บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 75

“ไอ้พวกหมาสกปรกอะไร กล้าเอะอ่ะร้องโวยวายเสียงดังที่หน้าประตูบ้านของพวกเรา！”

หยางหลินระเบิดความโกรธบุกออกไปแล้ว

ถึงแม้พลังของเขาสู้ถงชวนไม่ได้แต่ก็เป็นผู้ที่มีความชื่นชอบศิลปะการต่อสู้ ครั้งนี้ก็ลงสมัครเข้าร่วมงานดอกเบญจมาศ

เขารู้สำหรับพลังของตัวเองมีความเป็นไปได้มากที่คุณสมบัติไม่พอที่จะเข้าร่วมพันธมิตรฉู่ ดังนั้นเขาหวังว่าหลังถงชวนเข้าสู่พันธมิตรฉู่แล้วจะสามารถดึงเขาไปได้

นี่ก็คือสาเหตุเพราะอะไรเขาถึงผลักดันถงชวน

ใครจะรู้ หยางหลินเพิ่งบุกออกไปก็ส่งเสียงร้องโหยหวนมาเสียงหนึ่งเหมือนถูกคนตีแล้ว

เกิดเรื่องอะไรขึ้น？

“ผมไปดูหน่อย！”ถงชวนก็บุกออกไปแล้ว

“เป็นใครที่หาเรื่องหน้าบ้าน？”

“รีบไป！”หยางเต๋อกวง เจิงหงซิ่ว หยางเซิน หลี่เฟิน ทั้งหมดต่างก็เดินไปข้างนอกอย่างเป็นห่วง

“พวกเราก็รีบไปดูหน่อย！”หยางยู่หลันดึงซูซูอยู่ ฉินเทียนรีบตามอยู่ด้านหลัง

ฉากด้านนอกทำให้ทุกคนตกใจ

เพียงเห็นปอร์เช่สีแดงคันหนึ่ง ด้านข้างเป็นรถออฟโรดที่ดัดแปลงมาแล้วคันหนึ่ง

ด้านข้างรถมีนักต่อสู้กล้ามเนื้อดุร้ายบนใบหน้ายืนอยู่สี่คน แต่ละคนเต็มไปด้วยท่าทางที่ดุร้าย

บนหลังคารถมีผู้ชายคนหนึ่งท่าทางชิว ๆ นั่งอยู่ในมือของเขาถือลำโพงขยายเสียงอันหนึ่ง เห็นชัดว่าเป็นพี่ใหญ่ของสองสามคนนี้

ยิ่งทำให้คนกลัวคือบนแก้มข้างซ้ายของหมอนี่สักแมงป่องตัวหนึ่ง

นั่นคือสักเข้าไปบนฐานรอยแผลเป็น

แมงป่องสีฟ้าตามด้วยกล้ามเนื้อส่วนหน้าที่สั่นและบิดเบียวของเขา มองไปแล้วทำให้คนกลัวมาก

เวลานี้หยางหลินกุมหน้าอยู่ล้มลงบนพื้น ถูกคนรูปร่างสูงใหญ่คนหนึ่งเหยียบอยู่

และถงชวนกำลังเผชิญหน้ากับเจ้าแมงป่องที่อยู่บนหลังคารถ

หมัดทั้งคู่ของเขากำแน่นจ้องมองด้วยความโกรธแต่ก็ไม่ได้ลงมือ

เหมือนสำหรับฐานะและพลังของฝ่ายตรงข้าม เขาหวาดกลัวมาก

ฉินเทียนกวาดตามองแวบหนึ่งอย่างรวดเร็วไปทางปอร์เช่สีแดงที่ปิดประตูอยู่อย่างตามสบาย มองเห็นเงาร่างหนึ่งในตำแหน่งคนขับอย่างไม่ชัดเจน

