บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 838

“นี่คือ______”

เมื่อเห็นคำว่าหมู่บ้านจินซา และเหล่าหลางเขียนอยู่บนกระดาษ หยางชังก็ยิ่งตกใจอ้าปากค้าง

สิ่งที่ทำให้เขาตกใจไม่ใช่เนื้อหา แต่เป็นลายมือ !

เขาคุ้นเคยกับลายมือนี้มาก จนเขานึกถึงคนคนหนึ่งในทันที

หลานชายของเขา ฉินเปียว !

หรือว่า คนที่ทรยศเขาคือฉินเปียว ? ในปฏิกิริยาแรกเขาไม่เชื่อ อย่างไรก็ตาม สามารถมาถึงจุดที่เขาอยู่ทุกวันนี้ได้ เขาเองก็ไม่ธรรมดา

ทันทีที่ความคิดเปลี่ยนไป ก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ในฐานทัพนี้ เขาเป็นเพียงตัวแทน เทคโนโลยีหลักบางส่วน นักวิจัยพัฒนา และบุคคลสำคัญ ทั้งหมดล้วนได้รับการแต่งตั้งโดยฉินเปียว

คนเหล่านั้น ฟังแต่คำพูดของฉินเปียว

และไม่นานมานี้ คนเหล่านี้จากกันไปโดยอ้างว่ามีที่บ้านมีปัญหา จนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่มีใครกลับมา

ตอนนี้ดูเหมือนว่า นี่ไม่ใช่วันหยุดพักผ่อนแล้ว แต่เป็นการหลีกเลี่ยงภัยพิบัติอย่างชัดเจน !

ฉินเปียว !

เขาพาคนของเขาออกไป ก็เพื่อให้ฉันและฉินเทียนฆ่ากันเอง

ท้ายที่สุด เขาก็นั่งรับผลประโยชน์ !

เดิมทียังคิดว่า ตัวเองฉวยโอกาสนี้เพื่อบังคับให้ฉินเปียวออกจากฐานทัพ และใช้ประโยชน์จากมัน แต่ไม่คิดเลยว่า ตั้งแต่เริ่ม ตัวเองจะเป็นตัวหมาก และเป็นเหยื่อของฉินเปียว

ไม่น่าแปลกใจที่ฉินเปียวตกลงอย่างง่ายดายขนาดนั้น ตัวเองยังคงปีติยินดี แต่ในสายตาของฉินเปียว เขาเป็นเพียงคนโง่เขลาที่กำลังจะกระโดดลงไปในหลุมไฟ !

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หยางชังก็ตะโกนเสียงดัง หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ เขากระอักเลือดออกมาเต็มปาก และหมดสติไป

ฉินเทียนอดม่ำด้ที่จะขมวดคิ้ว เขาเดาเรื่องบางอย่างได้แล้ว ก็แค่เพียงรอให้หยางชังพูดเพื่อยืนยันในที่สุด

ไม่คิดเลยว่าตอนนี้ชายคนนี้จะเป็นลมหมดสติไป

“พี่เทียน ตรงนี้ยังมีอีกหนึ่ง”

“ไอ้เฒ่านี้ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่นอน” จี้ซิงตะโกน และคว้าตัวเหล่าหลาง

“อย่าฆ่าฉัน ! ” เหล่าหลางตกใจตะโกนทั้งที่หลับตา

ฉินเทียนพยักหน้า เดินเข้าไปอีกครั้ง และยื่นกระดาษโน้ตให้เหล่าหลาง

“ดูหน่อยสิ”

“นี่คือเบาะแสที่มีคนบอกฉัน อยากรู้ไหมว่าคนคนนั้นคือใคร ? ”

เมื่อเห็นชื่อของตัวเองบนกระดาษ เหล่าหลางหน้าซีดตัวสั่น และเหงื่อออกมาก

เขากัดฟันและพูดว่า “ฉันบอกแล้ว พวกคุณปล่อยฉันไปได้ไหม ? ”

ฉินเทียนเลิกคิ้ว “ตอนนี้คุณเป็นปลาบนเขียงอยู่แล้ว และไม่มีคุณสมบัติที่จะเจรจาข้อตกลงกับฉัน ”

“มีความเป็นไปได้สูงที่คุณจะไม่รอดจากสิ่งที่คุณทำทั้งหมด ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับระดับการมีส่วนร่วมของคุณ”

“อย่างไรก็ตาม เท่าที่ฉันรู้ลูกชายของคุณไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง หากคุณแบกรักความผิดเพื่อชดใช้ ไม่แน่ว่าอาจช่วยชีวิตเขาได้ ”

เหล่าหลางมองดูลูกชายของเขาที่กลายเป็นก้อนดินที่ไร้ประโยชน์ น้ำตาก็ไหลออกมา

ชีวิตของเขาได้รับการช่วยชีวิตโดยหยางชังดังนั้นสิ่งที่หยางชังเป็นภาระหน้าที่ที่เขาปฏิเสธไม่ได้ แต่ตั้งแต่เริ่มต้น เขาพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อไม่ให้ลูกชายเข้ามายุ่งเกี่ยวด้วย

ในความเป็นจริง จนถึงตอนนี้หมาป่า เสี่ยวหลางก็ได้แอบขายยาระดับต่ำสองสามอย่างให้กับหยางซง และไม่ได้ผ่านมือคนอื่นเลย

และก็ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นผลให้ก่อนหน้านี้เสี่ยวหลางกระตือรือร้นที่จะเอาชนะจี้ซิงที่เป็นลูกค้ารายใหญ่คนนี้ เขาต้องพิสูจน์ความสามารถของตัวเอง

เหล่าหลางไม่ต้องการให้ลูกชายมีส่วนร่วม จุดประสงค์ก็เพื่อวันหนึ่ง จะสามารถรักษาชีวิตเขาไว้ได้

“พ่อ ช่วยผมด้วย……”

“ช่วยผมด้วย……ผมไม่อยากตาย……ผมกลัว……”

เสี่ยวหลางมองไปที่เหล่าหลาง พึมพำร้องขอ

เหล่าหลางถอนหายใจและตัดสินใจในที่สุด

เพื่อลูกชายของเขา เขาต้องการต่อสู้เพื่อสารภาพบาปเพื่อผ่อนปรนโทษ

“คนอื่นล้วนคิดว่า ฉันและเจ้าบ้านหยางเป็นเจ้านายของฐานทัพนี้ แต่อันที่จริง หลายปีมานี้ พวกเราล้วนทำแทนคนอื่น——”

“คนนั้นก็คือ______”

หัวใจของฉินเทียนตึงเครียดขึ้นมา แม้ว่าเขาจะอนุมานว่า คนที่อยู่เบื้องหลังควบคุมฐานทัพนี้ มีความเป็นได้สูงว่าจะเป็นฉินเปียว

อย่างไรก็ตาม จำเป็นต้องมีหลักฐาน

ก่อนหน้านั้น การต่อสู้ระหว่างเขากับฉินเปียว เป็นเพียงละครโบราณของพี่น้องที่ฆ่ากันเองเพื่อแช่งชิงความเหนือกว่า

เป็นข้อพิพาทภายใน ตราบใดที่มันไม่ล้ำเส้น แม้แต่หน่วยงานทางการอย่างมังกรซ่อนรูป ก็ไม่สะดวกที่จะเข้าไปแทรกแซง

แต่อย่างไรก็ตาม มันจะแตกต่างออกไป ถ้าหากฉินเทียนเป็นเจ้านายที่ควบคุมฐานทัพนี้

นี่คือความแตกต่างระหว่างความเป็นศัตรูส่วนตัวและความชอบธรรม