บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 544

“ถอด！”

“รีบถอดสิ！”

“ถ้าหากบนตัวของนายไม่มีรูปอันนี้จะกลัวอะไร？”

“รีบถอด！”

ฟังคำพูดของลิเหลียงแล้วทุกคนล้อมโจมตีเสินเฟิงด้วยความโกรธ ตำหนิสั่งให้เขาถอดเสื้อตรวจสอบทันที

ในดวงตาของเสินเฟิงเปิดเผยสีที่หวาดกลัวมากออกมา เหมือนกับว่าหนูตัวเล็กตัวหนึ่งเพิ่งขโมยของแล้วถูกแมวแก่กลุ่มหนึ่งโอบล้อมไว้

ภายใต้ความโกรธของทุกคนเขาตัดสินใจด้วยตัวเองไม่ได้ เอามือวางบนเสื้อผ้าแล้วทำท่าทางต้องการที่จะถอดเสื้อออกมา

ทุกคนเบิกตากว้างแล้วต่างก็ต้องการรอดู

“คุณชาย ขอโทษ！”

ทันใดนั้นเสินเฟิงกัดฟันพูดแล้วประโยคหนึ่ง ใช้ท่าทางที่รวดเร็วไม่ทันได้ตั้งตัวควักของออกมาหนึ่งอย่างจากในอ้อมอกโยนทิ้งลงบนพื้นอย่างรวดเร็ว

พู่เสียงหนึ่ง ในพริบตาหมอกควันพุ่งขึ้นมารอบทิศ

กลิ่นที่ทิ่มจมูกทำให้ทุกคนตกใจร้องถอยหลัง ใช้มือปิดจมูกและตาไว้อย่างลนลาน

“ระเบิดควัน！”

“มีพิษ！”

“ระวัง！”

ในงานโกลาหลใหญ่เป็นแถบ ๆ

แม้กระทั่งเทวดาเจ็ดดาวที่โอบล้อมเสินเฟิงต่างก็ไม่ทันได้ตั้งตัว

และฉินเทียนที่นั่งบนเวทีเห็นชัดเจน หลังเสินเฟิงปล่อยระเบิดควันแล้วก็เหมือนกับนกตัวหนึ่งหลบหนีออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็วอย่างนั้น

ช่วงระยะห่างสองสามร้อยเมตร ถ้าหากเขาอยากไล่ตามก็ไม่ใช่ไล่ตามไม่ทัน

แต่เขากลับนั่งอยู่ไม่ขยับ ในดวงตาปรากฏรอยยิ้มที่เย็นชาขึ้นมา

ก็เหมือนมองปลาตัวหนึ่งที่หนีจากแห หนีหลุดจากแหหนึ่งวิ่งไปยังแหถัดไปแล้ว

รอตอนที่เทวดาเจ็ดดาวมีปฏิกิริยากลับมาอยากที่จะไปไล่ตาม เงาร่างของเสินเฟิงก็ได้มาถึงปากทางหุบเขา สั่นไหวหายไปแล้ว

ทุกคนโกรธมาก！

“เสินเฟิงเป็นมือมืดที่อยู่เบื้องหลัง！”

“เขากับหมอนี่ที่ตายคนนี้เป็นพวกเดียวกัน！”

“เป็นเขาที่ฆ่าคนและใส่ร้าย！”

ทุกคนที่มีปฏิกิริยามาร้องเสียงดังอย่างตกใจ

ที่รู้สึกช็อกที่สุดก็เป็นเฉินเถิงและเจี่ยงเส้าแล้ว

เจี่ยงเส้ายังดีหน่อยฝืนทนอยู่ไม่ได้พูดออกมา เฉินเถิงอดทนไม่ไหวแล้ว

เขามองลิเหลียงอยู่ พูดอย่างโกรธจัด“คุณชายลิ เสินเฟิงเป็นคนของคุณเขาอาศัยชื่อของฉินเทียนฆ่าบูชาอู่ของพวกเรา”

“เพราะอะไร？”

“เพราะอะไรเขาทำอย่างนี้ เบื้องหลังเป็นใครที่สั่งการอีก？”

ในงานเงียบลงมา สายตาของทุกคนต่างก็ส่องไปทางลิเหลียงทั้งหมดแล้ว

เสินเฟิงเป็นลูกน้องของเขา เอาตามหลักเหตุผลแล้วเขาก็เป็นผู้ที่สั่งการอยู่เบื้องหลัง

ตอนนี้แทบจะสามารถยืนยันได้ ปีศาจขาวของตระกูลหยางเป็นการร่วมมือฆ่าเพื่อการแข่งขันของเฉินเถิงและตระกูลเจี่ยง

และปรมาจารย์ของตระกูลเฉินกับตระกูลเจี่ยงเป็นเสินเฟิงที่สั่งการให้คนไปฆ่า เรื่องชุดนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกับฉินเทียน

ตอนนี้ก็ดูมีความเกี่ยวข้องกับลิเหลียงหรือเปล่า

เผชิญหน้ากับคำถามของทุกคน ลิเหลียงทำหน้ามืดมนไม่พูดร่างกายสั่น เหมือนกำลังทำการตัดสินใจสุดท้ายที่สำคัญอย่างหนึ่ง

“จากสถานการณ์นี้แล้ว นักฆ่าที่บุกรุกตระกูลหลินในยามดึกก็เป็นเสินเฟิงคนนี้อีกทั้งลูกน้องของเขาแล้วหลินตงเอ่ยปากด้วยเสียงที่เย็นชา

