“ตอนนี้สภาพสังคมเปลี่ยนไปแล้ว ทั้งนายก.นายข.ต่างๆ ก็กล้ามาก่อความวุ่นวายที่นี่แล้ว”
ภายในน้ำเสียงที่ดูแคลน หญิงสาวที่สวมกระโปรงยาวลากพื้นคนหนึ่ง เดินเข้ามาด้วยท่าทางที่พลิ้วไหว
เธอชื่ออู๋ลี่ ฐานะเดิมเกิดจากรายการแสดงความสามารถโดดเด่น อาศัยความสามารถและทักษะที่มีนิดหน่อย รูปร่างและใบหน้ารูปไข่ที่โดดเด่น ในแวดวงคนรวยของเมืองหลวง คลุกคลีจนประสบความสำเร็จ
เป็นสาวสังคมที่มีชื่อเสียง
ในเวลานี้แต่งหน้าแต่งกายงดงาม ประดับประดาไปด้วยเพชรนิลจินดา ราวกับซูเปอร์สตาร์เดินพรมแดงที่สูงส่ง
“คุณชายหวาง ฉันเดาว่าพวกเขาจะต้องไม่ได้รับคำเชิญของพี่หยางแน่นอน”
“คนประเภทนี้ปะปนเข้ามา ดึงสถานะของคนที่นี่ให้ตกต่ำลง มิสู้คุณไล่พวกเขาออกไป อีกประเดี๋ยวพี่หยางมาแล้ว จะต้องชื่นชมแน่นอน”
เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ใบหน้าของหวางฮ่าวเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
เขาตามจีบอู๋ลี่มาเป็นเวลานานมากแล้ว จะทำอย่างไรอู๋ลี่ก็ปฏิบัติต่อเขา แบบรักษาระยะที่ห่างเหินเอาไว้เสมอ
ตอนนี้ เป็นโอกาสที่ดีมากที่จะแสดงออก
การไล่ฉินเทียนไป ไม่เพียงแค่จะได้รับคำชมเชยจากหยางคุนเท่านั้น ยังสามารถแสดงออก ต่อหน้าของอู๋ลี่เป็นอย่างดีได้อีกด้วย
เขาเรียนเทควันโดมาได้สองสามวันแล้ว รีบกล่าวอย่างเชยๆทันที: “ได้ยินแล้วใช่ไหม?”
“คนแซ่ฉิน ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่นายก.นายข.แบบพวกแกจะมาได้”
“ถ้ารู้ตัว ก็รีบไสหัวไปเถอะ”
“อย่าทำให้พรมของที่นี่สกปรกเลย”
คนอื่นๆที่เหลือ ทั้งหมดมองฉินเทียนด้วยความสะใจ รอคอยให้เขาหน้าเสีย
พวกเขาคนเหล่านี้ โดยปกติดูภายนอกที่ดูสนิทกันดี แต่ว่า ข้างในของพวกเขาถึงแม้ว่าจะมีการต่อสู้กัน แต่ว่าเป็นชนชั้นเดียวกัน
ตอนนี้คนที่ไม่มีชนชั้นแบบพวกฉินเทียนเหล่านี้เห็นได้ชัดว่าต้องการจะเข้ามาก่อความวุ่นวาย พวกเขารีบร่วมแรงร่วมใจกัน ทำการต่อต้านทันที
“คุณชายหวังจะเบ่งอำนาจแล้ว คนแซ่ฉิน ถ้ารู้ตัวก็รีบไสหัวไปเถอะ!”
“กลับหลงเจียงเถอะ ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่พวกแกจะมาได้”
“ช่างเป็นสุนัขตาบอดจริงๆ”
พวกเขาต่างพากันพูดจาเยาะเย้ยเหน็บแนมออกมา
อันที่จริงแล้วหม่าจินหยู่มาถึงแล้วเช่นกัน แต่ว่า เขาจงใจยืนอยู่ที่ไกลๆ คอยดูอยู่ข้างๆ
เมื่อครู่ฉินไม่เทียนไม่ฟังคำห้ามปรามของเขา ทำให้เขาโมโหเป็นอย่างยิ่ง ตอนนี้ เขากลับไม่ถือสาที่จะยืมมือของ หวางฮ่าว ให้ฉินเทียนได้รับบทเรียนสักเล็กน้อย
ถ้าหากฉินเทียนสามารถรู้จักถอยเมื่อเห็นว่าตกอยู่ในภาวะลำบาก ถึงแม้จะได้รับการเหยียดหยามเล็กน้อย แต่ว่า ก็ดีกว่าตายด้วยน้ำมือของหยางคุน
เมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวายของทุกคน หวางฮ่าวก็ลำพองใจเป็นอย่างยิ่ง
เมื่อเห็นว่าฉินเทียนยิ้มเยาะไม่พูดจา เขากัดฟันกล่าว: “ทำไม หรือว่าแกอยากจะบังคับให้ฉันลงมือใช่ไหม?”
