บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 50

　　พอเห็นดวงตาคู่นี้แล้ว ซูซูตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด

　　เธอพูดอย่างประหม่า：“อู๋เฟย คุณจะทำอะไร？”

　　“ฉันอยากทำอะไร ในใจเธอไม่รู้หรือ？”อู๋เฟยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ จ้องซูซู เลียริมฝีปากอย่างโอเวอร์

　　แสดงออกได้ไร้ยางอายมาก

　　ซูซูหน้าแดงด้วยความโกรธ

　　“อยากตายหรือ！”ฉินเทียนที่ไม่พูดอะไรเลย ก็โกรธทันที

　　ก่อนหน้านี้เขาแค่ให้ซูเหวินเฉิงหักขาของอู๋เฟย ก็ถือว่าเมตตาเป็นพิเศษแล้ว

　　คิดไม่ถึงว่าผู้ชายคนนี้จะดื้อดึง กล้าทำให้ผู้หญิงของตัวเองอับอาย ต่อหน้าตัวเอง

　　รู้สึกถึงความอาฆาตเข้ามา อู๋เฟยร้องเสียงทุ้มเบา ถอยหลังไปอย่างกะเผลก

　　“รีบมาปกป้องฉันเร็วเข้า！”

　　บอดี้การ์ดที่อยู่รอบๆ ต่างคุ้มกันเขาทันที

　　อู๋เฟยถอนหายใจอย่างโล่งอก พูดอย่างเยือกเย็น：“คนแซ่ฉิน คุณอย่ามากำเริบสืบสาน！”

　　“เป็นกังฟูแล้วจะยังไง？คอยดูเถอะ คนที่จะมาจัดการคุณอยู่ระหว่างทางแล้ว！”

　　“วันนี้คุณตายแน่นอน！”

　　หยางยู่หลันรีบพูดว่า：“ฉินเทียน วันนี้เป็นวันมงคลของพวกเรา อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม”

　　เธอพูดกับอู๋เฟยด้วยใบหน้าหม่นหมอง：“คุณชายอู๋ เรื่องก่อนหน้านี้ สะสางเรียบร้อยแล้ว”

　　“ห้าปีก่อน เพื่อจีบลูกสาวของฉัน คุณให้คนทำร้ายฉินเทียน ในคืนแต่งงานของเธอ แล้วทิ้งลงในแม่น้ำ”

　　“เขาแค่ให้ซูเหวินเฉิงทุบขาคุณ ฉันว่า มันก็เกรงใจมากพอแล้ว”

　　“เรื่องนี้ ไม่ว่าจะเป็นไปทางไหน พวกเราต่างมีเหตุผล”

　　“ตอนนี้ ลูกสาวฉันเป็นสามีภรรยากับฉินเทียนตามกฎหมายแล้ว และคุณก็แต่งงานกับซูหนานแล้วด้วย ฉันหวังว่า ต่อไปเราจะได้อยู่กันอย่างสงบสุข ทุกคนต่างคนต่างอยู่”

　　“วันนี้เป็นวันที่พวกเราเปิดตัวบริษัทใหม่ พวกเราไม่ได้เชิญคุณ คุณได้โปรดออกไปเถอะ”

　　เธอยับยั้งชั่งใจอย่างมาก คำที่พูด ก็เรียกได้ว่ามีเหตุผล

　　อู๋เฟยหัวเราะเสียงดังอย่างกำเริบ

　　“หยางยู่หลัน คุณเป็นกรรมการที่น่าเหยียดหยามอยู่สองสามวันไม่ใช่หรือ？ตอนนี้กล้าพูดกับผมแบบนี้แล้ว？”

　　“ผมเข้าใจแล้ว คนแก่พวกนี้ให้ความกล้าหาญแก่คุณใช่ไหม”

　　เขาหันกลับ จ้องหม่ายงกับพวกผู้อำนวยการ พูดด้วยรอยยิ้มเยือกเย็น：

　　“ผมล่ะแปลกใจ จากสถานะของชายชราอย่างพวกคุณ อยากได้ผู้หญิงแบบไหนแล้วไม่ได้บ้าง？”

　　“ทำไมต้องอาลัยอาวรณ์ดอกโบตั๋นแก่ๆ นี้ด้วย？”

　　“และยังตั้งกลุ่มออกหน้าแทนเธออย่างไม่ลังเล สับสนอะไรหรือเปล่า？”

　　หม่ายงและคนอื่นๆ ต่างเป็นผู้อาวุโสที่มีคุณธรรมและบารมีสูงส่ง ปกติจะได้รับความเคารพนับถือ เคยโดนคนสร้างความละอายให้แบบนี้ที่ไหนกัน？

　　“บังอาจ！”

　　“อู๋เฟย อย่าใช้ความที่คุณเป็นคุณชายแห่งตระกูลอู๋ แล้วจะทำอะไรตามใจชอบก็ได้”

　　“คนอื่นกลัวพวกคุณตระกูลอู๋ แต่ผมหม่ายงไม่กลัว！”

　　“ใช่！”

　　“คณะกรรมการการแพทย์ของเราไม่กลัวตระกูลอู๋ของพวกคุณ！”

　　“วันนี้เป็นวันมงคล คุณมาโดยไม่ได้รับคำเชิญ อยากก่อกวนงั้นหรือ？”

　　“ได้โปรดออกไปเดี๋ยวนี้！”

　　พวกเขาต่างพากันพูด

　　อู๋เฟยก็ยิ่งบ้าคลั่ง เขาหัวเราะพูดเสียงดัง：“พูดได้ดี”

　　“อย่าคิดว่าพวกคุณก่อตั้งคณะกรรมการการแพทย์อะไรแล้ว ก็จะทำอะไรตามใจชอบได้”

　　“คนอื่นกลัวพวกคุณ ผมอู๋เฟยไม่กลัว！”

　　“เดี๋ยว ผมจะดูสิว่าพวกคุณจะขอร้องผมอย่างไร！”

　　พูดไป เขาก็พูดกับลูกน้องด้านข้าง：“ให้พวกเขาเข้ามาให้หมด！”

　　แป๊บเดียว ฝูงเถ้าแก่ในชุดสูท ก็เดินเข้ามาเป็นแถวยาวเหยียด คนนำหน้า ก็คือหลี่เฉิงหนาน เถ้าแก่ของร้านยาเฉิงหนาน

　　“คุณชายอู๋ จากที่คุณกำชับ สมาชิกทั้งหมดของสหพันธ์การแพทย์และยาพวกเรา มาถึงกันแล้ว”

　　สหพันธ์การแพทย์และยา？