บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 725

เมื่อได้ยินคำพูดหวังเหล่าหู่ ฉินเทียนและคนอื่นๆพูดไม่ออกเล็กน้อย

หวังเหล่าหู่ที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่ราชาใต้หล้าแห่งฮั่นจงที่ฮึกเหิมคนนั้นอีกต่อไป มองดูสีหน้าซีดเซียวและมีมุมน่าสงสาร

ในครั้งหนึ่ง เขาอาจเป็นคนดีจริงๆ อย่างน้อยยังมีความเป็นคนอยู่บ้าง สิ่งที่ทำให้เขาค่อยๆจมลงไปในความชั่ว ส่วนใหญ่ก็คือสภาพแวดล้อม

“หลังจากนั้น คุณใช้เรื่องนี้ทำธุรกิจกับพวกหยางต้าวเหรอ?”เหลิ่งหยุนถามเบาเบา

“ใช่แล้ว！”

หวังเหล่าหู่กัดฟัน พูดด้วยเสียงต่ำ ： “ฉันบอกหยางต้าวว่า ฉันมีหลักฐานของพวกเขา ฉันรู้ว่าการตอบสนองอันดับแรกของพวกเขาต้องฆ่าปิดปากฉันอย่างแน่นอน”

“ดังนั้นฉันบอกกับพวกเขาว่า คลิปเสียงนั้นถูกเก็บไว้อยู่ในมือคนอื่น แค่ฉันตาย คนคนนั้นก็จะเปิดเผยคลิปเสียง”

“หยางต้าวคุยเงื่อนไขกับฉัน พวกเขาเอาใต้โลกหล้าของฮั่นจงให้ฉัน เงื่อนไขก็คือ รอเวลาให้ฉันกลายเป็นราชาแห่งใต้หล้า จะลบคลิปเสียงต่อหน้า”

“ฉันตอบรับพวกเขา”

“หยางต้าวก็ไม่ผิดสัญญา ในช่วงที่พวกเขาช่วยเหลือ ฉันควบคุมธุรกิจใต้หล้าฮั่นจงได้อย่างราบรื่น จนถูกขนานนามว่ามีลูกน้องสามพันคน”

“ก่อนหน้านั้นหนึ่งปี ฉันก็ลบคลิปเสียงต่อหน้าหยางต้าว เว่ยเทียนเหอและจ้าวคง”

“คุณว่าอะไรนะ？”

“นายลบคลิปเสียงทิ้งแล้ว？มีสำรองเอาไว้ไหม？”ฉินชวนรีบถาม

หวังเหล่าหู่พูดด้วยเสียงเรียบ : “ฉันสาบานต่อหน้าพวกหยางต้าว ถ้าหากมีสำรอง ฉันก็เป็นคนเนรคุณ จะต้องไม่ตายดีตลอดไป！”

ฉินเทียนคิ้วขมวด ： “นายไม่กลัวว่าพวกหยางต้าวเปลี่ยนใจแล้วฆ่าคุณเหรอ？”

หวังเหล่าหู่ยิ้มอย่างเย็นชา ： “ฉันก็พิจารณาถึงข้อนี้แหมือนกัน แต่ในตอนนั้น ฉันได้ใช้ความสามารถบางอย่างให้พวกเขาไม่กล้าแตะต้องฉัน”

“ฉันก็รู้สึกว่า พวกเขาพูดเกี่ยวกับความเชื่อ”

“ไม่คิดว่าสิ่งที่ไร้สาระเช่นนี้ คิดไม่ถึงเลยว่ายังไม่ยอมปล่อยฉันไป！”

เมื่อคิดภาพที่ลูกชายตายอย่างเวทนา ล้วนเป็นแผนการของพวกหยางต้าวที่อยู่เบื้องหลัง หวังเหล่าหู่ตาแดงก่ำอีกครั้ง ด่าคำหยาบคายออกมา บอกว่าพวกหยางต้าวนั้นเป็นเป็นคนต่ำช้าเลวทราบ ไม่มีศีลธรรม

ทุกคนล้วนทำหน้าผิดหวัง เดิมทีคิดว่าคลิปเสียงจะเป็นหลังฐานได้ ถึงเวลานั้นเพียงแค่เปิดเผยต่อสาธารณชน พวกหยางต้าวทั้งสามคนก็จะถูกส่งไปในนรก

คิดไม่ถึงว่า ที่หวังเหล่าหู่พูดมาตั้งนาน เกี่ยวกับคลิปเสียงนั้นคาดไม่ถึงว่าจะถูกลบไปแล้ว

คนแบบหวังเหล่าหู่นี้ ในเมื่อตอนนั้นจะลบต่อหน้าทั้งสามคนนั้นรับปากว่าจะไม่มีสำรอง งั้นคงจะไม่มีสำรองอยู่จริงๆ

ฉินเทียนรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เขารู้สึกว่าหวังเหล่าหู่ยังกำความลับบางอย่างอยู่

เขาอดไม่ได้ที่จะถาม : “คุณบอกว่าสาบาน ถ้าหากว่าเก็บคลิปสำรองไว้ ก็คือคนเนรคุณ？”

หวังเหล่าหู่ ：“ใช่！”

ฉินเทียน ： “ดังนั้นคุณก็คือคนเนรคุณ？”

หวังเหล่าหู่อารมณ์ไม่ดี ： “คุณฉิน คุณหมายความว่ายังไง？”

“คุณเหยียดหยามร่างกายฉันได้ แต่อย่ามาเหยียดหยามความเป็นคนของผม！”

ฉินเทียนยิ้มอย่างเย็นชา ： “ตอบคำถามผม คุณคือคนเนรคุณใช่ไหม？”

“ฉัน...”หวังเหล่าหู่กัดฟัน จู่ๆก็กลัว ลังเลสักพัก ตอบอย่างไม่พอใจ ： “ต้องการคลิปเสียงจริงๆหรอ？”

“พวกคุณวางใจเถอะ ถึงเวลาฉันจะออกหน้าชี้แจงความจริง พวกหยางต้าวจะไม่มีโอกาสได้พูด！”

พอเห็นปฏิกิริยาของเขา ฉินเทียนก็ยิ้ม

“ของถามอีกที นายก็คือคนเนรคุณใช่ไหม？”

หวังเหล่าหู่กัดฟันอยู่นาน เขาคิดว่าตัวเองก็คือคนกล้าหาญ แค่เขาให้ยอมรับว่าตัวเป็นคนเนรคุณแค่นั้นก็พูดไม่ออกจริงๆ

ฉินเทียนยิ้มอย่างเย็นชา ： “พวกหยางต้าวพูดไม่แตะต้องคุณ แต่ท้ายที่สุดก็ฆ่าลูกชายคุณ และยังพยายามที่จะเผาคุณ”

“พวกเขาผิดคำพูดก่อน คุณยังมีอะไรที่รู้สึกไม่สบายใจอีก”