โยงคิดถึงคำพูดที่ร้องตระโกนของเจ้าแมงป่องเมื่อกี้ เขาเข้าใจแล้วเล็กน้อย

ข้างในดวงตากระพริบความคิดแรงจูงใจที่จะฆ่ามา

“พวกแกเป็นใคร？ รีบปล่อยลูกชายของฉัน！”

“เชื่อไหมว่าฉันจะแจ้งตำรวจแล้ว！”หลี่เฟินทั้งตกใจทั้งโกรธ

เจ้าแมงป่องที่อยู่บนหลังคารถหัวเราะเสียงดังฮ่า ๆ “ป้าแก่ คุณแจ้งตำรวจก็ไม่มีประโยชน์”

“บอกคุณให้ที่เมืองฉู่โจวนี้ เรื่องที่ตำรวจยุ่งได้พวกเราก็ยุ่งได้ เรื่องที่ตำรวจยุ่งไม่ได้ก็ให้พวกเรายุ่ง”

เขากระโดดลงมา มาถึงด้านข้างรถปอร์เช่โค้งตัวยิ้มพูด“พี่หยางคนที่คุณต้องการอยู่ที่นี่เหรอ？”

หน้าต่างรถเลื่อนลงหนึ่งในสาม เปิดเผยใบหน้าที่พราวเสน่ห์ของหยางเหมยเอ๋อร์

เธอใส่แว่นตาดำใหญ่ ๆ อันหนึ่ง ใช้นิ้วมือชี้ไปที่ฉินเทียนแล้วบนมุมปากเพยิดพูดว่า“ก็คือเขา”

จากนั้นยังชี้ไปที่ซูซูที่อยู่ด้านข้างฉินเทียนพูดว่า“เจ้าแมงป่อง หลังงานสำเร็จผู้หญิงคนนี้เป็นของนาย”

มองเห็นท่าทางของซูซู ในดวงตาของเจ้าแมงป่องก็ปลุกเปลวไฟแห่งความปรารถนาขึ้นมาในพริบตา

“พวกพี่น้อง พาไป！” เขาร้องตระโกนเสียงดัง บุกมาทางซูซูเลยทันที

คนตระกูลหยางถอยหลังร้องอุทานอย่างตกใจ

“หยุด！”ถงชวนแทรกเข้ามาขวางด้านหน้าของเจ้าแมงป่อง

เขากัดฟันพูด“มีฉันถงชวนอยู่ที่นี่ แกหยุดคิดที่จะทำเรื่องเลว ๆ อย่างไม่หวาดกลัว！”

“ให้หน้าแกแล้วใช่ไหม？”เจ้าแมงป่องยกมือขึ้นทันที ตบหน้าถงชวนเสียงหนึ่งดังกึกก้องแล้ว

“ไอ้หมา อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ แกอาศัยเป็นวิชาการต่อสู้เล็กน้อยไปพูดว่าแกเป็นคนของพันธมิตรฉู่ทุก ๆ ที่”

“อยากเข้าพันธมิตรฉู่เหรอ？ บอกแกให้ พี่หยางเป็นลูกสาวบุญธรรมของรองผู้นำเจียงพันธมิตรฉู่ แกคิดว่าอกตัญญูพี่หยางแล้วพันธมิตรฉู่ยังจะต้องการแก？”

ถงชวนกัดฟันไม่พูด

เข้าพันธมิตรฉู่เป็นความปรารถนาที่ใหญ่ที่สุดของเขา

เขารู้หยางเหมยเอ๋อร์มีอำนาจในการพูดมาก และก็รู้เจ้าแมงป่องคนเหล่านี้เป็นลูกน้องของหยางเหมยเอ๋อร์

พวกเขาอาศัยเบื้องหลังของหยางเหมยเอ๋อร์ทำเรื่องเลว ๆ อย่างไม่หวาดกลัว

เขาอยากที่จะกำจัดพวกเขาหลายครั้งต่างก็เพราะความสัมพันธ์ของพันธมิตรฉู่จึงต้องปล่อยทิ้งไป

