บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 520

หลินหลงได้ยินการกล่าวฟ้องของเฉียนเฟิง ก็นึกถึงซุนอิงกับจินเปียว เพราะปกป้องตนเองจึงต่อสู้จนตาย เธอก็อดขอบตาแดงก่ำไม่ได้

"นายท่าน ฉันเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียว ตอนนี้ไม่มีกำลังพอที่จะช่วยเหลืออะไรได้แล้วจริงๆ"

"ดังนั้น จึงมาเพื่อขอร้องโดยเฉพาะ เพื่อขอให้ตระกูลจี้ออกหน้า ค้นหาความจริงของเรื่องนี้ให้ชัดเจน ให้ฆาตกรได้ถูกประหารชีวิต เพื่อล้างแค้นให้กับคนตายด้วย"

จนถึงตอนนี้ นางก็ยังไม่พูดตรงๆ ว่า ฆาตกรก็คือฉินเทียน

แต่ทว่าขอร้องตระกูลจี้ ให้ค้นหาความจริงให้ชัดเจน

แม่ยายเอ่ยปาก บวกกับเรื่องราววุ่นวายขึ้นเรื่อยๆ นายท่านจี้ทราบดีว่า หากตระกูลจี้ไม่แสดงท่าทีอะไรต่อไปอีก ก็จะไร้เหตุผลจนเกินไป

เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม : "เกิดการนองเลือดขึ้นที่เจ็ดเมืองทางใต้ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร ก็สมควรที่จะถูกประหารชีวิต!"

"ในเมื่อพวกเขากล่าวอ้างว่าฉินเทียนเป็นคนทำ เช่นนั้นเราจะเริ่มลงมือจากฉินเทียนก่อนเลย"

"ดาวราหูหวงพาน ดาวหางจี้ตู!"

"ครับ!"

ด้วยคำสั่งการของนายท่าน ทางด้านหลัง คนสองคนได้เดินออกมาทันที

พวกเขามีสีหน้าเคร่งขรึม และมีเจตนาสังหารปรากฏขึ้น

ในบรรดาเทวดาเจ็ดดาวของตระกูลจี้ ดาวราหูอยู่ลำดับที่หก และดาวหางอยู่ลำดับที่เจ็ด

ที่เรียกว่าเจ็ดดาว หมายถึงดาวอังคาร ดาวพุธ ดาวพฤหัส ดาวศุกร์ ดาวเสาร์ ดาวราหูและดาวหาง

ทั้งเจ็ดคนนี้ บวกกับดวงอาทิตย์ดวงจันทร์ รวมเป็นเทวดานพเคราะห์

"มีคนต้องการก่อความวุ่นวายในเจ็ดเมืองทางใต้ และเปิดการสังหารเช่นนี้ เพื่อปกป้องรักษาความรุ่งเรืองของวิชาบู๊ตระกูลจี้ของเราเอาไว้ ไม่สามารถนิ่งดูดายได้"

"ฉันขอสั่งพวกคุณ ให้ออกเดินทางทันที เพื่อไปที่เมืองจิ่นหู และตามหาฉินเทียน สอบถามความจริงให้ชัดเจน"

"ถ้าเป็นฉินเทียนจริงๆ ตามที่กล่าวอ้างจริง เช่นนั้นก็ฆ่าทิ้งซะ!"

พูดถึง"ฆ่าทิ้งซะ"สามคำนี้ นายท่านที่อายุแปดสิบปี ได้เผยอำนาจบารมีออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ทำให้คนที่อยู่ในที่นั้นรู้สึกหวาดกลัว

ดูเหมือน จะมีสิทธิ์ตัดสินโชคชะตาของคนอื่น

นี่ไม่ใช่การคุยโม้ คนที่คุ้นเคยกับนายท่านและตระกูลจี้จะรู้ว่า นี่คือความเชื่อมั่นใจศักยภาพและภูมิหลังของตนเอง

