บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 77

“นายพูดอะไร ท้าสู้……พันธมิตรฉู่？”

ถงชวนแทบจะกัดลิ้นของตัวเองแล้ว สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปมากพูดอย่างเหลือเชื่อว่า“ฉินเทียน นายบ้าไปแล้วเหรอ？”

“นายรู้ไหมว่าพันธมิตรฉู่มีผู้มีฝีมือสูงเท่าไหร่？”

“นายคิดว่านายตีเจ้าแมงป่องเล็ก ๆ คนหนึ่งหนีไปได้ก็ไม่มีคู่ต่อสู้ที่สามารถต่อกรได้แล้วงั้นเหรอ？”

“ฉันจะบอกนายให้ เจ้าแมงป่องนั่นเดิมทีเขาก็ไม่ใช่อะไรทั้งนั้นกระทั่งถือรองเท้าให้ผู้มีฝีมือสูงของพันธมิตรฉู่ต่างก็ไม่คู่ควร！”

“ฉินเทียน นาย”

ฉินเทียนยิ้มพูด“ถ้าหากคุณกลัวแล้วงั้นก็ช่างเถอะ”

“กลับไปมีเวลาแล้ว ผมไปทำเรื่องนี้ด้วยตัวเอง”

“บ้าแล้ว！”

“นายเป็นบ้าไปแล้วแน่ ๆ ！”

ถงชวนหมุนตัวออกไปอย่างรวดเร็ว！

เดิมทีเขาเป็นคนที่มีหน้าตามากยังรอที่จะชนะใจของซูซู ผ่านการต่อสู้ครั้งนี้เขาก็คือหมาตกน้ำที่สภาพย่ำแย่ต่อหน้าฉินเทียน

ก็ไม่มีหน้าที่จะอยู่ต่อไปอีก

“พันธมิตรฉู่แล้วยังไงอีก？”

“ถ้าหากรองผู้นำเจียงกล้าทำเรื่องที่ไม่มีคุณธรรมเพื่อผู้หญิงคนนั้นแล้ว ฉันหยางเต๋อกวงสู้ตายเอากระดูกแก่นี่ไปก็ต้องให้ทุกคนรู้ชื่อเสียงที่ไม่ดีของเขา”

“พันธมิตรฉู่ที่ดี ๆ อยู่ถูกคนชนิดนี้ทำให้เสื่อมเสียแล้ว ฉินเทียนอย่ากลัวมียายอยู่พวกเขาไม่สามารถทำอะไรนายได้”

“ฉินเทียน หิวแล้วใช่ไหม？ รีบเข้าไป ป้าทำอาหารให้นายด้วยตัวเอง”

“ฉินเทียน วันนี้พวกเราสองคนต้องดื่มให้ดี ๆ สักหน่อย หยางหลิน นายไอ้หนุ่มน้อยตะลึงทำอะไรอยู่？”

“แววตาต่างก็ไม่มีสักนิดเลย รีบไปหยิบเหล้าเหมาไถสิบสองปีขวดนั้นในห้องของฉันออกมา วันนี้ฉันจะดื่มกับสามีของน้องสาวนายไม่เมาไม่กลับ”

ที่ท้าสู้พันธมิตรฉู่ แน่นอนทุกคนต่างก็คิดว่าฉินเทียนตั้งใจพูดโอ้อวด

พันธมิตรฉู่ยังไงก็เป็นพันธมิตรแห่งคุณธรรมถึงแม้มีคนที่ก่อให้เกิดความเสียหายภายในคนสองคน แต่ส่วนมากยังคงดีอยู่

ดังนั้นพวกเขาก็ไม่ค่อยเป็นห่วงพันธมิตรฉู่จะนำพาความหายนะมาให้กับพวกเขาจริง ๆ

ฉินเทียนก็กลายเป็นคนที่รักและเอ็นดูของคนทั้งบ้านแล้วในพริบตา มองพวกเขาคีบผักให้ฉินเทียนชนแก้วกินเหล้าอย่างต่อเนื่อง กระทั่งซูซูต่างก็หึงหวงแล้ว

