บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 844

ฉินเทียน อ้าปากอยากจะพูดอะไรบางอย่าง ทันใดนั้นเลือดเต็มคำก็พุ่งออกมาไปที่ใบหน้าของฉินเปียว

ตัวเขา ยืดตัวขึ้นแล้วล้มลงไปทางฉินเปียว

“เกิดอะไรขึ้นกับคุณ ? ”สายตาของฉินเปียวฉายแววตื่นตระหนก โดยจิตใต้สำนึก เขาต้องการยื่นมือไปช่วยฉินเทียน

“อย่าขยับ！”

เหลิ่งหยุนซึ่งเฝ้าติดตามสถานการณ์ของฉินเทียน อย่างใกล้ชิดคำรามด้วยความโกรธ รีบวิ่งไปทันทีและกอดฉินเทียน ที่กำลังจะล้มลงไว้ในอ้อมแขน

“พี่เป็นอะไรไป ?”

“พี่เทียน คุณตื่นสิ ! รีบตื่นสิ ! “เธอเรียกอย่างกระตือรือร้น และมีเสียงร้องไห้อยู่ในน้ำเสียงของเธอแล้ว

ด้านข้าง จี้ซิง หวงพานและจี้ตู ก็กำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่ากลัวเช่นกัน ถืออาวุธอยู่ในมือ พวกเขาสร้างวงกลมล้อมรอบขนาดเล็กเพื่อปกป้องฉินเทียนและเหลิ่งหยุน

“พี่ใหญ่สบายดี เขาน่าจะสลบไปหลังจากหมดเรี่ยวแรง ”

“สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ คือรีบพาเขาออกไปทันที หาที่พักฟื้น” จี้ซิงพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

“สูญเสียพละกำลัง……” ฉินเปียวพึมพำ ขมวดคิ้วราวกับกำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับปัญหาที่งงงวย

“หรือว่า เลือดของเขา ก็ราวกับยาหมาป่าหอน ถึงแม้ว่าจะสามารถกระตุ้นความแข็งแกร่งได้ แต่มันก็ยังมีผลข้างเคียง ?”

เขาเป็นเหมือนนักเรียนดีเด่น ที่ตื่นเต้นเมื่อพบปัญหา เขาคว้าจี้ซิงและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “รีบพูดมา เขาเคยอยู่สถานการณ์นี้มาก่อนหรือไม่ ?”

“นอกจากอาการโคม่าแล้ว ยังมีอาการอะไรอีกบ้าง ? ”

“เขาใช้เวลาฟื้นตัวนานแค่ไหน ? ”

จี้ซิงระมัดระวังอย่างเต็มที่ กัดฟันและพูดว่า “ทำไมคุณถึงถามเรื่องนี้ ? ”

ฉินเปียวตกตะลึงไปครู่หนึ่ง และในที่สุดก็รู้สึกตัว เขาพูดอย่างตื่นเต้น “รีบมากลับฉัน ! ”

“ฉันจะหาที่พักให้เขาพักฟื้น ฉันจะรีบเรียกหมอที่ดีที่สุดมา！”

อย่างไรก็ตาม จี้ซิง เหลิ่งหยุนและคนอื่น ๆ ไม่ได้เคลื่อนไหว ที่นี่ยังคงเป็นถ้ำหมาป่า และฉินเปียว เห็นได้ชัด ผู้บงการที่เก่าแก่ที่สุดและเจ้าเล่ห์ที่สุดอยู่เบื้องหลัง

เห็นได้ชัดว่าต้องการชีวิตของฉินเทียน

ฉินเปียวขมวดคิ้ว “พวกคุณไม่เชื่อฉันเหรอ ? ”

ทันทีที่คำพูดจบลง ก็มีเสียงอุทานจากระยะไกล

“ฆ่ามันซะ ! ”

“เปียวเอ๋อร์ รีบฆ่าไอ้ฉินเทียนนั่นเร็ว ๆ ! ”

“เพิ่งได้ข่าวว่า เขาฆ่าลุงของคุณ ! ”

“กำจัดตระกูลลุงของคุณ ! ”

หยางหลิวที่มาพร้อมกับยายยายแม่มดรีบวิ่งมาอย่างบ้าคลั่ง หลายปีที่ผ่านมา เธอสามารถตั้งหลักในตระกูลฉินได้ โดยอาศัยความแข็งแกร่งของพี่ชายของเธอ

เธอไม่สงสัยเลยเกี่ยวกับความช่วยเหลือที่เสียสละของพี่ชายของเธอ

แต่ไม่นานมานี้ จู่ ๆ เธอก็ได้รับสายลับจากเมืองซินเฉิง ว่ากันว่าตระกูลหยางทั้งตระกูลถูกทำลาย และฉินเทียนก็เป็นชักนำผู้คนให้ทำ

พี่ชายที่เธอพึ่งพาก็ถูกทุบเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเช่นกัน

เมื่อได้ยินข่าวนี้ หยางหลิวก็ราวกับถูกสายฟ้าฟาด

เธอรู้สึกว่า ท้องฟ้าของตัวเองถล่มทลายแล้ว

จากนั้น ก็ได้รับรายงานจากคนของวังตะวันออก โดยบอกว่าฉินเทียนมาเพื่อแก้แค้น และกำลังต่อสู้อย่างดุเดือด เธอทั้งกลัวและโกรธมาก จึงรีบพายายแม่มดมาที่นี่ทันที

“แม่ แม่มาที่นี่ได้ยังไงกัน ? ”ฉินเปียวตกตะลึงไปครู่หนึ่ง และอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

ในเวลานี้ ในที่สุดหยางหลิวก็มองเห็นฉินเทียนได้อย่างชัดเจน เมื่อเห็นใบหน้าซีดเซียวของฉินเทียน ถูกผู้หญิงอุ้มขึ้น โดยหมดสติไม่ฟื้น

ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

“คุณชาย ฉันมาเพื่อวานให้ช่วยจัดการให้ ! ”

สีหน้าของยายแม่มดเคร่งขรึม และด้วยเสียงคำราม เธอดึงมีดเอ๋อเหมยยาวหนึ่งฟุตออกมาจากเอวของเธอ แล้วก้าวเท้าเดินเข้ามา

“ใครกล้าแตะต้องพี่เทียน จะถูกฆ่าอย่างไร้ความปรานี ! ”

จี้ซิงพาหวงพานและจี้ตู เตรียมพร้อมที่จะต่อสู้ทันที

ยายแม่มดเย้ยหยัน “เด็กน้อย ฉันจะบอกวิธีเขียนอักขระที่ตายแล้วให้คุณทราบว่ามันเขียนยังไง ! ”

“ใครก็ตามที่กล้าหยุดเขา จะถูกฆ่าอย่างไร้ความปรานี ! ”

เธอโกรธมาก ที่เธอต้องการฆ่าจี้ซิงก่อน แล้ว่อยฆ่าฉินเทียน

“ยายแม่มด ! ” ในช่วงเวลาที่สำคัญ ฉินเปียวก้าวไปข้างหน้า และยืนอยู่ต่อหน้ายายแม่มด

ยายแม่มดเลิกคิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า “คุณชาย คุณต้องการทำอะไร ? ”

“คุณเอาแต่พูดว่าคุณต้องการจัดการกับฉินเทียนด้วยตัวเอง แต่นี่มันเกิดอะไรขึ้น ? ”

“หลังจากนั้น ก็ล้วนเป็นข่าวร้ายทั้งหมด ! ”

“จนถึงตอนนี้แล้ว คุณยังมีอะไรจะพูดอีกไหม ? ยังไม่รีบหลบไปอีก！”