ตอนที่ฉินเทียนกำลังเดินไปทางประตูคุก ด้านนอกมีเสียงประตูเหล็กถูกเปิดดังขึ้นเป็นระลอกๆ
รวมทั้งเสียงโซ่เหล็กที่ลากบนพื้น เสียงผีร้ายกัดฟัน
ทั้งคุกใต้ดิน มีห้องขังหลายสิบห้อง ประตูของห้องขังที่เหลืออยู่ทยอยเปิดออกทีละบานๆ
นักโทษที่อันตรายที่สุดด้านใน ภายใต้ความมืดมิด เหมือนกับปีศาจร้าย ทั้งหมดต่างก็เดินมาที่เรือนจำหมายเลข3
ฉินเทียน นี่คือแผนการที่ภาคภูมิใจของซูซูกิ ด้านหนึ่งเขาทำให้ฉินเทียน เพื่อใช้พลังของฉินเทียนให้หมดไป อีกด้านหนึ่ง ใช้อาหารอันโอชะ ปล่อยเพิ่มให้แก่นักโทษคนอื่นๆที่อยู่ในคุกเป็นเท่าตัว
ตอนนี้ เขาเปิดประตูคุกออก จะให้พวกที่โหดเหี้ยมชั่วร้ายที่กินอย่างอิ่มหมีพีมัน ทั่วทั้งตัวเต็มไปด้วยความเคียดแค้นไม่มีที่ให้ระบายอารมณ์เหล่านี้ มาจัดการฉินเทียนพร้อมกัน
“ราชาใหญ่ อันตราย!”คาเมดะที่เดิมทีกำลังนอนหลับจนส่งเสียงกรน ราวกับว่าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับโลกภายนอกเลยสักนิด เมื่อได้ยินเสียง พลิกตัวลุกขึ้นมานั่งทันที
เขามองไปยังเงาของคนที่อยู่ด้านนอกคุก ในดวงตาเผยให้เห็นความหวาดกลัวออกมา
ในขณะเดียวกัน มาซาโอะรวมทั้งคนอื่นๆ ทั้งหมดล้วนตกใจจนเซ่อไปแล้ว
ถึงแม้พวกเขาจะโหดเหี้ยม แต่ว่าเมื่อเปรียบกับนักโทษที่ถูกปฏิบัติอย่างอิสระเป็นพิเศษที่ด้านนอกเหล่านั้น แท้ที่จริงแล้วก็คือแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน
พูดตามตรง ที่คุกใต้ดินแห่งนี้ พวกเขาเป็นเพียงแค่บทบาทเล็กๆที่ก่อความวุ่นวายเล็กๆน้อยๆเท่านั้น เปรียบเสมือนเป็นการถือโอกาสคุมขังไปด้วย
ความหมายของการมีอยู่ของคุกใต้ดินแห่งนี้ ก็คือเพื่อคุมขังคนที่อยู่ด้านนอกกลุ่มนั้น
พวกนั้น ทั้งหมดล้วนเป็นหัวหน้าโจรที่ชั่วร้ายที่ทำให้อีกฝ่ายตกตะลึง
ตอนนี้ หลังจากที่ซูซูกิป้อนพวกเขาจนอิ่ม คาดไม่ถึงว่าจะปล่อยออกมาจัดการกับฉินเทียน นี่ ก็จะโหดเหี้ยมเกินไปแล้วละมั้ง!
ราวกับซอมบี้ล้อมเมือง
ที่คาดไม่ถึงก็คือ เหมือนกับว่าฉินเทียนมองไม่เห็น ไม่ได้คลายฝีเท้าลงเลยแม้แต่น้อย
ในไม่ช้า เขาก็มาถึงหน้าประตูคุกแล้ว ทันทีที่โบกมืออย่างสบายๆ กุญแจเหล็กบนประตูก็หล่นลงมา ประตูเหล็กเปิดออกอัตโนมัติ
“เจ้าหนุ่ม ความตายมาเยือนตรงหน้าแกแล้ว!”
ด้านนอก ชายร่างยักษ์หน้าตาดุร้ายแสยะยิ้มออกมา นำหน้าพุ่งตัวเข้ามา
“เป็นผีร้าย!”
