บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 599

หน้าประตูของอุทยานมังกรก็มีรถเก๋งคันหนึ่งแขวนป้ายใบอนุญาตการขับขี่สีดำรออยู่นานแล้ว คนหนุ่มคนหนึ่งรูปร่างเหมือนหอกอย่างนั้นยืนตรงอย่างภาคภูมิใจ

เหมือนกับจูจูอย่างนั้นซ้ายแขวนมีดขวาพกปืน คนแปลกหน้าอย่าเข้าใกล้

แต่มองเห็นฉินเทียน เขายังคงพยักหน้าอย่างเคารพแล้วเรียกเสียงหนึ่ง“ผู้นำฉิน”

“หัวหน้าของพวกเราให้ผมมารับคุณ ส่งคุณไปที่สนามบิน”

“ผมแนะนำตัวเองสักหน่อย”

พูดอยู่เอาป้ายคำสั่งชิ้นหนึ่งส่งมาถึงด้านหน้าของฉินเทียน

ฉินเทียนมองเห็นป้ายโลหะสีดำ ด้านบนสลักมังกรสีแดงสดแถบหนึ่ง

ด้านล่างเป็นสองสามตัวอักษรเซียวยาง ใต้ 6.

เซียวยางก็เป็นชื่อของเขาแน่นอนอยู่แล้ว แต่ใต้6มีความหมายอะไร？ฉินเทียนไม่เข้าใจ

“ตัวเลขเป็นตัวแทนของระดับเหรอ？”เขาอดไม่ได้ที่จะถาม

เซียวยางยิ้มแล้วดึงประตูรถออก พูด“เวลาเร่งด่วน พวกเราขับไปพูดไปแล้วกัน”

ฉินเทียนพยักหน้าแล้ว ขึ้นรถเก๋งแล้ว

เซียวยางสตาร์ทรถไปด้วยพูดเสียงต่ำไปด้วย“ถูกแล้ว ตัวเลขเป็นตัวแทนของระดับ”

“สมาชิกส่วนในของมังกรซ่อนรูปทุก ๆ คนไม่ว่าเป็นในเขตพื้นที่ตะวันออก ตก ใต้ เหนือ ที่ไหนต่างก็เป็นระดับเดียวกันหมด”

“ระดับต้นก็คือ1สามารถทำได้ 3คือหัวหน้าทีมเล็ก 6คือหัวหน้าทีมกลาง”

“9คือหัวหน้าทีมใหญ่”

“ระดับ10ก็คือหัวหน้าใหญ่ หนึ่งเขตพื้นที่มีเพียงคนเดียวแล้ว”

ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะพูด“งั้นหัวหน้าใหญ่ก็คือสูงสุดแล้ว ไม่มีพื้นที่จะเลื่อนขึ้นแล้ว？”

เซียวยางพูดตามความจริง“หัวหน้าใหญ่ที่เกษียณอายุสามารถเข้าสมาคมผู้อาวุโสได้ นั่นถึงแม้เป็นหน่วยงานดูแลผู้สูงอายุแต่สิทธิในการพูดยังคงใหญ่มาก”

ฉินเทียนพยักหน้ายิ้มพูด“หัวหน้าใหญ่ของพวกคุณ ส่งหัวหน้าทีมกลางคนหนึ่งมาขับรถให้ผม น้ำใจอันนี้จำไว้แล้ว”

“หัวหน้าเซียวถ้าหากผมจำไม่ผิด หุบเขาเซวียนหยวนในวันนั้นคุณก็ไปแล้วใช่ไหม？”

เซียวยางพยักหน้า“ใช่แล้ว”

คิดลังเลเล็กน้อย พูดเสียงต่ำ“ที่จริงพวกเราก็ถึงนานแล้ว ทั้งคดีต่างก็อยู่ในการควบคุมและสังเกตของพวกเราตลอด”

“เพียงแค่คิดไม่ถึงก็คือช่วงเวลาสุดท้ายที่สำคัญจะมีคนขับเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธ โยนระเบิดควันและระเบิดน้ำตาไปช่วยลิเหลียง”

“กระทั่งพวกเราต่างก็ไม่ทันได้ตั้งตัว”

“หลังเรื่องแล้วพวกเราส่งคนไปไล่ตรวจสอบ แต่ไม่มีเบาะแสอะไรเฮลิคอปเตอร์ลำนั้นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยแล้ว”

อันนี้ก็อยู่ในความคิดของฉินเทียนนานแล้ว วิหารเทพสังหารนั่นกระทั่งเถ้าแก่ใหญ่ของวิหารพญายมต่างก็เอาเรื่องปกปิดไว้อย่างลึกซึ้ง

เป็นไปได้อีกยังไง ถูกไล่ตรวจสอบได้เบาะแสได้ง่าย ๆ

เซียวยางพูดอธิบาย“ป้ายคำสั่งฐานะของสมาชิกมังกรซ่อนรูปมีความแตกต่างกันน้อยมาก ที่ผมให้คุณดูก็คือเพื่อให้คุณแยกแยะออกได้สะดวก”

