บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 755

เด็กหญิงสาวขายดอกไม้ ที่ใต้โคมไฟ？

ในตอนนี้ภายใต้แสงสลัวนั้น ซีคุนค่อนข้างมืดมัว ก่อนที่มองไปที่หญิงสาวที่สวยธรรมชาติ เป็นหญิงสาวที่สวยราวกับน้ำที่ใสแจ๋ว ซีคุนนั้นก็แอบสับสนเล็กน้อย

ราวกับว่าได้เห็นหญิงสาวเหมือนนางฟ้าที่อยู่ในกลุ่มหมอกควันจางๆ　　

ราวกลับว่าเป็นเทพธิดา ที่กำลังยิ้มให้เขา 　　

เมื่อเปรียบเทียบกับ หญิงสาวที่แต่งหน้าจัดเต็มข้างๆเขานั้น ดาราสาวที่ได้พ่นน้ำหอมราคาแพงจนแสบจมูก　ทันใดนั้นก็ไม่หอมอีกต่อไป　

“เท่าไหร่ล่ะ？”

ตะลึงอยู่ครึ่งวัน ก่อนที่ ซีคุนจะเอ่ยปาก ก่อนที่จะเอ่ยถามออกมา　　

ฝีปากของหญิงสาวนั้นเปิดออก ก่อนที่จะเอ่ยอย่างเขินอาย “ดึกจนขนาดนี้แล้ว ฉันอยากจะรีบขายให้หมดแล้วกลับไปที่บ้านน่ะค่ะ”

“ฉันสามารถที่จะลดราคาให้คุณนะคะ หนึ่งดอกสิบบาท สองดอกสิบห้าบาท สามดอก——”

“ไม่ต้องเอ่ยแล้วล่ะ！”ซีคุนในที่สุดนั้น ก็ได้เอ่ยออกมาด้วยความยินดี

ดวงตาของเขาทั้งสองนั้นเปล่งประกาย มองไปที่เหยื่อสาวสวยราวกับสัตว์ร้าย แทบซ่อนความปรารถนาในใจเอาไว้ไม่ได้

“ผมเอาหมดเลยล่ะกัน！”

“ขอบคุณค่ะเถ้าแก่！”

หญิงสาวนั้นดีใจมาก ก่อนที่เธอนั้นจะใช้มือสีขาวเรียวของเธอนั้นค่อยๆ　นับอย่างรวดเร็ว　แล้วเอ่ย“ยังเหลือยี่สิบดอก คิดคุณหนึ่งร้อยบาทก็แล้วกันค่ะ”

“ฉันห่อให้คุณแล้วค่ะ”

“ขอบคุณเถ้าแก่มากๆค่ะ！”

“ขอให้เถ้าแก่และคนรักของคุณนั้นรักกันจนแก่เลยนะคะ และรักกันตลอดไปค่ะ”

คำพูดที่ร่าเริงเช่นนี้ เหมือนกับเพลงในยามค่ำคืนที่เพิ่งจะออกมาจากในงานเลี้ยง　　

เมื่อได้กลิ่นหอมจางๆบนร่างกายของเธอ นั่นน่าจะเป็นกลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์ของหญิงสาว　

ภายในใจของซีคุนดีใจเป็นอย่างมาก！

วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบยี่สิบแปดปีของเขา หรือว่าพระเจ้านั้นจะให้ของขวัญที่พิเศษกับเขากันนะ？

โอ้พระเจ้า！

นี่มันช่างงดงามจริงๆ！

เมื่อคิดถึงว่าจะสามารถใช้ช่วงเวลาที่ดีกับหญิงสาวแล้ว ร่างกายของเขานั้นก็ตื่นเต้นจนสั่นคลอน　　

“ออกไปส่ะ！”

“ใครอยากจะได้ดอกไม้หักๆของเธอ！”

“กลิ่นคนจน ฉันจะบอกอะไรเธอให้นะ ห่างๆจากคุณชายคุณชายคุนหน่อยนะ เธอเหมาะนักหรือไง？”

