข้ามาจากกำแพงด้านนอก เพียงแค่บินต่ำหน่อย ก็สามารถส่งสัญญาณไปยังห้องควบคุมหลักได้แล้ว

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนแล้ว

ไม่ใช่ว่าฉินเทียนระมัดระวังมากไป ทั้งตื่นตัวและเข้มงวด แต่ทว่า ปรมาจารย์พิษนั้นเจ้าเล่ห์เหนือมนุษย์

ลูกน้องของเขาดวงตาแห่งนางฟ้า มีเครือข่ายของมือดีมากมาย เพื่อที่จะบรรลุวัตถุประสงค์ ต่างไม่เลือกวิธีการ

ดังนั้น เขากังวล ปรมาจารย์พิษจะใช้โอกาสในตอนที่ตัวเองไม่อยู่ที่หลงเจียง จะลงมือกับฐานของเขา

ซูซูเป็นโลกทั้งใบของเขา

เขาไม่ยินยอมให้เธอเป็นอะไรแน่นอน แม้แต่ถูกทำให้ตระหนกตกใจ เขาก็ยอมรับไม่ได้

หลังจากวางแผนเหล่านี้เสร็จแล้ว ฉินเทียนจึงขับแลนด์ ครุยเซอร์ด้วยตนเอง ออกจากเมืองไป มายังสวนสัตว์ร้าย

ตอนนี้ ฟ้าก็พึ่งจะสว่าง

ช่วงเริ่มเข้าสู่ฤดูหนาว อากาศบนภูเขาหนาวเย็น

เมื่อเขาขึ้นมาบนเขา มองเห็นบนลานกว้าง ฉานเจี้ยนกับคำสาปสวรรค์ทั้งหมด รวมทั้งบูซานหัวหน้าฝ่ายธุรการแนวหลังก็อยู่ด้วย ต่างมารออยู่แล้ว

เป็นไปได้ว่ารู้แล้วว่ามีเรื่องใหญ่ต้องทำ บนใบหน้าของพวกเขาทุกคน ต่างเคร่งขรึม

อีกทั้งความเศร้าโศกของการเดินทางของวีรบุรุษ

ฉินเทียนกระโดดลงมาจากรถ แววตาค่อยๆมองไปยังเหล่าพี่น้องโดยรอบ

เมื่ออยู่บนสนามรบ พวกเขาก็เป็นเพื่อนร่วมรบ ร่วมกันเผชิญหน้ากับศัตรู ต่างเชื่อใจกันและกัน

เขาถามเสียงทุ้ม：“รู้ไหมว่าภารกิจครั้งนี้คืออะไร?”

ฉานเจี้ยนกัดฟัน เสียงทุ้มพูดออกมา：“เจ้าสำนัก ไม่ใช่ว่าปรมาจารย์พิษมีข้อมูลแล้วเหรอ?”

ปรมาจารย์พิษ？

นอกเหนือจากชุยหมิงกับผีหวูฉางสองคนนี้ที่มาจากวิหารพญายมเก่า คนอื่นๆ ยังไม่เคยได้ยินชื่อนี้

พวกเขาแสดงสีหน้าสงสัยอย่างมาก

ฉินเทียนพูดเสียงทุ้ม：“ลุงฉาน คุณแนะนำให้ทุกคนรู้จักหน่อย ความเป็นมาของอาชญากรร้ายแรงคนนี้”

“แล้วก็ภารกิจของพวกเราคำสาปสวรรค์คืออะไร”

ฉานเจี้ยนพูดเสียงทุ้ม：“ปรมาจารย์พิษ เมื่อก่อนเป็นองค์กรอาชญากรรมที่ชั่วร้าย แกนกลางของดอกไม้แห่งความมืด”

“เขาวิจัยออกมามีสารเสพติด ผ่านการดำเนินการของดอกไม้แห่งความมืด นอกเหนือจากอาณาจักรมังกรของพวกเราแล้ว น่าจะแพร่กระจายไปทั่วโลก”

“ทำลายล้างอย่างไร้ขอบเขต ทำลายหลายครอบครัวให้แตกหักและตายอนาถไปไม่น้อย”

“เมื่อสิบปีก่อน สงครามใหญ่ครั้งหนึ่ง ในที่สุดก็ได้ทำลายองค์กรนี้ลง”