“รู้จักกลัวแล้ว？ ไสหัวไปด้านข้าง！” เจ้าแมงป่องยิ่งหยิ่งผยองกระแทกเข่าหนึ่ง จากนั้นอาศัยตอนที่ถงชวนงอตัวด้วยความเจ็บปวดถีบไปที่ด้านข้างแล้ว

“ไอ้หมาสกปรก ตอนนี้แกทำไมไม่หยิ่งผยองแล้วล่ะ？”

“ครั้งที่แล้วแกตีพวกเรายังไง ตอนนี้คืนกลับไปเป็นสิบเท่า！” นักต่อสู้ที่เหลือสองสามคนใช้หมัดต่อยเท้าถีบต่อถงชวน

“มีครั้งหน้าอีก ผมจะฆ่าคุณ”

“ไสหัวไป！”

หยางเหมยเอ๋อร์ตัวสั่นเล็กน้อย รีบพูดว่า“ฉันไสหัวไป！”

“ฉันไสหัวไปเดี๋ยวนี้！”

เธอสตาร์ทรถอย่างหวาดผวาบนกระจกยังลากเจ้าแมงป่องที่ยังไม่รู้ชะตากรรมอยู่ ขับหนีหายไปอย่างรวดเร็ว

เดิมทีมาอย่างดีใจ ในใจคิดไว้ว่าไม่นานก็จะได้สุขสมกับฉินเทียนเทพบุตรอย่างนี้

ตอนนี้นึกถึงฉินเทียนขึ้นมา ในใจของเธอก็ปรากฏภาพปีศาจที่ฆ่าคนอย่างบ้าคลั่ง

ฉากนั้นเมื่อกี้ทำให้เธอสั่นไหวมากแล้ว！

นักต่อสู้สองสามคนที่เหลือคลานขึ้นมา กระโดดขึ้นรถสตาร์รถอย่างเร่งด่วน

“เด็กน้อย นายตายแน่นอนแล้ว！”

“รอถูกพันธมิตรฉู่มาแก้แค้นก็แล้วกัน！” หนีออกไปไกลมากถึงได้กล้าทิ้งประโยคที่แข็งกร้าวนี้

ในสถานที่นั้นเงียบสนิทเหมือนตายอย่างนั้น

คนตระกูลหยางอีกทั้งถงชวน ทั้งหมดต่างก็มองฉินเทียนเหมือนมองสัตว์ประหลาดอย่างนั้น

หมอนี่หรือว่าคือกลายพันธุ์แล้วเหรอ？

นี่ก็คือคนขี้ขลาดคนนั้นที่พวกเขาคิดว่าไม่กล้าลงมือกับถงชวน？

นี่เป็นคนขี้ขลาดที่ไหน เห็นชัดว่าเป็นเทพที่ดุร้ายตนหนึ่ง！

คนชุดดำคนหนึ่งถือพัสดุอันหนึ่งมา เดินมาจากที่ไกล ๆ พลังบนตัวทำให้ทุกคนตกใจ

หรือว่าเมื่อกี้ฉินเทียนเพิ่งตีจนเจ้าแมงป่องและหยางเหมยเอ๋อร์หนีไป ผู้มีฝีมือสูงของพันธมิตรฉู่ก็มาแก้แค้นแล้วเหรอ？

ในพัสดุของเขาซ่อนอะไรอยู่？

คนชุดดำใบหน้าเคร่งขรึมเขาก้าวเท้าใหญ่มาถึงด้านหน้าของฉินเทียน ก้มหน้าทักทายอย่างเคารพ

จากนั้นพูดว่า“คุณผู้ชาย ของที่คุณให้เตรียมมาถึงแล้ว”

“ลำบากแล้ว” ฉินเทียนยิ้มแล้ว เปิดพัสดุเริ่มไปหยิบของออกมา

“ตอนที่มารีบร้อนไม่ได้เตรียมของขวัญอะไร”

“คุณตา ได้ยินแม่ของผมพูดคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาจีนโบราณ……”