ด้านข้างนั้น ดาราสาวน้อยนั้นได้เอ่ยอิจฉาออกมา เมื่อมองเห็นดอกกุหลาบหนึ่งช่อที่หญิงสาวนั้นส่งมาให้ เธอนั้นได้ยื่นมือไปปักดอกไม้จนตก

“คุณชายคุณชายคุน ตอนนี้ดึกแล้ว พวกเรารีบกลับกันเถอะค่ะ”

“ฉันง่วงแล้วนะคะ ……”

เธอนั้นกอดคอของซีคุนแล้วเอ่ยอย่างออดอ้อน　

สีหน้าของซีคุนนิ่งลง ก่อนที่จะยืดมือ แล้วเสียงเปี๊ยะ ตบเข้าไปที่หน้าของเธอ　　

ดาราสาวร้อยเอ่ยอุทานออกมาด้วยความเจ็บปวด เอามือจับที่หน้า และตกตะลึงงัน　　

ซีคุนเอ่ยยิ้มอย่างเยือกเย็น“แม้แต่ความรักเล็กๆร้อนก็มี เหมาะกับคุณชายอย่างผมแล้วหรอ？”

“ไสหัวไปส่ะ！”

“ซีคุนคุณ——”

“คุณลืมไปแล้วหรือว่าคุณนั้นเคยสาบานกับฉันว่ายังไง？”

“ตอนนี้ คุณเพื่อคนหนึ่งที่ขายดอกไม้ กลับมาตบฉัน คุณอยากให้ฉันไปใช่ไหมล่ะ？”

ซีคุนนั้นไม่แม้แต่อยากจะมอง ราวกับว่าดาราสาวผู้สูงส่งคนนี้ ก็แค่คนที่รองเท้าขาดๆไหมล่ะ

เขานั้นได้ยื่นมือพร้อมบัตรออกไป แล้วโยนไปที่บนใบหน้าของดาราสาว ก่อนจะเอ่ยอย่างเย็นชา “รู้กันนะ รีบไสหัวไปเถอะ”

“มิฉะนั้น จะมีผลกระทบต่ออารมณ์ของผม คุณก็รู้ดีว่าต่อไปจะเป็นยังไง”

ดวงตาของดาราสาวนั้นได้เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ก่อนที่จะรีบหยิบบัตรธนาคาร คว้าเอาไว้ แล้วหนีไปด้วยความอับอาย

“เถ้าแก่คะ ใช่เพราะว่าฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่า？”

“เป็นเพราะฉันทำให้แฟนสาวของคุณโกรธหรือเปล่า？ขอโทษค่ะ ฉันจะออกไปเดี๋ยวนี้”

หญิงสาวที่ขายดอกไม้นั้นราวกับว่าหวาดกลัวมากๆ ก่อนที่จะไม่หยุดก้มหัวขอโทษ หลังจากนั้น ก็ได้คุกเข่าลงไปเก็บดอกกุหลาบที่โดนปัดจนตก เตรียมพร้อมที่จะจากไป

“รอสักครู่สิ”

ซีคุนเอ่ยยิ้มๆ“ผมบอกแล้วไง ว่าดอกไม้ช่อนี้ผมเอาแล้ว ทำไมถึงเอ่ยแล้วไม่เชื่อกันล่ะ？”

“ดึกขนาดนี้แล้วคุณยังมาขายดอกไม้ที่นี่อีก ผมเชื่อนะว่าคุณนั้นจะต้องขาดแคลนเงินมากแน่ๆ？”

หญิงสาวลังเล ก่อนที่จะเอ่ยเสียงต่ำด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยสีแดง“แม่ของฉันเธอป่วยน่ะค่ะ ต้องการค่ายารักษา ……”

ซีคุนเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล“นี่งั้นก็ถูกแล้วล่ะ”

“วางใจเถอะ คุณได้มาเจอผมแล้ว หลังจากนี้ก็ไม่ต้องไปขายดอกไม้แล้วล่ะ”

“คุณต้องการจะทำอะไร？”

