บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 34

“พวกคุณจะจัดหายาสมุนไพรจีนให้โรงพยาบาลของทั้งเมือง?” หยางยู่หลันขมวดคิ้ว

เธอคิดไม่ถึง ซูเป่ยซานกล้าเรียกร้องขนาดนี้

ตามความสามารถของตระกูลซู แค่จัดหาให้หนึ่งโรงพยาบาล ก็ลำบากแล้ว

“ใช่คุณป้า”

“พวกเราไม่โลภ ท่านแค่เอาให้สิทธิ์ในการจัดหายาสมุนไพรจีนทั้งหมดในโรงพยาบาลท้องถิ่นของในหลงเจียงให้พวกเราก็พอ”

“ถ้าคุณป้ารู้สึกว่าส่วนแบ่งน้อยเกินไป สามารถให้ส่วนแบ่งอุปกรณ์การแพทย์บางส่วนให้หลานจะยิ่งดีเลย”

“คุณป้า นี่เป็นน้ำใจเล็กน้อยของพวกเรา”

ซูเหวินเฉิงพูดไปแล้วเปิดหีบห่อ ด้านในเต็มไปด้วยธนบัตรใบแดงๆ

“นี่หมายความว่ายังไง?” สีหน้าของหยางยู่หลันเยือกเย็น

ซูเป่ยซานพูดอย่างมีความสุข: “ยู่หลัน กฎพวกเรารู้ดี”

“มีคำกล่าวที่ว่าปุ๋ยและน้ำไม่ไหลเข้าสู่ทุ่งของบุคคลภายนอก นี่สองแสน เป็นแค่ส่วนแบ่งเพียงเล็กน้อย”

“หลังจากร่างสัญญาเสร็จ ฉันสามารถกำหนดเวลาให้ปันผลกับเธอ เธอคิดว่าไง?”

“พวกคุณมาหาผิดคนแล้ว!” หยางยู่หลันตบโต๊ะ พูดอย่างสงบ: “เงินพวกนี้เชิญคุณเอากลับไป ฉันหยางยู่หลันไม่ใช่คนแบบนั้น!”

“ได้รับความกรุณาจากหัวหน้าคณะกรรมการให้เกียรติ ยกงานสำคัญแบบนี้ให้ฉัน ฉันจะเอาประโยชน์ส่วนรวมเป็นส่วนตัวได้ยังไง!”

“การจัดซื้อทั้งหมด จะประกาศเปิดประมูลในแว็บไซต์ทางการ พวกคุณอยากจะจัดหา ติดตามข่าวสารการประมูลก็พอ”

“ตอนนี้ เชิญพวกคุณออกไป!”

ซูเหวินเฉิงและซูเป่ยซานคิดไม่ถึงว่าหยางยู่หลันจะตัดไมตรีแบบนี้ การประจบไม่ถูกที่

ฉินเทียนยิ้มอย่างเยือกเย็น พูด: “ได้ยินแล้วใช่ไหม? แม่ผมให้พวกคุณออกไป”

“พวกคุณจะออกไปเอง หรือจะให้ผมลงมือ?”

ซูเป่ยซานและซูเหวินเฉิงสั่นไปพร้อมกัน กับการสู้ของฉินเทียน พวกเขาก็กลัวมาก

ตกอยู่สภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ซูซูพูดด้วยความโกรธ: “คนแซ่ฉิน คุณหุบปาก!”

“คุณเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาว่าคุณปู่และน้องชายของฉัน?”

“แม่ แม้คุณปู่ส่งเงินมาไม่ถูกต้อง แต่ก็เป็นความหวังดี”

“ฉันรู้สึกว่า เป็นครอบครัวเดียวกัน แม่ก็ควรช่วยพวกเขา”

“หรือว่าแม่ลืมไปแล้ว ตอนนั้นพ่อของฉันตายยังไง? เขาก็เพราะทำเพื่อตระกูล ถึงได้พลีชีพตัวเอง”

“ตอนนี้ เห็นตระกูลซูเจอภัยพิบัติ ถ้าพ่อรู้ แม่คิดว่าพ่อจะคิดยังไง? ”

ซูเป่ยซานและซูเหวินเฉิง รีบย้ายออกจากที่ของซูยู่ถาง แล้วขอร้องสุดชีวิต

หยางยู่หลันสับสนไปหมด เธอปิดปากพูด: “ไม่ต้องพูดแล้ว! ขอร้องพวกคุณห้ามพูดเลย!”

“ฉันสามารถให้ส่วนแบ่งพวกคุณที่แน่นอน แต่ว่า ราคาและคุณภาพ ฉันจะเอาที่ดีที่สุด!”

“ถ้าพวกคุณทำไม่ได้ ฉันจะยกเลิกสิทธิ์การจัดหาของพวกคุณทันที!”

ซูเป่ยซานและซูเหวินเฉิงดีใจมาก ออกไปอย่างมีความสุข

ก่อนกลับก็ยังชวนซูซูไปเล่นที่บ้านอย่างสนิทสนม ซูซูรับปาก

ฉินเทียนแอบถอนหายใจ แม่ยายใจอ่อนเกินไป ไม่เหมาะสมที่จะทำหน้าที่การจัดซื้อ

สำหรับซูซู ฉินเทียนยิ่งทำอะไรไม่ได้

ตอนนี้ซูซูคิดอยากจะกลับสู่ตระกูลอย่างเดียว ปฏิบัติกับตัวเองเป็นคนนอก

“แม่ ทำถูกแล้ว ฉันเชื่อคุณปู่และเหวินเฉิง ไม่ทำร้ายพวกเรา”

“ในเมื่อ พวกเราคือครอบครัวเดียวกัน”

มองดูฉินเทียน ซูซูพูดด้วยอารมณ์ไม่ดี: “ยังไม่รีบเก็บถ้วยเก็บตะเกียบ ทำความสะอาด!”

“พรุ่งนี้ส่งฉันไปที่บ้านคุณปู่ ไม่เจอหลายปี ฉันจะรวมตัวกับพวกญาติ”

ฉินเทียนลังเลสักพัก ก็ตอบตกลง