บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 501

ถึงจะห้าทุ่มแล้ว เจี่ยงเถียนเถียนก็ยับยั้งความสุขที่มีอยู่ในใจไม่ได้ จึงให้คนขับรถขับรถมาที่คฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูลลิ

เมื่อเทียบกับคฤหาสน์เซี่ยงหูของตระกูลเจี่ยงแล้ว คฤหาสน์ของตระกูลลิดูเรียบง่ายไปมาก

แต่แค่คนที่รู้ถึงอำนาจความสามารถของพวกเขา ก็จะไม่กล้าจะดูถูกคฤหัสน์หลังนี้แน่นอน

ทรัพย์สินเกือบห้าแสนล้าน ทำให้ตระกูลลิไม่เพียงแต่อยู่ในเมืองจิ่นหูเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเมืองอู่หู แม้แต่เจ็ดเมืองทางใต้ก็ไม่อาจนำไปได้

จะกล่าวว่าเป็นแกนนำของเจ็ดเมืองทางใต้ ก็ไม่เกินไป

เพียงแต่ว่า โดยปกติพวกเขามักจะไม่ทำตัวเป็นจุดสนใจเท่านั้น

แต่ยิ่งไม่ทำตัวเป็นจุดสนใจ ยิ่งแสดงให้เห็นว่าเขามีความมั่นใจและมีความสารถเพียงพอ ดังนั้นเมื่อมาถึงที่นี่ไม่ว่าใครก็ตาม ล้วนให้ความนอบน้อมนับถือทั้งนั้น

แม้แต่เจี่ยงเถียนเถียนเจ้าหญิงที่เติบโตในหอคอยงาช้างตั้งแต่เล็กจนโตก็ไม่ยกเว้น

เธอลงมาจากรถโรลส์-รอยซ์สีชมพู เก็บอาการหยิ่งยโสและความเอาแต่ใจไว้ เหมือนดั่งหญิงสาวขึ้อายที่กำลังจะได้พบกับคนที่ใจหมายปอง

เธอกล่าวกับรปภ.อย่างสุภาพว่า:"รบกวนพี่ชายทั้งสอง รายงานคุณชายเหลียงให้หน่อยค่ะ"

"แค่บอกว่าเจี่ยงเถียนเถียนมีเรื่องสำคัญต้องรายงาน"

"ฉันรู้ว่าตอนนี้ค่อนข้างดึกแล้ว แต่เรื่องนี้มันสำคัญมาก ดังนั้นหวังว่าพี่เหลียงจะสามารถพบฉันได้"

เมื่อหนุ่มรักษาความปลอดภัยเห็นเจ้าหญิงในยามค่ำคืน ในสายตานอกจากความเคารพแล้ว ยังมีความอิจฉาอยู่ส่วนหนึ่งด้วย

ไม่ว่าจะเป็นด้านความงาม ความปราดเปรื่อง บุคลิกหรือชาติกำเนิด การอบรมสั่งสอนไม่ว่าด้านไหน เจี่ยงเถียนเถียนล้วนไร้ที่ติกันทั้งนั้น

มีบุรุษที่ไหน ไม่ฝันที่จะได้ครอบครองหัวใจของหญิงสาวเช่นนี้?

เขายิ้มเบาๆ แล้วพูดว่า:"คุณหนูเจี่ยง มาหานายน้อยของเราดึกขนาดนี้ มีธุระสำคัญอะไรครับ"

"ใช่คุณคิดค้นสูตรขนมหวานอะไรได้อีกไหมครับ แล้วจะให้นายน้อยของเราลองชิมใช่ไหมครับ?"

