บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 825

เมื่อได้ยินจี้ซิงบอกว่าเขาสามารถจ่ายเป็นสองเท่าของราคานั้น พี่เสี่ยวหลางก็รู้สึกประทับใจขึ้นมาในทันที ดูเหมือนว่าเขาจะมองเห็นความมั่งคั่งอยู่ไม่ไกลนี้แล้ว

อย่างไรก็ตาม เขาก็อดที่จะขมวดคิ้วและพูดออกมาอย่างช่วยไม่ได้ว่า "นายน้อยหลงพูดตามตรง ตอนนี้ฉันสามารถได้รับยามาเพียงแค่หมายเลขสี่เท่านั้น "

“อย่าพูดถึงหมายเลขหนึ่งและหมายเลขสองเลยแม้แต่หมายเลขสาม มันก็ยังอยู่ภายใต้การควบคุมที่เข้มงวด แม้แต่พ่อของฉันและเจ้าบานก็ไม่มีอำนาจที่จะขายมันได้ง่าย ๆ”

หื้ม?

หัวใจของจี้ซิงพลันสั่นรัวไปในทันที พลางเอ่ยขึ้นมาอย่างเป็นกันเองว่า "หัวหน้าครอบครัว คุณหมายถึงใครกัน?"

เมื่อพี่เสี่ยวหลางรู้ตัวว่าเขาเผลอหลุดปากพูดออกมานั้น พลันรีบร้อนกล่าวออกมาว่า "ไม่มีอะไร"

“ในเมื่อคุณดึงดันจะเอา ฉันคงต้องถามพ่อของฉันก่อน จากนั้นฉันจะส่งข่าวไปบอกคุณอีกที ”

จี้ซิงรู้ดีว่าไม่เหมาะที่เขาจะตะล่อมถามเร็วเกินไป มิฉะนั้นอีกฝ่ายจะสงสัยตัวของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงแย้มยิ้มกล่าวออกมาว่า "ได้"

“ฉันจะให้เวลานายเพียงแค่หนึ่งวันถ้านายไม่สามารถให้คำตอบที่น่าพอใจให้กับฉันละก็ ในคืนวันพรุ่งนี้ ฉันก็ต้องขอโทษด้วยที่พวกเราไม่สามารถร่วมงานกันได้”

“ถ้าคุณทำให้ฉันพอใจได้ ฉันจะให้เงินคุณสามร้อยล้านในวันพรุ่งนี้เลย เพื่อเป็นค่ามัดจำสำหรับการขนส่งครั้งแรก”

“สามร้อยล้าน?”

“จริงเหรอ?” ดวงตาของพี่เสี่ยวหลางพลันเปล่งประกาย พร้อมกับแสดงความโลภออกมาอย่างเปิดเผยในทันที

จี้ซิงเพียงตบไหล่เขาเล็กน้อย "นี่เป็นแค่อาหารเรียกน้ำย่อยเท่านั้นพูดตรงๆ ฉันมีเงินมากมาย ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีความสามารถที่จะได้รับมันหรือไม่"

ขณะที่เขาพูด จี้ซิงพลันแสร้งหาวออกมา "นี่ก็ดึกแล้ว พี่เสี่ยวหลางช่วยหาโรงแรมให้พวกนอนพักสักคืนได้หรือไม่ "

จี้ซิงคือเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง พี่เสี่ยวหลางย่อมไม่กล้าทำให้เขาขุ่นเคือง พร้อมทั้งรีบพาจี้ซิงและคนอื่นๆ ออกไป จองโรงแรมที่ดีที่สุดในเมือง ทั้งเชิญให้จี้ซิงนอนพักผ่อนให้สบายใจในทันที

พร้อมกับพี่เสี่ยวหลางที่เริ่มทำงานโดยไม่มีหยุด

เมื่อเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งอยู่ตรงหน้า เขาจะปล่อยให้บินหนีไปได้อย่างไรกัน? เขารีบเข้าไปเคาะประตูห้องเหล่าหลางในชั่วข้ามคืนในทันที

หลังจากได้ยินคำอธิบายของลูกชายนั้น หัวใจของเหล่าหลางพลันเกิดอาการเต้นรัวขึ้นมาเช่นกัน

อย่างไรก็ตามเหล่าหลางยังคงยืนยันออกมาอย่างแน่วแน่ว่าพวกเขายังไม่ได้รับอนุญาตให้ขายยาหมายเลขสามในเร็ว ๆ นี้

