บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 382

　　เมื่อได้ยินคำพูดของฉินเทียน จ้าวเทียนเล่อก็โกรธจัด

　　เขาคิดไม่ถึงว่า บัดนี้ตระกูลจ้าวที่กำลังรุ่งเรืองมาก คนจำนวนมากมายขนาดนั้นต่างก็พากันมาประจบประแจงพวกเขา นึกไม่ถึงว่าฉินเทียนยังจะกล้าพูดจาแบบนี้

　　ตามความคิดของเขา ถ้าหากฉินเทียนรู้จักวางตัว ก็ควรจะฉวยโอกาสนี้ ยกเลิกเรื่องการชำระหนี้ของห้าเมือง

　　ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ ทันทีที่เขาจ้าวเทียนเล่อมีความสุข ไม่แน่ว่าอาจจะปล่อยวางฉินเทียนสักครั้ง

　　เป็นเวลาครู่หนึ่ง เขากัดฟัน พูดอะไรไม่ออกอย่างคาดไม่ถึง

　　จ้าวเทียนจีกล่าวอย่างดูแคลน: “โอ้อวดเหลือเกิน! อย่าว่าแต่คุณเลย จะปกป้องทั่วทั้งเจียงหนานได้หรือไม่ได้ ก็ยังไม่รู้เลยนะ”

　　“คนแซ่ฉิน ผมได้ข่าวมาว่า ทั่วทั้งเป่ยเจียงเห็นคุณเป็นศัตรูคู่อาฆาต แทบจะทนไม่ไหวที่ต้องการจะฆ่าคุณ!”

　　“ผมยังสามารถบอกคุณได้ด้วยว่า ยอดฝีมือของเป่ยเจียงได้มาถึงเรียบร้อยแล้ว”

　　“ทรัพย์สินกิจการของพวกเราตระกูลจ้าวเยอะแยะมากมาย เพียงแต่ว่า คุณคิดว่า คุณจะยังมีชีวิตให้เอาไปไหม?”

　　ใบหน้าของฉินเทียนก็เคร่งขรึมเช่นเดียวกัน กล่าวอย่างเย็นชา: “พวกคุณจะยืมมือเป่ยเจียงมาฆ่าผม ไม่มีปัญหา”

　　“แต่ว่า ผมได้รับมอบหมายจากผู้อื่น ถ้าหากว่าด้วยเหตุนี้พวกคุณกล้าทำร้ายไปถึงหลิวชิงเหยา อย่าโทษว่าผมเหี้ยมโหดไร้ความปรานี!”

　　“เมื่อถึงเวลานั้น พวกคุณตระกูลจ้าว ก็ตัดชื่อออกจากหยุนชวนเถอะ!”

　　“คุณพูดอะไร?” จ้าวเทียนจีตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง

　　จ้าวเทียนเล่ออึ้งไปทันที กล่าว: “คุณต้องปกป้องหลิวชิงเหยา?”

　　“คนแซ่ฉิน คุณมีความเกี่ยวข้องอย่างไรกับหลิวชิงเหยา? ไม่ใช่ความแค้นที่ฆ่าบิดางั้นหรือ?”

　　“ทำไมคุณถึงต้องการปกป้องเธอ?”

　　ด้วยสายตาที่เฉียบแหลมของเขา ทันใดนั้นก็รู้สึกว่ามีปัญหา

　　การไปรับเจ้าสาวครั้งนี้ราบรื่นขนาดนี้ เพียงเพราะว่า หลิวชิงเหยาต้องการฆ่าฉินเทียน เพื่อแก้แค้นแทนบิดาของเธอจริงๆงั้นหรือ?

ในนี้ จะมีความจริงอย่างอื่นที่ปกปิดเอาไว้หรือไม่?

