บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 752

Surprise

เซอร์ไพรส์

ผู้คนทั้งหมดนั้นต่างก็ตกตะลึง

พอมีสติคืนมาแล้ว ภายในดวงตาของฉินเทียนนั้นก็เต็มไปด้วยความโกรธแค้นจนเป็นไฟที่กำลังลุกโชน！

เขานั้นไม่เคยโกรธแค้นอะไรขนาดนี้มาก่อนเลย！

ฉินเปียวที่มาหยอกล้อเขาเช่นนี้ นี่มัน นั้นทำให้เขานั้นโกรธแค้นจัด มากกว่าที่ทำระเบิดออกมาสะอีก！

ในหลายปีมานี้ นับเป็นครั้งแรกเลย ที่เขานั้นได้โดนคนหยอกล้อเล่นแบบนี้！

หวังเหล่าหู่นั้นไม่รู้ทั้งหมดนี้ ในตอนที่เสียงระเบิดของระเบิดนั้นดังขึ้น เขาคิดว่ากำลังจะตาย หลังจากที่ผ่านความน่ากลัวมาทั้งวันแล้ว มันยากที่จะยอมรับเอาไว้ต่อ

ก่อนที่จะสลบไปในทันใด ในตอนนี้ได้นอนแผ่บนก้อนหิน และนิ่งไม่ขยับ

ฉินชวนนั้นได้กลืนน้ำลายอย่างยากเย็น ก่อนที่จะถอนหายใจแล้วเอ่ย “ไม่ว่าจะเอ่ยยังไง ยังไงสะตอนจบนั้นก็ยังพอจะรับได้”

“แส้มังกร เจ้าเอ่ยใช่ไหมล่ะ？”

สีหน้าของฉินเทียนนั้นนิ่งสงบลง ก่อนที่จะกัดฟันเอ่ยออกมา “พาเขากลับไป”

“ส่วนเรื่องที่เหลือนั้น ปล่อยให้ข้าจัดการกันเถอะ！”

“รับทราบ！”ฉินชวนนั้นให้ท่าสัญญาณมือ ก่อนที่สมาชิกทั้งสองคนนั้นจะรีบพุ่งกันเข้ามา

พวกเขานั้นได้ถูกบุคคลลึกลับนั้นได้ทำการลักลอบโจมตีในหุบป่าของภูเขา จากการต่อสู้กันอย่างหนักทรหด และก็ได้สูญเสียบาดเจ็บหนัก ในตอนนี้นั้น ทั้งหมดนั้นต่างก็โกรธแค้นจัด

“แส้มังกร ซีจุน พวกคุณรีบมาดูนี่สิ ！”

“ข้างบนมีตัวอักษรเขียนไว้ด้วย！”

เมื่อสมาชิกทั้งสองนั้นได้พุ่งเข้ามาถึงข้างๆลำตัวของหวังเหล่าหู่ ก่อนที่จะเอ่ยตะโกนเสียงดัง

สีหน้าของฉินเทียนเย็นขา ก่อนที่ในนาทีแรกจะพุ่งเข้าไปก่อน แล้วฉินชวนนั้นก็ตามเข้ามา

“นี่มันหมายความว่ายังไงกัน？”ที่ปรากฏอยู่ภายด้านหน้านั้น ฉินชวนนั้นได้เบิกตามองกว้างจ้องมองไป

พบเห็นเพียงแค่เครื่องนับเวลาถอยหลังที่ปรากฏเป็นเลข ศูนย์　เลขเวลาที่หายไป ก่อนที่จะปรากฏตัวอักษรสีแดงขึ้นมาว่า เกมยังไม่จบ

พี่ชายที่ดี ที่ลานด้านหลังนั้นไฟไหม้แล้ว รีบกลับกันเถอะ

ลานด้านหลังนั้นไฟไหม้แล้ว？

ฉินเทียนเมื่อคิดถึงอะไรออก สีหน้าของเขานั้นก็ได้เปลี่ยนไปอีกรอบหนึ่ง　

“แย่แล้ว จุดประสงค์ของพวกฝั่งตรงข้ามนั้นมันคือสำนักใหญ่！”

“ไป รีบกลับกัน！”

สำนักใหญ่？

หรือว่า พวกศัตรูนั้นได้หลอกล่อให้พวกเขานั้นมาที่ป่าหุบเขาที่นี่ แต่จัดประสงค์สุดท้ายแล้ว นั้นคือใช้โอกาสที่สำนักใหญ่นั้นไม่ค่อยมีคนว่างเปล่า แล้วค่อยไปจัดการลงมือที่สำนักใหญ่ ？

