บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 523

สิ่งที่หลิวชิงเหยาฟังไม่ได้ที่สุดก็คือหลินหลงปกป้องฉินเทียน

เดิมทีเธอยังมีความเขินอายเล็กน้อย หลังจากได้ยินคำพูดของหลินหลง พูดด้วยคำพูดที่ประชดประชันเล็กน้อย : “ได้ ครั้งนี้ อยู่ต่อหน้าแม่ของฉัน ฉันขอรับประกันกับคุณอีกครั้ง”

“คุณเข้าไป ยกหัวของฉินเทียนออกมา ฉันก็เป็นเจ้าสาวของคุณในคืนนี้!”

จี้ซิงยิ้ม

เจิดจรัสอย่างมาก

“ผมยังต้องการให้คุณสัญญากับผมอีกอย่างหนึ่ง”

“ถ้าหากผมถูกฉินเทียนฆ่า อย่างนั้นก็ลืมผมไปสะเถอะ”

พูดจบ จูบไปที่หน้าผากของหลิวชิงเหยาหนึ่งที หันตัว ไม่หันกลับมาอีก ก้าวใหญ่เดินเข้าไป

จูบอย่างกะทันหัน ทำให้หลิวชิงเหยาอึ้งอยู่กับที่ เธอคิดไม่ถึงเลยว่า จี้ซิงจะกล้าขนาดนี้ จูบเธอต่อหน้าคนมากมาย

ต้องรู้ว่า อยู่ที่อวิ๋นชวนตระกูลจ้าว แม้ว่าจี้ซิงจะเกาะติดเธออย่างหน้าด้านทุกวัน มองดูแล้วเหมือนกับผู้ชายที่หลายใจคนหนึ่ง

แต่อันที่จริงแล้วขี้อายอย่างมาก ไม่เคยกล้าแตะหลิวชิงเหยาแม้แต่นิดเดียว

ด้วยเหตุนี้ หลิวชิงเหยายังมีการหัวเราะเยาะจี้ซิงว่าเป็นคนโง่เขลาคนหนึ่งลับหลัง

จูบอย่างกะทันหันนี้ เหมือนกระแสไฟ พุ่งเข้าไปในหัวใจของหลิวชิงเหยา

มองดูหลังของจี้ซิง จู่ๆเธอรู้สึกโศกเศร้าเล็กน้อย ราวกับว่า กำลังจะเสียคนๆนี้ไป

เธออยากตะโกนบอกให้จี้ซิงอย่าไปเลย แต่ว่าอ้าปาก กลับพูดอะไรไม่ออก

และคนอื่นๆ สีหน้าก็เปลี่ยนอย่างมากเช่นกัน

ท่าทางและการกระทำของจี้ซิงในเมื่อกี้ ทำไมรู้สึกเหมือนกับจิงเค่อลอบสังหารฉินอ๋องล่ะ?

ผู้กล้าไปแล้วจะไม่ได้กลับมาอีก?

“คุณชาย!” จี้ตูและหวงพาน ตะโกนหนึ่งที ดูเหมือนว่าสัญชาตญาณต้องการตามไป

ร่างคนที่อยู่ตรงหน้าเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ถงชวนและเถีย ขวางอยู่ตรงหน้าด้วยใบหน้าดำ

ออร่าของทั้งสองรวมกัน จ้องมองจี้ตูและหวงพาน เพียงแค่พวกเขาขยับอีกก้าวหนึ่ง ก็จะมีการต่อสู้ที่ดุเดือด!

“จี้ตู หวงพาน รอข่าวของคุณชาย!” หวังเยว่พูดเสียงลึกขัดขวาง

ในเมื่อจี้ซิงได้พูดออกมาแล้ว อย่างนั้นก่อนที่ผลลัพธ์จะออกมา พวกเขาจะไม่มีการเคลื่อนไหวด้วยตัวเอง

การรับรู้นี้ พวกเขายังคงมีอยู่

ทุกคนมีความคิดของตัวเอง มองดูร่างของจี้ซิง หายไปเข้าในโรงแรม

ห้องบนชั้นสามห้องหนึ่ง จี้ซิงผลักประตูเข้าไป แสงไฟสลัว เงียบอย่างมาก มองไม่เห็นคน

เขาก็อดไม่ได้ที่จะประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย กลืนน้ำลาย รวบรวมลมหายใจของร่างกายทั้งหมดให้ถึงขีดสุด

เดินเข้าไปอย่างระมัดระวัง

“มาแล้วเหรอ?”

จู่ๆ มีเสียงที่ไม่แยแสหนึ่งดังเข้ามาจากระเบียง

จี้ซิงตกใจอย่างมาก รีบเงยหน้ามองไป เห็นฉินเทียนนั่งอยู่ที่โต๊ะน้ำชาบนระเบียง กำลังดื่มชาสบายๆ

แสงสุดท้ายของดวงอาทิตย์ส่องลงมาที่ร่างกายของเขา มองไปแล้ว สว่างครึ่งหนึ่ง ลึกลับครึ่งหนึ่ง

“มาได้กำลังพอดี เพิ่งชงชาเสร็จ นั่งลงดื่มสักแก้วสิ”

ฉินเทียนหัวเราะ ยกกาน้ำชาขึ้น เทน้ำชาที่สดใสเหมือนสีเหลืองอำพันลงไปในถ้วยชาที่อยู่ตรงข้าม

จี้ซิงขมวดคิ้ว พูดด้วยความเหลือเชื่อ : “เวลาไหนแล้ว คุณยังมีกระจิตกระใจดื่มชาอีก?”

“หรือว่าคุณไม่รู้ คนข้างนอกเหล่านั้น ล้วนแล้วต้องการชีวิตของคุณ?”

“คุณรู้บ้างไหม พวกเขารวมเข้าด้วยกัน มีพลังมากแค่ไหน?”

ฉินเทียนพูดด้วยรอยยิ้ม : “สินทรัพย์ของตระกูลเหล่านี้รวมกันแล้ว มากกว่า500 พันล้าน เรื่องที่สามารถทำได้ มีเยอะอย่างมากจริงๆ”

“ถ้าหากพวกเขาให้เงินรางวัลก้อนใหญ่ เกรงว่านักฆ่าของทั่วโลก ล้วนแล้วจะมาฆ่าผมอย่างต่อเนื่อง”

จี้ซิงพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ไยดี : “คุณรู้ก็ดีแล้ว!”

เขานั่งอยู่ตรงข้ามกับฉินเทียน หยิบถ้วยชาขึ้นมาดื่มหมดแก้ว พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ไยดี : “คุณอยากเป็นผู้นำ ไม่มีปัญหา”

“ผมก็เชื่อว่า คุณมีความสามารถนี้ เพียงแค่คุณเปิดปากพูด ไม่แน่ตระกูลจี้ของพวกเราอาจจะสนับสนุนคุณด้วย”

“ทำไมถึงต้องทำการสังหารหมู่ด้วย?”

“คุณรู้บ้างไหม คนที่ถูกคุณฆ่า คนส่วนใหญ่ล้วนแล้วเป็นคนบริสุทธิ์?”