“ผีร้ายที่สิบปีก่อนฆ่าคนต่อเนื่องสี่สิบแปดคนภายในคืนเดียว!”จำคนผู้นี้ได้ คาเมดะร้องออกมาอย่างตกตะลึง
มาซาโอะรวมทั้งคนอื่นๆ ทั้งหมดล้วนตัวสั่นระริก
ฉินเทียนไม่พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว รูปร่างที่แข็งแรงปราดเปรียว เหมือนกับเสือดาวสีดำตัวหนึ่ง พุ่งตัวออกไป
เผชิญหน้ากับกำปั้นที่เหมือนกับค้อนเหล็กที่ทุบเข้ามาของผีร้าย เขาปล่อยหมัดออกไปเช่นกัน ปะทะเข้าไป
“เปรี้ยง!”
กำปั้นทั้งสองปะทะกัน ในอากาศมีคลื่นเสียงที่ถูกตีแตกดังออกมา
จากนั้น ก็คือเสียงกรีดร้องที่น่าเวทนาดังขึ้น
กำปั้นที่ราวกับค้อนเหล็กของผีร้าย ถูกฉินเทียนตีจนเละ เหมือนกับเต้าหู้ก้อนหนึ่ง คนของเขาก็กระเด็นตามออกไป
แต่ทว่าการโจมตีครั้งนี้ ไม่ได้ทำให้คนเหล่านั้นตกใจจนล่าถอยไป พวกเขาทั้งหมดเป็นประเภทที่โหดเหี้ยมและเลวทรามที่สุด ศัตรูยิ่งแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเป็นการกระตุ้นความโหดเหี้ยมของพวกเขามากขึ้นเท่านั้น
พวกเขาก็เหมือนกับซอมบี้ที่ไร้อารมณ์ เหยียบผีดุไว้ที่ใต้ฝ่าเท้า ลมกระโชกแรงเป็นกลุ่มๆที่รวมเข้าหากันกลายเป็นกระแสน้ำสีดำ ม้วนพัดมุ่งหน้ามาทางฉินเทียน
สีหน้าของฉินเทียนไร้อารมณ์ เหมือนกับว่าได้กลับมายังเรือนจำนรกอีกครั้ง เถ้าแก่ใหญ่เพื่อเป็นการฝึกฝนเขา จะให้คนคัดเลือกนักโทษที่มีโทษประหารชีวิตจากข้างนอกมาฝึกฝนเขาเป็นครั้งคราว
เหตุการณ์ในตอนนั้น โหดร้ายและอันตรายกว่าตอนนี้มาก นักโทษโทษประหารชีวิตเหล่านั้น หากไม่ตายด้วยน้ำมือของเขา หรือไม่ ก็ฆ่าเขา ก็จะได้รับอภัยโทษที่กระทำความผิดทั้งหมด
ด้วยเหตุการณ์คล้ายกัน ทำให้ใบหน้าของฉินเทียนเย็นชาและเยือกเย็น แต่ว่า เลือดร้อนภายในร่างกายกำลังเดือนพล่าน
หมัดปะทะหมัด!
ขาปะทะขา!
เนื้อปะทะเนื้อ!
ไม่มีท่าทางมที่พลิกแพลงใดๆ เขาใช้วิธีการที่ง่ายที่สุด แล้วก็โหดเหี้ยม แล้วก็ตรงไปตรงมาและมีประสิทธิภาพในประวัติศาสตร์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์
โครม!
โครมโครมโครม!
ในคุกใต้ดินที่ดำมืด ราวกับกลายเป็นทุ่งสังหาร
เสียงกรีดร้องอันน่าเวทนาดังขึ้นติดต่อกัน มีคนกระเด็นออกไปอย่างไม่ขาดสาย
หลังจากประมาณสามนาที ฉินเทียนหยัดยืนอย่างภาคภูมิ ที่บริเวณรอบๆเขา ไม่มีคนที่สามารถยืนได้อีกแล้ว
ชายหนุ่มที่ได้รับบาดเจ็บเหล่านั้นล้มอยู่ที่มุมมืด เหมือนกับเห็นปีศาจร้าย ทั้งหมดล้วนกำลังตัวสั่นระริก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัญชามังกรเดือด
บท 656 มีไหน...
จะหาอ่านต่อได้ยังไงครับ...
ตอน 656 ไปไหน...
เรื่องนี้ไม่อัพเดทต่อแล้วหรอค่ะ...
เลิกเขียนแล้วใช่ไหมครับ...
นิยายเขียนต่อมั้ยครับ...