“ถึงเวลานั้นขอแค่มองเห็นบัญชาทางตะวันตก เชื่อว่าคุณจะจำได้”

ฉินเทียนหลับตาลงแล้ว พูดจาง ๆ “ผู้ดูแลทางตะวันตกจินหู่ คุณมีความเข้าใจไหม？”

“พูดให้ผมฟังได้ไหม เขาเป็นคนแบบไหน”

“ยังมีในเมื่อเขาเป็นฐานะของทางการและก็เป็นผู้ดูแลทางตะวันตกที่ยิ่งใหญ่อีก เพราะอะไรถึงไปที่ญี่ปุ่น”

“สรุปแล้วเขาตายยังไง？”

เซียวยางลังเลเล็กน้อย เหมือนคิดว่าเรื่องเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ที่สำคัญมาก ยังคงไม่กล้าพูดมั่ว ๆ

“เรื่องเหล่านี้ที่ผมเข้าใจก็ไม่ค่อยมาก ต่างก็เป็นพวกข่าวลือ”

“คุณฉิน คุณถึงญี่ปุ่นแล้ว สายลับของพวกเราจะบอกคุณทั้งหมด”

ฉินเทียนรู้อาศัยฐานะของเซียวยาง น่าจะไม่เข้าใจเนื้อหาใจความสำคัญ

อีกอย่างจินหู่ต่างก็ตายไปแล้วยี่สิบปี และเซียวยางมองไปแล้วสามสิบกว่าปี น่าจะเพิ่งมาเข้าร่วมมังกรซ่อนรูปทีหลัง

“พี่ใหญ่ ฉินเทียนไปแล้ว” หลังเซียวยางเข้ามา พูดเสียงต่ำ

พยักหน้าแล้วไม่ได้พูด หล่อนยืนด้านหน้าของหน้าต่างมองในท้องฟ้าสีฟ้าครามด้านนอก เครื่องบินค่อย ๆ กลายเป็นจุดดำหนึ่ง

ไม่รู้คิดอะไรอยู่ ใจลอยเล็กน้อย

เซียวยางลังเลเล็กน้อย ยังคงอดไม่ได้พูด“พี่ใหญ่ คุณคิดว่าอาศัยฉินเทียนคนเดียวสามารถแก้ไขปัญหาได้จริง ๆ ？”

“ที่จริง พวกเราสองสามคนเปลี่ยนฐานะก็สามารถไปช่วยเหลือได้”

ลูกน้องอีกสองสามคนก็คือสงสัยเหมือนกัน

จูจูเงียบเล็กน้อย พูดเสียงต่ำ“เขาเป็นคนที่ตาแก่สองคนเลือกไว้ด้วยกัน”

“ที่จริงแผนการอันนี้ก็เริ่มนานแล้ว เพียงแต่ว่าก่อนหน้านี้โอกาสยังไม่สุกงอมดังนั้นไม่ได้บอกฉินเทียน”

“ตอนนี้เขานั่งบนตำแหน่งผู้นำใหญ่ของเจ็ดเมืองทางใต้แล้ว ต่อสู้กับวิหารเทพสังหารอีกก็ถือว่าผ่านการทดสอบแล้ว”

“กระทั่งสรุปแล้วจะสามารถทำสำเร็จหรือเปล่า พูดตามตรงฉันก็มีความสงสัยอยู่”

“แต่คนที่ตาแก่เลือก หวังว่าจะไม่เกิดความผิดพลาดแล้วกัน……”

“ติดต่อสายลับทันทีเตรียมรับคนลงจากเครื่อง รวมถึงต้องควบคุมดูแลการเคลื่อนไหวของฉินเทียนที่ญี่ปุ่นตลอดเวลา”

“ครับ！”ใบหน้าของเซียวยางอ่อนน้อมและเคร่งขรึม หยิบมือถือออกมาส่งข้อความหนึ่งออกไปแล้ว

……

ผ่านการบินมาหลายชั่วโมง ในที่สุดเครื่องบินก็ค่อย ๆ ลงจอดที่สนามบินของญี่ปุ่น

ฉินเทียนเดินออกมาตามกลุ่มคน มองเห็นด้านนอกยืนเต็มไปด้วยคนที่มารอรับเครื่องลง

หนึ่งในนั้นเป็นผู้ชายสี่สิบกว่าปีมองไปแล้วสุขุมมาก ในมือยกป้ายหนึ่งอยู่ด้านบนเขียนว่า“ ยินดีต้อนรับแขกของภาคใต้มาศึกษาดูงาน”

เขาเดินขึ้นไป พูดเสียงต่ำ“ผมชื่อฉินเทียน เป็นแขกของภาคใต้”

ผู้ชายพูดเสียงต่ำ“ผู้นำฉิน ตามผมมาเถอะ”