“ไม่ถือสาที่จะบอกแก ทันทีที่ฉันลงมือ เกรงว่าแกจะต้องคลานออกไป”
ฉินเทียนกล่าวเสียงเรียบ: “งั้นหรือ?”
“ดูเหมือนว่าคุณชายหวางจะมั่นใจในความสามารถของตัวเองมาก ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ผมก็ไม่ถือสาที่จะขอบทเรียน
“คุณชายหวาง นี่คือเขากำลังยั่วยุคุณใช่ไหม?”อู๋ลี่กล่าวอย่างเกินจริง: “ฉันได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ”
“ตอนนี้นักธุรกิจระดับท้องถิ่นตัวเล็กๆคนหนึ่ง มั่นใจในตัวเองขนาดนี้แล้วหรือ?”
“คุณชายหวาง คุณจะยอมให้แวดวงธุรกิจของพวกเราเมืองหลวงขายหน้าไม่ได้นะ”
คำพูดเหล่านี้ ราวกับราดน้ำมันลงบนกองไฟอย่างไม่ต้องสงสัย
หวางฮ่าวที่เดิมทียังไม่อยากก่อเรื่องให้วุ่นวายใหญ่โต แต่ว่า อู๋ลี่เป็นเทพธิดาที่เขากำลังตามจีบ
ต่อหน้าของเทพธิดา ถ้าหากเขาพูดจาไร้สาระอีก ก็จะดูเหมือนหวาดกลัวอยู่หน่อยๆ
“ไอ้หมอนี่ แกวอนหาเรื่องเอง!”
“ตายซะเถอะ!”
ท่ามกลางเสียงตะโกนร้อง เขาพุ่งหมัดเข้าไปที่ใบหน้าของฉินเทียน
ในดวงตาของฉินเทียนปรากฏลำแสงเย็นขึ้นมาแวบหนึ่ง ตอนที่หมัดของหวางฮ่าวใกล้จะสัมผัสโดนจมูกของเขา ลงมือทันที
ลงมือทีหลังแต่ได้เปรียบกว่า ตบฉาดเข้าไปทีหนึ่ง ลงไปบนใบหน้าของหวางฮ่าวอย่างมั่นคง
ท่ามกลางเสียงร้องที่น่าสมเพช ทั้งตัวหวางฮ่าวลอยกระเด็นออกไป กระแทกลงไปบนโต๊ะเหล้าที่อยู่บริเวณไกลๆ
เสียงโครมดังขึ้น โต๊ะก็ถล่มลงในพริบตา เหล้าด้านบนโต๊ะสาดเต็มทั่วทั้งตัวของหวางฮ่าว
ทันใดนั้น ทั้งฮอลล์ก็ตกอยู่ภายใต้ความเงียบสงัดราวกับป่าช้า
ราวกับว่าเหมือนกับถูกกดปุ่มหยุดพักทันทีทันใด
ทุกคนดวงตาเบิกกว้าง มองฉินเทียนด้วยความนึกไม่ถึง
โดยเฉพาะอู๋ลี่และหม่าจินหยู่ จะอย่างไรพวกเขาก็คิดไม่ถึงว่า ฉินเทียนคนนี้ที่มองดูไม่มีพิษไม่มีภัย นึกไม่ถึงว่าจะอำมหิตขนาดนี้
เขานักธุรกิจระดับท้องถิ่นตัวเล็กๆคนหนึ่ง นึกไม่ถึงว่าจะกล้าทำร้ายหวางฮ่าว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัญชามังกรเดือด
บท 656 มีไหน...
จะหาอ่านต่อได้ยังไงครับ...
ตอน 656 ไปไหน...
เรื่องนี้ไม่อัพเดทต่อแล้วหรอค่ะ...
เลิกเขียนแล้วใช่ไหมครับ...
นิยายเขียนต่อมั้ยครับ...