“เร็วเข้า！”

ฉินชวนตกใจหนัก

ทุกคนนั้นต่างก็ทะยานออกไปอีกครั้ง แล้วใช้ทำกำลังหมดที่มีออกไป ทำให้ความเร็วนั้นเพิ่มขึ้นเร็วจนถึงขีดสุด　　

หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง พวกเขานั้นก็ได้ออกมาจากหุบป่าเขา แล้วกลับมาที่สำนักใหญ่

แล้วมองออกไปไกลๆ บ้านเมืองที่อยู่ติดๆกันนั้น แสดงไฟที่สลัว ที่สำนักใหญ่มังกรซ่อนรูปนั้น ที่มีแต่ความสงบเงียบ มองไปแล้ว ไม่มีมีอันตรายแต่อย่างใด

หรือว่าตนเองนั้นคาดเดาผิดกัน？

ที่ฉินเปียวนั้นเอ่ยว่าที่ลานด้านหลังนั้นไฟไหม้ ไม่ได้หมายถึงที่นี่หรอกหรอ ？

ฉินเทียนมีสีหน้าที่สงสัย

เพื่อความปลอดภัยแล้ว ฉินเทียนนั้นก็ได้ยังรวบรวมกำลังพลนั้นคอยคุ้มกันอยู่ที่นี่ หลังจากที่ได้สอบถามอย่างละเอียดรอบคอบแล้ว และไม่ได้มีอะไรที่ผิดแปลกไป 　　

หลังจากที่ฉินเทียนและฉินชวนพาคนเข้าไปที่หุบเขาแล้ว พวกเขานั้นได้คอยคุ้มกันที่นี่ ทุกอย่างนั้นเงียบสงบดี ไม่ดีมีศัตรูแอบเข้ามาโจมตี

ไม่ใช่แล้ว！

เมื่อรู้สึกถึงความสงบโดยรอบๆแล้ว ฉินเทียนนั้นก็คิดว่าต้องมีอะไรไม่ถูกต้องอย่างแน่นอน ราวกับว่าคืนที่เงียบสงบเช่นนี้ จะต้องแอบซ่อนความอันตรายที่มิอาจหยั่งรู้ได้อย่างแน่นอน 　

เขารู้ดีว่า จากนิสัยของฉินเปียวแล้ว ในเมื่อเขานั้นได้ทิ้งหลักฐานเบาะแสเอาไว้ เชานั้นจะต้องไม่ยอมแพ้อย่างแน่นอน

ยิ่งมองไม่เห็นความอันตรายแล้ว ยิ่งทำให้คนนั้นรู้สึกไม่ปลอดภัยเข้าไปกันใหญ่

ในช่วงเวลานี้เอง ทางด้านทิศของสนามฝึกการต่อสู้นั้น ทันใดนั้นก็ได้มีเสียงของเปียโนนั้นดังขึ้นมา 　　

“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่？ในช่วงเวลานี้ ใครยังจะมาเล่นเปียโนอีก？”

“พวกเราที่นี่นั้น เหมือนจะไม่มีใครเล่นเปียโนเป็นนะ？”

“รีบไป ไปดูทีสิ！”

ทุกคนนั้นก็ได้แห่กันไปยางลานฝึกซ่อม　　

ส่วนเสียงเปียโนนั้นได้ดังมาจากหน้าจอขนาดใหญ่ที่อยู่ในลานฝึกซ้อม

หน้าจอนี้ เมื่อก่อนในตอนที่ฝึกซ้อมนั้น ใช้สำหรับการแสดงเปิดเกี่ยวกับหัวข้อทักษะการฝึกซ้อม รวมถึงวิดีโอของคนอื่นๆนั้น เพื่อให้สมาชิกในทีมนั้นได้ดู

บางเวลานั้น ก็ได้เอาไว้เปิดหนัง เพื่อเป็นของขวัญให้กับทุกคนได้ดู

ยิ่งเสียงของเปียโนนั้นยิ่งดังขึ้นเรื่องๆมากเท่าไหร่ หน้าจอนั้นก็ค่อยๆสว่างขึ้น　　

เห็นเพียงแค่ในลานกว้างนั้น ได้มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่รูปร่างสง่างามนั้น นั่งอยู่ที่ศาลาพร้อมใส่เสื้อผ้าไหม