　　ถ้าเป็นข่าวอื้อฉาวประเภทนี้ ตระกูลใหญ่แบบพวกเขาเช่นนี้ ไม่สามารถยอมได้อย่างเด็ดขาด

　　ฉินเทียนยิ้มเยาะไม่พูดจา แทะเมล็ดแตงต่อไป

　　ควรพูดว่า เขาต่างก็พูดแล้วว่า สำหรับจะเลือกอย่างไรนั้น นั่นเป็นเรื่องของตระกูลจ้าว

　　เขาติดค้างน้ำใจของคนทั้งครอบครัวของหลิวเช่อ เดิมทีก็มีความโมโหอยู่บ้าง

　　ครั้งนี้ ถ้าหากว่าตระกูลจ้าวกล้าทำร้ายไปถึงหลิวชิงเหยา ถ้าเช่นนั้นเขาก็ไม่ถือสาที่จะใช้วิธีการที่โหดร้ายจริงๆ

　　จ้าวเทียนเล่อกัดฟันแน่น ยังอยากจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้น เสียงร้องตื่นตกใจดังลอยมาจากประตู

　　“คุณชายเฟิง เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” มีคนของตระกูลจ้าวร้องอย่างตื่นตกใจ

　　เมื่อเห็น ดวงตาของจ้าวเฟิงแดงก่ำ พุ่งเข้ามาด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด

　　มีเรื่องอะไรหรือ?

　　เกิดเรื่องอะไรขึ้น?

　　งานเลี้ยงที่ดำเนินไปด้วยความสุข ก็เกิดความโกลาหลขึ้นมาทันที แขกต่างพากันหลบหลีก

　　จ้าวเฟิงกระโจนตัวไปที่ด้านหน้าของจ้าวเทียนเล่อ กล่าวด้วยความตื่นตระหนกหวาดกลัว: “พ่อ เกิดเรื่องแล้ว!”

　　“เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!”

　　จ้าวเทียนเล่อตกใจทันที สมองของเขามีความว่างเปล่าทันที

　　“เฟิงเอ๋อร์ เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

　　“พวกเธอไม่ใช่ว่าไปรับเจ้าสาวหรอกหรือ? หรือว่าคุณชิงเหยาไม่มางั้นหรือ?”

　　จ้าวเฟิงกล่าวเสียงเบา: “พี่สะใภ้และคนของเป่ยเจียง เข้าพักที่โรงแรมอย่างปลอดภัยเรียบร้อยแล้ว”

　　จ้าวเทียนเล่อถอนหายใจ กล่าว: “เช่นนั้นยังจะเกิดเรื่องอะไรได้อีก”

　　“พวกเธอคนหนุ่มสาว อารมณ์ร้อนจริงๆ ตื่นเต้นใหญ่โตกับสิ่งเล็กน้อย”

　　เขายิ้มและกล่าวกับแขกที่อยู่บริเวณรอบๆ: “คนหนุ่มสาวทะเลาะวิวาทต่อยตี ตีกันจนหัวแตก ทำให้ทุกคนหัวเราะเยาะแล้ว”

　　“ผมขอตัวไปจัดการก่อน ทุกท่าน เชิญดื่มด่ำกับอาหารและเครื่องดื่มต่อ อย่าได้ถือสา”

　　พูดไป เขายังหันไปจ้องฉินเทียนด้วยความดุร้ายแวบหนึ่ง กล่าวอย่างดูแคลน: “ดีมาก พวกเราจะได้เห็นดีกัน”

　　จากนั้น ถึงสาวเท้ายาวออกไปด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม

　　งานเลี้ยงวันนี้ ล้วนเป็นคนที่มีฐานะ เขาไม่อยากมีข่าวอื้อฉาวใดๆ ทำให้ทุกคนเห็นเป็นเรื่องน่าตลก

　　ดังนั้น จะต้องพาไปจัดการที่อื่น

　　แขกทุกคน หวาดกลัวจิตใจไม่สงบ

　　มีคนเริ่มวิพากษ์วิจารณ์ ไม่รู้ว่าเป็นใครไม่นึกไม่ฝันว่าจะกล้าทะเลาะวิวาทต่อยตีตอนที่ตระกูลจ้าวตอนที่กำลีงมีงานมงคล ดูเหมือนว่า คนนั้นจะต้องโชคร้ายแล้ว

　　คนจำนวนมากมองไปทางฉินเทียน ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความดูถูกและเยาะหยัน

　　ชายหนุ่มคนนี้ เหมือนกับว่าไม่ไว้หน้าตระกูลจ้าวเอามากๆ นั่นไม่ใช่ว่าเป็นการรนหาที่ตายงั้นหรือ?