ตอนเย็นหลี่เฟินจัดเก็บห้องที่ใหญ่ที่สุดห้องหนึ่งด้วยตัวเอง ปูผ้าห่มและที่นอนสีแดงสดเรียบร้อยและหมอนเป็ดแมนดารินเล่นน้ำให้กับฉินเทียนและซูซูอยู่

เพื่อสร้างบรรยากาศยังออกแบบไม่เหมือนใครจุดเทียนแดงสองแท่งแล้ว

ซูซูนั่งบนขอบเตียงใบหน้าสวยยังแดงกว่าผ้าห่มสีแดงสดอีก

ฉินเทียนมีอาการเมาแล้วพูดยิ้มกว้างว่า“ภรรยา นอนให้เร็วเถอะ？”

ซูซูจ้องมองเขาแวบหนึ่ง ในดวงตาสวยมีความเจ้าเล่ห์เล็กน้อย

“โอเคร นอนให้เร็ว”

“คุณนอนบนพื้นหรือนอนบนโซฟา？”

ฉินเทียน“？”

รวมทั้งหมดสองตัวเลือก ไม่รวมถึงเตียงไง

รู้อยากที่จะให้ซูซูยอมรับตัวเองอย่างสิ้นเชิงยังต้องการขั้นตอน เขายิ้มพูด“คุณนอนก่อนเถอะ”

“ผมออกไปเดินเล่นให้หายจากอาการเมาไปด้วย”

ออกจากตระกูลหยางเดิมทีเขาที่เมาเล็กน้อยก็หายจากอาการเมาได้สติมากทันที เหมือนเสือชีต้าตัวหนึ่งที่เต็มไปด้วยกลิ่นไอของการฆ่าหายไปในฉากที่มืดมิดอย่างเงียบ ๆ

เวลานี้ในวิลล่าหลังหนึ่งในเมือง

“พ่อบุญธรรม คุณต้องตัดสินใจจัดการให้ฉันนะ！”

“คนแซ่ฉินนั่นก็คือสัตว์เดรัจฉาน！”

“เขาไม่เพียงทำร้ายฉันยังลงมือตีเจ้าแมงป่องจนกลายเป็นอย่างนี้ พูดว่าอะไรที่ตีก็คือคนของพันธมิตรฉู่！”

“ฉันโกรธจนไม่ไหวพูดออกชื่อของคุณ คิดไม่ถึงว่าเขาจะด่าอย่างเสียหาย”

“พูดอะไรเจียงว่านทาวเป็นรองผู้นำของพันธมิตรฉู่แล้วยังไง？ หาเรื่องให้รำคาญกูก็ตีเหมือนกัน！”

“พันธมิตรฉู่บ้าบออะไร เก่งจริงมาหากูต่อสู้ตัวต่อตัว！”

“พ่อบุญธรรม ฉันไม่เคยเห็นคนที่หยิ่งผยองหน้าไม่อายอย่างนี้มาก่อนเลยจริง ๆ คุณต้องสั่งสอนเขาให้ดี ๆ สักครั้ง！”

“ถึงแม้ไม่ใช่เพื่อฉันก็เพื่อชื่อเสียงของคุณและพันธมิตรฉู่ จะต้องไม่ปล่อยเขาไปอย่างเด็ดขาดนะ！”

หยางเหมยเอ๋อร์ตั้งใจให้ผมยุ่งเหยิงพูดร้องไห้น้ำมูกไหลอยู่

เจ้าแมงป่องที่อยู่ด้านข้างทั้งหัวก็ถูกผ้าขาวห่อหุ้มอยู่ เหลือเพียงแค่ดวงตาสองข้างรูจมูกสองอันและปากอันหนึ่ง