เจี่ยงเถียนเถียนชอบทำขนมพายต่างๆ และความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ เป็นเชฟเบเกอรี่ดีเด่นคนหนึ่ง

เพื่อตอบสนองความสนใจของลูกสาว เจี่ยงเส้าทุ่มเทเงินจำนวนมากในการจ้างเชฟที่มีชื่อเสียงโด่งดังของโลกมาสอนให้กับลูกสาว

ดังนั้นตอนนี้ เจี่ยงเถียนเถียนได้กลายเป็นเชฟเบเกอร์รี่ที่มีชื่อเสียงแล้ว

ฝีมือไม่ด้อยไปกว่าเชฟของภัตตาคารใดในประเทศแน่นอน มีแม้กระทั่งผู้จัดการภัตตาคารมิชลิน ที่ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเจี่ยงเถียนเถียน ยังเคยอยากใช้เงินจำนวนมากเพื่อจ้างเธอ

การทำขนมของเจี่ยงเถียนเถียน เป็นเพียงงานอดิเรกเท่านั้น ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่การไปทำงานจริงๆ อยู่แล้ว และที่จริงแล้วขนมที่เธอทำนั้น ให้เพียงคนใกล้ชิดชิมเท่านั้น

ซึ่งลิเหลียงคือหนึ่งในนั้น

เธอมักจะระดมสมอง ทำขนมที่สร้างสรรค์ที่แตกแต่งกัน และนำมาให้ลิเหลียง

ดังนั้น รปภ.ถึงได้ล้อเล่นแบบนี้

"ไม่ใช่สักหน่อย"เมื่อฟังคำพูดของรปภ. เจี่ยงเถียนเถียนก็ยิ่งเขินอายมากกว่าเดิม

ลูกตาดำสวยงามของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เร่งรีบพูดขึ้นว่า:"พวกนายรีบไปรายงานเสียสิ"

"เรื่องนี้ มันสำคัญกว่าขนมหวานอีก!"

"รีบไปเร็วเข้า!"

รปภ.ที่อายุมากว่าอีกคนพูดด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนว่า:"คุณหนูเจี่ยง พวกผมสามารถไปรายงานให้ได้ครับ แต่คุณก็รู้ว่า การทำงานและพักผ่อนนายน้อยของเรานั้นมีกฎเกณฑ์มากนะครับ"

"ช่วงเช้าของทุกวันเขาจะจัดการเรื่องของบริษัท แล้วอยู่เป็นเพื่อนนายท่านช่วงบ่าย ส่วนตอนเย็นจะอ่านหนังสือ และพักผ่อนเวลาสี่ทุ่มครึ่งอย่างตรงเวลา โดยไม่อนุญาตให้ใครรบกวนเด็ดขาด"

"ดังนั้น ถ้าหากเขาปฏิเสธที่จะมาพบคุณ ก็ขอให้คุณอย่าถือโกรธพวกเราเลยนะครับ"

เจี่ยงเถียนเถียนลังเลใจอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดเสียงกระซิบกระซาบ:"นายก็บอกไปว่า เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับผู้นำพันธมิตรธุรกิจในอีกสิบวันข้างหน้า"

"ผู้นำพันธมิตรอย่างนั้นหรือ?"เจ้าหน้าที่รักษาความปอดภัยที่อายุมากว่าผงะตกใจ และพูดด้วยเสียงต่ำว่า:"นี่เป็นเรื่องใหญ่ ผมเองก็ได้ยินมาเช่นกัน"

"คุณหนูเจี่ยง ท่านรอสักครู่ ผมจะไปรายงานเดี๋ยวนี้ครับ"

เขาเข้ามาในคฤหาสน์อย่างรีบร้อน และในห้องที่อยู่ห่างออกไปด้านข้าง

โดยห้องนั้นทั้งเงียบและสงบไปหมด

รปภ.ที่อายุมากว่าชื่ออากุ้ย เมื่อมองไปยังห้องที่เรียบง่ายที่อยู่ตรงหน้าของเขา หัวใจของเขาก็ชื่นชมในคุณธรรมที่ดีงามของลิเหลียงอีกครั้ง

ซึ่งโดยทั่วไปแล้วคุณชายที่มีฐานะอย่างลิเหลียงนี้ มักจะใช้ชีวิตที่หรูหราที่สุด และพักในคฤหาสน์หรู มีงานปาร์ตี้ที่ไม่สิ้นสุด แบบนี้ถึงจะเหมาะสมกับสถานะของพวกเขา