เหยียนซิวลังเลแล้วเล็กน้อยก็พูด“นักฆ่าสองสามคนนั้นที่บุกรุกตระกูลเหยียนทั้งหมดต่างก็ปิดหน้าอยู่”

“พวกเราก็เพียงแค่ฟังพวกเขาพูดเต็มปากว่าฉินเทียนเป็นคนสั่งการ ก็ไม่ได้มีหลักฐานอื่น ”

“ตอนนี้ดูแล้ว เรื่องน่าสงสัยมาก”

หลินหลงก็เอ่ยปากแล้ว

“คนกลุ่มนั้นที่บุกรุกหอชงเซียวของพวกเรา ฉันสามารถยืนยันได้ไม่ใช่ฉินเทียนที่ชี้แนะ”

“ระหว่างฉินเทียนและเป่ยเจียงถึงแม้มีบุญคุณความแค้นเล็กน้อย แต่นิสัยของฉินเทียนฉันยังคงรู้”

“เขาอยากที่จะฆ่าคน เดิมทีก็ไม่ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ ”

ฉินเทียนคิดไม่ถึงหลินหลงผู้หญิงคนหนึ่งจะเข้าใจตัวเองอย่างนี้

เขาอมยิ้มพูด“ขอบคุณน้าหลินมาก”

หลิวชิงเหยาพูดอย่างโมโห“ใครเป็นน้าของนาย？อย่าสร้างความสัมพันธ์มั่ว！”

“จี้ซิงล่ะ？การตายของเขา คงจะมีความเกี่ยวข้องกับนายใช่ไหม？”

ขอแค่ลิเหลียงออกคำสั่งเสียงหนึ่ง เขาก็ต้องไปทำสงครามต่อสู้！

ในความคิดของเขาในเมื่อแผนการได้แดงออกมาแล้ว อย่างนั้นก็ใช้วิชาการต่อสู้ไปจัดการแก้ไขทั้งหมด！

ฟังคำพูดของลิเหลียงแล้ว เขาฉีกแควกเสียงหนึ่ง ฉีกเสื้อผ้าบนตัวแล้ว

หมุนตัวมาเพียงเห็นแผ่นหลังที่ดำมืดเหมือนเหล็ก กล้ามเนื้อแข็งแกร่งมีพลังเหมือนหินแกรนิตทั้งชิ้น

กลับไม่มีรูปอะไร

ทุกคนถอนใจ ดูแล้วถงเหรินไม่ใช่พวกเดียวกัน

จากนั้นไม่รอทุกคนพูด ลิเหลียงยืนขึ้นมาแล้วยื่นมือเลยทันที เริ่มแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตออก

“คุณชายไม่ได้！”

“คุณชาย คุณเป็นฐานะอะไร จะเปิดหน้าอกโชว์หลังต่อหน้าทุกคนได้ยังไง！”

มองเห็นการกระทำของลิเหลียง ถงเหรินคุกเข่าข้างเดียว ขอร้องให้ลิเหลียงหยุดการกระทำนั้น

กระทั่งในดวงตาของเขาน้ำตาคลอออกมาแล้ว นั่นเป็นลูกน้องที่ซื่อสัตย์ทนไม่ได้ที่จะเห็นเจ้านายได้รับการเหยียดหยามถึงมีอารมณ์แล้ว

ลิเหลียงยิ้มอย่างสบายใจ พูด“ถงเหรินพวกเราถูกคนหลอกใช้แล้วกลับยังไม่รู้”

“ความผิดนี้ใหญ่มากแล้วจริง ๆ ！”

“เรื่องมาถึงขั้นนี้ไม่พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองอีก วันหลังยังจะอยู่ต่อที่เจ็ดเมืองทางใต้นี้ได้ยังไง？”

พูดอยู่ เขาถอดเสื้อเชิ้ตแล้ว

เพียงเห็นภายใต้แสงแดดที่สดใสสวยงาม ผิวเนียนนุ่มละเอียดพอมองก็คือคุณชายตระกูลร่ำรวยที่บำรุงดูแลอย่างดี

หมุนตัวมาบนแผ่นหลังก็ไม่มีรูปใด ๆ

ทุกคนถอนใจ

ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะย่นคิ้ว เอาตามประสบการณ์ของเขารูปร่างชนิดนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นนักบู๊ที่ฝึกฝนวิชา

หรือว่าลิเหลียงเป็นเพียงแค่คนเรียนหนังสือ ร่างกายอ่อนแอคนหนึ่งจริง ๆ ？

แต่เขาจู่ ๆ พบว่าบนแผ่นหลังที่นุ่มละเอียดของลิเหลียงมีร่องรอยสองสามเส้นเล็กจนไม่สามารถสังเกตได้

เหมือนถูกคนใช้เล็บมือเกาออกมา ได้เป็นแผลเป็นแล้วผ่านไปสองสามวันอีกรอยแผลเป็นหลุดร่วงก็จะไม่มีร่องรอยที่จะค้นหาได้

“คุณฉิน ยังต้องการให้ผมพิสูจน์อะไรไหม？”ลิเหลียงมองฉินเทียนยิ้มพูด

ฉินเทียนกระดกคิ้วแล้ว“คุณชายลิสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองได้ ดีมาก”

“ผมได้รับคำตอบที่ผมอยากได้แล้ว คุณชายลิสามารถใส่เสื่อได้แล้ว”