ดวงตาคู่สวยนั้น ได้กวาดตามองไปมา　　

ซีคุนกลืนน้ำลาย ก่อนที่จะเอ่ยอย่างตื่นเต้น “รีบไปกันเถอะ！”

“ผมจะไปเอาเงินให้คุณ！”

หญิงสาวนั้นลังเลเล็กน้อย ก่อนที่จะก้มหน้าลง แล้วเดิมตามซีคุนเข้าไปภายด้านใน

สีเหลืออร่าม หกโถงที่ได้มีการตกแต่งที่ราวกับพระราวชวัง ก่อนที่ซีคุนนั้นจะเปิดตู้ออกมาสักตู้หนึ่ง

เมื่อมองเห็นของในตู้แล้ว มีทั้งสีแดง และสีเขียวเต็มไปหมด ครึ่งหนึ่งคือเหรียญมังกร อีกครึ่งหนึ่งคือเหรียญดอลลาร์

หญิงสาวที่เหมือนกับเป็นเด็กบ้านนอกที่ไม่เคยเห็นโลก ดวงตาของเธอนั้นเบิกกว้างและเต็มไปด้วยความตกใจ

ซีคุนเอ่ยอย่างพอใจ“อยากได้เท่าไหร่ เลือกเอาเองเลย”

สีหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนเป็นสีแดง เอเดินเข้าไป ก่อนที่จะหยิบหนึ่งแบงก์แล้วเอ่ย “บอกแล้วว่าหนึ่งร้อย งั้นฉันก็จะเก็บแค่หนึ่งร้อย”

“ขอบคุณเถ้าแก่มากค่ะ ดอกไม้ช่อนี้ฉันให้คุณ”

“คุณรีบไปเรียกคนมาพาฉันกลับไปทีเถอะค่ะ”

“เดี๋ยวสิ——”ซีคุนหลังจากที่เอามือไปรับดอกไม้ ก่อนที่ทันใดนั้นจะได้คุกเข่าลง แล้วยื่นดอกไม้สด แล้วเอ่ย “ดอกไม้สดให้คนสวยครับ”

“ดอกไม้ที่สวยขนาดนี้ มันเหมาะแค่สำหรับคุณเท่านั้น”

“สำหรับคืนนี้ มาเป็นเจ้าสาวของผมได้ไหม ที่นี่มีเงิน คุณอยากได้เท่าไหร่ก็ได้”

หญิงสาวตะลึงงัน

“ไม่ใช่นะเถ้าแก่ คุณอยากจะทำอะไร？”

“ฉันนั้นแค่คนขายดอกไม้นะ！”

“ขอโทษค่ะ ฉันจะต้องไปแล้วล่ะ！”

เธอนั้นตกใจหวาดกลัวจนทำอะไรไม่ถูก ก่อนที่จะหันหลังก่อนที่คิดอยากจะวิ่งออกไป

เมื่อมองเห็นเอนั้นตกใจราวกับนกน้อย ทุกตารางนิ้วของร่างกายที่บอบบางนั้นเต็มไปด้วยเสน่ห์ที่ดึงดูดคน และปลุกเร้าความอยากของคน

ซีคุนในที่สุดก็อดไม่ได้ ก่อนที่จะฉีกหน้าที่เขานั้นแกล้งทำ ก่อนที่จะหัวเราะออกมาเสียงดัง แล้วกระโจนเข้าไป

ถ้าหากว่าหญิงสาวนั้นตกใจจนเหมือนกับนกน้อย ในตอนนี้เมื่อซีคุนมองไปแล้ว ยิ่งทำให้เขานั้นบ้าจนเหมือนหมาบ้า

“อยากจะไปอย่างงั้นหรอ？”

“เข้ามาในบ้านของผมแล้ว ก็ต้องเป็นคนของผม！”

“คุณลองไปสอบถาม ทั้งเมืองซินเฉิง ว่าผู้หญิงที่ ซีคุนนั้นชอบสนใจแล้ว มีคนไหนบ้างที่จะสามารถหนีได้？”

“มาเถอะ ที่รักของผม ผมนั้นจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดีเลยล่ะ！”