พร้อมทั้งเขานั้นได้ใส่หน้ากาก ก้มหน้าก้มตาเล่นเปียโนอย่างตั้งใจ

ท่วงทำนองที่สวยงามนั้น ได้ดึงดูดทุกคนเข้ามา　　

เหลิ่งหยุนอดไม่ได้ที่จะเอ่ย“ฉินชวน พวกเจ้านั้นปกติแล้วก็ฟังของพวกนี้หรอ？มีความสนใจแปลกๆนะเนี่ย”

หน้าจอที่มีขนาดใหญ่นั้น ภายใต้เสียงหัวเราะของเขานั้น ก็ได้เกิดการระเบิดขึ้น ก่อนที่ภาพของเขานั้น ก็ได้ปลิวหายไปพร้อมกับหน้าจอในทันที

“พี่ชาย……”

“แส้มังกร หรือว่าเขาคือ——”

ฉินชวนมองไปที่ฉินเทียน ได้ตกใจจนแทบจะเอ่ยคำพูดไม่ออก

ส่วนฉินเทียนนั้นก็ได้เผยสีหน้าแห่งความอับอาย！

เขานั้นได้มองไปที่ทะเลเพลิงรอบๆ ก่อนที่สายตานั้นจะเต็มไปด้วยความอาฆาต แล้วกันฟันเอ่ย “ไม่เลวเลยนะ！”

“เขานั้นคือน้องชายพ่อเดียวกันแต่คนละแม่ของผมเอง คนที่มาคอยรับตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลฉิน เขานั้นก็คือ ฉินเปียว！”

เมื่อได้รู้ถึงความจริงดังนี้ ฉินชวนนั้นก็ตกใจจนเอ่ยไม่ออกไปครึ่งวัน

ตั้งแต่การสกัดกั้นลอบทำร้ายสมาชิกของมังกรซ่อนรูป การฝัง วัตถุระเบิดเอาไว้ในดิน ถล่มสำนักใหญ่มังกรซ่อนรูป ทำให้ตกอยู่ในกองเพลิง　！

ทั้งหมดนี้ ก็เป็นเพราะฉินเปียว เขานั้นทำเพื่อให้เป็นของขวัญของการพบเจอกันกับฉินเทียน

ในขณะเดียวกัน ก็ได้ประกาศสงครามได้เริ่มขึ้นแล้ว

พี่น้องที่เกลียดชังกัน ไม่ขออยู่ร่วมโลกด้วย！

ไม่ใช่ว่ามึงตาย กูมีชีวิตอยู่ต่อ　！

ส่วนคนที่เหลือนั้น ต่างก็ยุ่งกับการดับไฟ　　

ฉินชวน เฟ่ยเทียนอิง เหลิ่งหยุน จูจู และหูรั่วหลันนั้น พวกเขานั้นก็ได้ยืนอยู่ข้างๆของฉินเทียนด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล

ความรู้สึกของพวกเขานั้นต่างก็ขรึมกันหมด　　

เรื่องในวันนี้ สำหรับฉินเปียวแล้วถึงแม้จะเป็นการแสดงออกเพียงเล็กๆน้อยๆ แต่ว่า ก็สามารถทำให้พวกเขานั้น มองเป็นถึงพลังอำนาจของตระกูลฉินแล้ว

ไม่แปลกใจเลยที่จะเป็นตระกูลที่มั่งคั่งร่ำรวยมีชื่อเสียงในอาณาจักรมังกร 　！

เบื้องหลังนี้นั้น ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน！

พวกเขานั้นจะต่อสู้เอาชนะกันไหวไหม？

เหลิ่งหยุนนั้นเอ่ยเสียงดังออกมาด้วยความตื่นเต้น “พี่เทียน ใจเย็นๆกันเถอะ！”

“พวกเรารวบรวมสิบสองราชา แล้วรวมตัวกันไปที่ซีเป่ยกันเถอะ ！”

“ข้าไม่เชื่อหรอก ว่าเจ้าฉินเปียวนี้จะเอาชนะได้ทุกอย่าง！”

“ในหลายปีมานี้ถึงคุณจะไม่เอ่ยออกมา แต่ว่าข้านั้นทราบดี ว่าภายในใจของท่านนั้นยังไม่เคยยอมมาตลอด！”

“ในเมื่อตระกูลฉินนั้นไม่ได้ใส่ใจท่านเลย งั้นท่านก็ไม่ต้องไปสนใจเรื่องศีลธรรมอะไรนั่นหรอก！”

“ฆ่าจนถึงเมืองฉิน และจับเป็นฉินเปียวส่ะ！”

“ให้ตระกูลฉินนั้นได้เห็น และให้พวกเขานั้นชดใช้สะบ้าง！”