เพียงแค่ตอนนี้เท่านั้น

ทุกอย่างล้วนแต่ต้องรอข้อความจากตี้เม่ยทั้งยี่สิบตนเสียก่อน ว่าสามารถทำการสังหารฉินเทียนได้สำเร็จแล้ว

เพื่อเป็นการขอบคุณของฉินเปียวนั้น เขาถึงจะได้ทำตามสัญญาและส่งมอบการควบคุมฐานผลิตให้กับตระกูลหยางโดยสมบูรณ์เสียทีในเวลานั้นทั้งท้องทะเลและท้องฟ้าก็จะเปิดกว้างเสียจน จะทำเช่นไรก็ได้

เหล่าหลางเพียงบอกพี่เสี่ยวหลางทำทุกวิถีทางเพื่อทำให้เทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งมีมั่นใจเสียก่อน

เมื่อถึงเวลา เขาจะเข้าไปหาและพบหน้าด้วยตนเองอีกครั้ง หากไม่มีเรื่องอะไรแล้ว พวกเราจักได้เซ็นสัญญาร่วมมือกันได้เลย

หลังจากกลับมาที่โรงแรม จี้ซิงก็โทรหาฉินเทียนในทันที

ตอนนี้เขาไม่รู้ว่า ตัวเองจะสามารถเข้าไปในฐานลึกลับนั้นได้สำเร็จหรือไม่

ทั้งยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฐานทัพอยู่ที่ใด

ทว่า เขามั่นใจได้ ว่ามันต้องอยู่ในเขตของหมู่บ้านจินซาอย่างแน่นอน

“จากการสังเกตของฉัน เป็นไปไม่ได้ที่พี่เสี่ยวหลางจะได้รับสิทธิ์ขายยาระดับสูงในวันพรุ่งนี้เวลานี้”

“เมื่อถึงเวลา ฉันจะแสร้งทำเป็นโกรธและจากไปอย่างตั้งใจ”

“เขาจะพยายามยื้อฉันไว้อย่างแน่นอน ถ้าอย่างนั้นฉันจะถือโอกาสนี้ว่าฉันรอได้ แต่แลกกับการให้ฉันไปเยี่ยมที่ฐานทัพ”

“ถ้าหากพวกเขาไม่มั่นใจ ฉันจะค่อยสะบัดตูดหนีออกมาแทน”

"พี่เทียนว่าแผนนี้เป็นยังไง?"

ในขณะนี้ฉินเทียนที่อยู่ในภูเขาลึกนั้น

เขายืนอยู่บนยอดเขา ภายใต้แสงจันทร์ที่สาดส่องลง ดวงตาที่เหมือนนกอินทรีนั้น พลันจับจ้องไปยังเงาตะคุ้มมากมายที่เคลื่อนไหวราวกับผีอย่างรวดเร็วท่ามกลางพุ่มไม้ที่หนาทึบด้านล่างภูเขา

นี่คือขุนพลนรกที่ตระกูลหยางส่งมาเพื่อฆ่าเขาอย่างแน่นอน

หลังจากได้ยินรายงานของจี้ซิงแล้วนั้น ใบหน้าของเขาพลันเศร้าหมองลงไปเล็กน้อย

หลังจากนั้นไม่นาน ฉินเทียนพลันพูดด้วยเสียงต่ำออกมาว่า "อย่างที่คาดเอาไว้ หมาป่าหอนที่ถูกสร้างขึ้นมานั้น มาจากวิหารเทพสังหารที่เป็นคนสร้างขึ้นมา"

"ไม่รู้ว่าภายในหมู่บ้านจินซาตอนนี้ จักมีผู้มากฝีมือกี่คนกันแน่"

"จี้ซิง จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกว่ามันจะอันตรายเกินไปสำหรับนายที่จะเข้าไปที่นั่นด้วยตัวคนเดียวแล้ว"

“ถ้าอย่างนั้น นายถอนตัวออกมาก่อนดีไหม แล้วฉันจะคิดหาวิธีอื่นเอง”

จี้ซิงกลายเป็นกังวลเมื่อเขาได้ยินมันในทันที

“พี่เทียน ฉันยังไม่ได้เล่นสนุกเลย พี่ก็เรียกให้ฉันถอยทัพแล้วเหรอ? ไม่ได้สิ!”

“ถ้าเป็นวิหารเทพสังหารแล้วยังไงล่ะ? ฉันจะจัดการพวกมันให้หมดเลย!”