ถึงแม้ว่านายท่านจะไม่ได้แสดงฝีมือการต่อสู้ต่อภายนอกมาหลายปีแล้ว ตามที่เล่าต่อๆ กันมา คนที่เก่งกาจที่สุดในตระกูลจี้ ไม่ใช่เทวดานพเคราะห์ ไม่ใช่จี้ซิง

แต่เป็นนายท่านท่านนี้ต่างหาก

การบำเพ็ญมาหลายสิบปี ช่างเป็นอะไรที่น่าหวาดกลัวจริงๆ

หลินหลงกับหม่าจั๋วชุน ก็อดไม่ได้ ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกหัวใจสั่นหวั่นไหว และทันใดนั้น พวกเขาก็กังวลเกี่ยวกับฉินเทียนด้วย

หลินหลงรู้สึกเสียใจเล็กน้อย ถ้าฉินเทียนถูกหวงพานกับจี้ตูฆ่า เช่นนั้นเธอจะไม่กลายเป็นผู้ผลักดันโดยตรงหรอกเหรอ?

แต่ว่า ชั่วขณะหนึ่ง เธอถูกบีบบังคับให้คล้อยตามไป และไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรเลยจริงๆ

หยางหยวนชิ่งและคนอื่นๆ รู้สึกปีติยินดีเป็นอย่างยิ่ง

ในที่สุดตระกูลจี้ก็ยอมลงมือ!

เมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลจี้ตระกูลวิชาบู๊ที่ยิ่งใหญ่อย่างนี้ เพียงแค่ฉินเทียนตัวเล็กๆ ที่ทำเรื่องเกินตัวจนต้องเดือดร้อน

ครั้งนี้ เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน!

เฉินเถิงรู้สึกกังวลเล็กน้อย จึงกล่าวอย่างหวั่นๆ ว่า : "นายท่าน สองคนคงไม่พอ!"

"ฉินเทียนเจ้าเล่ห์และโหดเหี้ยมเช่นนั้น คุณลองคิดดูสิ เราไปลงมือกับผู้มีฝีมือสูงขนาดนั้น จะต้องถูกเขาฆ่าแน่ๆ"

"เพื่อความปลอดภัย เชิญนายท่านลงมือด้วยตนเอง หรือไม่ ก็ส่งคนมาเพิ่มเถอะ"

"ดีที่สุดคือให้เทวดานพเคราะห์ไปทั้งหมดเลยก็ดี!"

ได้ฟังคำพูดนี้ ดาวหางจี้ตูก็กล่าวด้วยใบหน้าที่มืดมน : "คุณไม่เชื่อในศักยภาพของฉันกับพี่หวงเหรอ?"

ถึงแม้ว่าหวงพานจะไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแค่ทำเสียงไม่พอใจ และกระทืบเท้าทันที

ได้ยินเสียงดังเพล้ง หินแผ่นใหญ่ใต้เท้าแตกออกเป็นใยแมงมุม

นี่คือหินแกรนิตทั้งชิ้น ด้วยฝีเท้าของเขา สามารถทำให้เกิดผลเช่นนี้ แสดงให้เห็นถึง พละกำลังที่น่าเกรงกลัว

เฉินเถิงรู้สึกเกรงขามอยู่ในใจ รีบยิ้มเข้าสู้แล้วกล่าวว่า : "ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นนะ"

"ฉันพูดว่า เพื่อความปลอดภัย"

หยางหยวนชิ่ง หลินตงและเหยียนซิว ก็รีบกล่าวโน้มน้าว และขอให้นายท่านจี้ลงมือด้วยตนเอง ไม่ใช่เรื่องที่เกินจริง

ดีที่สุดคือสามารถรวมเทวดานพเคราะห์ไว้ด้วยกัน เช่นนั้นจะได้ไร้ข้อผิดพลาด

ไม่ว่าจะเลวร้ายอย่างไร เทวดาเจ็ดดาวก็ต้องไปด้วย